نوشته‌ها

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران از تولید حدود هزار و ۶۰۰ تُن وِش پنبه امسال در استان خبر داد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز مازندران، خلیل حقیقی گفت: امسال ۸۴۹ هکتار از زمین‌های مازندران به کشت پنبه اختصاص یافت، اما به دلیل کاهش نزولات جوّی، تنش خشکسالی و نیز با توجه به اینکه بخش از کشت این محصول دیمی است، این میزان به ۶۳۰ هکتار سطح سبز کاهش یافت.

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران افزود: ۶۲۰ هکتار از زمین‌های کشاورزی شهرستان بهشهر، ۹ هکتار در شهرستان گلوگاه و یک هکتار در شهرستان ساری به کشت پنبه اختصاص دارد.

حقیقی، با پیش بینی تولید حدود هزار و ۶۰۰ تُن وِش پنبه امسال در مازندران، ارقام پنبه را لطیف، سپید، گلستان و مای ۳۴۴ اعلام کرد.

مدیر زراعت جهاد کشاورزی مازندران، با مناسب خواندن قیمت پنبه در دو سال اخیر و نیز به عنوان یکی از دلایل افزایش سطح زیر کشت پاین محصول در استان گفت: افزایش قیمت ارز و بالا رفتن قیمت جهانی پنبه، موجب افزایش قیمت پنبه در داخل کشور شده و پیش بینی می‌شود، کشاورزان امسال در فروش پنبه مشکلی نداشته باشند.

حقیقی، با بیان اینکه واحد‌های فرآوری پنبه را به قیمت روز از کشاورزان خریداری می‌کنند افزود: به دلیل قیمت بالای ماشین‌های برداشت، این محصول دستی کاشته و برداشت می‌شود.

ایسنا/قزوین فرش بخشی از فرهنگ ایرانی محسوب می‌شود و فرش دستباف از شاخص‌ترین جلوه‌های فرهنگ و تمدن ایران است. کیفیت نقش‌ها و طرح‌های متنوع برگرفته از جغرافیای طبیعی و اجتماعی این سرزمین طی دوره‌ها و قرن‌های گذشته، آوازه فرش ایرانی را در سراسر جهان گسترده است.

به گزارش ایسنا، با توجه به فرهنگ ایرانی در اغلب خانه‌ها حداقل یک قالی یا قالیچه زینت‌بخش دکوراسیون داخلی است. با همه مراقبت‌هایی که می‌شود همیشه امکان آسیب دیدن قسمتی از فرش وجود دارد. به‌خصوص وقتی در خانه اقدام به شستن فرش می‌کنیم صدمات زیادی به رنگ ریشه‌ها و بافت فرش وارد می‌شود که با رفوی فرش می‌توان همه ایرادهای قالی را برطرف کرد.

رفوگری یا هنر مرمت، اصلاح خرابی‌های فرش و معایب آن است. ترمیم و بازسازی بخش‌های آسیب‌دیده فرش را رفوگری فرش می‌گویند که تنها باید به دست افراد باتجربه انجام شود. مراقبت از فرش امری ضروری در خانه‌هاست، رفوی فرش ازجمله فعالیت‌های بسیار تخصصی است که متخصصان آن باید مهارت بالایی داشته باشند. مرمت‌کاران فرش دستباف، سالیان سال هم به چرخه اقتصادی و هم به میراث فرهنگی ما کمک کرده‌اند.

در میان بازار شلوغ قزوین، سراها و تیمچه‌هایی با فضای آرام قرار دارد که هنرمندان گمنام‌ ترمیم فرش دستباف، استادانی باظرافت تمام، فرش‌های نفیس و ارزشمند را رفو می‌کنند و به آن‌ها حیات دوباره می‌بخشند.

علی‌اکبر کریمی ازجمله رفوگران جوانی است که در بازار فرش قزوین از سال ۱۳۷۲ مشغول کار رفوگری است و ازجمله صدمات فرش را، بیدخوردگی فرش می‌داند؛ وی در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: معمولاً فرش‌هایی که در فضاهای بسته و بدون جریان هوا قراردادند و قالی‌هایی که در انباری نگهداری می‌شوند با مشکل بیدخوردگی روبه‌رو هستند که بعد از گذشت زمان پوسیده می‌شوند. به همین دلیل معمولاً فرش‌های در حال استفاده در خانه‌ها دچار این مشکل نمی‌شوند. نداشتن رطوبت مکان نگهداری فرش و تا نکردن فرش از اصول مراقبت از فرش برای مدت طولانی است.

کریمی با اشاره به اینکه خدمات مربوط به رفوگری فرش ازجمله فعالیت‌های بسیار تخصصی است که متخصصان آن باید مهارت بالایی داشته باشند خاطرنشان می‌کند: ترمیم فرش‌های عتیقه با قدمت ۱۵۰ سال تخصص من است که به دلیل باارزش بودن قالی با استفاده از رنگ‌های گیاهی دوباره‌ ترمیم می‌شود، خامه‌ها با قیمت بالا از تهران خریداری‌ شده با استفاده از ابزارهای رفوگری تعمیر قالی با ظرافت‌های خاصی که بافت قالی داشته، انجام می‌شود. در رفوی قسمت بیدخوردگی فرش قسمت بید زده دوباره بافته می‌شود و با قلاب‌های مخصوص طبق نقشه از پشت‌کار همان طرح دوباره بافته و اصلاح می‌شود.

رفو، بافت دوباره فرش است

رضا دولتشاهی ۴۷ سال سن دارد و از دیگر رفوگران قزوینی هست که در بازار وزیر قزوین کار رفوی فرش را انجام می‌دهد. وی بابیان اینکه رفو، بافت دوباره فرش است و ساییدگی تنها صدمه‌ای است که در بعضی مواقع قالی قابل‌ترمیم نیست در گفت‌وگو با ایسنا اظهار می‌کند: معمولاً به دلیل فشارهای مداوم یا استفاده طولانی‌مدت از فرش ساییدگی ایجاد می‌شود که پرزها کمکم از بین می‌روند و آنچه می‌ماند چله‌های فرش است.

این رفوگر باتجربه با اشاره به درست استفاده کردن از فرش تصریح کرد: شستن به‌موقع فرش، نشستن فرش در خانه و مواظبت از ریختن چیزی روی فرش راز سالم ماندن فرش است. که با ریختن جوهر، لاک و موادی ازاین‌دست فرش و قالی نیازمند لکه‌گیری می‌شود و رفوکار باید با ترکیب مواد شیمیایی بدون آسیب زدن به طرح و رنگ قالی، لکه را از بین ببرد.

رفوگری خدمت به میراث فرهنگی است

مسیح الله محمدی متولد ۱۳۳۲ از قدیمی کارهای هنر رفوگری است که از طفولیت مشغول به این کار است و در حال حاضر در کاروانسرای پنبه قزوین مشغول رفوگری فرش است. او یکی از قدیمی‌ترین رفوگران استان قزوین محسوب می‌شود که چشم‌ها و دستان هنرمندش این روزها توان گذشته را ندارد اما هنوز دست بافته‌های آسیب‌دیده را با علاقه و مهارت تمام‌ ترمیم می‌کند.

محمدی در گفت‌وگو با ایسنا بابیان اینکه رفوگری فرش تنها هنر نیست، بلکه خدمت بزرگی به اقتصاد کشور و حفظ میراث باارزش کشورمان است، بیان می‌کند: مرمت قالی به‌عنوان یک هنر بها داده نشده است. مرمت کار قالی تنها با فرش و قالی کهنه سروکار نداشته و ندارد. رفوگر پوشاننده عیب است که فرش‌ها با بهترین کیفیت برای استفاده و همچنین صادرات آماده می‌شوند.

وی با اشاره به اینکه وسایل و ابزار رفوگری و تعمیر همان‌هایی هستند که در بافت فرش به کار می‌روند خاطرنشان می‌کند: چاقوی بافت، قیچی و شانه آهنی، نخ و سوزن، درفش، انگشتانه، قاب، کوچک چوبی، موم، انبردست،، کلاف‌های پشم و پنبه و ابریشم از وسایل پرکاربرد برای رفوگری فرش است.

این رفوگر باتجربه در ادامه در پاسخ به این سؤال که سوختگی قسمتی از قالی، قابل رفو کردن است یا نه می‌گوید: افتادن زغال یا سیگار روشن و کبریت که باعث سوختگی در فرش با اندازه کم می‌شود قابل جبران و ترمیم است که اگر سوختگی زیاد باشد کار مشکل می‌شود و اصلاح فرش نیاز به تلاش بیشتری دارد و در بعضی مواقع قابل‌ترمیم نیست.

فائزه جواهری، کارشناس صنایع‌دستی میراث فرهنگی و گردشگری استان قزوین نیز در گفت‌وگو با ایسنا بیان می‌کند: به نظر می‌رسد تاریخچه رفوگری به زمان بافت اولین قالی‌ها و گلیم‌ها برمی‌گردد. زیرا بر اساس خصوصیت مواد اولیه مصرفی در بافت فرش یعنی پشم و نخ پنبه و آسیب‌هایی که در طول زمان‌بر اثر استفاده، قرار داشتن در معرض نور شدید آفتاب و یا رطوبت در فرش ایجاد می‌شد، مرمت زیراندازها ضروری بود.

وی اضافه می‌کند: در قزوین این هنر سابقه طولانی دارد ولی شاید بتوان گفت اوج رونق رفوگری در زمان صادرات فرش‌های قزوین به کشورهای دیگر به حدود ۵۰ تا ۷۰ سال پیش‌برمی گردد. در مواردی چون پارگی، پوسیدگی، سوختگی و یا بیدخوردگی رفوگران به اصلاح ایرادهای فرش و یا مرمت آن می‌پردازند. عواملی چون کاهش حجم فروش داخلی و یا صادرات فرش، دستمزدهای پایین و یا سختی این حرفه باعث شده تعداد هنرمندان فعال در این رشته کاهش یابد.

گروه استان‌ها ـ یکی از بزرگ‌ترین واحد‌های صنعت نساجی کشور که در استان زنجان واقع شده با وجود سرمایه‌گذاری‌های کلان به دلیل برخی مشکلات از جمله موانع بانکی به مرحله افتتاح نرسیده و حل مشکلات نیازمند عزم و توجه مسئولان در سطح ملی است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، صنعت نساجی و پوشاک یکی از صنایع مهم و اساسی در سراسر دنیا به شمار می‌رود. این صنعت علاوه بر داشتن ارزش افزوده بسیار بالا از نظر اشتغال نیز دارای ظرفیت به سزایی است و در صورتی که مورد اقبال مسئولان قرار گیرد می‌تواند هم در بحث درآمد‌زایی موثر عمل کند و هم آمار اشتغال را افزایش دهد که درآمد بالای برخی از کشور‌ها از این صنعت گواه آن است.

کشور ایران نیز به لحاظ دارا بودن واحد‌های نساجی صنعتی یکی از برترین‌ها در تولید است و در این بین استان زنجان نیز قطب نساجی در کشور محسوب می‌شود، اما در حال حاضر تعداد واحدهای تولیدکننده صنعتی در استان چندان نیست و تنها در غالب کارگاهی و تولیدی‌های سنتی فعالیت می‌کنند و جالب‌تر اینکه این واحدها مواد اولیه مورد خود را نیز از شهرهای دیگر تهیه می‌کنند.

حال ناخوش صنعت نساجی و پوشاک در استان زنجان، تنها مربوط به یک سازمان و ارگان نیست و نیاز به توجه ویژه مسئولان در تمامی حوزه‌های مرتبط را دارد.

با این وجود یکی از واحدهای تولیدی در استان در حوزه نساجی فعالیت می‌کند و از تولید نخ آغاز و در نهایت پس از بافندگی، تکمیل و رنگرزی به پوشاک منتهی می‌شود. اجرای این طرح از سال 89 آغاز شده بر اساس آمار موجود این واحد توان تولید 10 میلیون و 500 هزار تن نخ پنبه، 5 میلیون و 950 هزار مترمربع پارچه را دارد و ظرفیت تولید انواع پوشاک آن 5 هزار و 950 عدد است و توان به کارگیری و اشتغال قریب به 2 هزار نفر را نیز دارد.

این طرح از تکنولوژی ماشین‌آلات اروپا استفاده کرده و تجهیزات مورد نیاز آن نیز خریداری شده است، طرح در زمینی به مساحت 163 هزار و 733 متر مربع و با زیربنای 74 هزار و 263 متر مربع احداث شده است.

اما با تمام این شرایط و با اینکه این واحد از تسهیلات ارزی از طریق صندوق توسعه ملی به میزان حدودی 50 میلیون یورو در خرید تجهیزات استفاده کرده و دارای سرمایه‌گذاری وقت یک‌هزار و 800 میلیارد ریالی است اما در این سال‌ها ادامه روند کار با موانعی که توسط بانک عامل ایجاد شده متوقف شده و عملاً تولیدی در این واحد انجام نمی‌گیرد.

پیش از این علی کلانتری معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان نیز در گفت‌وگو با تسنیم عنوان کرده بود: زنجان از نظر نساجی جز پنج استان نخست کشور است و از نظر آماری، ظرفیت تولید نخ پنبه معادل 25 هزار تن و تولید پارچه بیشتر از 35 میلیون متر مربع است که به همین میزان ظرفیت رنگرزی پارچه وجود دارد، در نتیجه زنجیره تولید پارچه را به طور کامل در استان داریم، اما متاسفانه در استان بحث تولید صنعتی پوشاک وجود ندارد.

وی با بیان اینکه برای تکمیل زنجیره تولید به تولید صنعتی نیاز داریم، تصریح کرده بود: در صنعت نساجی و پوشاک هرچه در راستای تولید نخ، پارچه و در نهایت محصول که پوشاک است حرکت کنیم، ارزش افزوده بیشتری وجود دارد. صنعت نساجی و پوشاک به این شکل است که با مبلغ کمتری می‌توان اشتغال بیشتر ایجاد کرد.

به گفته معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان سازمان صمت تولید پوشاک صنعتی را جزء اولویت‌های خود قرار داده و از کسانی که بخواهند در این حوزه فعالیت داشته باشند و وارد این صنعت شوند حمایت انجام می‌دهد که این حمایت‌ها تسهیلات بانکی، تسهیل دریافت مجوز و در نهایت راه‌اندازی واحد تولید صنعتی را شامل می‌شود.

وی با اشاره به اینکه در این زمینه در استان پروژه در حال اجرا داریم، بیان کرده بود: یکی از این واحدها در شهرک صنعتی علی آباد زنجان قرار دارد. چرخ‌های دوزندگی صنعتی و دستگاه‌های برش مدرن تجهیزات آن آماده است.

در خصوص این واحد، سرمایه‌گذار این پروژه گفت: نظر ما از احداث این پروژه این بود که یک مجموعه‌ای ایجاد کنیم که ارزش افزوده بالا داشته باشد و بتواند با کشور‌هایی همانند چین، بنگلادش و ترکیه رقابت کند و نیت ما بیشتر صادرات از این واحد نساجی بود.

وی با بیان اینکه این واحد تولیدی سبب خودکفایی در برخی امور نساجی در کشور می‌شود عنوان کرد: توانایی و تجربه کافی در زمینه تولید وجود دارد اما متاسفانه وجود موانعی سبب شده تا هنوز هم این واحد به مرحله افتتاح نرسد، اما گویا موانع که ذکر می‌شود به بانک مرکزی برمی‌گردد و مقرر است تا دیوان محاسبات موضوع را برسی کند و نظر نهایی در ارتباط با پروژه را ارائه دهد.

ورود دادستانی

در این راستا حجت‌الاسلام محسن کرمی دادستان استان زنجان عنوان کرد: از منظر دیوان محاسبات در ستاد رفع موانع تولید باید مکاتباتی ارائه شود و اگر بانک مرکزی نیز نسبت به این موضوع اقدامی انجام داد باید گزارشی تهیه شود و به شعب رسیدگی کننده ارائه شود تا اقدامات کارشناسی انجام گیرد.

از سوی دیگر محسن افشارچی استاندار زنجان نیز با بیان اینکه مشکلات استانی این واحد تولیدی حل شده است، گفت: مشکلات این واحد تولیدی نیازمند حل مسائل در سطح ملی است با این حال مشکلات از طریق بانک ملی و دیوان عدالت در حال پیگیری است.

اما در خصوص آخرین وضعیت این واحد تولیدی، ناصر فغفوری رئیس سازمان صنعت معدن و تجارت استان زنجان در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: صنعت نساجی جز صنایع برتر استان است، این صنعت نقش زیادی در رونق استان و کشور دارد که سبب ایجاد ارزش افزوده بیشتر نسبت به سایر صنایع متدوال می‌شود.

وی خاطر‌نشان کرد: یکی از راهبردهای استان تکمیل ظرفیت‌های تولید در صنعت نساجی است که جز ذخایر تولید است و سبب ایجاد ارزش افزوده در استان می‌شود و با شروع فعالیت مجموعه این واحد تولیدی زنجیره این صنعت در استان تکمیل می‌شود و استان زنجان به یکی از بزرگ‌ترین‌ها در تولید و صادر کننده در صنعت نساجی تبدیل خواهد شد.

رئیس سازمان صنعت معدن و تجارت استان زنجان با بیان اینکه این واحد تولیدی دارای 50 میلیون یورو سرمایه‌گذاری ارزی و بیش از هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری ریالی دارد، گفت: در حال حاضر سرمایه‌گذاری به روز این واحد بیش از 2 هزار و 500 میلیارد تومان است و اگر راه‌اندازی شود در فاز نهایی برای 2 هزار اشتغالزایی خواهد داشت. این واحد در زمینی به مساحت 17 هکتار با 8 هکتار سالن تولیدی احداث شده است.

وی با بیان اینکه برخی از ضوابطی که در دولت وجود دارد برای شرایط عادی است اما در حال حاضر شرایط عادی نیست، عنوان کرد: باید انعطاف‌پذیری دستگاه‌ها زیاد شود با این حال استاندار، دادستان، دیوان عدالت اداری و سایر دستگاه‌ها به این موضوع ورود یافته‌اند و امیدواریم مشکلات با همگرایی حل شود.

فغفوری تصریح کرد: نامه‌ای که مورد نظر دادستان محترم و استاندار بود نوشته و ارائه شد تا در سطح ملی مورد بررسی قرار گیرد. قطعا بانک مرکزی برای این موضوع تصمیم مناسبی خواهد گرفت.

با تمام این‌ها، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های صنعت نساجی کشور که می‌تواند ارز‌اوری برای کشور و استان داشته باشد در کلاف سر درگم گیر کرده است با اینکه سرمایه‌گذاری کلانی برای پروژه انجام شده و با به راه‌اندازی آن برای 2 هزار نفر اشتغال ایجاد می‌شود و ذره‌ای از امار بیکاری در استان می‌کاهد اما با وجود موانع بانکی هنوز پروژه نتوانسته به مرحله افتتاح برسد.

مدیر جهاد کشاورزی بهشهر با بیان اینکه سطح زیر کشت پنبه این شهرستان، 620 هکتار است، گفت: پیش بینی می شود هزار و 500 تن وش از مزارع این شهرستان برداشت شود.

به گزارش خبرگزاری موج مازندران، غلامرضا قنبری با اشاره به برگزاری برنامه روز مزرعه پنبه با حضور معاون بهبود تولیدات گیاهی، مدیران زراعت و هماهنگی ترویج کشاورزی سازمان جهاد کشاورزی استان، مدیر و کارشناسان جهاد کشاورزی بهشهر، گلوگاه و نکا، کشاورزان پیشرو و علاقمند منطقه در مزرعه پنبه روستای قره تپه دهستان میانکاله شهرستان بهشهر، اظهار داشت: توسعه کشت پنبه جزء اولویت های سیاست های سازمانی بوده و با توجه به اینکه روستای قره تپه ظرفیت خوبی در تولید این محصول دارد، استقبال خوبی از سوی کشاورزان این منطقه دیده می شود.

وی با بیان اینکه سطح زیر کشت پنبه این شهرستان، 620 هکتار است که بیش از 90 درصد آن آبی است، ادامه داد: پیش بینی می شود هزار و 500 تن وَش از مزارع این شهرستان برداشت شود.

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان بهشهر تصریح کرد: 95 درصد سطح کشت پنبه استان به این شهرستان اختصاص دارد و تاکنون 90 درصد آن برداشت شده است.

وی افزود: در این برنامه، چند تن از کشاورزان پیشرو منطقه ضمن بیان تجربیات و چگونگی اجرای طرح های تحقیقاتی و پروژه pvs در مزرعه، مسائل و مشکلاتی که در زراعت پنبه با آن مواجه هستند را به مسئولین ارائه و خواستار پیگیری و رفع آن شدند.

اردبیل- نیکشاد، رئیس سازمان جهاد کشاورزی اردبیل گفت: کشت پنبه به عنوان طلای سفید در اراضی حاصلخیز مغان در سال‌های اخیر توسعه مطلوبی پیدا کرده است.

خلیل نیکشاد در گفتگو با خبرنگار بازار، اظهار کرد: با بهره‌برداری از این اراضی حاصلخیز کشت محصولات استراتژیک نظیر پنبه، گندم و دانه‌های روغنی توسعه پیدا کرده و به نوعی افزایش ظرفیت تولید را شاهد خواهیم بود.

وی تصریح کرد: نه تنها کشت پنبه به افزایش سرانه درآمد کشاورزان کمک کرده بلکه فرصت اشتغال چندین ماهه را برای کارگران و نیروهای آماده به کار این منطقه فراهم آورده است.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی اردبیل قیمت این محصول را ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان اعلام کرد و گفت: وجود کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی در مغان به عمل‌آوری این محصول و فرآوری آن کمک کرده تا پنبه خالص تحویل واحدهای نساجی شود.

نیکشاد افزود: در منطقه اصلاندوز و اراضی پایاب سد خداآفرین بیش از هفت هزار و ۵۰۰ هکتار اراضی مستعد به کشت پنبه اختصاص یافته که پیش‌بینی می شود بیش از ۳۰ هزار تن محصول با کیفیت برداشت شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود خاطر نشان کرد: ۲ هزار هکتار از این اراضی مربوط به سد خداآفرین است و این محدوده خارج از کشت و زرع منطقه پارس‌آباد است که بخش عظیمی از اراضی حاصلخیز این شهرستان نیز به کشت پنبه اختصاص یافته است.

نیکشاد اضافه کرد: شهرستان پارس‌آباد و اصلاندوز در کشت پنبه و احیای زراعت این محصول جایگاه ممتازی را دارند و قطعا با فروش محصول امکان فرآوری و تأمین پنبه مورد نیاز واحدهای نساجی نیز به خوبی فراهم می آید.

وی کیفیت خرید این محصول را با افزایش راندمان تا ۴۰ درصد یادآور شد و بیان کرد: از نیمه اول مهرماه عملیات برداشت پنبه در مغان آغاز شده و تا اواخر آذرماه این کار ادامه خواهد داشت.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی اردبیل ادامه داد: با توسعه کشت طلای سفید در اراضی زرخیز مغان پیش‌بینی می شود بخش عظیمی از تولید محصول با کیفیت در این منطقه روانه بازارهای داخلی و حتی خارجی شود.

مدیرعامل صندوق پنبه گفت: حدود ۲۰ هزارتن روغن نباتی که می‌تواند از تخم پنبه حاصل شود، از دسترس خارج شده و تبدیل به کود دامی می‌شود.

محمدحسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه ایران، بیان کرد: محصول پنبه از پیش از انقلاب تا سال ۸۲، بیش از نیاز صنعت نساجی تولید و به عنوان یکی از منابع مهم واردات ارز به کشور، محسوب شده است. به طوری که حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ هزارتن پنبه در مساحت ۱۰۰ هزار هکتار فقط در استان گلستان، معروف به استان طلای سفید، کشت و با وجود ۴۰ کارخانه فعال پنبه پاک کنی، همه ساله ۱۰۰ هزار تن پنبه مازاد بر نیاز صنایع داخلی، از این استان صادر می‌شد.

او افزود: متاسفانه در سال‌های اخیر با توجه به جایگزین شدن کشت برخی محصولات با پنبه که در گذشته وجود نداشتند، همچنین به دلیل کمبود آب در برخی استان‌ها و عدم صرفه اقتصادی کشت پنبه برای کشاورزان، زراعت این محصول در سطح کشور کاهش پیدا کرد؛ تمام سطح کشت پنبه در سطح کشور، حدود ۹۰ تا ۱۰۰ هزار هکتار است. از این میزان زمین تحت کشت پنبه، بین ۵۰ تا ۶۰ هزارتن پنبه تصفیه شده یا محلوج قابل استفاده در صنایع نساجی تولید می‌شود.

امسال ۴۴۰ هزار دلار صرف واردات پنبه می‌شود

کاویانی ادامه داد: این در شرایطی است که نیاز کشور به پوشاک همواره در حال افزایش است و مابقی نیاز ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزارتنی صنایع داخلی به پنبه، از طریق واردات این محصول تامین می‌شود. سال گذشته حدود ۸۰ هزارتن و سال قبل از آن، ۹۷ هزار تن پنبه وارد کشور کردیم در حالی که قیمت هر کیلو پنبه وارداتی، ۲.۲ دلار است. تا پایان امسال نیز، به واردات حداقل ۱۰۰ هزارتن پنبه نیاز خواهیم داشت.

او با بیان این که وزارت جهاد کشاورزی برنامه‌هایی را در دست اجرا دارد تا حداقل نیاز صنعت نساجی را در این حوزه تامین کند، گفت: پتانسیل لازم برای تولید داخلی پنبه و بی نیاز شدن از واردات را داریم و فقط باید برنامه ریزی صحیح انجام شود.

مدیرعامل صندوق پنبه ایران در پاسخ به این سوال که توسعه کشت پنبه چه میزان اشتغالزایی خواهد داشت؟ گفت: محصول برداشت شده توسط کشاورزان پنبه کار، وَش نام دارد و تخم پنبه نیز همراه آن است، پنبه محصولی است که تمام اجزای آن قابل استفاده است و ضایعات زیادی ندارد. وَش به کارخانجات پنبه پاک کنی می‌رود، تخم پنبه از الیاف آن جدا می‌شود، الیاف جدا شده به سمت کارخانجات ریسندگی می‌رود و در آن کارخانه‌ها، با توجه به کیفیت پنبه‌ها، انواع نخ‌های ضخیم و ظریف از نخ نمره ۲ گرفته تا نخ نمره ۶۰، استفاده می‌شود.

او با بیان این که هرقدر نمره نخ بالاتر رود، یعنی ظریف‌تر است و برای تولید پارچه‌های ظریف‌تر نیز استفاده می‌شود، گفت: نخ نمره ۲ برای تی‌های زمین شور، نخ نمره ۵ برای قالیچه‌ها و نخ‌های نمره بالاتر، برای پارچه‌های ظریف و لباس‌ها استفاده می‌شوند. هر قدر نخ ظریف‌تر باشد، قیمت بالاتری دارد.

کاویانی اضافه کرد: تخم پنبه نیز به کارخانجات روغن کشی می‌رود که در آن جا، ۱۷ درصد از حجم تخم پنبه به روغن نباتی با کیفیت خوب تبدیل می‌شود. به طور کلی، ۵۰ درصد از حجم وَش را نیز، تخم پنبه تشکیل می‌دهد. کنجاله پنبه را هم برای خوراک دام استفاده می‌کنند، ضمن آن که بوته‌های خشک شده پنبه بعد از برداشت محصول، در صنایع نوغان (پرورش کرم ابریشم) قابل استفاده هستند. بنابراین، این محصول صنایع مختلفی را تامین و اشتغال زیادی را ایجاد می‌کند.

دلایل سه گانه تبدیل شدن ایران از صادرکننده به واردکننده پنبه!

او در پاسخ به این که چرا از سال ۸۲ به بعد، سطح کشت پنبه در ایران کاهش یافته است؟ تصریح کرد: یک مقدار از این مسئله، به کشت محصولاتی بر می‌گردد که در گذشته وجود نداشتند، مثلا کلزا قبل از انقلاب در ایران وجود نداشت. از آن جا که زراعت این محصول به دلیل تولید روغن از آن اجتناب ناپذیر است، بخشی از زمین‌ها که قبلا تحت کشت پنبه بودند، به زیر کشت کلزا رفته‌اند. همچنین به دلیل افزایش جمعیت و افزایش نیاز کشور به گندم و برنج، بخش دیگری از زمین‌ها نیز به زیر کشت این دو محصول رفته‌اند.

الگوی کشت تغییر کرد

این مقام مسئول بیان کرد: موضوع بعدی مربوط به باصرفه بودن زراعت برای کشاورز می‌شود؛ یعنی اگر زراعت یک محصول برای کشاورز صرفه داشته باشد، حتما به زراعت آن ادامه می‌دهد. بسیاری از کشور‌ها برای کشت پنبه به کشاورزان خود یارانه پرداخت می‌کنند، اما متاسفانه ما نتوانستیم این کار را برای کشاورزان خود انجام دهیم. به دلیل وجود داشتن این یارانه در کشور‌های دیگر و عدم وجود آن در ایران، کشت آن با محصولات دیگر قابل رقابت نیست.

صنایع نساجی نباید مجوز واردات پنبه می‌گرفتند

او گفت: در سال ۷۹، ۴۷ هزارتن پنبه مازاد بر نیاز صنایع نساجی را داشتیم و در سال ۸۲، ۲۵ هزارتن این محصول مازاد را به دستور وزارت جهاد کشاورزی به منظور کاهش دغدغه کشاورزان خریداری کردیم اما باز هم مجبور شدیم، ۱۲ هزار تن از این محصول مازاد را با مجوز دولت صادر کنیم تا بازار تنظیم شود. متاسفانه در شرایطی که ۱۲ هزار تن پنبه را صادر کردیم، مجوز واردات پنبه به صنایع نساجی داده شد که این مسئله، سبب شد تا از آن سال به بعد، کشاورزان دلسرد شوند و سطح کشت پنبه را کاهش دهند.

برخلاف سایر دانه‌های روغنی، یارانه کشت پنبه دانه حذف شد

کاویانی سومین دلیل کاهش سطح زیر کشت پنبه را اینطور بیان کرد: تا سال ۸۲، به تمام دانه‌های روغنی یارانه تخصیص داده می‌شد؛ به طوری که، برای هر کیلو سویا ۳۵ تومان، هر کیلو کلزا ۸۵ تومان و هر کیلو پنبه دانه نیز ۲۹۵ ریال یارانه اختصاص داده می‌شد. اما از آن سال به بعد، هرگز متوجه نشدیم که به چه دلیل یارانه پنبه دانه را قطع کردند!

او گفت: این مسئله در شرایطی که ۹۰ درصد روغن مورد نیاز کشور وارداتی است، سبب شد تا تمام کارخانجات روغن‌کشی که از تخم پنبه روغن‌کشی می‌کردند، بدون استثنا تعطیل شوند. با خروج تخم پنبه از چرخه روغن‌کشی، این محصول به سمت دامداری‌ها رفت و تبدیل به خوراک دام شد. اکنون حدود ۲۰ هزارتن روغن نباتی با کیفیت خوب که می‌تواند از تخم پنبه حاصل شود، از دسترس خارج شده و تبدیل به کود دامی می‌شود!

مدیرعامل صندوق پنبه ایران در پایان تاکید کرد: اگر به خرید تخم پنبه نیز مانند خرید سایر دانه‌های روغنی مانند کلزا، سویا، گل رنگ و آفتابگردان، توسط دولت و وزارت جهاد کشاورزی امتیازات مشابه داده شود، کمک خوبی برای کشاورزان خواهد بود و رغبت آن‌ها را به کشت و تولید پنبه بیشتر، می‌افزاید.

پیش بینی می‌شود امسال ۱۷ هزار تُن وش پنبه از مزارع پنبه در خراسان جنوبی برداشت شود.

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز خراسان جنوبی، مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان در گفتگو با خبرنگار صدا و سیماپیش بینی برداشت ۱۷ هزار تُن طلای سفید در خراسان جنوبی سطح کشت پنبه در استان را ۶ هزار و ۸۳۵ هکتار اعلام کرد و گفت: امسال به علت کاهش بارندگی‌ها ،کشت پنبه در استان کاهش یافته و کشاورزان به سمت کشت محصولات کم آب بَر و علوفه‌ای برای تامین علوفه مورد نیاز دام هدایت شدند.

حسینی افزود: بیشترین سطح کشت پنبه در استان با ۳ هزار و ۵۰۰ هکتار به شهرستان بشرویه اختصاص دارد.

وی عملکرد تولید در هکتار را دو هزار و ۶۰۰ کیلوگرم اعلام کرد و گفت: برداشت پنبه در خراسان جنوبی با توجه به شرایط آب و هوایی از ۱۵ مهر آغاز می‌شود و تا پایان آذر ادامه دارد.

مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان گفت: تاکنون از هزار و ۲۳۰ هکتار از اراضی کشت پنبه استان ، برداشت انجام شده است.
حسینی گفت: از سطح کشت استان ۴۰۰ هکتار از اراضی پنبه در سال جاری مربوط به مزارع تکثیر بذر اختصاص دارد که بذرهای استحصالی از آن برای کشت و تامین بذر مورد نیاز سال آتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مدیر زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان ، خرداد، ورامین، خورشیدی و ساجدی را از ارقام پنبه کشت شده در استان برشمرد.

خراسان جنوبی از استان‌های برتر تولید پنبه در کشور است و هرساله با توجه به سطح کشت در رتبه‌های پنجم و ششم قرار دارد.

گروه استان‌ها – استاندار یزد با بیان اینکه زیرساخت‌های آب، برق و گاز مجموعه شهرک نساجی در محله مریم آباد تامین می‌شود گفت: ظرف یک سال آینده شهرک نساجی یزد به بهره‌برداری می‌رسد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یزد، مهران فاطمی در حاشیه بازدید از محله مریم آباد در شهرستان یزد اظهار داشت: برنامه ما این است که به مناطق مختلف استان سرکشی کنیم، این بازدید در شهرستان یزد که بزرگترین شهرستان استان است انجام شد، با وجود اینکه این شهرستان در مرکز استان واقع شده مشکلات زیادی را به خصوص در بخش‌ها و مناطق حاشیه‌ای شهر دارد.

وی با بیان اینکه یکی از محلاتی که در دستور کار بود ساماندهی و رفع مشکلات محله مریم آباد بود است عنوان کرد: شهرک نساجی این منطقه سالیان سال است که پروژه آن متوقف شده بود و این شهرک نیاز این منطقه‌ است.

وی با اشاره به اینکه صنعت نساجی یکی از صنایع مزیت‌دار، ویژه ریشه دار استان یزد است تصریح کرد: با بازدید میدانی که جهت ساماندهی پروژه امروز به آن ورود کردیم و سبب شد تولیت این مجموعه تولیت به اتحادیه نساجی واگذار شود‌.

استاندار یزد گفت: این مجموعه همچنین با مشکلات و مسائل زیرساختی، آب، گاز و برق مواجه بود که برای هر سه مورد تصمیم گرفته شد تا در ظرف یک سال آینده شاهد بهره‌برداری از این شهرک باشیم و واحدهای تولیدی در آنجا مستقر شوند.

فاطمی با بیان اینکه باید صنعت نساجی استان یزد جایگاه واقعی خود را به دست آورد گفت: همچنین از واحدهای نساجی که در بافت مستقر بودند بازدید شد که مشکلاتی داشتند و پس از افتتاح پروژه به شهرک نساجی منتقل می‌شوند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یزد، استان یزد از دیرباز تاکنون به عنوان قطب اصلی محصولات نساجی در کشور و منطقه شناخته می‌شده اما در طول چند دهه گذشته بی‌توجهی به این صنعت و عدم اجرای اقدامات لازم برای رفع مشکلات آن سبب شده که صنعت نساجی استان با چالش‌های اساسی روبرو شود.

به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، واردات ۶۰ هزار تن پنبه و ۵ میلیون تن پشم که حدود نیمی از نیاز بازار داخل می شود، باعث ورشکستگی تعدادی از کارخانه های تولید کاموا شده چراکه بازار نساجی و نخ مملو از کالاهای خارجی است.

یزد- ایرنا- استاندار یزد با بیان اینکه نساجی یکی از صنایع پاک و دیرینه استان است ،می طلبد حمایت بیشتری از آن صورت گیرد اظهار امیدواری کرد که ۹ ماه آینده شاهد راه اندازی شهرک و تامین زیرساخت های لازم در این بخش باشیم.

به گزارش ایرنا، مهران فاطمی روزجمعه در حاشیه بازدید از منطقه مریم آباد یزد در جمع اعضای هیات مدیره نساجان و بازدید از کارگاه های کوچک نساجی این منطقه افزود: مدیران و کارگزاران استان باید توسعه و پیشرفت بخش نساجی را در دستور کار خود قرار دهند چرا که یکی از صنایع با سابقه استان و همچنین کم آب بر است.

وی ادامه داد: صنعت نساجی سابقه بسیار خوبی در یزد دارد، اما  در سال های اخیر آن گونه که باید مورد حمایت قرار نگرفت لذا یکی از اقدام های مهم مسوولان باید حمایت بیشتر از این بخش و همچنین بروزرسانی فناوری آن است.

استاندار یزد اظهارکرد : در استان هر کاری که باید انجام دهیم تا این مجموعه راه اندازی شود انجام خواهیم داد اما نیاز به مشارکت فعالان  نساجی است تا این اتفاق رخ دهد.

فاطمی اظهارکرد : تامین زیرساخت های لازم برای فعالان نساجی و همچنین اختصاص محلی برای انتقال واحدهای نساجی از داخل شهر و مناطق مسکونی به حاشیه شهر یکی از کمترین اقدام هایی است که باید مورد توجه قرار گیرد، امیدواریم با توجه به مصوبه های که امروز صورت گرفت و قولی که مسئولان دستگاه های خدمات رسان دادند، شاهد راه اندازی شهرک نساجی و همچنین تامین زیرساخت های لازم باشیم.

استاندار یزد در  ادامه بازدید های هفتگی خود که از مناطق مختلف استان انجام می دهد امروز با همراهی جمعی از مدیران، اعضای شورای شهر یزد از منطقه کم برخوردار مریم آباد و هچنین تعدادی از پروژه های نیمه تمام این منطقه بازدید و دستور لازم  صادر کرد. همچنین بازدید از تعدادی  واحدهای نساجی و آب انبار این منطقه و حضور در جمع اهالی این منطقه از دیگر برنامه های امروز فاطمی بود.

به گزارش ایرنا، قدیمی‌ترین آثار به جا مانده از بافندگی به عصر سنگ حدود پنج هزار سال قبل از میلاد عیسی مسیح(ع) می‌رسد و قدمت اولین پارچه یافته شده در ایران به چهار هزار سال قبل از میلاد می‌رسد که در حفاری‌های شوش خوزستان به دست آمد و بخشی از آن در موزه‌های « لوور» فرانسه و « بافلو» موجود است.

بر پایه برخی آثار از جمله در کتیبه‌های مسجد جامع یزد، این شهر یکی از کانون‌های مهم نساجی کشور بود، پارچه‌های با ارزشی در آن تولید می‌شد، اما در دهه‌های اخیر، آنچنان که باید و شاید به پارچه‌های دست ‌بافت آن توجه نمی‌شود تا آنجا که امروز، تولید ماشینی جایگزین ترمه سنتی در یزد شده است.

۱۶۰ واحد نساجی در استان فعال است که حدود ۲۳ هزار نفر در این واحدها مشغول کارند و در واقع ۲۷درصد سهم اشتغال یزد مربوط به این صنعت است و ۱۰۰ درصد روفرشی و ترمه و ۸۰ درصد رومبلی ایران در استان تولید می‌شود.

کارخانه های یزد باف، گردباف، افشار، تابان و سعادت از مهمترین مراکز نساجی استان در تولید روفرشی ، فرش ماشینی ، پارچه‌های فاستونی ، کشباف ، پتو و نخ هستند ولی امروز تولید نسبت به قبل متنوع‌تر شده است.

به گونه‌ای که صنایع نساجی علاوه بر تولید قبلی، پارچه پیراهنی ، انواع پارچه‌های رومبلی ، پارچه‌های پرده ای ، ملحفه‌ای و متقال نیز تولید می‌کنند.

استان یزد بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ یک میلیون و ۱۳۸ هزار نفر جمعیت دارد که ۸۵ درصد در ۲۱  شهر و بقیه در روستاها و آبادیها زندگی می کنند.