مدیرکل استاندارد استان بوشهر خبر داد؛
جعل علامت استاندارد محصولات سلولزی در بوشهر

بوشهر – مدیرکل استاندارد بوشهر گفت: دستمال کاغذی با علامت تجاری موج دارای علامت استاندارد جعلی است.

به گزارش خبرنگار مهر، محمدرحیم بهره مند صبح چهارشنبه در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در پی بازدیدهایی که کارشناسان این اداره کل از مراکز عرضه و تمرکز کالا داشتند، دستمال کاغذی ۱۰۰ برگ با علامت تجاری موج با نشانی استان تهران- شهرک صنعتی اشتهارد در سطح شهرستان بوشهر کشف و ضبط شد.

وی خاطر نشان کرد: طبق مشاهدات اولیه، محصول دارای مغایرت‌های متعدد شامل تعداد برگ، ابعاد و نشانه گذاری (فقدان کد ۱۰ رقمی، تاریخ تولید و انقضا) بود که از موارد مشهود کم فروشی و ضایع کردن حقوق مصرف کننده است.

مدیرکل استاندارد بوشهر اظهار داشت: محصول مذکور با توجه به استعلام گرفته شده از سامانه نظارت بر اجرای استاندارد فاقد پروانه کاربرد علامت استاندارد بود.

وی افزود: به استناد ماده ۴۰ قانون تقویت و توسعه نظام استاندارد مصوب ۱۳۹۶، چاپ علامت استاندارد بدون دریافت مستندات قانونی یا تاییدیه سازمان جرم محسوب می‌شود و با متخلف طبق قانون برخورد خواهد شد.

بهره مند گفت: از تمامی هم استانی‌های عزیز خواهشمندیم در صورت مشاهده این محصولات مراتب را به اطلاع کارشناسان این اداره کل برسانند.

وی افزود: همانند گذشته به همه مصرف کنندگان عزیز توصیه می‌کنیم برای بررسی اصالت پروانه کاربرد علامت استاندارد کد ۱۰ رقمی زیر علامت استاندارد را به سامانه پیامکی ارسال کنند و از وضعیت پروانه، نوع محصول، نام واحد تولیدی و… مطلع شوند.

ایسنا/یزد یک فعال حوزه صنعت و دانشگاه در حوزه مد و پوشاک معتقد است که ضعف اصلی صنعت مد و لباس نبود تفکر ناب در کنار بی توجهی مسائل مهمی مانند برندینگ به معنای واقعی آن است.

«احسان زرین آبادی» در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا تصریح کرد: یزد از قدیم الایام و قبل از منفک شدن از اصفهان در حوزه نساجی یکی از مراکز اصلی این صنعت در کشور بود و پس از آن نیز بر اساس شواهد و مستنداتی مانند سفرنامه‌ی مارکوپلو که به بافت پارچه‌ی دارایی در شهر کویری یزد اشاره دارد، به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مراکز فعال کشور در این حوزه شناخته شد.

وی افزود: البته نساجی از صنایع کم آب‌خواه نیز محسوب می‌شود که با توجه به کویری بودن این دیار، همخوانی خوبی با اقلیم یزد داشته است، هرچند متاسفانه در سال‌های بعد به هر دلیلی صنعت استان به سمت صنایع پرآبخواه سوق پیدا کرد و صنعت نساجی یزد برخلاف خیلی از استانهای کشورمان از جمله برخی استانهای همجوار، در حاشیه توجهات مسئولان قرار گرفت.

وی بر لزوم برنامه‌ریزی برای بازگشت نساجی یزد به دوران درخشان گذشته خود، گفت: خوشبختانه در حال حاضر شاهد اقدامات موثری در این رابطه به ویژه از سوی انجمن نساجی یزد هستیم ولی کافی نیست.

زرین‌آبادی خاطرنشان کرد: متاسفانه آخرین زنجیره‌ی این صنعت بزرگ و مادر یعنی حوزه پوشاک که باعث پیشرفت کشورهای فاقد منابع طبیعی مانند سنگاپور و مالزی شده است، در استان یزد مورد غفلت واقع شده است.

وی با تاکید بر این که صرفاً تولید پوشاک در استان نیز نمی‌تواند نتیجه‌بخش باشد، تصریح کرد: باید صنعت نساجی و پوشاک به صورت هماهنگ  عمل کنند چرا که این بخش از صنعت دارای اکوسیستم فناوری پیشرفته ای است و برخلاف اکوسیستم معمول دیگر صنایع، از گستردگی و پیوستگی بیشتری برخوردار است.

این فعال اقتصادی اضافه کرد: در ایناکوسیستم فناوری فرصتهای شغلی و کارآفرینی زیادی وجود دارد که به خیلی از آنها در استان و کشور پرداخته نشده است و مهمترین علت آن هم پیوند نخوردن صنعت و دانشگاه است که هر دو بخش نیز در این رابطه به نوعی مقصر هستند.

وی بی توجهی به حساسیت های مصرف کنندگان و مشتریان در هنگام عرضه را نیز از عوامل ضعف این اکوسیستم خواند و افزود: برای مصرف کننده مواردی مانند زیبایی و راحتی پوشاک، پوشاندن مناسب بدن و به روز بودن بر اساس مد روز و مسائلی از این قبیل حائز اهمیت است و تمام این خواسته ها و مطالبات به موضوع مد مربوط می شود.

زرین آبادی اظهار کرد: متاسفانه بی توجهی به این حوزه یا هر دلیل دیگر از جمله مسائل فرهنگی و جامعه شناختی باعث شده تا مردم ما به ویژه جوانان به مدهای خارجی علاقه ی بیشتری نشان دهند.

وی مهمترین علت این عدم استقبال و عدم موفقیت تولیدکنندگان داخلی پوشاک در این حوزه را ناشی نداشتن تناسب تولیدات داخلی با هویت محلی و بومی کشورمان ذکر کرد و افزود: در حالی برخی تولیدکنندگان داخلی صنعت پوشاک از نوع مدهای خارجی در تولیدات خود کپی برداری می کنند که میتوان با بهره گیری از ظرفیت و هویت ملی، مدهای شکیل‌تر و بهتری را به مردم‌مان ارائه کرد ولی لازمه تحقق این مهم هویت بخشی به فعالان این حوزه است.

زرین آبادی متذکر شد: شاید برخی مدهای نامتعارف با هویت بومی به صورت مقطعی رضایت مصرف کنندگان را به همراه داشته باشد ولی به دلیل اهتمام نداشتن به موضوع مهم برندسازی و عقب ماندن در این حوزه از بخش مارکت دنیا، این رضایتمندی و موفقیت دوام چندانی نخواهد داشت.

وی معتقد است: یکی از اقداماتی که باید مورد توجه فعالان صنعت و دانشگاه قرار گیرد، اهتمام به موضوع برندینگ بر اساس برنامه و قوانین مربوطه است تا خساراتی که قبلآ متوجه بخش طراحی و دوخت شده، دامن این حوزه را نگیرد.

این فعال صنعت و دانشگاه در حوزه مد و پوشاک با تاکید بر اینکه کیفیت تولیدات بن مایه ی موضوع برندینگ است، افزود: گاها نیز شاهد برگزاری دوره های برندسازی بیشتر در قالب نمایش‌های ظاهری و فاقد جنبه‌ی عملی است و به نوعی باعث تصورات و باورهای غلط در متقاضیان می شود چرا که موضوع مهم برندینگ تا حد مسائل پا افتاده‌ای مانند طراحی لوگو یا نامگذاری برند تنزل داده می شود.

وی با اشاره به اهمیت تولید پوشاک ناب در مبحث برندسازی این حوزه، عنوان کرد: البته تولید ناب به تفکر ناب نیازمند است؛ موضوعی که متاسفانه در کشورمان دچار ضعف است به عبارت دیگر ضعف کشورمان در صنعت پوشاک و حوزه مد و لباس نداشتن تفکر ناب در این بخش است.

زرین آبادی علت نبود تفکر ناب در حوزه های مختلف را کم کاری در بخش علوم انسانی و اجتماعی دانست.

وی با بیان اینکه مقوله مد و لباس دارای هفت شاخه ی شامل روش زندگی، لوازم آرایشی، کیف و کفش، نساجی و پوشاک، مدیریت و برندینگ است، اهتمام به تمام این شاخه ها را برای موفقیت در این بخش الزامی خواند.

زرین آبادی با یادآوری این موضوع که برند یک موجود زنده و یک روح در سازمان است، گفت: یکی از رسالتهای متولیان این بخش اعم از دولتی یا غیردولتی برپایی دوره های آموزشی عملی تفکر درست برای فعالان حوزه مد و لباس از جمله خانه های مد است و باید بدانیم که کار در این حوزه نشدنی نیست ولی باید هر چه سریعتر شروع شود.

سیدیان، صادر کننده محصولات نساجی معتقد است: از یکطرف مشکلات موجود در مسیر صادرات، صادرکنندگان را درگیر کرده است و از سوی دیگر مشکلات ناشی از قانون جدید چک موجب رکود ۵۰ درصدی بازار نساجی شده است.

بازار؛ گروه صنعت: صنعت نساجی ایران اگرچه دارای قدمت است و پیشروتر از کشور ترکیه بوده است اما سالها است این صنعت در ایران دچار رکود و کسادی است و بسیاری از کارخانجات با مشکلاتی همچون تامین مواد اولیه مواجه هستند. با این وجود با وارد کردن برخی ماشین آلات مجهز روز دنیا تولیدکنندگان توانسته اند نیازهای داخلی را تامین کنند و بخشی از محصولات خود را نیز به دیگر کشورها صادر کنند.

«محمد سیدیان» یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان صنعت نساجی است که به صورت تخصصی در حوزه «پرده توری» فعالیت می کند. در این راستا خبرنگار خبرگزاری بازار گفتگویی با وی انجام داده و جویای آخرین مسائل پیرامون این صنعت شده است.

*در ابتدا کمی در خصوص زمینه فعالیت خود توضیحاتی بدهید.
بنده تولید کننده پرده توری هستم و از ۱۷ سال پیش که با هیاتی از اتاق بازرگانی به غرب آفریقا سفر داشتیم در آنجا فعالیت خود را با تاجران کشور نیجریه آغاز کردم در حوزه صادرات پرده توری نیز فعالیت دارم. پس از آن وارد بازار سنگال شدم اگرچه در آنجا تجارت نساجی دست لبنانی ها بود اما توانستیم به این بازار نیز وارد شویم و به این ترتیب حدود ۱۰ سال هر ماه یک کانتینر ۴۰ فوتی پرده توری به سنگال ارسال می کردیم با این وجود الان به این کشور دیگر صادرات نداریم.

نداشتن امکان ارسال مستقیم بار به بازارهای هدف و همچنین مشکلات نقل و انتقال پول موجب شده صادرکنندگان صنعت نساجی مثل گذشته صادرات نداشته باشند

*چه عواملی موجب شده نتوانید مثل سابق صادرات داشته باشید؟
چند سالی است که با موانع بسیاری مواجه هستیم از جمله اینکه ما الان مشکل حمل و نقل داریم چون ارسال مستقیم بار برای ما میسر نیست. این در حالی است که پیش از این یعنی تا حدود سال پیش، بار با کشتی مستقیما از بندرعباس بارگیری می شد و به مقصد می رسید.

دومین مشکل ما در بحث انتقال پول است یک بر خلاف زمانی که بانکهای ما با دنیا ارتباط داشتند و مشتریان ما در فرانسه یا هر کشور دیگری به بانک ملی ایران مراجعه می کردند یورو و دلار می دادند و ما در ایران آن را دریافت می کردیم الان امکان نقل و انتقال پول نیست. از سوی دیگر در هر کشوری صرافی نیست که بتوان نقل و انتقال پول را از این طریق انجام داد. به عنوان مثال در سنگال این اواخر ما از طریق سفارت و به صورت دستی نقل و انتقالات پول را انجام می دادیم!

از سوی دیگر ما در همه بازارها باید با چین رقابت چین کنیم. در واقع در بحث صادرات هر کالایی وارد شوید می بینید که رقیب اصلی یعنی چین نیز در آنجا حضور دارد چون دولت چین به تولیدکنندگان و صادرکنندگان خود تمام امکانات و همچنین جایزه صادراتی می دهد و ما در عوض مشمول جریمه هم می شویم و این تفاوت ها رقابت را برای ما سخت می کند.

علاوه بر موارد یاد شده، الان بحث بازگشت ارز صادراتی بسیار مشکل ساز شده است و خواسته ما این است که اگر آقایان دولتی خود می دانند چگونه ارز را بگردانند پول ما را هم بیاورند.

*به طور کلی وضعیت ایران در بحث نساجی الان چگونه است؟
واقعیت این است که کارخانجات و کارخانه داران خوبی داریم که بهترین ماشین آلات را به کشور آورده اند که با همان ها خوب کار می کنند. اگرچه در تامین قطعات یدکی ماشین آلات یا برخی نخ هایی که برای بافت پارچه های مخصوص استفاده می شود مشکل داریم اما تولیدکنندگان ایران هنوز هم تولیدات خوبی دارند. به طوری که با ترکیه که مهد نساجی است در برخی محصولات رقابت می کنیم.

واقعیت این است که این تحریم ها از یک نظر برای تولیدکنندگان ما انگیزه تولید ایجاد کرده است چون بازار داخلی نیاز خود و کشش مورد نیاز را دارد و در شرایطی که واردات به دلیل بالا رفتن قیمت دلار کمتر شده، محصولات داخلی الان به خوبی و با قیمت های خوبی به فروش می رود.

قیمت مواد اولیه صنعت نساجی نسبت به سال گذشته ۳ برابر شده و قیمت محصولات نهایی نیز ۲ برابر شده است

*از نظر قیمتی مواد اولیه و محصولات شما نسبت به پارسال چه تغییراتی داشته است؟
قیمت مواد اولیه نسبت به پارسال حتی تا ۳ برابر افزایش یافته است و قیمت محصول نهایی (پرده توری) نیز در بازار به ۲ برابر قیمت ها در سال گذشته رسیده است. از سوی دیگر یکسری مواد شیمیایی و رنگ داریم که غالبا از چین، تایلند، ترکیه و هند وارد می شود که قیمت این محصولات نیز بسیار بالا رفته است.

با این وجود در ایران تکنولوژی تولید این محصولات وجود ندارد و از طرف دیگر متاسفانه پتروشیمی های ما، به کارخانجات مواد تحویل نمی دهند و تولیدکننده باید از طریق بورس خرید کند که بسیار گران تمام می شود. به همین دلیل برخی مواقع محصولی که از چین خریداری می کنیم مانند الیاف پلی استر، از قیمت داخلی ارزانتر می شود.

جالب است بدانید درست است که نخ در داخل تولید می شود اما یکسری الیاف، پنبه و الیاف ویسکوز از کشورهای دیگر تامین می شود به طوری که ۷۰ تا ۸۰ درصد پنبه مورد نیاز ما وارداتی است و غالبا از ازبکستان و تاجیکستان وارد می شود. به عبارت دیگر نهایت ۲۰ تا ۲۵ درصد پنبه داخلی می تواند نیاز ما را تامین کند چون پنبه داخلی از نظر کیفیت و کمیت جوابگوی نیاز ما نیست و همین امر موجب بالا رفتن هزینه های نهایی می شود.

*شما در بازار عراق هم کار می کنید و کالا صادر می کنید آیا صادرات به این کشور نیز با مشکلات همراه است؟
مشکل ما در عراق این است که صادراتی که به نام خودمان صادرات نمی شود و از طریق پیله وری انجام می شود و آنها نیز از طریق صرافی برای ما پول را واریز می کنند. لذا صادرات به کشور همسایه نیز سخت شده است.

*با تمام این مشکلات، مهمترین عامل برای موفقیت در صادرات محصولات نساجی و به طور خاص پرده چیست؟
قطعا شناخت فرهنگ کشور مقصد است. به عنوان مثال در سنگال پرده هایی با رنگ زرد می پسندند. آسیای میانه نیز غالبا پرده هایی با رنگ های نارنجی، قرمز و آبی روشن و با گل هایی رنگی دوست دارند. در حالیکه در ایران غالبا رنگ های کرمی استخوانی و یا سفید رایج است و عراقی ها نیز تقریبا شبیه ما هستند اگرچه طرح هایی متفاوت تری می پسندند.

رکود ۵۰ درصدی بازار نساجی با قانون جدید چک| صادر کنندگان در مشکلات گیر افتاده اند

رقیب اصلی ما در عراق اجران ترکیه هستند چرا که قیمت لیر نسبت به گذشته پایین آمده و از سوی دیگر دولت ترکیه به صادرکنندگان جایزه صادراتی ۸ درصدی می دهد و لذا عراقی ها ترجیح می دهند با تُرک ها کار کنند

*آیا در بازار عراق رقیبی هم دارید یا خیر؟
عراقی ها در ترکیه زیاد خرید می کنند چون لیر ترک نسبت به قبل پایین است و از سوی دیگر تولیدات ترکیه بالا است. علاوه براین امکانات و مشوق های صادراتی بسیاری به صادرکنندگان خود می دهد به طوری که دولت ترکیه ۸ درصد جایزه صادراتی به صادر کنندگان می دهند و در نتیجه فروشندگان ترک این ۸ درصد را به مشتریان خود تخفیف می دهند و همین امر موجب می شود قیمت برای مشتریان کمتر شود و به الطبع خواهان بیشتری داشته باشد.

*در بحث صادرات برخی محصولات همیشه بین صادرکنندگان و کمک اختلاف نظرهایی در خصوص میزان صادرات وجود دارد. آیا در حوزه کاری شما نیز چنین اختلاف نظراتی وجود دارد یا خیر؟
بله متاسفانه هیچ آمار درستی در خصوص کالای صادراتی نداریم مثلا بنده پارچه ای را متری ۱۵ هزار تومان می فروشم که حدود ۵ متر آن یک کیلوگرم می شود و لذا قیمت هر کیلوگرم ۷۵ هزار تومان می شود اما این میزان پارچه در گمرک ۴ دلار ارزیابی می شود که به قیمت دلار امروز حدودا ۱۰۰ هزار تومان ارزش گذاری می شود در حالی که در حقیقت من به ارز ۷۵ هزار تومان پارچه در عراق فروخته ام، لذا اختلاف آمار داریم. به همین دلیل به عنوان مثال اعلام می کنند سالانه ۲هزار دلار صادرات نساجی داریم در حالی که در حقیقت این مقدار صادرات انجام نشده است.

*سخن پایانی…
همانطور که می دانید از ابتدای سال جاری قانون چک ایران تغییر کرده و قانون چک صیادی اجرا میشود که این خود موجب رکود ۵۰ درصدی بازار محصولات نساجی شده است. در واقع بر اساس قانون جدید چک، اسامی هر صادر کننده چک و دریافت کننده آن باید در سامانه بانکی هر دو طرف ثبت شود که این کار نه تنها زمانبر و دردسر ساز است بلکه باعث شده رویه بازار به هم بریزد. چون در بازار ایران این فرهنگ متعارف است که چک هایی به صورت حامل صادر می شود و به نوعی دست به دست می چرخد. بنابراین اعمال قانون چک صیادی ۵۰ درصد رکود بازار را موجب شده است. درست است که این قانون برای گرفتن مالیات اعمال شده اما نه زیرساختهای آن آماده است و نه بازار با آن کنار آمده است و به اصطلاح به سنگ بزرگی جلوی راه همه فعالان صنایع مختلف تبدیل شده است.

از پارچه‌ها که صحبت می‌کرد آرام و لحن صدایش مهربان‌تر، می‌گفت پارچه‌ها مانند بچه‌های من هستند بعید است کسی فرزند خود را نشناسد اما لحن صدایش تغییر کرد و در حالی‌که ناراحتی در چشم‌هایش موج می‌زد، گفت: پارچه‌فروشان پارچه‌های تولیدی ما را با آب و تاب بهترین و با کیفیت‌ترین پارچه خارجی معرفی می‌کنند.

به گزارش خبرگزاری رسا، هنگامی که با من تماس گرفتند و خبر بازدید از کارخانه حجاب را دادند برایم بسیار ناشناخته بود چون هر بار که قصد خرید چادر مشکی را داشتم از فروشنده‌ها می‌شنیدم که هیچ چادر مشکی در داخل ایران تولید نمی‌شود و همه محصول کشورهای خارجی است و این افتخار فروشنده‌ها برای عرضه چادر خارجی و نبود تولید ملی همیشه برایم سخت بود.

اول صبح همگی سوار شدیم و چند کیلومتری از شهر خارج شدیم تا وارد کارخانه نساجی شدیم جایی که حالا تنها تولیدکننده چادر مشکی در سطح کشور با بهترین کیفیت قابل مقایسه با دیگر پارچه‌های خارجی است. با نگهبان از قبل برای ورود ما هماهنگ شده بود و او هم در کمال خونسردی فقط گفت مستقیم دست چپ.

مهندس میری و همکارانش به استقبال آمدند و پس از صحبتی کوتاه تصمیم گرفتیم از روند تولید پارچه چادر مشکی دیدن کنیم.

خانمی سینی به دست به سمت ما آمد و بسته‌هایی ناشناخته به سمتمان گرفت راستش را بخواهید اول فکر کردم درب بطری هستند اما به روی خود نیاوردم تا مهندس توضیح داد که این‌ها رو روی گوش بگذارید چون صدای داخل کارخانه بسیار زیاد است و ممکن است آزرده خاطر شوید.

دوک‌های درشت و ‌نخ‌های ظریف

وارد اولین سوله شدیم؛ سوله تابندگی؛ صدا به صدا نمی‌رسید دوک‌های بزرگ نخ با نظم و ترتیب می‌چرخیدند و الیاف پارچه به ظریف‌ترین نخ‌ها تبدیل می‌شدند اینجا بود که سریال حنا دختری در مزرعه برایم تداعی شد که نخ می‌ریسید و خنده بر لبانم نشست، تار نخ را که در دست گرفتم بسیار نازک و نرم بود و به سختی دیده می‌شد همیشه فکر می‌کردم این نخ‌ها مشکی است اما همه سفید بودند.

هر جنسی که فکرش را بکنید، حکایت تنوع بالا در کارخانه حجاب

سوله بعدی دستگاه‌ها بزرگتر شد و ماشین‌های بافت پارچه که با سرعت هر چه تمام تار و پود پارچه را در هم می‌آمیختند و شانه‌های دستگاه به سرعت بالا و پایین می‌رفت و پارچه‌هایی سفید با طرح‌هایی مختلف و کیفیت بالا را آماده می‌کرد؛ بافت پارچه آن هم با این ظرافت بسیار دیدنی بود پارچه‌هایی با جنس‌های مختلف کریستال، خاویاری، حریر اسود، سوپر حریر اسود، کن کن، ژورژت، رولکس، شیفون و ژاکارد و… که با انواع طرح از ساده گرفته تا چاپ انباس و مخمل و… در حال بافته شدن بود.

پارچه‌ها پس از بافت وارد مرحله رنگ‌آمیزی می‌شدند اینجا از بهترین و مرغوب‌ترین رنگ‌ها استفاده می‌شود به گفته آقای مهندس برخی چادرها هستند که به لباس یا بدن رنگ پس می‌دهند و با عبور رنگ از پوست یا از دهان باعث بیماری‌های پوستی یا سرطان می‌شود اما اینجا رنگ‌آمیزی چنان با کیفیت انجام می‌شود که برخی تجار از کره پارچه خام وارد می‌کنند تا در این کارخانه رنگ شوند و بعد به کشورهای دیگر صادر کنند چرا که خط تولید پارچه چادر مشکی اینجا نظیر ندارد.

اینجا رنگ‌آمیزی چنان با کیفیت انجام می‌شود که برخی تجار از کره پارچه خام وارد می‌کنند تا در این کارخانه رنگ شود و بعد به کشورهای دیگر صادر کنند چرا که خط تولید پارچه چادر مشکی اینجا نظیر ندارد.

خبری خوشحال‌کننده؛ کارگران مشغول کارند

به سوله بسته‌بندی رسیدیم کارگران مشغول کار بودند خوشحال از اینکه مارک ایرانی در آخر روی توپ پارچه حک می‌شد و حس خوبی در آدم غلیان می‌کرد؛  تعداد اشتغال را پرسیدیم که بیش از 500 نفر به صورت مستقیم در این کارخانه مشغول به کار هستند و این تنها با تولید سالانه 10 میلیون متر پارچه بوده که امسال به 16 میلیون متر در سال رسیده و نوید روزهای روشنی را می‌دهد که با افزایش خط تولید تعداد اشتغال نیز افزایش یابد.

کیفیت؛ حرف اول کارخانه

آخرین مرحله اما به سراغ مهم‌ترین مرحله رفتیم و جایی نبود جز اتاق کنترل کیفی که از شروع تولید پارچه تا انتها را به صورت مرحله به مرحله مورد آزمایش قرار می‌دادند و پس از تایید نمونه اجازه تولید داده میشد پارچه‌ها از نظر تار و پود، طرح، رنگ و کیفیت و استقامت بررسی می‌شدند تا کیفیت در این کارخانه برای همیشه همان حرف اول بماند.

پارچه‌های تولید کارخانه خودم را در بازار به نام پارچه خارجی می‌فروشند

در این بین پای صحبت‌های مدیر کارخانه نشستیم که حالا واردات بی‌‌رویه پارچه نفسشان را به شماره انداخته بود و پارچه‌های خودشان در بازار با نام پارچه کره‌ای و ژاپنی به فروش می‌رسد.

از پارچه‌ها که صحبت می‌کرد آرام بود و لحن صدایش مهربان‌تر می‌گفت پارچه‌ها مانند بچه‌های من هستند بعید است کسی فرزند خود را نشناسد اما لحن صدایش تغییر کرد و ناراحتی در چشم‌هایش موج می‌زد چون پارچه‌فروشان پارچه‌های تولیدی خودشان را با آب و تاب بهترین و با کیفیت‌ترین پارچه خارجی معرفی کرده و برای فروش عرضه می‌کنند.

فروشندگان از جهل مردم استفاده می‌کنند

صادرات چادر مشکی را به سوریه و عراق دارند اما بیشتر به صورت قاچاق که نیاز به همت جدی و مضاعف مسئولان دارد. چادرهایی که از صفر تا صد در داخل کشور ساخته می‌شود آن هم با کیفیت‌تر از پارچه‌های خارجی و قیمت کمتر که به گفته تولیدکنندگان مردم فکر می‌کنند چون قیمت آن کمتر است پس حتما کیفیت خوبی ندارد و این هنوز در کشور نهادینه نشده است و در این بین بسیاری از فروشندگان از جهل مردم استفاده می‌کنند.

و اما نقدی که داشتند واردات پارچه چادری از چین با نازل‌ترین کیفیت که حتی با آن قیمت نمی‌توانند الیاف مورد نیاز کارخانه را خریداری کنند و اینکه هنوز به تولید داخل اعتماد نشده و فروشندگان کمی نمایندگی این کارخانه را در دست می‌گیرند اما این کارخانه از یک قواره چادر تا چند توپ پارچه را بسته به نیاز مشتری درب خانه تحویل می‌دهد و در صورت نبودن رضایت یا داشتن عیب بدون هیچ هزینه‌ای مرجوع می‌کند.

و اما پایان…

حالا که در سال تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها قرار داریم این کارخانه بیشتر از همیشه نیازمند حمایت مردم و مسئولان است تا بتواند تسکینی بر این بازار سرسام‌آور چادر مشکی باشد.