نوشته‌ها

دهلران-مدیر جهاد کشاورزی شهرستان دهلران گفت: باتوجه به شرایط اقلیمی مناسب برای اولین بار ۴۳۰ هکتار از اراضی مستعد این شهرستان به کشت پنبه اختصاص یافته است.

علی غلامی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: از این میزان ۳۷۰ هکتار به صورت کشاورزی و ۶۰ هکتار به صورت کشاورز حفاظتی کشت شده است.

وی ادامه داد: یکی از اهداف کاشت پنبه در منطقه ایجاد تنوع در کاشت و تولید محصولات کشاورزی به ویژه روی آوردن به محصولات جدید زراعی در الگوی کشت است

غلامی تصریح کرد: میزان اشتغالزایی این محصول ۴۵ نفر است و این محصول پس از برداشت به بازارهای بزرگ و مهم محصول کارخانه‌های کشور صادر خواهد شد.

مدیرجهاد کشاورزی دهلران گفت: پیش بینی می‌شود از این میزان سطح کشت یک هزار تن پنبه برداشت شود، مدت زمان دوره پرورش این محصول پنح ماه است.

وی افزود: در صورت حمایت همه جانبه از کشاورزان شهرستان دهلران می‌توان در سال‌های آتی شاهد زراعت سطح کشت بیشتری از این محصول باشیم.

رئیس کل دادگستری گلستان از بازگشت ۳۸۰ هکتار از مراتع گنبدکاووس به منابع طبیعی با رای قطعی دادگاه خبر داد.

به گزارش ایسنا به نقل از مرکز رسانه قوه قضاییه؛ با رای قطعی دادگاه؛ ۳۸۰ هکتار از مراتع گنبدکاووس به منابع طبیعی بازگردانده شد.

حیدر آسیابی رئیس کل دادگستری گلستان با اعلام این خبر گفت: از سال ۶۹ فردی با ادعای مالکیت ۳۸۰ هکتار از مراتع منطقه چپرقویمه گنبدکاووس، دعوای حقوقی علیه منابع طبیعی استان را آغاز کرد.

وی افزود: از همان سال و طی مراحل مختلف پرونده، دادگاه‌های استان گلستان از بدوی تا تجدیدنظر با استناد به نقشه‌های هوایی قدیمی و مسستندات منابع طبیعی، دعوای این فرد را رد کردند و به بازگشت این زمین‌ها به منابع طبیعی رای دادند.

آسیابی افزود: مدعیان مالکیت این اراضی در آخرین تلاش برای تصاحب این زمین‌ها، دعوای حقوقی با عنوان اعتراض شخص ثالث این بار در دادگاه تجدیدنظر مازندران طرح کردند که پس از بررسی این دادگاه به استناد آرای محاکم گلستان و مستندات و پیگیری‌های کارشناسان منابع طبیعی، قرار عدم استماع دعوای معترضین را صادر و قطعی کرد.

رئیس کل دادگستری گلستان افزود: به این ترتیب پس از سه دهه کشمکش این زمین‌ها به منابع طبیعی بازگردانده شد.

آسیابی افزود: این عرصه‌ها به لحاظ ارزش زیست محیطی قابل ارزش گذاری نیستند.

رئیس کل دادگستری گلستان خاطرنشان کرد: پارسال هم با پیگیری دستگاه قضایی استان گلستان ۴۷۰ هکتار از مراتع گنبد کاووس پس از ۵۰ سال به منابع طبیعی برگردانده شد.

رییس اداره پنبه ودانه‌های روغنی سازمان جهاد کشاورزی گلستان از آغاز برداشت پنبه در گلستان خبر داد و گفت: پیش بینی می‌شود امسال ۳۰ هزار تن محصول پنبه تولید شود.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری گلستان۲۴، موسی خانی رییس اداره پنبه ودانه‌های روغنی سازمان جهاد کشاورزی گلستان گفت:امسال کشاورزان گلستانی حدود ۱۸ هزار و دویست هکتار از اراضی خود را پنبه کاشتند که پیش بینی می‌شود امسال ۳۰ هزار تن محصول تولید شود.

وی با اشاره به چین اول پنبه مزارع زود کاشت شمال استان افزود: تاکنون هزار تن از این محصول به کارخانجات پنبه تحویل داده شده است.

وی همچنین قیمت توافقی این محصول را ۲۳ هزار تومان دانست و افزود: ۹ کارخانه استان برای خریداری محصول پنبه استان از کشاورزان فعال هستند.

موسی خانی گفت :هنوز برداشت ماشینی در استان اتفاق نیفتاده اما با توجه به افزایش سطح زیر کشت یک دستگاه برداشت مکانیزه الگویی برای معرفی به کشاورزان در جهاد کشاورزی استان موجود است که در مهر امسال همزمان با رسیدن کامل قوزه های پنبه شروع به کار خواهد کرد.

او به کشاورزان توصیه کرد:وش‌ها را حتما خشک برداشت و از برداشت قوزه‌های نارس پرهیز کنند.

موسی خانی گفت:برای جمع آوری از کیسه پلاستیکی و نخ‌های پلاستیکی استتفاده نکنند و هنگام برداشت از پیش بند‌های پنبه‌ای استفاده شود.

وی افزود:درسال گذشته ۲۱ هزار هکتار از اراضی زراعی گلستان به زیرکشت پنبه رفت که ۴۴ هزار تن وش از آن برداشت شد.

گلستان که روزگاری سرزمین طلای سفید بود اکنون ۲۴درصد پنبه کشور را تولید می کند و با وجد سهم زیاد از تولید پنبه کشور تنها یک کارخانه نخ ریسی در گلستان فعال است.

به گزارش اختصاصی جام جم آنلاین لرستان: مرضیه قنبریان افزود: بنا به اعلام اداره کل حقوقی سازمان ملی استاندارد ایران، فرآورده دستمال کاغذی با نام تجارتی سیمتن دارای نشان استاندارد جعلی است، لازم است مردم از خرید این فرآورده خودداری کنند تا بازار برای محصولات غیر استاندارد، نا ایمن گردد. وی ادامه داد: از شهروندان درخواست می شود در صورت مشاهده فرآورده مذکور، از طریق شماره تلفن 33238393 داخلی 169، و یا مراجعه حضوری به اداره کل استاندارد استان لرستان، مراتب را اعلام نمایند.
گفتنی است برای اطلاع از صحت و اعتبار نشان استاندارد باید قبل از خرید، به نشان استاندارد و کد ده رقمی ذیل نشان استاندارد توجه شود. با ارسال کد ده رقمی به سامانه پیامکی 10001517 می توان از اصالت و اعتبار نشان استاندارد، اطمینان حاصل کرد.

بهشهر- سطح پنبه زارهای مازندران هر سال به دلیل خشکسالی و نبود بارندگی مناسب آب می رود و کمتر از سال های قبل می شود.

خبرگزاری مهر – گروه استان‌ها: مازندران از دهه ۵۰ تا ۸۰ قطب تولید پنبه در کشور به شمار و سطح پنبه زارهای آن از ۲۰ هزار هکتار فراتر می‌رفت اما به دلیل سیاست‌های اعمال شده، تعطیلی کارخانجات، نبود حمایت کافی هر سال سطح پنبه زارهای استان کم و کمتر شده است.

طی سال‌های اخیر افزایش قیمت خرید پنبه سبب ترغیب کشاورزان برای پنبه کاری شد و پارسال و امسال سطح پنبه زارها از ۶۰۰ هکتار فراتر رفت. در حال حاضر رقم‌هایی نظیر لطیف، سفید، گلستان، مای در مزارع استان کشت می‌شود و کشت رقم‌های خارجی پنبه نیز از امسال آغاز شده است.

صادرات پنبه از دهه ۸۰ به بعد متوقف شده چراکه میزان تولید نیازهای داخلی را تأمین نمی‌کند و برای تأمین مایحتاج بخشی از پنبه مورد نیاز نیز وارد می‌شود.

شرق مازندران و شهرستان‌های بهشهر و گلوگاه بیشترین سطح پنبه زارهای استان را تشکیل می‌دهند و به تاکید کارشناسان، روش‌های مختلفی از جمله کشت نشایی برای کاهش مصرف آب در بین زارعان ترویج شده است.

از بین رقم‌های پنبه، پنبه مای ۹۰ روزه و زودرس بوده و کشاورزان می‌توانند در قالب چندچین آن را برداشت کنند.

محمدی کشاورز شرق مازندرانی که در مزرعه اش اقدام به کشت پنبه کرده است، می‌گوید به دلیل کمبود آب، بخشی از شالیزارها را به زیر کشت پنبه برده ام.

پنبه زارهای مازندران هرسال آب می رود/ رد خشکی بر طلای سفید

وی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه مصرف آب در پنبه نشایی کم است، عدم حمایت از کشاورزان وتامین نشدن ارقام مناسب را از جمله نیازها ذکر کرد و گفت: لازم از زارعان این بخش حمایت‌های ویژه صورت گیرد.

عدم حمایت از کشاورزان و تأمین نشدن ارقام مناسب را از جمله نیازها ذکر کرد که لازم از زارعان این بخش حمایت‌های ویژه صورت گیرد
وی عدم فعالیت کارخانه‌های نساجی و پایین بودن قیمت وش طی سال‌های قبل را دلیل عدم استقبال کشاورزان برای کشت پنبه ذکر کرد.

کاهش سطح پنبه زارها و نبود حمایت کافی سبب شده تا طی سال‌های اخیر برخی کارخانه‌های پنبه پاک کنی تعطیل و غیرفعال شود و برنامه ریزی برای توسعه کشت می‌تواند چرخ زنگ زده این صنایع را رونق بخشد.

به تاکید کارشناسان، ترغیب کشت پنبه در اراضی شرق استان می‌تواند کشاورزان را از استرس خشکسالی که هرسال مزارع آنان را درگیر می‌کند، رهایی بخشد.

نبض صنایع با طلای سفید

یک کارشناس حوزه صنایع نساجی با بیان اینکه نبض صنایع نساجی با ضربان کشت طلای سفید و پنبه می تپد، اظهار داشت: در سال‌های اخیر شاهد خواب چرخ برخی صنایع از جمله نساجی هستیم.

محمد وفایی با بیان اینکه در دهه‌های نه چندان دور چرخ صنایع نساجی در استان رونق داشت، وجود پنبه زارها و تولید وش را در رونق این صنایع مهم دانست و گفت: کاهش سطح پنبه سبب شده تا بسیاری از واحدهای مرتبط به نساجی غیرفعال و یا تعطیل شود.

وی با اشاره به اینکه افزایش چند برابری قیمت پنبه نسبت به سال‌های قبل می‌تواند در ترغیب کشاورزان برای کشت نقش بسزایی داشته باشد، گفت: طی سال‌های قبل قیمت‌های پایین سبب شده بود تا اقبالی برای کشت پنبه نشود.

وی توسعه کشت پنبه را به نفع صنایع استان و جلوگیری از خروج ارز دانست و گفت: باید موانع فراروی تولید پنبه را حل کرد و توسعه مکانیزاسیون و استفاده از ارقام جدید و زودرس می‌تواند نبض این صنعت را به تپش درآورد.

بخشی از پنبه زارها خشک شد

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران گفت: به دلیل خشکسالی بخشی از سطح کشت پنبه شامل ۱۷۰ هکتار از چرخه تولید خارج شده است.

خلیل حقیقی در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه سطح کشت پنبه نسبت به سال قبل در استان رشد نداشته است، دلیل آن را ناشی از آسیب خشکسالی به مزارع دانست و گفت: بخشی از پنبه زارها به دلیل خشکسالی از چرخه تولید خارج شده است.

پنبه زارهای مازندران هرسال آب می رود/ رد خشکی بر طلای سفید

وی با بیان اینکه کشت پنبه در ۸۰۰ هکتار از مزارع استان انجام شد، گفت: به دلیل خشکسالی ۱۷۰ هکتار از مزارع از چرخه خارج شد و سطح کشت باقی مانده ۶۳۰ هکتار است.

وی با عنوان اینکه ۹۵ درصد پنبه در استان بهشهر و ۱۰ درصد گلوگاه کشت می‌شود، افزود: سال قبل سطح کشت پنبه در استان ۶۴۵ هکتار بود و امسال به دلیل خشکسالی شاهد کاهش سطح کشت نیز هستیم.

حقیقی با اشاره به برداشت پنبه از دیمزارهای استان گفت: پیش بینی می‌شود میزان تولید بین هزار و ۵۰۰ تا ۱۶۰۰ تن وش برداشت شود.

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران سهمیه ابلاغی از سوی وزارتخانه را برای کشت پنبه در استان ۸۰۰ هکتار بیان کرد و گفت: به دلیل وقوع خشکسالی و محدودیت منابع آبی، بخشی از مزارع دچار آسیب شدند زیرا باران مناسبی نداشتیم.

افزایش مراکز خرید، به صرفه بودن و تناوب قرار گرفتن با غلات، استفاده از شیوه پرورش نشاء و رفع موانع سبب می‌شود تا کشت پنبه در مازندران رونق گیرد و به سال‌های اوج آن در دهه‌های قبل از ۸۰ برگردد.

ایسنا/زنجان معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان، گفت: صنعت نساجی در استان زنجان درصد قابل توجهی از صنایع و اشتغال‌زایی صنعتی استان را به خود اختصاص داده است.

علی کلانتری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: صنعت نساجی در استان زنجان درصد قابل توجهی از صنایع و اشتغال‌زایی صنعتی استان را به خود اختصاص داده که سرانه اشتغال این صنعت نسبت به سایر صنایع کمتر است اما سرمایه‌گذاری لازم برای ایجاد یک شغل در این صنعت کمتر از صنایع دیگر است.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۸۰ واحد نساجی در استان زنجان فعال است، افزود: این واحدهای فعال برای ۵۰۰۰ نفر اشتغال‌زایی کرده است. از این تعداد واحد فعال، ۱۱ درصد در حوزه چرم و کفش و ۳۹ درصد واحدها در حوزه پوشاک و ۵۰ درصد واحدها در حوزه تولید انواع منسوج فعالیت دارند.

این مسئول، مهم‌ترین مزایای صنعت نساجی را ایجاد ارزش‌افزوده بالا اعلام کرد و گفت: سیاست‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت در حوزه نساجی، باعث رونق این صنعت طی سال‌های اخیر شده است، از طرفی امکان نداشتن عرضه محصولات با برند خارجی بدون انجام بخشی از تولیدات در داخل کشور، افزایش نرخ ارز و پایین آمدن قدرت خرید مردم در خرید کالاهای خارجی و در نتیجه کاهش میزان قاچاق این محصولات باعث شده واحدهای تولیدی در این صنعت با همه توان فعالیت کنند.

معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان تصریح کرد: در حال حاضر ۱۱۴۳ واحد صنعتی در استان فعالیت می‌کند که از این تعداد ۵۵ واحد صنعتی در شهرستان خرم‌دره، ۳۱ واحد در ایجرود، ۲۸ واحد در ماه‌نشان، ۲۲ واحد در طارم و ۲۱ واحد صنعتی در سلطانیه مستقر است.

کلانتری خاطرنشان کرد: از کل سرمایه‌گذاری در این بخش ۶۶ هزار میلیارد ریال سرمایه‌گذاری در بخش صنعت شهرستان ابهر و ۵۱ هزار میلیارد ریال سرمایه‌گذاری صنعتی در شهرستان زنجان صورت گرفته است و ۲۱ هزار و ۹۴۹ نفر در زنجان، ۱۲ هزار و ۴۰۳ نفر در ابهر و ۳۳۷۲ نفر در شهرستان خرم‌دره در واحدهای صنعتی در حال فعالیت هستند.

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران گفت: پیش بینی می‌شود امسال یک هزار و ۵۰۰ تا یک هزار و ۶۰۰ تن وش پنبه از مزارع استان برداشت شود.
پیش‌بینی برداشت 1600 تن پنبه در مازندران

خلیل حقیقی در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در ساری با بیان اینکه بخشی از مزارع پنبه مازندران به دلیل کم آبی زیرکشت نرفت گفت: ۱۷۰هکتار از پنبه‌زار‌های مازندران امسال به دلیل خشکسالی از چرخه تولید خارج شده است.

وی افزود:۸۰۰ هکتار از مزارع استان امسال زیر کشت پنبه رفته بود، اما به دلیل خشکسالی ۱۷۰هکتار از چرخه خارج و محصول ۶۳۰هکتار در حال برداشت است.

حقیقی اظهار کرد: پیش بینی می‌شود امسال یک هزار و ۵۰۰ تا یک هزار و ۶۰۰ تن وش پنبه از مزارع استان برداشت شود.

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران افزود:کشت محصولات آب بری مانند برنج، تبدیل مزارع پنبه به باغ و ویلا از جمله دلایل کاهش سطح زیر کشت پنبه در استان است.

این مسؤول خاطرنشان کرد: افزایش قیمت وش پنبه و کمبود منابع آبی در شرق استان سبب شد برخی کشاورزان دوباره به کشت پنبه روی بیاورند، اما کاهش بارندگی و خشکسالی مانعی برای جوانه زدن امید در دل پنبه‌کاران شد.

رعایت نکات بهداشتی مهم‌ترین عوامل در پیشگیری از بیماری کرونا به شمار می‌رود و رعایت دستورالعمل‌ها می‌تواند منجر به قطع زنجیره انتقال ویروس کرونا شود.

به گزارش برنا؛ طبق اعلام ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا سه عامل رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک و شستشوی دست‌ها مهم‌ترین عوامل در قطع زنجیره کرونا به شمار می‌رود.
در ایام شیوع کرونا رعایت موارد زیر الزامی است:

از رفتن به مهمانی و دورهمی پرهیز کنید.

در صورت مشاهده علایم سرماخوردگی به پزشک مراجعه کنید.

بافت اولین نمونه از مخمل هفت رنگ بعد از دوره صفوی، در گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری انجام شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، روح الله دهقانی مجری طرح احیا مخمل هفت رنگ صفوی گفت: بی شک نساجی نخستین صنعت نیست ولی با جرأت و به صراحت می‌توان گفت یکی از صنایع بسیار قدیمی است و آنچه قطعی به نظر می‌رسد؛ انسان نخستین بعد از آشنایی با شکار و کشاورزی که وسیله‌های تأمین معاش بوده، ابتدا به سرپناهی برای مصون ماندن از صدمه موجودات دیگر و پس از آن به صرافت تهیه وسایلی برای محافظت از بدن خود در برابر سرما و گرما افتاده و هرچند پوشش‌های اولیه انسان از برگ درختان و پوست حیوانات تجاوز نمی‌کرده ولی طبعاً در رهگذر سال‌ها، بافت پارچه و دوختن لباس از آن‌ها به صورت یک صنعت در جوامع بدوی متجلی شد.

او افزود: مخمل‌بافی تولید پارچه‌ای است ابریشمی که نقش آن توسط پرزهای ریز و ظریفی که بر سطح پارچه قرار می‌گیرد ایجاد می‌شود، مخمل‌بافی در ایران از سابقه‌ای طولانی برخوردار است و آثاری زیبا در موزه‌های ایران و جهان از بافته‌های قدیمی این هنر وجود دارد.

به گفته این هنرمند، مخمل‌بافی در کنار زری‌بافی دو تجلی منحصر به فرد و بسیار تکنیکی از بافته‌های دستگاهی ایران به شمار می‌روند که در عین حال به لحاظ شیوه اجرا و نوع محصول به کلی با یکدیگر متفاوت‌اند.

دهقانی با اشاره به اینکه انتقال دانش این هنر از دوران گذشته سینه به سینه و به صورت استاد شاگردی بوده، انواع مخمل را شامل مخمل ساده، گل برجسته و هفت‌رنگ عنوان کرد که در مخمل هفت‌رنگ ترکیب دو شیوه نخست باهم وبا استفاده از نخ‌های رنگی بیشتر در بافت صورت می‌گیرد.

او با بیان اینکه مخمل‌بافی به رغم دشواری در تولید، دامنه کاربرد نسبتاً گسترده‌ای در بین مخاطبین داشته به طوری که هم اقشار مرفه و هم اقشار متوسط جامعه از آن استفاده می‌کردند اظهار کرد: دامنه کاربردهای این محصول از البسه گرفته تا آویزها، موارد تزئینی، پوشش‌ها، دکوراسیون داخلی اتاق‌ها، جدار داخلی صندوق‌ها و … را در برمی‌گرفته است.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: پارچه مخمل از ویژگی‌های منحصر به فرد فرهنگ ایرانی به حساب می‌آید و علاوه بر آنکه کاربردی فراگیر در کل پهنه کشور ایران و کشورهای همجوار داشته، به نقاط مختلف جهان صادر می‌شده است.

او با اشاره به اینکه دستگاه مخمل دارای اسکلتی چوبی، قطور و دارای ۴ ستون اصلی است که ابزارهای مختلف بافت بر آن پیاده شده گفت: این دستگاه دارای ۶ متر طول، ۴ متر عرض و ۵ متر ارتفاع است و در فضایی حدود ۳۰ متر مربع جای می‌گیرد.

دهقانی مراحل تولید مخمل را به پیش از بافت و عمل بافت تقسیم کرد و آماده سازی چله، رنگرزی، طراحی نقشه، طراحی سیستم بافت، نقش‌بندی و روش بافت را مراحل بافت مخمل خواند.

به گفته او، نقشهای به کاررفته اغلب با موضوعات ادبی، اسطوره‌ای و کهن از جمله شکارگاه، لیلی و مجنون و نقوش حیوانی و انسانی همچون نگارگری بوده و در دوره معاصر نقوش بیشتر گیاهی، اسلیمی وختایی شده و برخی نقوش مذهبی نیز در بعضی دوره‌ها به کار برده شده است.

دهقانی افزود: شیوه آموزش این هنر تا کنون استاد شاگردی بوده یعنی شاگرد پس از پذیرفته شدن در مراحل مختلف به مرور زمان تجربیات زیادی کسب می‌کرد تا به مرحله استادی می‌رسید.

او با بیان اینکه در این رشته اغلب مردها درگیر بوده‌اند و علت آن هم به دلیل شکل خاص دستگاه بوده که بافت بت آن برای بانوان دشوار می‌بود خاطرنشان کرد: ولی می‌توان در بخش‌های زیادی از مراحل کار از وجود زنان هم استفاده کرد.

این هنرمند اظهار کرد: شاهکارهای مخمل‌بافی در دوره صفوی هم‌اکنون در بسیاری از موزه‌های دنیا قرار دارد و ثبت هنر مخمل بافی در فهرست جهانی این امکان را ایجاد می‌کند تا در واقع وحدتی که در تکنیک‌ها و مهارت‌های سنتی در بخش وسیعی از جهان قابل مشاهده است ارائه و در عین حال ویژگی‌های منحصر به فرد تکنیکی و فرهنگی کشور ایران در مقایسه با کشورهای دیگر مشهود شود.

دهقانی گفت: در احیا این شیوه بافت به دلیل اینکه هیچ نمونه‌ای از دستگاه موجود نبود با ایجاد تغیراتی در دستگاه مخمل گل برجسته صورت گرفت.

او افزود: با توجه به نبود مخمل‌های هفت رنگ درموزه‌های داخل ایران مکاتبه با موزه‌های خارجی صورت گرفت و در نهایت دسترسی به تصویر با کیفیت از یک نمونه از این پارچه‌ها میسر شد؛ با آنالیز شیوه بافت از روی تصاویر طراحی اولیه بافت برای تست انجام و در مرحله پایانی با رفع ایرادات بافت آزمایشی طراحی اصلی بر روی دستگاه صورت گرفته و بافت اولین نمونه از مخمل هفت رنگ بعد از دوره صفوی شروع شد.

پژوهشگر موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی گفت: با وجود پایین بودن هزینه اشتغال ‏زایی صنعت پوشاک ، این صنعت سهم بسیار کمی در اشتغال کارگاه‏ های صنعتی کشور داشته و به ‏طور متوسط حدود 0.8 درصد شاغلان کارگاه ‏های صنعتی در این صنعت مشغول به ‏کار بوده ‏اند.
سهم اندک صنعت پوشاک در صادرات و اشتغال کارگاه‌های صنعتی

به گزارش خبرگزاری فارس، وبینار تخصصی صنعت پوشاک با عنوان “سند سیاستی توسعه صنعت نساجی و پوشاک تا افق 1404 با رویکرد زنجیره ارزش” برگزار شد.

میثم بشیری در این وبینار گفت:  صنعت پوشاک بواسطه ارتباط مستقیم آن با زندگی روزمره و نیازهای اساسی خانوار، پس از مواد غذایی و مسکن در درجه سوم به لحاظ اهمیت قرار دارد،  این صنعت باید به‏ عنوان یکی از کانون‏های ایجاد اشتغال صنعتی، همواره مورد توجه سیاست‏گذاران باشد.

پژوهشگر موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی افزود: با وجود پایین بودن هزینه اشتغال ‏زایی صنعت پوشاک (معادل 716 میلیون ریال به ازای ایجاد هر شغل در سال 1397) مشاهده می‌‏شود این صنعت علی‏رغم ماهیت ذاتی خود سهم بسیار کمی در اشتغال کارگاه‏ های صنعتی کشور داشته و به ‏طور متوسط حدود 0.8 درصد شاغلان کارگاه ‏های صنعتی در سال‏های 1383 تا 1398 در این صنعت مشغول به ‏کار بوده ‏اند.

وی بیان داشت: تمرکز بالا بر بازار داخل توام با فقدان رویکرد صادرات‏ گرایی در این بخش بواسطه پایین بودن متوسط سهم صنعت پوشاک از صادرات کارگاه‏ های صنعتی (معادل 0.07 درصد) و ناچیز بودن متوسط سهم صادرات به فروش (معادل 8 درصد) طی سال‏های 98-1383، همراه با تخریب و تحدید بازارهای داخلی در نتیجه قاچاق پوشاک به کشور موجب شد علی‏رغم وجود پتانسیل‏ های بالای تولید ناشی از استقرار صنایع بالادستی آن نظیر نساجی، پتروشیمی و… در کشور و پایین بودن وابستگی آن به نهاده‏ها، تجهیزات و ماشین‏ آلات خارجی با متوسط سهم 0.27 درصدی در فاصله سال‏های 98-1383، این صنعت در خلق ارزش افزوده و اشتغال‏زایی چندان موفق نباشد.

بشیری گفت: علی‏رغم سهم غالب بنگاه‏‌های کوچک مقیاس از کل بنگاه‏های فعال در تولید پوشاک (با متوسط سهم 78.6 درصد) این بنگاه‏ها بواسطه توان مالی پایین، قادر به هزینه کرد درحلقه‏ های بازاریابی، برندینگ، طراحی و مد و تولید محصول مطابق با نیاز مشتریان نبوده و از این‏رو سهم بسیار ناچیزی از ارزش افزوده و صادرات پوشاک را (به ترتیب با متوسط سهم 27.7 و 41.6 درصد) از آن خود کرده‏ اند.

وی در ادامه مهم‏ترین چالش‏ های این صنعت از منظر زنجیره ارزش را مشکلات ناشی از سیاست‏گذاری ‏های سطح بخشی و کلان کشور در حوزه نظام مالیاتی، بیمه، نرخ ارز و نحوه اعمال تعرفه‏ های ترجیحی در توافقنامه ‏ها؛ ضعف انسجام سیاستی ناشی از دوگانگی نهاد سیاست‏گذار و قوانین بالاسری در صنف (قانون اصناف) و صنعت (قانون تجارت)؛ همچنین ضعف در نظام تشکیلاتی و تصمیم‌گیری‌های فرابخشی از مواد اولیه تا تولید و فروش؛ فقدان سیاست‌های یکپارچه در متولیان صنعت نساجی و پوشاک؛ ناهمخوانی کیفیت، عدم انعطاف‌پذیری و تنوع غیر مکفی محصولات تولیدی نساجی و صنایع تولیدکننده خرجکار متناسب با نیازمندی‌های صنعت پوشاک و مد جهانی؛ محدودیت واردات مواد اولیه (خرجکار، پارچه و…) مورد نیاز  برای صادرات پوشاک؛ و ضعف در دسترسی به مواد اولیه کیفی و با  قیمت های بالا به دلیل ضعف در حلقه‌های پیشین زنجیره اعم از (پشم، کرم ابریشم، پنبه، پوست و …)؛ پایین بودن بهره‏ وری صنعت؛ بالا بودن هزینه‌های تامین مواد اولیه ناشی از مشکلات ناشی از تحریم؛ استفاده از ماشین‌‌آلات قدیمی و فرسوده در تولید؛ ضعف در تامین مالی صنعت نساجی وپوشاک و عدم استفاده بهینه از ظرفیت‏ های بازار سرمایه به دلیل نبود شرکت‏های بزرگ؛ تحدید اندازه بازار داخل، تنوع پایین سبد صادرات پوشاک ایران، تمرکز بالای مقاصد صادراتی و کاهش نرخ ماندگاری در بازارهای صادراتی؛ ضعف در جذب سرمایه ‏های خارجی و عدم هم ‏پیوندی با زنجیره‏ های ارزش منطقه ‏ا ی و جهانی؛ ضعف توان فناورانه در حوزه‌های مهندسی دوخت، فرآیند تولید و تجهیزات تولید؛ رقابت پذیری پایین کیفیتی نخ و پارچه تولید داخل بواسطه سرعت پایین صنعت نساجی کشور در تولید پارچه و نخ مطابق با تحولات صنعت مد جهانی دانست.

وی همچنین به سایر مشکلات اشاره کرد و گفت: محدودیت واردات مواد اولیه مورد نیاز (خرجکار، پارچه و…) ناشی از اجرایی سازی قانون حداکثر استفاده از توان تولیدی و خدماتی کشور؛ ساختار دوگانه مجوزدهی در صنف و صنعت؛ پایین بودن قدرت بازاری و توان موقعیت یابی در بازارهای جهانی و نتیجتا تمرکز بالای مقاصد صادراتی و پایین بودن نرخ ماندگاری در کشورهای هدف؛ ضعف در نظارت بر عرضه برندهای خارجی و عدم حضور نمایندگی آنها به صورت رسمی برای توسعه رقابت پذیری و بالا بودن سهم واردات غیر رسمی (قاچاق) در بازار داخل؛ اشکالات ناظر بر قانون نظام صنفی در واگذاری اختیارات و مجوزهای کنترل ورود و خروج و نظارت بر بنگاه‏ها به ذینفعان و امکان ایجاد انحصار ناشی از آن؛ توزیع مویرگی پوشاک خارجی از طریق شبکه های اجتماعی و عدم نظارت بر آن؛ ضعف در حلقه های مفقوده در زنجیره ارزش صنعت شامل مد و طراحی، برندینگ، تحقیق و توسعه و خدمات پس از فروش (شامل استرداد، تعویض، تعمیر و ضعف در فرآیند مدیریت ارتباط با مشتری) ؛ و همچنین افزایش هزینه ‏های توزیعی در شبکه توزیع خرده فروشی سنتی و فقدان فروشگاه‏ های تخصصی معرفی نمود.

بشیری  ضمن بررسی تجارب موفق جهانی در توسعه زنجیره ارزش صنعت پوشاک از جمله ایتالیا، ترکیه، چین و هنگ کنگ و راه‏های ارتقای این صنعت در زنجیره ارزش جهانی، برای غلبه بر این چالش‏ها به معرفی راهبردهای توسعه صنعت پوشاک  پرداخت و گفت: این چالش ها در 11 بخش شامل تکمیل حلقه‏ های زنجیره ارزش (تامین، تولید و توزیع) نساجی و پوشاک، توانمندسازی، فناوری و ساخت داخل، استاندارد سازی، توسعه بازار، سیاست‏های تجاری و تعرفه‏ های، سیاست تامین مالی و سرمایه‏ گذاری، سیاست‏های تعیین نهاد تنظیم‏ گری(رگولاتوری)، اصلاح الگوی مصرف، مشارکت‌های بین‌المللی در دوران پساتحریم و رویکردهای انقلاب صنعتی چهارم است.