نوشته‌ها

با رسیدن فصل سرما برای برخی از افراد جامعه بافتنی و نخ بافتنی حائز اهمیت است.

سوز سرما که به شهرهای کشور نفوذ می کند، لباس های گرم و بافتنی هر خانه، از کمدها و چمدان ها بیرون می آیند و در این بین کمتر بانویی در کشور است که برای تازه تر کردن بافت های اعضای خانواده سری به بازار نخ و کاموا نزده باشد. خرید کاموایی مرغوب و مطمئن برای بافتن یک لباس و یا حتی یک شالگردن.

ما نیز به موجب همین موضوع سری به بازار نخ و کاموای تهران زدیم تا از وضعیت فعلی این بازار و میزان تولیدات صنعت نخ و کاموای کشور مطلع شویم. البته که در این بازار هنوز آثار کرونا و کمبود حضورها مشهود است اما در حوالی ساعت 12 ظهر این بازار که در میدان حسن آباد تهران واقع شده است، هم مانند سایر بازارها خرید و فروش تا حدودی جریان دارد.

بدو ورودمان به این بازار با چند نفر از خریداران گفت و گویی کردیم. یکی از خریداران کاموا که بانویی میانسال بود درباره کیفیت کامواهای موجود در بازار این طور گفت: کامواهای خارجی بیشترین کیفیت را نسبت به کالای ایرانی دارند البته اگر گشتی در بازار بزنید متوجه می شوید که اکثر نخ های بافتنی موجود در بازار خارجی و مربوط به کشور ترکیه است!

این موضوع را از چند خریدار دیگر هم جویا شدیم که به گفته آن ها سال هاست که بازار نخ کاموا توسط کشورهای دیگر قبضه شده و تنها چند نوع خاص از کامواهای ایرانی در بازار خریدار دارند.

برای تکمیل شدن اطلاعاتمان از این بازار سراغ کریمی فروشنده کاموا رفتیم.

نساجی ایرانی روزی از کره جنوبی هم بالاتر بود!

کریمی، از فروشندگان کاموا به دلایل اصلی کمبود نخ کاموای ایرانی در بازار اشاره کرده و گفت: نام حمایت از کالای ایرانی که می آید همه بیشتر به سمت دولت ها و مسئولان فکر می کنند در حالی که خریدارها نیز با خرید خود از تولید کننده حمایت می کنند. کامواهای موجود در بازار ایران تقریبا ترکیه ای هستند و شاید تنها ده درصد این اقلام در بازار ایرانی باشند.

وی افزود: فعالیت چندین ساله من در این صنف، بیانگر این است که سقوط صنعت نساجی ایران به علت عدم توجه و همچنین فرسودگی ماشین آلات ریسندگی عامل اصلی عقب ماندگی در صنعت کامواست. یعنی از بین رفتن بسیاری از کارخانجات صنعت نساجی منجر شد تا کشوری که با نساجی کهن که زمانی از کره جنوبی هم بالاتر بود حالا از بسیاری از کشورها عقب بیفتد.

کریمی تشریح کرد: برای اینکه کالای ایرانی بین مردم خریدار داشته باشد، باید آنقدر روی آن تبلیغات مثبت انجام شود تا مردم طالب آن باشند. زمانی نخ تریکو از کشور ترکیه وارد می شد اما با حمایت فروشندگان نخ کاموا در ایران کارخانجات تولید این نخ در کشور افزایش پیدا کردند به نحوی که واردات این نخ از 70 درصد حالا به زیر 5 درصد رسیده است.

این گفته ها را با یکی از کارشناسان صنعت نساجی در میان گذاشتیم تا علت اصلی کاهش تولید نخ کاموا در کشور برای همگان روشن شود. علیزاده، کارشناس صنعت نساجی گفت: عمده ترین دلیل کمبود تولیدکننده کاموا در کشوری مانند ایران که دارای ظرفیت کافی است، توجه نکردن به سلیقه مشتری و همچنین رنگ بندی، بسته بندی و کیفیت تولید است.
افزایش کیفیت کاموای ایرانی با فراهم شدن بازارهای برون مرزی

وی افزود: در کشور شاید به تعداد انگشتان دست تولیدکننده کاموا وجود داشته باشد که یکی از این تولیدکنندگان در استان آذربایجان شرقی توانسته پیشرفت خوبی داشته باشد و به زمین رقابت با کشوری مانند ترکیه راه یابد اما همچنان فرسودگی ماشین آلات و عدم توجه به کیفیت و رنگ بندی آفتی برای خرید این محصول توسط مشتریان است.

علیزاده ضمن ارائه راهکارهای تقویت صنعت نساجی به ویژه کاموا گفت: باید با بروزرسانی دستگاه های ریسندگی، فکری به حال بازارهای صادراتی نیز کرد چرا که وقتی تولیدکنندگان تشویق به افزایش کیفیت و تنوع می شوند که بازارهای جهانی را رقیب خود بدانند.

این کارشناس حوزه نساجی توصیه می کند که برای اثبات مشکلات صنعت نساجی سری به یکی از کارخانجات ریسندگی بزنیم تا از نزدیک با معضلی به نام عقب ماندگی در صنعت نساجی رو به رو شویم. صنعتی که طبق خط مشی اقتصاد مقاومتی باید تبدیل به سومین کشور در آسیا میانه می شود اما نه تنها رشد نکرد بلکه به گفته بسیاری از فعالان این صنعت، با واردات حتی اوضاع از برنامه ریزی هم عقب تر ماند.

محمودی، تولیدکننده صنعت نساجی با اشاره به موانع پیش پای تولیداتش می گوید: ابتدا به مشکلاتی که در ادارات پیش پایمان می گذارند باید اشاره کرد که شاید 50 درصد ایراد موجود در کشور به این موضوع بازمی گردد.
بدون دغدغه بسته‌‌ بالای 30کیلوگرم رو از درب منزل به هرکجای دنیا بفرست

بدون دغدغه بسته‌‌ بالای 30کیلوگرم رو از درب منزل به هرکجای دنیا بفرست

بیشتربخوانید:٤ برنامه وزارت صمت برای توسعه صنعت پوشاک

از او می خواهم که بیشتر درخصوص دلایل جاماندن نساجی ایران از دنیا بگوید و او ترسیدن دولت ها برای حمایت از این صنعت را عمده ترین دلیل دانست.

محمودی گفت: هر بار به بانک می روم که تسهیلاتی را دریافت کنم تا متوجه می شوند حوزه کاری ما نساجی و ریسندگی نخ است، از دادن وام امتناع می کنند.

این تولید کننده تصریح کرد: پنجاه درصد نساجی کشور از بین رفته در صورتی که زیرساخت های آن وجود دارد اما واردات بی رویه کالاهای بی کیفیت خارجی دست تولیدکنندگان را سرد کرده است، حال رغبت خریداران ایرانی به خرید کالاهای ارزان اما بی کیفیت خارجی را هم کنار این بی توجهی ها قرار دهید.

محمودی مهم ترین عامل پیشرفت کشورهای همسایه در این صنعت را توجه به پیشرفت تکنولوژی ها و حمایت های همه جانبه دولت از بخش خصوصی دانست.

در پایان او از مسئولان خواست که به جای حمایت های مالی، تولیدکنندگان را در راه اندازی سریع تر واحدهای تولیدی یاری کنند چرا که حتی یک روز هم برای تولیدکننده ایرانی یعنی یک پله پیشرفت و اشتغال برای همین کشور.

دغدغه های تولیدکنندگان را کنار خواسته های خریداران قرار داده و سراغ یکی از مسئولان یعنی رئیس صندوق پنبه ایران رفتیم، چرا که پنبه به عنوان اصلی ترین ماده اولیه تولید نخ به ویژه کاموا محسوب می شود هرچند که مواردی از پشم، اکرلیک و … نیز از جمله مواد اولیه این محصول به شمار می روند.

محمدحسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه ایران بیان کرد: حداقل ۸۰ کارخانه پنبه پاک کنی در استان‌های گلستان، خراسان‌های شمالی، رضوی، جنوبی، سمنان، اردبیل و فارس به طور عمده فعال هستند، اما در البرز، کرمان و اصفهان نیز چند کارخانه محدود وجود دارد.

او درباره برنامه برنامه صندوق پنبه ایران برای افزایش تعداد این کارخانه‌ها و سطح زیر کشت پنبه، افزود: یکی از مهمترین مشکلات تولید پنبه، مربوط به مرحله برداشت این محصول است. زراعت پنبه نسبت به زراعت سایر محصولات کشاورزی نسبتا مشکل است. این محصول در فصل بهار در کشور ما کاشته می‌شود و برداشت آن که از اواسط شهریورماه آغاز می‌شود نیز، تا اواخر بهمن ماه ادامه دارد. بنابراین، زمان زیادی زمین‌های کشاورزی را اشغال می‌کند.

کاویانی گفت: از سوی دیگر، چون آغاز کشت مربوط به بهار است، آفات فعال هستند و نیاز به سموم کشاورزی بالاست و همچنین، چون تعداد دفعات آبیاری نیز بسیار زیاد است، علف‌های هرز زیادی در این زراعت وجود دارد؛ اما مهمترین زحمت مربوط به مرحله برداشت می‌شود.

وی گفت: اگر ماشین آلات وارد شود، زحمات و هزینه‌های برداشت کاهش و در نتیجه، رغبت کشاورزان به زراعت پنبه بیشتر می‌شود. این کار همچنین سبب جلوگیری از ورود الیاف بیگانه حاصل از کیسه‌های پلاستیکی کارگران به صنایع نساجی می‌شود. بنابراین، در تلاش هستیم تا این ماشین آلات را سریعتر وارد کشور کنیم.
تنظیم بازار مهمترین وظیفه صندوق پنبه است

مدیرعامل صندوق پنبه ایران همچنین درباره عملکرد این صندوق گفت: وظیفه تنظیم بازار پنبه بر عهده صندوق پنبه ایران است و می‌تواند با فرامین و اعتبارات دولتی این کار را انجام دهد. مهمترین کار این صندوق از زمان تاسیس آن تاکنون، مربوط به سال ۷۹ است که با خرید ۲۵ هزارتن پنبه مازاد صنایع نساجی، بازار این محصول را تنظیم کرد.

او افزود: در سال ۸۰ نیز حدود ۲ هزار و ۷۰۰ تن پنبه مازاد دیگر خریداری و بازار تنظیم شد. این مهمترین کاری است که صندوق پنبه باید انجام دهد. هر جا که متوجه شویم کشاورزان برای فروش پنبه مشکل دارند، ورود می‌کنیم تا دغدغه آن‌ها را کاهش دهیم. به عنوان مثال، با مشارکت تعاونی پنبه داراب در استان فارس که یکی از اعضای مهم این صندوق است، وَش پنبه کاران را خریداری می‌کنیم تا با مشکل مواجه نشوند.

کاویانی در ادامه گفت: از دیگر فعالیت‌های مهم صندوق، ارائه آموزش‌های فنی لازم به کشاورزان و همچنین نظارت بر واردات و توزیع بذر‌های مرغوب میان آن هاست. این بذور از زمانی که مجوز واردات آن‌ها توسط وزارت جهاد کشاورزی داده شده، بین کشاورزان توزیع می‌شود، زیرا طول مدت کشت کوتاه‌تر و همچنین میزان محصول بیشتر و مرغوب تری دارند.

او بیان کرد: در موضوع بازرگانی نیز، بسیاری از کارخانجات پنبه پاک کنی، محصول خود را به صندوق واگذار می‌کنند تا این صندوق بازاریابی مناسب را برای آن‌ها انجام دهد. صنایع نساجی هم از این که پنبه مورد نیاز خود را از صندوق خریداری کنند، استقبال کرده اند، زیرا قبل از ارسال پنبه به صنایع نساجی، کارشناسان صندوق در کارخانجات پنبه پاک کنی حضور پیدا می‌کنند و پس از تایید کیفیت، ارسال را انجام می‌دهند.

مدیرعامل صندوق پنبه ایران همچنین گفت: از آن جا که پنبه یک محصول دارای استاندارد‌های بین المللی است، باید رقم بندی شود. هر کجا که کارشناسان دولتی کم باشند و امکان حضور آن‌ها در کارخانجات پنبه پاک کنی فراهم نباشد، صندوق پنبه با ارسال کارشناس، این مشکل را رفع می‌کند. این کارشناسان، پنبه‌ها را بر اساس استاندارد‌های ایران و همچنین استاندارد‌های بین المللی رقم بندی می‌کنند و در اختیار صنایع قرار می‌دهند.

او در ادامه از کشاورزان پنبه کار نیز درخواست کرد: تقاضای صندوق پنبه ایران از کشاورزان پنبه کار این است که محصول خود را به صورت نارس برداشت نکنند؛ همچنین در حین برداشت، به جای استفاده از کیسه‌های پلاستیکی، از کیسه‌های نخی و طبیعی استفاده کنند، زیرا الیاف پلاستیکی بیگانه در کارخانجات نخ ریسی مشکل ایجاد می‌کنند.

کاویانی درباره دلیل نارس برداشت کردن غوزه‌های پنبه توسط کشاورزان، ضمن بیان این که صرفه کشت پنبه برای کشاورزان کاهش یافته است، گفت: پنبه محصولی است که غوزه‌های آن طی دو تا سه مرحله رشد می‌کنند؛ یعنی از پایین تا بالای بوته، به مرور زمان غوزه‌ها رشد می‌کنند. کشاورزانی که برای برداشت محصول وارد مزارع می‌شوند، به منظور جلوگیری از هزینه چندباره برای برداشت محصول، در همان برداشت اول، غوزه‌های نیم رس بالای بوته را هم برداشت می‌کنند تا مجبور نشوند که دوباره هزینه برداشت بپردازند. این در حالی است که غوزه‌های نارس، کیفیت الیاف کارخانه‌های نساجی را کاهش می‌دهد.

در کنار پنبه، واردات بیش از ۵ میلیون تن پشم به کشور و همچنین عرضه مواد اولیه اکرلیک به کشور ترکیه برای تولید کاموا، عامل اصلی کاهش تولیدات نخ کاموا در کشور محسوب می شود.

این موضوع را از وزارت جهاد کشاورزی، وزارت صمت و همچنین سازمان استاندارد هم جویا شدیم که هر کدام از وجود ظرفیت های لازم برای افزایش بهره وری و همچنین تولید خبر دادند.

تمام این بررسی ها به اینجا ختم می شود که واردات به عنوان مسبب اصلی جاماندگی در صنعت نساجی بوده و همین جاماندگی، منجر شده تا حال که روند تولید مدتی است سرعت گرفته است، همچنان تطبیق با استانداردهای دنیا کند صورت پذیرد. اما اسناد بالادستی نظیر برنامه ششم توسعه، طرح خودکفایی در پنبه و همچنین سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی راهگشاترین ها برای بازگشت به جایگاه اصلی در حوزه تولید نخ و نساجی است.

مدیر جهاد کشاورزی سبزوار بیان کرد: پنبه به عنوان گیاه بومی مناطق گرمسیری مستعد گسترش سطح زیر کشت و توسعه فعالیتها و صنایع مرتبط با آن در اقلیم نیمه‌کویری شهرستان سبزوار است.

به گزارش خبرگزاری موج خراسان رضوی، علی‌اصغر امانیان مدیر جهاد کشاورزی سبزوار در خبری اعلام کرد: ۱۶ هزار و ۵۰۰ تن وَش پنبه در سال زراعی جاری از کشتزارهای این شهرستان خراسان رضوی، به عنوان قطب تولید این محصول در استان برداشت شده است.

امانیان در ادامه خبر برداشت پنبه در سبزوار اظهار کرد: پنج هزار و ۵۰۰ هکتار مزرعه در سبزوار زیر کشت پنبه است که امسال بطور میانگین از هر هکتار سه هزار کیلوگرم وَش پنبه برداشت شد.

مدیر جهاد کشاورزی سبزوار همچنین تصریح کرد: مدیریت مزارع، شرایط اقلیمی مناسب، کشت نشایی و استفاده از بذرهای اصلاح شده شرایط مطلوبی را برای کشت پنبه در این شهرستان فراهم کرده است.

وی در ادامه یادآور شد: سه کارخانه پنبه پاک‌کنی در این شهرستان فعالیت دارد و وَش پنبه برداشت شده در همین واحدهای صنعتی فرآوری شده و محصول آن به دیگر مناطق کشور ارسال می شود.

امانیان متذکر شد: عملیات کشت پنبه همه ساله از نیمه دوم فروردین ماه در سبزوار آغاز شده و کار برداشت محصول آن در این شهرستان در نیمه نخست آبان تا اواخر آذرماه ادامه می‌یابد.

مدیر جهاد کشاورزی سبزوار عنوان کرد: پنبه به عنوان گیاه بومی مناطق گرمسیری مستعد گسترش سطح زیر کشت و توسعه فعالیتها و صنایع مرتبط با آن در اقلیم نیمه‌کویری شهرستان سبزوار است.

امانیان در خاتمه خاطرنشان کرد: این گیاه در زمره محصولات راهبردی بخش کشاورزی با کاربرد مستقیم در صنایع نساجی، روغن خوراکی و خوراک دام است لذا توجه به تکمیل زنجیره تولید تا فرآوری پنبه علاوه بر ارزآوری مناسب، خودکفاکننده کشور از واردات محصولات این حوزه خواهد بود.

ایسنا/خراسان شمالی مدیر تعاون روستایی خراسان شمالی گفت: از ابتدای آغاز برداشت پنبه تاکنون مقدار ۲۵۴ تن وش پنبه از کشاورزان استان خریداری شده است.

جلیل رمضانی در گفت و گو با ایسنا، اظهارکرد: در راستای سیاست های سازمان جهاد کشاورزی و سازمان مرکزی تعاون روستایی در سال جاری مقدار ۲۷۰ هکتار از اراضی کشاورزی استان تحت پوشش کشت قراردادی پنبه قرار گرفت.

وی افزود: با هماهنگی های انجام شده، شرکت تعاونی پنبه کاران بجنورد اقدام به قرارداد کشت مشارکتی پنبه در سطح ۲۷۰ هکتار از مزارع پنبه با کشاورزان استان در شهرستان های مانه و سملقان، اسفراین و جاجرم در سال زراعی ۱۴۰۰ کرد.

رمضانی ادامه داد: تامین بذر مرغوب، نظارت بر عملیات کاشت، داشت و برداشت و همچنین تأمین نهاده های مورد نیاز کشاورزان طرف قرارداد از جمله اقدامات مهمی بوده است که در این راستا انجام شده است.

مدیر تعاون روستایی خراسان شمالی گفت: طی سه سال گذشته، این شرکت پیش قدم در کشت قراردادی بوده است و با توجه به نظارت های دقیق و راهنمایی های مناسب به کشاورزان، علاوه بر افزایش راندمان تولید در واحد سطح، در زمان برداشت محصول نیز، پنبه های تولیدی را نیز با قیمت های بالاتر از قیمت روز خریداری کرده است.

زاهدان- معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان گفت: برداشت پنبه بعد از گذشت بیش از ۵۰ سال در سطح ٢٠٠ هکتار از زمین‌های کشاورزی جنوب استان آغاز شد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان، امان اله طوقی اظهار داشت: کشت پنبه در سیستان و بلوچستان قدمت دیرینه دارد و با راه‌اندازی مجدد کارخانه در ایرانشهر و نیاز مبرم این کارخانه و سایر کارخانجات کشور به این ماده فرصت ممتازی برای توسعه کشت پنبه را در منطقه فراهم کرده است.

وی افزود: به منظور انتخاب مناسب‌ترین زمان کشت پنبه با مشارکت ۲ شرکت زرین دشت فارس و آستان قدس رضوی، ٢٠٠ هکتار از زمین‌های کشاورزی در شهرستان‌های ایرانشهر، بمپور، تفتان و خاش به صورت قراردادی به زیر کشت پنبه رفت.

معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان ادامه داد: برای تعیین مناسب‌ترین رقم پنبه نیز با همکاری مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان تعداد ۱۰ رقم پنبه خیلی زودرس، زودرس و متوسط رس کشت و با توجه به نتایج حاصله مناسب‌ترین زمان کشت پنبه در سال زراعی جاری بهمن ماه تعیین شد.

وی تصریح کرد: در راستای کشت مکانیزه پنبه تعداد ۲ دستگاه کاشت پنبه خریداری و در اختیار این شهرستان‌ها قرار گرفته است.

طوقی گفت: کشت مجدد پنبه در سیستان و بلوچستان با تلاش این سازمان و اخذ مجوز از سازمان حفظ نباتات کشور عملیاتی شد.

پنبه به طلای سفید معروف است، محصولی که به شدت در کشور مغفول مانده و هیچ حمایت دولتی از پنبه‌کاران انجام نمی‌شود.

به گزارش خبرگزاری رسا، در بیش از 50 سال گذشته، کشت پنبه در شمال آذربایجان‌غربی مانند ماکو و خوی به سبب وجود دشت‌های وسیع و مستعد، رونق بسیاری داشت.

در دهه 40 و پس از مشاهده آثار خسارت کرم سرخ ثانویه بر روی پنبه کشت شده در نواحی مرزی شمال غربی ایران، سالیان بسیاری کشت آن ممنوع شد.

سپس در اوایل دهه 90، زمزمه‌هایی مبنی بر از سرگیری کشت پنبه در آذربایجان‌غربی انجام شد، محصولی که اگر به میزان وسیع در استان کشت شود، می‌تواند علاوه بر اشتغال‌زایی سبب رونق کارخانه‌های نساجی و نخریسی و تولید پوشاک نیز شود.

همچنین اگر این محصول باارزش در استان و کشور به مقدار وسیعی کشت شود، می‌تواند کشور را تا حدودی در رابطه با صنعت پوشاک خودکفا کرده و همانند کشور همسایه مانند ترکیه حرفی برای گفتن داشته باشد.

60 درصد کارخانه‌های نخریسی کشور تعطیل شده است

نائب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، در این زمینه به خبرنگار تسنیم گفت: برخی محصولات کشاورزی مانند پنبه قیمت بیشتری داشته و دوره تولید آن کوتاه‌تر است و به همین دلیل کشاورزان بیشتر به سمتی می‌روند که از لحاظ تجاری به صرفه‌تر بوده و زمان کوتاه‌تری برای تولید و درآمد بیشتری برای آن‌ها داشته باشد.

جلال محمودزاده گفت: در سالیان گذشته سطح زیرکشت پنبه در مناطق پنبه‌خیز مثل استان اردبیل و دشت مغان، گیلان، گرگان و آذربایجان‌شرقی و سایر استان‌ها بالا بود اما هم اکنون به این دلیل که این مناطق به سمت تولید محصولات دیگری همچون ذرت دانه‌ای و علوفه‌ای، شبدر، یونجه و آفتابگردان رفته‌اند، سطح زیرکشت پنبه کاهش یافته است.

وی با تاکید بر اینکه برای احیای کشت پنبه نیاز به حمایت دولتی وجود دارد، افزود: در این رابطه وزارت جهاد کشاورزی باید کشاورزان را از لحاظ تسهیلات، تامین نهاده‌های بذر و کود و سم و همچنین سایر نهاده‌های مورد نیاز حمایت کند که بیشتر به سمت کشت پنبه روند که هم کارخانه‌های نخ‌ریسی و هم صادرات در بخش تولید پوشاک افزایش یابد.

نماینده مردم مهاباد در مجلس شورای اسلامی، عنوان کرد: هم‌اکنون 60 درصد کارخانه‌های نخ‌ریسی کشور تعطیل شده چون مواد اولیه وجود ندارد و این موضوع به این بستگی دارد که وزارت کشاورزی تا چه میزان از تولید پنبه حمایت کند تا زمینه تولید نخ مورد نیاز کارخانه‌های نخ‌ریسی فراهم شده و در ادامه به سمت کارخانه‌های پارچه‌بافی کشور هدایت شوند.

وی ادامه داد: این موضوع سبب می‌شود که تولیدات داخلی جایگزین محصولات خارجی شده و حتی وارد مرحله صادرات نیز شود.

محمودزاده با ابراز تاسف از اینکه تاکنون هیچ حمایت دولتی از کشاورزان این بخش نشده، گفت: به همین دلیل نیز سطح زیرکشت این محصول به شدت کاهش یافته است.

وی گفت: حمایت‌های دولتی از چند جنبه قابل ارائه است، یکی تامین به موقع نهاده‌های مورد نیاز، تامین تسهیلات ارزان‌قیمت و نیز خرید تضمینی بالا. اگر دولت در این زمینه اقدام کرده و مشوق‌هایی برای تسهیلات بانکی و نهاده و خریده تضمینی برای کشاورزان در نظر بگیرد، بی‌تردید سطح زیرکشت تغییر یافته و کشاورزان به سمت و سوی کشت پنبه می‌روند.

نائب رییس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: در بحث کشاورزی برخی نهاده‌ها از خارج از کشور و برخی نهاده‌ها نیز در داخل تولید می‌شود. برای مثال کود اوره در کشور تولید شده اما 80 درصد کود فسفاته از خارج وارد می‌شود، بنابراین می‌توان بذرهای مورد نیاز را در مراکز تحقیقاتی تولید کرد و از سوی دیگر با واگذاری وام ارزان‌قیمت به کشاورزان و حمایت دولتی، سطح زیر کشت پنبه تغییر کند.

وی با تاکید بر اینکه دانش بومی باید در کشت محصولات مورد توجه قرار گیرد، خاطرنشان کرد: باید اطلاعات کشاورزان در رابطه با کشت پنبه افزایش یافته و آشنا به کشت محصول شوند.

محمودزاده بیان کرد: کشت پنبه را می‌توان با همکاری کشاورزان به صورت آزمایشی به تدریج آغاز کرد تا دانش بومی به تدریج در منطقه رونق یابد.

صنعت پوشاک ایران توانایی رقابت در بازارهای منطقه را ندارد

در همین زمینه، عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران گفت: هم‌اکنون کشور ترکیه بزرگترین واردکننده پنبه در جهان است و در سال حدود 800 تا 850 هزار تن پنبه نیاز دارد و تقریبا 100 تا 200 هزار تن آن را خود تولید کرده و بقیه این محصول را همواره وارد کرده است.

علیرضا حائری ابراز داشت: با توجه به مشکلات موجود در زیرساخت‌ها، صنعت پوشاک کشورمان هم اکنون آمادگی و قابلیت و توانایی اینکه بازارهای منطقه را در اختیار بگیرد و از محل صادرات پوشاک، ارزآوری داشته باشد را ندارد.

وی با اشاره به اینکه ترکیه سالانه 20 تا 25 میلیارد دلار صادرات پوشاک به اتحادیه اروپا، آمریکا و خاورمیانه دارد، گفت: در این رابطه کل صادرات پوشاک کشورمان سالی 50 میلیون دلار هم نیست.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران، تصریح کرد: اگر صادرات پوشاک ترکیه به خاطر گران بودن پنبه کاهش یابد توانایی صنعت پوشاک، زیرساخت‌ها، تولیدات، محصولات و برندهای کشورمان آن قابلیت را ندارد که جای ترکیه را بگیرند بلکه کشورهایی همچون بنگلادش، چین، اندونزی و ویتنام جای آن را می‌گیرند.

وی با اشاره به اینکه هم اکنون چین بزرگترین کشور صادرکننده پوشاک در دنیا است، افزود: در این زمینه کشور بنگلادش نیز رتبه دوم را دارد در حالی که 100 درصد پنبه مورد نیاز خود یعنی نیاز سالانه یک میلیون تن خود را وارد می‌کند و زیرساخت مورد نیاز مانند دانشگاه‌های معتبر، افراد تحصیل کرده، انرژی برق، نفت، گاز و راه و بنادر را در اختیار ندارد ولی با این وجود عمده تولیدات آن‌ها به اتحادیه اروپا، کانادا، آمریکا، انگلیس و استرالیا بر اساس استانداردهای این کشورها صادر می‌شود.

حائری گفت: با این همه ضعف‌های ساختاری در پوشاک، بنگلادش از بسیاری از کشورها وضعیت بهتری داشته و سالانه 40 میلیارد دلار ارزآوری دارد و در مجموع، این کشور توسط صنعت پوشاک خود اداره می‌شود و بنابراین باید این کشور را به عنوان الگو قرار داد.

وی با اشاره به اینکه بنگلادش شرکت‌های معتبر تولیدکننده پوشاک دنیا را جذب و به کشور خود آورده، اظهار داشت: یعنی برای این کار سرمایه‌گذار خارجی در اختیار گرفته و از علم و دانش و تخصص آن‌ها استفاده می‌کند و از سوی دیگر نیروی کار ارزان و کارخانه و زمین از بنگلادش است و در مجموع، یک سیستم مشارکتی با برندهای معروف دنیا ایجاد کرده است.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران، گفت: بنگلادش محصولاتی که بازارهای هدف خواهان آن هستند را با مدیریت، نظارت، استانداردها، علم و دانش و برند آن‌ها تولید و صادر می‌کند.

وی افزود: متاسفانه کشورمان در حوزه کشاورزی و به ویژه کشت پنبه جذب سرمایه‌گذار خارجی ندارد و برندهای معتبر را به داخل کشور وارد نکرده است. حتی در 2 سال گذشته مرزها بسته و واردات پوشاک ممنوع شده و تولید پوشاک در کشور خودمان انجام می‌شود و با وضعیت کنونی، این صنعت قابلیت صادراتی نخواهد داشت و با این شرایط نمی‌توان ارزآوری از طریق صنعت پوشاک به دست آورد.

حائری با اشاره به اینکه نیاز سالانه صنعت نساجی کشورمان 150 هزار تن است، بیان داشت: در این راستا 70 تا 80 هزار تن آن را می‌توان تولید و بقیه را نیز وارد کرد. از سوی دیگر پنبه مورد نیاز کشور را نیز می‌توان از ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان و کشورهای آسیای میانه که پنبه‌کاری دارند تامین کرد.

سطح زیرکشت پنبه به تدریج در کشور کاهش یافت

در ادامه، نائب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه در مجموع قیمت جهانی پنبه افزایش یافته است، گفت: در ترکیه نیز تولید پنبه انجام شده و خود استفاده می‌کنند و واردات پنبه را نیز در دستور کار دارند اما ایران به اندازه ترکیه این محصول را تولید نمی‌کند و پنبه تولیدی به خاطر کیفیت پایین آن نیز به درد نیازهای صنعت پوشاک نمی‌خورد بنابراین در این بخش محتاج به واردات بوده که عمده واردات نیز از کشور ازبکستان است.

مجید نامی تصریح کرد: تولیدکنندگان ازبکستانی، زمانی که قیمت پنبه افزایش می‌یابد از برخی یارانه‌های دولتی در زمان صادرات استفاده کردند اما تولیدکنندگان کشورمان از آن یارانه‌ها بهره‌مند نبوده و با توجه به شرایط تحریمی و نقل و انتقال پول با توجه به اینکه بخشی از این هزینه‌ها برای دور زدن تحریم‌ها است باز هم برای کشورمان گران‌تر از سایر کشورها به پایان می‌رسد.

وی با تاکید بر اینکه می‌توان با یک برنامه‌ریزی صحیح و کاری علمی سطح کشت پنبه در کشور را افزایش داد گفت: حتی می‌توان پنبه‌ای را تولید کرد که مورد نیاز صنعت پوشاک و ریسندگی و بافندگی کشور باشد کمااینکه در گذشته در برخی مناطق کشور کشت پنبه نیز وجود داشته اما سطح زیرکشت آن به تدریج کاهش یافت و کالاهای دیگر جایگزین شد.

نائب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه باید به پنبه به عنوان یک کالای راهبردی نگریست افزود: کشورهای همسایه مانند ازبکستان که بزرگترین تامین کننده الیاف پنبه در کشورمان است در چند سال گذشته با تدوین یک راهبرد هوشمندانه به جای اینکه مواد خام و مواد طبیعی پنبه را با ارزش افزوده پایین برای خود به فروش رسانند، بر روی صنعت ریسندگی و بافندگی و پوشاک برنامه‌ریزی بزرگی انجام داده‌اند.

وی با اشاره به مشکلات صنعت پوشاک در کشور تصریح کرد: بخش بزرگی از مشکلات تولید پوشاک، در سطح کلان اقتصادی است و از سوی دیگر تحریم‌ها و اقتصاد آزاد و رقابت‌پذیر و نیز بانک‌ها، تورم و بهره‌های بانکی روی تمامی صنایع از جمله صنعت پوشاک تاثیر می‌گذارد چون بخش بزرگی از مواد مورد نیاز مانند پنبه و الیاف اکریلیک نیازمند واردات بوده و در داخل کشور به اندازه کافی تولید ندارند.

نامی گفت: حتی در زمینه پلی‌استر که تا حد بسیاری خودکفا بوده و از محصولات پتروشیمی است، قیمت و نحوه عرضه و دسترسی و قیمت تمامی شده آن بالا است و با اینکه از صفر تا 100 آن در اختیار کشورمان است در برخی اوقات به گونه است که حتی اگر مواد اولیه برای تولید الیاف پلی‌استر وارد شود، قیمت آن مقرون به صرفه تر از تهیه از بازار و تولیدکنندگان داخلی است.

وی افزود: از سالیان گذشته برنامه‌ریزی مناسبی در صنعت پوشاک و نساجی ترکیه شده و اصلا جایی برای کشورمان در بازار ترکیه وجود ندارد و مبلغ 18 میلیارد دلار بحث صادرات پوشاک آنها بوده و یکی از بازارهای هدف آنها نیز همیشه ایران بوده است.

مدیرکل صنایع نساجی، پوشاک و سلولزی وزرات صنعت، معدن و تجارت (صمت) با بیان اینکه از نظر این دفتر واردات پنبه با رعایت ضوابط و مقررات مربوطه هیچ محدودیت خاصی ندارد، تصریح کرد: پیگیری‌های لازم برای حذف سابقه واردات توسط تجار و بازرگانان نیز صورت گرفته و درحال حاضر کلیه متقاضیان می‌توانند نسبت به ثبت درخواست ثبت سفارش پنبه اقدام کنند.

اخیرا عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک از نابسامانی در بازار نخ و احتمال احتکار و حضور مافیا در این بخش خبر داد و از وزارت صنعت، معدن و تجارت خواسته بود درباره وضعیت واردات پنبه و ریسندگی که دست افراد محدودی است و کاهش عرضه نخ پاسخ دهد.

به گفته او وزارت صمت واردات نخ پنبه، پلی استر و ویسکوز و مشتقات آن‌ها را ممنوع اعلام کرده، در حالی که در برخی از این اقلام یا تولید داخل نداریم یا تولید به اندازه نیاز کشور نیست. بنابراین وزارت صمت مقرر کرد تولید کننده بتواند ۲۰ درصد از نیاز خود را وارد کند. اما این سوال مطرح می‌شود که رقم ۲۰ درصد بر چه اساس اعلام شده است. همچنین این وزارتخانه باید بررسی کند ۲۰ درصد اعلام شده را تولید‌کننده وارد می‌کند یا تاجر. بررسی‌ها نشان می‌دهد که این اقلام با قیمت مورد نظر به دست تولید کننده نمی‌رسد.

به‌دنبال انتشار این خبر، افسانه محرابی، مدیرکل صنایع نساجی، پوشاک و سلولزی، اظهار کرد: با توجه به تولید داخلی مناسب نخ‌های سیستم پنبه‌ای به میزان حدود ۲۸۰ هزارتن در سال مدیریت واردات آن با رویکرد تنظیم‌گری در طول زنجیره تولید و در چارچوب قواعد و ضوابط ابلاغی صورت می‌گیرد. در همین راستا امکان ثبت سفارش توسط واحد تولیدی و نیز بازرگانان طرف قرارداد با واحد تولیدی بر مبنای آمار تولید ارائه شده از سوی واحدهای تولیدی مربوطه درنظر گرفته شده است.

تولیدکننده می‌تواند مستقیم نیاز خود را وارد کند

همچنین به گفته وی رویکرد این دفتر کوتاه کردن زنجیره توزیع و تحویل مستقیم نخ به مصرف‌کننده آن است. بنابراین واحدهای تولیدی به طور مستقیم یا با معرفی بازرگان مورد تایید خود می‌توانند بخشی از نیاز خود را بر مبنای میزان تولید، وارد کنند.

محرابی نیاز وارداتی به نخ‌های سیستم پنبه‌ای را براساس آمار و اطلاعات موجود سالانه ۲۰ تا ۳۰ هزارتن عنوان کرد و گفت: براین اساس ضوابط ابلاغی محدودیتی را برای واردات نخ فراهم نکرده، به‌طوری‌که میزان واردات نخ‌های یاد شده در هفت ماهه سال جاری با ۲ درصد رشد نسبت به مدت مشابه سال گذشته همراه بوده است.

واردات پنبه محدود نیست

مدیرکل دفتر صنایع نساجی، پوشاک و سلولزی با بیان اینکه از نظر این دفتر واردات پنبه با رعایت ضوابط و مقررات مربوطه هیچ محدودیت خاصی ندارد، تصریح کرد: کما اینکه پیگیری‌های لازم برای حذف سابقه واردات توسط تجار و بازرگانان از سوی این دفتر صورت گرفته و ابلاغ شده است. بنابراین درحال حاضر کلیه متقاضیان می‌توانند نسبت به ثبت درخواست ثبت سفارش آن اقدام و پس از تایید وزارت جهادکشاورزی نسبت به واردات اقدام کنند.

تسهیل واردات پنبه

وی همچنین از تسهیل و تسریع در تامین این ماده اولیه مهم و اساسی صنعت نساجی و پوشاک خبر داد و گفت: هماهنگی‌های لازم با سازمان حفظ نباتات کشور برای تسهیل ضوابط قرنطینه‌ای انجام شده و امیدواریم با همکاری سازمان یاد شده، روند واردات پنبه با سهولت بیشتری صورت گیرد.

رشد شش درصدی واردات پنبه

این مقام مسئول واردات پنبه در هفت ماهه سال جاری را حدود ۴۰ هزار تن عنوان کرد که نسبت به مدت مشابه سال قبل شش درصد رشد داشته و تصریح کرد: ارز تخصیص داده شده به واردات پنبه مشابه سایر کالاها و در چهارچوب ضوابط مربوطه بوده است و وجود رانت در این بخش موضوعیت ندارد.

احتکار نخ را گزارش کنید

وی درباره موضوع احتکار نخ نیز اظهار کرد: مشابه سایر کالاها، مراجع ذیربط از جمله سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان و سازمان‌های صنعت، معدن و تجارت کلیه استان‌ها آمادگی رسیدگی به گزارش‌های رسیده از سوی اتحادیه‌ها و یا هر یک از اشخاص حقیقی یا حقوقی را دارند.

محرابی در پایان با تاکید بر توان تولید مناسب بخش عمده مواداولیه در صنایع نساجی، گفت: هیچ محدودیتی برای تامین مواداولیه از محل واردات وجود ندارد و موضوع افزایش قیمت‌ها، عمدتاً ناشی از افزایش قیمت جهانی مواداولیه ابتدای زنجیره تولید، نرخ ارز و نیز هزینه‌های سربار تولید بوده است. به‌طوریکه طی یک سال گذشته قیمت جهانی پنبه بیش از ۴۰ درصد و قیمت پایه چیپس پلی اتیلن ترفتالات نساجی در بورس کالا حدود ۷۰ درصد رشد داشته است.

ایسنا

رئیس هیئت مدیره اتحادیه صنف بنکداران و طاقه فروشان پارچه تهران با انتقاد از طولانی بودن روند ثبت سفارش و تخصیص ارز، از کاهش قاچاق پارچه در پی افزایش هزینه واردات خبر داد.

محمد ولدخانی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به کاهش تقاضا در حوزه های مختلف مثل پارچه رومبلی، پرده، لباس و غیره در پی کاهش مراسم‌ها و جابجایی خانه‌ها، اظهار کرد: با توجه به اینکه پارچه یک ماده اولیه است، شیوع ویروس کرونا و در نتیجه آن تعطیلی مغازه ها و کاهش فروش به این صنف آسیب زد، چراکه تولیدکنندگان چون از فروش کالاهای خود مطمئن نیستند، کمتر پارچه سفارش می‌دهند.

وی افزود: از طرف دیگر طولانی بودن زمان ثبت سفارش و تخصیص ارز که به سه تا چهار ماه می‌رسد هم برای طاقه‌فروشان دردسرساز شده است، چراکه پارچه در حالت طبیعی هم باید یک فصل زودتر تامین شود.

کالا دیر می‌رسد و باید سال بعد حراج شود

به گفته ولدخانی، این طولانی شدن روند ثبت سفارش و تخصیص ارز باعث می‌شود پارچه در فصل خود به دست فروشنده یا تولید کننده نرسد و در نتیجه صاحب کالا مجبور است این پارچه‌ها را سال بعد نصف قیمت بفروشد. در مواردی هم پارچه می‌پوسد. بنابراین همین روند طولانی تا حدودی باعث رکود در حوزه نساجی و پارچه شده است.

ولدخانی با بیان اینکه یکی از دلایل قاچاق طولانی بودن فرآیند واردات است، تصریح کرد: عموما افراد صنفی اقدام به قاچاق نمی‌کنند و ممکن است، شرکت‌های ترخیص کالا پول واردات قانونی را از صاحب کالا بگیرند، اما به صورت قاچاق وارد ‌کنند.

چرا قاچاق کم شد؟

وی با تأکید بر اینکه باید از مبدأ یعنی مرزها و گمرکات با قاچاق مبارزه شود، تصریح کرد: مقابله با کالای قاچاق در سطح عرضه کار درستی نیست و در موارد شاهد هستیم به اشتباه کالای افرادی که به صورت قانونی وارد کردند برای بررسی ضبط می‌شود.

ولدخانی با اشاره به ۳۵۰۰ صنف پروانه‌دار و خدود ۵۰۰ صنف بدون مجوز فعال در بخش بنکداران پارچه، اظهار کرد: در حال حاضر ۹۵ درصد پارچه‌های موجود در بازار به صورت قانونی وارد شده و ممکن است حدود پنج درصد قاچاق باشد، چراکه چند سال پیش هزینه واردات یک کانتینر پارچه ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان بود، اما در حال حاضر با هفت برابر شدن نرخ ارز این رقم به دو تا سه میلیارد تومان رسیده و بنابراین صاحبان کالا ریسک نمی‌کنند که کالای خود را به دست قاچاقچیان بسپارند، چراکه ممکن است کالا در راه آسیب ببیند یا از سوی دولت توقیف شود که امکان پیگیری آن وجود ندارد.

کشاورزان گلستانی ۲۰هزار تُن وش پنبه به مراکز خرید توافقی استان فروختند.

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز گلستان، رییس اداره پنبه و دانه‌های روغنی سازمان جهادکشاورزی گلستان به خبرنگار ما گفت: با آغاز برداشت پنبه از اواخر مرداد ماه در مزارع استان، حدود ۲۰هزار تُن محصول به کارخانجات پنبه پاک کنی تحویل شده است.

علی موسی خانی با بیان اینکه ۹کارخانه پنبه پاک کنی در استان فعال بودند افزود: پنبه امسال از کشاورزان گلستان با قیمت توافقی ۲۳هزار تومان خریداری شد.

او با اشاره به اینکه برداشت این محصول در ۳چین انجام می‌شود افزود: امسال کشت پنبه اواخر فروردین در استان انجام و از اواخر مرداد نیز برداشت آن آغاز شد.

وی افزود: در سال گذشته ۲۱هزار هکتار از اراضی زراعی گلستان به زیرکشت پنبه رفت که ۴۴هزار تُن وش از آن برداشت شد.

امسال کشاورزان گلستانی در حدود ۱۸هزار هکتار از اراضی خود محصول پنبه کاشتند.

رتبه دوم تولید وش پنبه کشور از آن گلستان است.

گلستان که روزگاری به سرزمین طلای سفید مشهور بود اکنون ۲۴درصد پنبه کشور را تولید می کند و با وجود سهم زیاد در تولید پنبه کشور تنها یک کارخانه نخ ریسی دارد.

برداشت محصول پنبه از ۵۵۰۰ هکتار مزارع پنبه شهرستان داراب آغاز شده است. محصول پنبه داراب به دلیل شرایط آب و هوایی منطقه به جهت نازکی و لطافت از مرغوب‌ترین نوع در ایران است. مهمترین ارقام پنبه کشت شده در شهرستان شامل، گلستان، ساجدی، ماکسا و لیدر است.
آفتاب‌‌نیوز :

در کارخانه پنبه بعد از جداسازی انواع پنبه آن‌ها را براساس کیفیت فشرده می‌کنند و برای مصارف مختلف به کارخانه‌های ریسندگی و نساجی به سراسر کشور ارسال شده و ضایعات آن برای خوراک دام استفاده می‌شود.

گروه استان‌ها ـ پنبه به طلای سفید معروف است، محصولی که به شدت در کشور مغفول مانده و هیچ حمایت دولتی از پنبه‌کاران انجام نمی‌شود.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه، در بیش از 50 سال گذشته، کشت پنبه در شمال آذربایجان‌غربی مانند ماکو و خوی به سبب وجود دشت‌های وسیع و مستعد، رونق بسیاری داشت.

در دهه 40 و پس از مشاهده آثار خسارت کرم سرخ ثانویه بر روی پنبه کشت شده در نواحی مرزی شمال غربی ایران، سالیان بسیاری کشت آن ممنوع شد.

سپس در اوایل دهه 90، زمزمه‌هایی مبنی بر از سرگیری کشت پنبه در آذربایجان‌غربی انجام شد، محصولی که اگر به میزان وسیع در استان کشت شود، می‌تواند علاوه بر اشتغال‌زایی سبب رونق کارخانه‌های نساجی و نخریسی و تولید پوشاک نیز شود.

همچنین اگر این محصول باارزش در استان و کشور به مقدار وسیعی کشت شود، می‌تواند کشور را تا حدودی در رابطه با صنعت پوشاک خودکفا کرده و همانند کشور همسایه مانند ترکیه حرفی برای گفتن داشته باشد.

60 درصد کارخانه‌های نخریسی کشور تعطیل شده است

نائب‌رئیس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، در این زمینه به خبرنگار تسنیم گفت: برخی محصولات کشاورزی مانند پنبه قیمت بیشتری داشته و دوره تولید آن کوتاه‌تر است و به همین دلیل کشاورزان بیشتر به سمتی می‌روند که از لحاظ تجاری به صرفه‌تر بوده و زمان کوتاه‌تری برای تولید و درآمد بیشتری برای آن‌ها داشته باشد.

جلال محمودزاده گفت: در سالیان گذشته سطح زیرکشت پنبه در مناطق پنبه‌خیز مثل استان اردبیل و دشت مغان، گیلان، گرگان و آذربایجان‌شرقی و سایر استان‌ها بالا بود اما هم اکنون به این دلیل که این مناطق به سمت تولید محصولات دیگری همچون ذرت دانه‌ای و علوفه‌ای، شبدر، یونجه و آفتابگردان رفته‌اند، سطح زیرکشت پنبه کاهش یافته است.

وی با تاکید بر اینکه برای احیای کشت پنبه نیاز به حمایت دولتی وجود دارد، افزود: در این رابطه وزارت جهاد کشاورزی باید کشاورزان را از لحاظ تسهیلات، تامین نهاده‌های بذر و کود و سم و همچنین سایر نهاده‌های مورد نیاز حمایت کند که بیشتر به سمت کشت پنبه روند که هم کارخانه‌های نخ‌ریسی و هم صادرات در بخش تولید پوشاک افزایش یابد.

نماینده مردم مهاباد در مجلس شورای اسلامی، عنوان کرد: هم‌اکنون 60 درصد کارخانه‌های نخ‌ریسی کشور تعطیل شده چون مواد اولیه وجود ندارد و این موضوع به این بستگی دارد که وزارت کشاورزی تا چه میزان از تولید پنبه حمایت کند تا زمینه تولید نخ مورد نیاز کارخانه‌های نخ‌ریسی فراهم شده و در ادامه به سمت کارخانه‌های پارچه‌بافی کشور هدایت شوند.

وی ادامه داد: این موضوع سبب می‌شود که تولیدات داخلی جایگزین محصولات خارجی شده و حتی وارد مرحله صادرات نیز شود.

محمودزاده با ابراز تاسف از اینکه تاکنون هیچ حمایت دولتی از کشاورزان این بخش نشده، گفت: به همین دلیل نیز سطح زیرکشت این محصول به شدت کاهش یافته است.

وی گفت: حمایت‌های دولتی از چند جنبه قابل ارائه است، یکی تامین به موقع نهاده‌های مورد نیاز، تامین تسهیلات ارزان‌قیمت و نیز خرید تضمینی بالا. اگر دولت در این زمینه اقدام کرده و مشوق‌هایی برای تسهیلات بانکی و نهاده و خریده تضمینی برای کشاورزان در نظر بگیرد، بی‌تردید سطح زیرکشت تغییر یافته و کشاورزان به سمت و سوی کشت پنبه می‌روند.

نائب رییس کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، تصریح کرد: در بحث کشاورزی برخی نهاده‌ها از خارج از کشور و برخی نهاده‌ها نیز در داخل تولید می‌شود. برای مثال کود اوره در کشور تولید شده اما 80 درصد کود فسفاته از خارج وارد می‌شود، بنابراین می‌توان بذرهای مورد نیاز را در مراکز تحقیقاتی تولید کرد و از سوی دیگر با واگذاری وام ارزان‌قیمت به کشاورزان و حمایت دولتی، سطح زیر کشت پنبه تغییر کند.

وی با تاکید بر اینکه دانش بومی باید در کشت محصولات مورد توجه قرار گیرد، خاطرنشان کرد: باید اطلاعات کشاورزان در رابطه با کشت پنبه افزایش یافته و آشنا به کشت محصول شوند.

محمودزاده بیان کرد: کشت پنبه را می‌توان با همکاری کشاورزان به صورت آزمایشی به تدریج آغاز کرد تا دانش بومی به تدریج در منطقه رونق یابد.

صنعت پوشاک ایران توانایی رقابت در بازارهای منطقه را ندارد

در همین زمینه، عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران گفت: هم‌اکنون کشور ترکیه بزرگترین واردکننده پنبه در جهان است و در سال حدود 800 تا 850 هزار تن پنبه نیاز دارد و تقریبا 100 تا 200 هزار تن آن را خود تولید کرده و بقیه این محصول را همواره وارد کرده است.

علیرضا حائری ابراز داشت: با توجه به مشکلات موجود در زیرساخت‌ها، صنعت پوشاک کشورمان هم اکنون آمادگی و قابلیت و توانایی اینکه بازارهای منطقه را در اختیار بگیرد و از محل صادرات پوشاک، ارزآوری داشته باشد را ندارد.

وی با اشاره به اینکه ترکیه سالانه 20 تا 25 میلیارد دلار صادرات پوشاک به اتحادیه اروپا، آمریکا و خاورمیانه دارد، گفت: در این رابطه کل صادرات پوشاک کشورمان سالی 50 میلیون دلار هم نیست.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران، تصریح کرد: اگر صادرات پوشاک ترکیه به خاطر گران بودن پنبه کاهش یابد توانایی صنعت پوشاک، زیرساخت‌ها، تولیدات، محصولات و برندهای کشورمان آن قابلیت را ندارد که جای ترکیه را بگیرند بلکه کشورهایی همچون بنگلادش، چین، اندونزی و ویتنام جای آن را می‌گیرند.

وی با اشاره به اینکه هم اکنون چین بزرگترین کشور صادرکننده پوشاک در دنیا است، افزود: در این زمینه کشور بنگلادش نیز رتبه دوم را دارد در حالی که 100 درصد پنبه مورد نیاز خود یعنی نیاز سالانه یک میلیون تن خود را وارد می‌کند و زیرساخت مورد نیاز مانند دانشگاه‌های معتبر، افراد تحصیل کرده، انرژی برق، نفت، گاز و راه و بنادر را در اختیار ندارد ولی با این وجود عمده تولیدات آن‌ها به اتحادیه اروپا، کانادا، آمریکا، انگلیس و استرالیا بر اساس استانداردهای این کشورها صادر می‌شود.

حائری گفت: با این همه ضعف‌های ساختاری در پوشاک، بنگلادش از بسیاری از کشورها وضعیت بهتری داشته و سالانه 40 میلیارد دلار ارزآوری دارد و در مجموع، این کشور توسط صنعت پوشاک خود اداره می‌شود و بنابراین باید این کشور را به عنوان الگو قرار داد.

وی با اشاره به اینکه بنگلادش شرکت‌های معتبر تولیدکننده پوشاک دنیا را جذب و به کشور خود آورده، اظهار داشت: یعنی برای این کار سرمایه‌گذار خارجی در اختیار گرفته و از علم و دانش و تخصص آن‌ها استفاده می‌کند و از سوی دیگر نیروی کار ارزان و کارخانه و زمین از بنگلادش است و در مجموع، یک سیستم مشارکتی با برندهای معروف دنیا ایجاد کرده است.

عضو هیات مدیره جامعه متخصصان نساجی ایران، گفت: بنگلادش محصولاتی که بازارهای هدف خواهان آن هستند را با مدیریت، نظارت، استانداردها، علم و دانش و برند آن‌ها تولید و صادر می‌کند.

وی افزود: متاسفانه کشورمان در حوزه کشاورزی و به ویژه کشت پنبه جذب سرمایه‌گذار خارجی ندارد و برندهای معتبر را به داخل کشور وارد نکرده است. حتی در 2 سال گذشته مرزها بسته و واردات پوشاک ممنوع شده و تولید پوشاک در کشور خودمان انجام می‌شود و با وضعیت کنونی، این صنعت قابلیت صادراتی نخواهد داشت و با این شرایط نمی‌توان ارزآوری از طریق صنعت پوشاک به دست آورد.

حائری با اشاره به اینکه نیاز سالانه صنعت نساجی کشورمان 150 هزار تن است، بیان داشت: در این راستا 70 تا 80 هزار تن آن را می‌توان تولید و بقیه را نیز وارد کرد. از سوی دیگر پنبه مورد نیاز کشور را نیز می‌توان از ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان و کشورهای آسیای میانه که پنبه‌کاری دارند تامین کرد.

سطح زیرکشت پنبه به تدریج در کشور کاهش یافت

در ادامه، نائب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه در مجموع قیمت جهانی پنبه افزایش یافته است، گفت: در ترکیه نیز تولید پنبه انجام شده و خود استفاده می‌کنند و واردات پنبه را نیز در دستور کار دارند اما ایران به اندازه ترکیه این محصول را تولید نمی‌کند و پنبه تولیدی به خاطر کیفیت پایین آن نیز به درد نیازهای صنعت پوشاک نمی‌خورد بنابراین در این بخش محتاج به واردات بوده که عمده واردات نیز از کشور ازبکستان است.

مجید نامی تصریح کرد: تولیدکنندگان ازبکستانی، زمانی که قیمت پنبه افزایش می‌یابد از برخی یارانه‌های دولتی در زمان صادرات استفاده کردند اما تولیدکنندگان کشورمان از آن یارانه‌ها بهره‌مند نبوده و با توجه به شرایط تحریمی و نقل و انتقال پول با توجه به اینکه بخشی از این هزینه‌ها برای دور زدن تحریم‌ها است باز هم برای کشورمان گران‌تر از سایر کشورها به پایان می‌رسد.

وی با تاکید بر اینکه می‌توان با یک برنامه‌ریزی صحیح و کاری علمی سطح کشت پنبه در کشور را افزایش داد گفت: حتی می‌توان پنبه‌ای را تولید کرد که مورد نیاز صنعت پوشاک و ریسندگی و بافندگی کشور باشد کمااینکه در گذشته در برخی مناطق کشور کشت پنبه نیز وجود داشته اما سطح زیرکشت آن به تدریج کاهش یافت و کالاهای دیگر جایگزین شد.

نائب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با اشاره به اینکه باید به پنبه به عنوان یک کالای راهبردی نگریست افزود: کشورهای همسایه مانند ازبکستان که بزرگترین تامین کننده الیاف پنبه در کشورمان است در چند سال گذشته با تدوین یک راهبرد هوشمندانه به جای اینکه مواد خام و مواد طبیعی پنبه را با ارزش افزوده پایین برای خود به فروش رسانند، بر روی صنعت ریسندگی و بافندگی و پوشاک برنامه‌ریزی بزرگی انجام داده‌اند.

وی با اشاره به مشکلات صنعت پوشاک در کشور تصریح کرد: بخش بزرگی از مشکلات تولید پوشاک، در سطح کلان اقتصادی است و از سوی دیگر تحریم‌ها و اقتصاد آزاد و رقابت‌پذیر و نیز بانک‌ها، تورم و بهره‌های بانکی روی تمامی صنایع از جمله صنعت پوشاک تاثیر می‌گذارد چون بخش بزرگی از مواد مورد نیاز مانند پنبه و الیاف اکریلیک نیازمند واردات بوده و در داخل کشور به اندازه کافی تولید ندارند.

نامی گفت: حتی در زمینه پلی‌استر که تا حد بسیاری خودکفا بوده و از محصولات پتروشیمی است، قیمت و نحوه عرضه و دسترسی و قیمت تمامی شده آن بالا است و با اینکه از صفر تا 100 آن در اختیار کشورمان است در برخی اوقات به گونه است که حتی اگر مواد اولیه برای تولید الیاف پلی‌استر وارد شود، قیمت آن مقرون به صرفه تر از تهیه از بازار و تولیدکنندگان داخلی است.

وی افزود: از سالیان گذشته برنامه‌ریزی مناسبی در صنعت پوشاک و نساجی ترکیه شده و اصلا جایی برای کشورمان در بازار ترکیه وجود ندارد و مبلغ 18 میلیارد دلار بحث صادرات پوشاک آنها بوده و یکی از بازارهای هدف آنها نیز همیشه ایران بوده است.