نوشته‌ها

صرشیرین- ایرنا- رییس جهاد کشاورزی سرپل‌ذهاب گفت: آتش زدن پسماند کشاورزی باعث تخریب ساختار فرسایش خاک، کاهش مواد آلی و میکرو اورگانیسم‌ها و کاهش بازده چرخه تولید با تاثیرات منفی بر سایر بخش‌های اکوسیستم و به خطر انداختن امنیت غذایی کشور می‌شود و خسارات فراوانی را به محیط زیست و مردم تحمیل می‌کند.

«اردشیر نورمحمدی» روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با توجه به کاهش چشمگیر نزولات جوی و افزایش احتمال آتش سوزی‌های عمدی و غیرعمدی در مزارع و مراتع سرپل ذهاب، انجام اقدام های پیشگیرانه و توجه به هشدارها ضروری است.

وی اظهار داشت: کشاورزان با یک باور غلط و دیرینه پس از برداشت محصول به خصوص گندم و جو، کاه و کلش مزارع خود را آتش می ‌زنند که بدون تردید خسارت‌ های جبران‌ ناپذیری به محیط‌ زیست منطقه وارد می‌کند.

رییس جهاد کشاورزی سرپل ذهاب در ادامه گفت: آتش زدن پسماند محصولات کشاورزی همچنین به دلیل اثرات نامطلوب بر کیفیت خاک با از بین بردن مواد مغذی آن و افزایش ضریب آسیب پذیری محصول در برابر آفات، بیماری‌ها، سرما و گرما به دلیل کاهش مواد آلی خاک، کاهش نفوذپذیری و افزایش فرسایش خاک و در نتیجه بالا رفتن مصرف کودهای شیمیایی را در پی دارد.

نورمحمدی با اشاره به ممنوعیت قانونی سوزاندن کاه و کلش در مزارع افزود: آموزش چهره به چهره کشاورزان، پخش پوستر، نصب بنر، با همکاری ادارت منابع طبیعی، محیط زیست صورت گرفته و انتظار می رود کشاورزان نکات لازم حتما رعایت کنند و تابع قانون باشند.

او افزود: در سال زراعی جاری از مجموع ۴۵ هزار هکتار اراضی کشاورزی شهرستان، ۳۳ هزار و ۵۰۰ هکتار آن زیر کشت گندم قرار دارد.

دادستان دادسرای عمومی و انقلاب سرپل ذهاب نیز در این ارتباط به ایرنا گفت: آتش زدن پس مانده های محصولات کشاورزی مزارع خصوصا گندم و جو برابر ماده ۲۰ ‘قانون هوای پاک’ خلاف قانون بوده و طبق قانون با متخلفان به عنوان مجرم برخورد قضایی صورت می گیرد.

«سعید زریری» افزود: جهاد کشاورزی بیش از گذشته در بحث آموزش و آگاهی بخشی و ترویج جلوگیری از آتش زدن کاه و کلش به کشاورزان باید تلاش کند.

از مجموع حدود ۵۵ هزار هکتار زمین کشاورزی و باغی در سرپل ذهاب، ۵۲ هزار و ۷۰۰ هکتار مزارع کشاورزی است که سالیانه ۱۵۰ تا ۱۷۰ هزار تن محصولات زراعی و از ۲ هزار و ۳۰۰ هکتار آن باغ است که سالیانه حدود ۱۴ هزار تن انوع محصولات از آن برداشت می‌شود.

سرپل‌ذهاب در غرب کرمانشاه بیش از ۹۰ هزار نفر جمعیت و ۸۸ هزار هکتار مرتع و جنگل دارد.

عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با اشاره به ضرورت حضور بیشتر فعالان اقتصادی در بازارهای اسلامی گفت: امیدواریم در سال جاری زمینه فعالیت اقتصادی در 40 رشته مختلف در بازار سوریه فراهم شود.
ضرورت حضور بیشتر فعالان اقتصادی در بازار کشورهای اسلامی

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس غلامرضا حسن پور امروز در بیست و سومین جلسه هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران با اشاره به اینکه راهبرد سال 1400 با عنوان تولید، پشتیبانی و مانع زدایی ها باید در دستور کار جدی فعالین اقتصادی باشد، گفت:  در این زمینه باید از بحث شعار خارج شده و آن را به عمل نزدیک کنیم لذا از آن به عنوان راهبرد یاد می کنیم.

رئیس بسیج اصناف کشور افزود: در سال 1399 در زمینه جهش تولید سه اقدام انجام شد و با بکارگیری تمام ظرفیت های مردم بسیار خوب عمل شد که در این رابطه می توان به تولید ماسک اشاره کرد که با راه اندازی کارگاه ها در سراسر کشور روزانه 17 میلیون تن ماسک تولید شد و اکنون نیز این کالا به خارج از کشور صادر می شود.

وی بیان داشت: در زمینه اکسیژن ساز نیز اکنون نه تنها تولید کننده هستیم بلکه صادرکننده هستیم.

حسن پور در مورد احیای برخی کارخانجات تولیدی اظهار داشت: در حال حاضر کارخانه تولید چادرمشکی خوانسار با 200 کارگر در حال فعالیت است و این در حالی است که این کارخانه به مدت 8 سال غیرفعال و تعطیل بود.

رئیس بسیج اصناف کشور بیان داشت: بسیج در سال 1400 نیز چند برنامه دارد که یکی از راه اندازی کارگاه های کوچک و متوسط با اتصال به کارخانه های بزرگ است این کار در تمام دنیا سابقه دارد و می تواند راه برون رفت ما از بن بست های موجود باشد.

وی به طرح استاد و شاگردی اشاره کرد و گفت: با توسعه این طرح می توان به جوانان در کنار کارآفرینان با سابقه آموزش داد تا مسیر تولید با قدرت ادامه یابد.

حسن پور اظهار داشت: حضور جدی در بازار سوریه بسیار اهمیت دارد و امیدوار هستیم تا در سال 1400 این موضوع تحقق بیشتری یابد و لذا امیدواریم در ماه های آینده حضور فعالین اقتصادی را در 40 رشته مختلف در سوریه داشته باشیم.

وی افزود: باید به بازارهای اسلامی حضور یابیم و لذا در این زمینه باید تلاش کرد.

سلیمانی گفت:پرداخت خسارت ناشی از شیوع کرونا به واحد‌های تولید اولین بار در نظام بیمه ای ایران انجام شد.

با شیوع بیماری کرونا مشکلات زیادی برای واحد‌های تولیدی ایجاد شد که بسیاری از آن‌ها هنوز ادامه دارد. دولت مسئولیت این مشکلات را به دوش کشیده و برای رفع مشکلات در تلاش است. یکی از دغدغه‌های صنعت بیمه ایجاد محصولی بیمه‌ای در راستای کمک به مردم در مقابل با کرونا است. هدف نظام بیمه‌ای حفظ کرامت انسانی است.

وی گفت:در زمان انعقاد قرارداد بیمه باید مبلغی که از طرف مردم پرداخت می‌شود به میزانی باشد تا در زمان حادثه بتواند خسارت ایجاد شده را جبران کنند. شرکت بیمه تعاون در جبران خسارت ناشی از توقف کسب و کار طرحی را ارائه کرده که مورد تایید بیمه مرکزی قرار گرفته است. این بیمه نامه به نفع مشاغل کشور قرار گرفته و می‌تواند با پرداخت مبلغی منصفانه خسارت مناسبی پرداخت کند.

او گفت: شرکت بیمه تعاون با همراهی بیمه ایران و بیمه مرکزی در راستای کمک به واحد‌های صنفی تلاش کرده است. افرادی که بیمه نامه دارند و در تعطیلات کرونا با افت فروش مواجه شدند، می‌توانند خسارت خود را دریافت کنند. در پرداخت خسارت به تعطیل یا نیمه تعطیل بودن واحدها توجهی نشده است. نکته جالب توجه ثبت این کار در نظام بیمه‌ای جهان است که با نام ایران به جهانیان معرفی شد. از ابتدای همه گیری کرونا و از اسفند ۹۸ پرداختی‌های خسارت های ناشی از کرونا انجام شده است.

سلیمانی بیمه را حافظ کرامت انسانی دانست و گفت: ما می‌توانیم با نظام بیمه‌ای تعهدی را ارائه کنیم که بسیاری از مشکلات را حل کند. هر شرکت بیمه‌ای می‌تواند در هر سال محصول بیمه‌ای جدیدی ارائه کند. در سال ۱۴۰۰ هم محصول بیمه‌ای جدیدی ارائه خواهد شد.شرکت‌های بیمه‌ای تلاش زیادی در مقابله با کرونا دارند.

باشگاه خبرنگاران جوان

در این مطلب جالب و کاربردی تاریخچه ساخت و مراحل تولید دستمال کاغذی را می خوانید در این مطلب ما را همراهی کنید.
مراحل تولید دستمال کاغذی

مدت ها پیش که دستمال کاغذی نبود تمامی وظایف این کالای مهم بر دوش دستمال های پارچه ای بود از تمیز کردن چیزهای مختلف بگیر تا پاک کردن و خشک کردن دست وصورت وغیره…اختراع دستمال کاغذی در حالی ثبت شد که در واقع در 14 اوت سال 1894 میلادی صاحب یک کارخانه کاغذسازی به نام گوت لوب کروم Gottlob Krum کاغذ بسیار نازکی را که برای نرم و لطیف شدن به گلسیرین آغشته شده بود، به عنوان اولین دستمال کاغذی به ثبت رساند. این اختراع با شماره 81094 در سازمان ثبت اسناد شهر گوپینگن واقع در نزدیکی اشتوتگارت برای همیشه به ثبت رسید.

گوت لوب کروم معتقد بود که استفاده از دستمال کاغذی می تواند در افزایش بهداشت و جلوگیری از بیماری های مسری کمک کند. بنابراین اختراع دستمال کاغذی در گوپینگن و منطقه ای که قوم شوابن در آن زندگی می کنند و امروز به نام ایالت بادن ووتنبرگ شناخته می شود، با استقبال رو به رو نشد.

جالب است بدانید که اختراع دستمال کاغذی در حالی در منطقه شوابن ها انجام شده است که شوابن ها مردمانی بسیار کوشا هستند و بیشترین اختراعات و نوآوری ها در آلمان هر سال از این منطقه به ثبت می رسد. شهرت دیگر شوابن ها، صرفه جویی و قناعت آن هاست. در آن زمان دستمالی که پس از مصرف دور انداخته شود، با فرهنگ صرفه جویی آنها همخوانی نداشت و به همین دلیل هم مورد استقبال قرار نگرفت.

به دنبال اختراع دستمال کاغذی در آلمان ، از سال 1924 شرکت آمریکایی کیمبرلی نیز کلارک دستمال کاغذی کلینکس را وارد بازار کرد که از سلولوز پنبه تولید شده بود. شرکت کیمبرلی کلارک در جنگ جهانی اول از سلولوز پنبه در تولید باند پانسمان نیز استفاده کرده بود. این باندها از یک سو دارای استقامت هستند و به سختی پاره می شوند و از سوی دیگر خاصیت جذب مایعات را دارند.

دستمال کاغذی

اختراع دستمال کاغذی چگونه و در کدام کشور انجام شد ؟

نوآوری کلینکس در سال 1929 با ارائه جعبه های امروزی که با بیرون کشیدن یک دستمال کاغذی، دستمال بعدی بیرون می آید، با موفقیت و استقبال زیادی روبه رو شد. کلینکس بیشتر در بازارهای آمریکایی و آسیایی شناخته شده است.

از زمان اختراع دستمال کاغذی ، کلینکس اولین مارک دستمال کاغذی بود که وارد ایران شد و جای خود را در زندگی مردم باز کرد. در ایران واژه کلینکس مترادف با دستمال کاغذی است. و جالب ایت بدانید که در ایران نیز برای نگهداری از دستمال کاغذی جعبه های گران قیمت دست ساز و یا روکش های دست باف ساخته می شود.

35 سال پس از اختراع دستمال کاغذی توسط گوت لوب کروم، در روز 29 ژانویه سال 1929کارخانه کاغذسازی نورنبرگ کالایی را با شماره 407752 در اداره ثبت اسناد رایش با نام تمپو Tempo به ثبت رساند.

درحالی که کلینکس در بازارهای آمریکایی و آسیایی شناخته شده است، دستمال کاغذی تمپو در کشورهای اروپایی جایگاه ویژه ای دارد و شناخته شده است. کارخانه کاغذ سازی نورنبرگ از سال 1935 تا سال 1994 در مالکیت خانواده شیکه دانس بود. البته نام این خانواده ثروتمند بیشتر با کاتالوگ مد و فروشگاه های Quelle شناخته شده است.

بعد از تمپو، محصول کارخانجات کاغذسازی مانهایم که با نام سافتیس Softis به بازار عرضه می شد، بخش دیگری از بازار اروپا را در اختیار داشت.

در سال 1994 شرکت آمریکایی Procter & Gamble کارخانه کاغذسازی نورنبرگ و تولید دستمال کاغذی تمبو را خریداری کرد ولی در سال 2007 به شرکت سوئدی SCA فروخت. این شرکت که قبلا کارخانه سافتیس را هم خریده بود مجبور شد به دلیل قانون ضد انحصار کارخانه سافتیس را به یک شرکت ایتالیایی بفروشد.

از سال های 1960 میلادی در کنار سه مارک مهم کلینکس، تمپو و سافتیس، تولیدات کوچک تر دستمال کاغذی با نام های دیگری هم وارد بازار شده اند که به لحاظ کیفیت کمتر می توانند با این مارک های قدیمی رقابت داشته باشند.

بعد از سال 1733 و با اختراع دستگاه های نخ ریسی و پارچه بافی، قیمت تولید پارچه نیز به تدریج کاهش یافت و تولید انبوه باعث شد تا دستمال دیگر به عنوان کالای لوکس مختص اشراف نباشد. با ورود دستمال کاغذی در قرن بیستم به جوامع بشری، اکنون کمتر از 10 درصد مردم از دستمال پارچه ای استفاده می کنند.

چگونه دستمال کاغذی تولید میشود ؟

مرحله 1) ماده اصلی تشکیل دهنده ی دستمال کاغذی درختان هستند، در کارخانه ای پوست درختان برداشته میشود، و طی فرایندی درختانی که پوست آنها برداشته شده است به لایه های نازکی تبدیل میشود، لایه بیرونی آنها تا جایی که ممکن باشد به صورت نازک گرفته میشود.

مرحله 2 ) لایه های بریده شده به قطعات چیپس مانند در سایزهای برابر (حدود 1 در 1.4 اینچ در می آید) ، این قطعات کوچک آسانتر له خمیر چوب تبدیل میشوند.

مرحله 3 ) تکه چوب های تولید شده (که چیزی در حدود 50 تن هستند) همراه 10000 گالن مواد شیمیایی پخت و پز ترکیب میشود ، سپس دوغاب تولید شده به اجاق های فشار با ارتفاع حدود 18 متر به نام دایجستر (هاضم) فرستاده میشوند.

مرحله 4 ) در خلال پخت مواد که ممکن است تا 3 ساعت طول بکشد، بخش عمده ای از رطوبت چوب بخار میشود ( تکه های چوب شامل تقریبا 50٪ بخار هستند ) ، وزن مخلوط حدود 25 تن کاهش میابد که متشکل از ، سلولز ، فیبرها ، لیگنین (الیاف چوب متصل به هم ) و دیگر مشتقات است.

مرحله ی5) خمیر کاغذ تولید شده به داخل سیستم های شوینده ی چند مرحله ای فرستاده میشود ، که در آن قسمت ، مواد لیگنین و ماده های شیمیایی پخت و پز، از برداشته میشوند، سپس مایعی که مشروب(روغن) سیاه نام دارد ، از خمیر کاغذ جدا شده و به مرحله ی دیگری از تولید ارسال میشود .

مرحله 6) خمیرهای شسته شده به همراه مواد سفید کننده ی گیاهی طی یک فرایند چند مرحله ی شیمیایی رنگ های حاصله از فیبر را از بین میبرد. لینگن باقی مانده، چسبی که فیبرها را به هم متصل میکند ، رنگ کاغذ را به مرور زرد میکند و باید سفید شوند، تا کاغذی سفید رنگ را تولید کند.

دستمال کاغذی

تاریخچه ساخت دستمال کاغذی

مرحله 7) جهت تولید کاغذ انبار شده، خمیر دوباره با آب ترکیب میشود ، مخلوطی که 99.5 درصد آن آب و 0/5 درصد آن را فیبر تشکیل میدهد. کاغذ های ذخیره شده به داخل صفحات مشبک، که باعث چلانده شدن و آبکش شدن مقدار زیادی از آب میشود، افشانده میشود، این مرجله صفحه های مات شده ای به پهنای 18 فوت (5/5 متر) را در با سرعت 6500 فوت (1981 متر) در دقیقه تولید میکند.

مرحله 8) صفحات مات به داخل سیلندر هایی عظیمی که یانکی درایر نام دارند منتقل میشوند، و در آنجا فشرده شده و خشک میشوند، و به رطوبت نهایی 5 درصدی میرسد.

مرحله 9) سپس ، کاغذ ها کریپ مشوند، فرایندی که آن را بسیار نرم کرده و اندکی پرچین مانند میکند. در خلال کریپ کردن کاغذ به واسطه تیغ های فلزی کاغذ ها خراش بر میدارند، این تاحدودی باعث انعطاف پذیری بیشتر کاغذ میشود ولی قدرت و ضخامت آن کاهش میابد، و بعد خشک شدن تقریبا متلاشی میشود. این تولید باسرعت یک مایل در هر دقیقه انجام میشود، و برروی ریل های بزرگی پیچیده مشوند.

مرحله 10) کاغذها بر روی ماشینهای مبدل بارگذاری می شوند، پیچ های آنها باز شده، بریده میشوند و دوباره به لوله های مقوایی نازک پیچیده مشوند، سپس این دسته های پیچیده شده به کارخانه های برش و بسته بندی جهت محصول نهایی فرستاده میشوند.

گرگان – ایرنا – توسعه کشت پنبه با ارائه مشوق‌ و بسته‌های حمایتی یکی از راه‌های اثر بخش توسعه اقتصادی، کاهش بیکاری گلستان، رونق دوباره صنایع وابسته و صادرات این محصول استراتژیک است که ارائه بذرهای پرمحصول و پیگیری برای احداث کارخانه نساجی، راه رسیدن به این هدف‌ها را کوتاه‌تر می‌کند.

پنبه در کنار پشم و ابریشم پر مصرف ترین الیاف صنعت نساجی جهان محسوب می شود که برخی ویژگی ها مانند سبک و نرم بودن فیبرهای آن سبب محبوب شدن منسوجات تولیدی از پنبه شده است.

حدود ۳۰ درصد از اراضی زراعی ۶۶۷ هزار هکتاری گلستان تا چند دهه قبل به زیر کشت پنبه می رفت و در مجموع تا ۱۸۸ هزار هکتار از اراضی حاصلخیز استان هر ساله پنبه‌کاری می شد که نقش موثری در تولید و اشتغال منطقه داشت به طوری که کارگرانی از دیگر استان ها چند ماه از سال را به کار در ده ها کارخانه پنبه پاک‌کنی منطقه مشغول بودند.

کمبود نیروی کار در مزارع، بالا بودن هزینه تولید و طولانی بودن دوره رشد گیاه و برداشت محصول (حدود هشت ماه)، پایین بودن قیمت تضمینی خرید، حمایت ضعیف از این محصول استراتژیک و واردات آن سبب کاهش کشت پنبه در گلستان شد به نحوی که سطح زیر کشت این محصول از ۱۸۸ هزار در دهه های قبل به حدود ۱۰ هزار هکتار تا چند سال گذشته کاهش یافت‌.

در سال‌های اخیر دولت با ارائه بسته حمایتی و مشوق‌های گوناگون برای رونق دوباره کشت این محصول استراتژیک گام برداشت که نتیجه آن رشد اراضی زیر کشت و تلاش برای احداث کارخانه ریسندگی در علی‌آبادکتول ، حمایت از کارخانجات پنبه پاک کنی موجود و کمک به نوسازی ادوات این صنعت و رونق دوباره کشت طلای سفید در گلستان است.

مراد خان‌عبدل از زارعان پنبه کار کردکوی به خبرنگار ایرنا گفت: تهیه و رونمایی از بذرهای الیت و باکیفیت برای پنبه که دولت طی سال های اخیر انجام داده، اقدام خوبی است اما این تلاش‌ها وقتی به ثمر می نشیند که قیمت محصول تولیدی با دخل و خرج کشاورز متناسب باشد.

وی بیان کرد: در حال حاضر درآمد ناشی از کشت یک هکتار پنبه از سایر محصولات پایین تر است و در این شرایط کشاورزان انگیزه زیادی برای کشت این محصول ندارند.

خان‌عبدل ادامه داد : گرانی نهاده های زراعی مانند کود و سم دیگر عامل رویگردانی کشاورزان از کشت پنبه است که این عوامل در کنار افت کیفیت برخی نهاده ها، کشاورزانی که در سال های گذشته به کشت پنبه مشغول بودند را برای کاشتن محصولات دیگر ترغیب کرد.

وی گفت: احیای این محصول استراتژیک نیازمند حمایت جدی دولت در تعیین قیمت مناسب خرید و همچنین کاهش دوره کشت با انجام تحقیقات کارشناسی است که در آن صورت اراضی کشاورزی گلستان بار دیگر به کشت پنبه اختصاص خواهد یافت.

به گفته وی هر هکتار پنبه به طور معمول برای چهار تا ۶ نفر فرصت شغلی ایجاد می کند که رونق آن می توان گام موثری برای کاهش بیکار در منطقه باشد.

طبق گزارش شرکت تعاونی کشاورزی پنبه و دانه های روغنی منطقه گرگان، در پایان کشت سال گذشته، هر کیلوگرم وش پنبه بین ۹۰ تا ۱۱۷ هزار ریال از کشاورزان خریده شد که به‌گفته کشاورزان به دلیل نوسانات ارزی و افزایش هزینه ها این نرخ باید تا ۵۰ درصد افزایش یابد .

از حدود ۴۰ کارخانه پنبه پاک کنی موجود در گلستان، اکنون کمتر از انگشتان یک دست فعال مانده اند و در کنار آن نیز چند واحد تولید روغن کشی از پنبه دانه و دانه روغنی سویا به همراه یک واحد تولید نخ فعالیت دارند.

به گزارش ایرنا براساس اعلام سازمان جهادکشاورزی گلستان در سال زراعی۹۷ حدود ۱۰ هزار و ۶۲۱ هکتار، در سال زراعی ۹۸ حدود ۱۷ هزار و ۱۰۰ هکتار و در سال زراعی گذشته هم افزون بر ۲۱ هزار هکتار از اراضی استان به کشت پنبه اختصاص یافت.

استاندار گلستان چندی قبل گفته بود: با توجه به سابقه درخشان این استان در زراعت پنبه، برنامه ریزی لازم برای افزایش سطح زیرکشت و استفاده از ارقام پر بازده باید بیشتر از این در دستور کار قرار گیرد.

هادی حق شناس اظهار داشت: تاکنون اقدام موسسه تحقیقات پنبه گلستان برای احیای زراعت در این استان بسیار حایز اهمیت بوده اگرچه مسائل اقتصادی مشکلاتی را در راه توسعه کشت هایی همچون پنبه ایجاد کرده ولی رشد تولید در واحد سطح با استفاده از ارقام جدید می تواند کشاورزان منطقه را به کشت بیشتر و پربازده ترغیب کند.

وی بیان کرد: از طرح های تحقیقاتی در حوزه زراعت پنبه حمایت همه جانبه می شود چون معرفی ارقام جدید افزایش عملکرد تولید را در واحد سطح همراه داشته و توسعه آن برای استان گلستان مقرون به صرفه است.

علی موسی‌خانی رئیس اداره پنبه و دانه‌های روغنی جهاد کشاورزی گلستان پیش بینی کرد که امسال حدود هزار و ۱۰۰ تن بذر پنبه از ارقام گلستان، لطیف، حکمت و تابان در افزون بر ۲۱ هزار هکتار سطح زیر کشت پنبه استان کشت شود.

وی ادامه داد: احیای مجدد کشت پنبه در گلستان که دارای زیرساخت های لازم ازجمله کارخانه های پنبه پاک کنی و روغن کشی است، می تواند به رونق تولید، بهبود شرایط اقتصادی و افزایش درآمد کشاورزان و مهمتر از آن به اشتغال جوانان این استان کمک زیادی نماید.

به گفته وی، بخش قابل توجهی از پنبه کشت شده گلستان در قالب محصول دوم پس از برداشت گندم صورت می گیرد و کشاورز می تواند تا قبل از زمان کشت محصولات پاییزه، محصول پنبه خود را برداشت نماید.

اقلیم متنوع، زمین های زراعی مستعد، وجود مرکز تخصصی تحقیقات پنبه کشور، استقرار کارخانه های پنبه پاک کنی و روغن کشی، واحد ریسندگی و بافندگی علی آباد از جمله ظرفیت های سرمایه گذاری برای احیای زراعت پنبه در گلستان است.

کشت پنبه در گلستان هر ساله با مساعد بودن شرایط آب و هوایی از اردیبهشت ماه با ریختن بذر آغاز و با برداشت محصول از مهر تا اواخر دی ماه به پایان می رسد.

گلستان در گذشته به دلیل زمین های فراوان زیر کشت پنبه و تولید زیاد این محصول به سرزمین طلای سفید مشهور بود که پس از چند سال وقفه بار دیگر کشت آن در حال رونق گرفتن است.

استان مرزی گلستان دارای ۶۶۷ هزار هکتار زمین زراعی حاصلخیز است که هر ساله به زیر کشت محصولات زراعی مختلف از جمله پنبه می‌رود.

به گزارش زیست آنلاین، حسن پسندیده افزود: مدیریت پسماند یکی از دغدغه های اصلی دولت یازدهم و دوازدهم بود بر این اساس دفتر مدیریت پسماند نیمه دوم سال ۱۳۹۸ در سازمان حفاظت محیط زیست مستقل شد تا کارهای مربوط به پسماند را به طور مستقل و پرقدرت پیگیری کند.

وی اظهارداشت: زمانی که دفتر پسماند مستقل شد شرح وظایفی برای آن تعریف شد که نظارت و پایش محیط زیست بر تمام مراکز و محل های دفع و دفن انواع پسماندهای عادی و ویژه و صنعتی، بررسی و شناسایی واحدهای دارای فناوری های نوین با تولید پسماند کمتر و واحدهای بازیافت و دفع پسماندها برخی از این وظایف است.

پسندیده ادامه داد: بر این اساس باید در کشور با کاهش تولید زباله و تفکیک پسماندها، تعداد محل‌های دفن زباله کاهش و در مقابل مراکز پردازش و بازیافت هم افزایش یابد که این امر محقق شده است به طوری که از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۹ تعداد مراکز دفن زباله از ۳۲۰۰ محل دفن به ۶۶۰ محل دفن رسیده است.

وی درباره علت کاهش مراکز دفن زباله اظهار داشت: مراکز دفن زباله یکی از نقاط آلوده کننده محیط زیست و منابع آب و خاک است بنابراین کاهش مراکز دفن زباله به عنوان نقاط انتشار آلاینده به آب و خاک امری ضروری و اجتناب ناپذیر است، هر چقدر محل‌های دفن متمرکز و کاهش یابد، نظارت بر این مراکز بهتر صورت می‌گیرد و همچنین از پراکندگی محل‌های دفن زباله و تعدد کانون‌های آلاینده در محیط زیست جلوگیری می شود.

مدیر کل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: یکی دیگر از وظایف این دفتر تهیه طرح جامع مدیریت پسماند است که باید بر اساس ماده ۴ آیین نامه اجرایی قانون مدیریت پسماند، دفتر مدیریت پسماند این طرح ها را تهیه کند تا بر اساس آن زباله ها از مبدا تفکیک شوند که پردازش، ارتقاء سیستم مدیریت پسماند و کاهش مراکز دفن زباله از دیگر بخش های این طرح است که دفتر مدیریت پسماند بر اجرای این طرح در استان ها نظارت دارد.

وی تاکید کرد: بر این اساس تهیه طرح جامع مدیریت پسماند شهری به موجب ماده ۹ قانون مدیریت پسماندها و در اجرای ماده ۴ آیین نامه اجرایی مدیریت پسماندها در دستور کار قرار گرفت، در این مقررات تاکید شد طرح های جامع و تفصیلی باید به گونه ای تهیه شود که در شهرها و روستاها پسماندهای عادی به صورت تفکیک شده جمع آوری شوند.

مدیر کل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیط زیست گفت: بر این اساس تعداد طرح های جامع مدیریت شهری افزایش یافت به طوری که از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۹ تعداد طرح جامع مدیریت پسماند شهری از ۳۸۰ طرح به ۸۸۰ طرح رسیده است که در این طرح بر اقدامات لازم برای کاهش تولید زباله، اصلاح الگوی مصرف و بازیافت مواد و توسعه محل‌های بازیافت و تبدیل مواد به انرژی تاکید شده است./ایرنا

 

به گزارش زیست آنلاین، داود میرشکار با تاکید بر اینکه هدف از تدوین برنامه اقدام ملی حفاظت از فوک خزری، این است که اقدامات مربوط به حفاظت از این گونه در معرض انقزاض به صورت یکپارچه در کشور صورت گیرد، اظهار کرد: درصددیم تا از موازی کاری بین ارگان ها و سازمان های مردم نهاد خودداری کنیم.

وی با بیان اینکه برنامه اقدام ملی با نظارت سازمان حفاظت محیط زیست و با همکاری و تلاش سازمان های مردم نهاد و همه ارگان های ذیربط انجام می شود، اظهار کرد: فوک خزری تنها گونه پستاندار دریای خزر محسوب می شود و این گونه در سال های اخیر به شدت در معرض خطر انقراض قرار گرفته است.

مدیر کل دفتر حفاظت از زیست بوم های دریایی و سواحل دریایی سازمان حفاظت محیط زیست درمورد چالش های موجود بر شرایط زندگی فوک خزری، گفت: متاسفانه در دریای خزر با چالش هایی مواجه هستیم ازجمله فعالیت های صید و صیادی، ورود آلاینده های خشکی به دریا، ورود عوامل بیماری زا به ویژه بیماری ویروسی، شکار فوک خزری در شمال دریای خزر، کاهش سطح یخ و تردد یخ شکن  ها در مناطقی که فوک های خزری زادآوری می کنند و دوران نوزادی را می گذرانند، نداشتن سواحل حفاظت شده برای ساحل گذرانی فوک خزری و عدم شناخت صیادان از اهمیت این گونه.

میرشکار همچنین با تاکید بر تلاش سازمان حفاظت محیط زیست و دفتر حفاظت از زیست بوم های دریایی و سواحل دریایی در راستای توانمند سازی سازمان های مردم نهاد برای فوک خزری در معرض خطر انقراض، تصریح کرد: یک مرکزی به نام مرکز امداد و نجات فوک خزری نه تنها در سطح ملی بلکه در سطح منطقه ای فعال هست و اعم فعالیت های آن انجام هماهنگی های منطقه ای برای حفاظت از فوک خزری است.

وی ادامه داد: همچنین برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی برای جامعه هدف متفاوت ازجمله دانش آموزان، کارشناسان، مدیران، ارگان های نظامی و انتظامی و ایجاد معیشت جایگزین برای حفاظت از فوک خزری و توانمندسازی بانوان خانه دار که در حوزه خزر هستند، در دستور کار قرار دارد.

مدیر کل دفتر حفاظت از زیست بوم های دریایی و سواحل دریایی سازمان حفاظت محیط زیست اظهار کرد: چند سالی است متاسفانه شاهد مرگ و میر تعداد زیادی فوک خزری هستیم و اخیرا نیزلاشه 170 فوک به ساحل آمده است.

میرشکار با تاکید بر پیگیری علت مرگ فوک ها، به مذاکره با روسیه از طریق وزارت امور خارجه اشاره کرد و گفت: از طریق وزارت امور خارجه موضوع را پیگیری و با روسیه مکاتبه می کنیم تا علل و دلایل این اتفاق را به صورت رسمی دریافت کنیم.

وی ابراز امیدواری کرد که روسیه پاسخ مناسب را سریع تر بدهد.

در آمار سال 2006، تعداد فوک های خزری 100 هزار برآورد شده بود اما گفته می شود که از ابتدای قرن بیستم جمعیت این گونه کاهش 90 درصدی داشته و اکنون در معرض انقراض است.

فوک های خزری تنها گونه پستاندار دریای خزر هستند و در تعادل اکولوژیک و سلامت اکوسیستم نقش به سزایی دارند.

طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور از سال ۹۶ در حال اجراست و هیچ بهره‌برداری اجازه قطع درختان جنگلی را ندارد اما با توجه به افزایش میزان قاچاق چوب در کشور برخی اجرای این طرح را عامل افزایش قاچاق می‌دانند. دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور می‌گوید: به‌نظر می‌رسد برخی با بزرگ‌نمایی این مساله تلاش می‌کنند اجرای این طرح و خروج ‌پیمانکاران از جنگل‌های شمال را علت افزایش قاچاق معرفی کنند اما این دیدگاه‌ها قابل ‌پذیرش نیست.

به گزارش زیست آنلاین، هادی کیادلیری ضمن بیان اینکه براساس آمار اعلام شده از سوی یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها، ‌مراتع و آبخیزداری در سال ۹۹ کشفیات قاچاق چوب نسبت به سال ۹۸ به میزان ۳۵ درصد افزایش یافته است، ‌ اظهار کرد: بنابر این آمار سال گذشته در کشور ۶۵۰۰ مترمکعب قاچاق چوب کشف و ۶۳۵۰ متخلف قاچاق چوب دستگیر و برای آن‌ها ‌پرونده تشکیل شد این در حالیست که مشخص نشده که از این حجم چه میزان به جنگل‌های شمال کشور یا زاگرس و سایر مناطق مربوط است که اگر این میزان بین مناطق جنگلی تفکیک شود به‌طور قطع سهم چوب قاچاق از جنگل‌های شمال کشور کمتر از ۶۵۰۰ متر مکعب خواهد بود.

وی افزود: اگر ۶۵۰۰ متر مکعب حجم چوب قاچاق کشف شده را بر ۶۳۵۰ قاچاقچی دستگیر شده تقسیم شود، سهم هر قاچاقچی حدود یک متر مکعب خواهد بود و این نشان می‌دهد که نوع درختان قطع شده هیزمی یا درختان با قطر کم بوده‌ است.

دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور تصریح کرد: میزان چوب قاچاقی که گفته می‌شود سال گذشته کشف شده است در قیاس با ۵۰۰ هزار متر مکعب چوبی که ‌به‌صورت قانونی ‌پیش از اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور یا دو میلیون متر مکعب که در سال‌های دورتر از آن در شمال کشور قطع و بهره‌برداری می‌شد بسیار کمتر است بنابراین اگر ۶۵۰۰ متر مکعب چوب قاچاق کشف شده در کل کشور به این شدت سنگین و صدمه زننده به‌نظر می‌رسد و ادعا می‌شود که اجرای طرح تنفس جنگل‌ها باعث این حجم از قاچاق چوب شده است، ‌پس چگونه است که ‌پیش از اجرای این طرح، بهره‌برداری قانونی ۵۰۰ هزار یا ۲ میلیون متر مکعب چوب از این جنگل‌ها توسط دولت مشکل چندانی نداشت؟

کیادلیری با بیان اینکه در برخی موارد یک سری افراد از مساله قاچاق چوب سوء استفاده می‌کنند، گفت: قاچاق چوب اقدامی غیر قابل قبول و رد شده است که نمی‌توان وجود آن را نادیده گرفت اما ارتباط دادن مساله قاچاق چوب به طرح تنفس جنگل‌ها و این ‌تصور که ممنوعیت بهره‌برداری دولت و هر شخص دیگر از جنگل‌های شمال کشور علت افزایش قاچاق چوب توسط مردم است، نادرست و غیر قابل قبول است.

به گفته وی اگر حجم قاچاق چوب نیز افزایش ‌پیدا کرده باشد، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری مسئول جلوگیری و مبارزه با آن است و علت افزایش قاچاق چوب را نه در اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور بلکه باید در نحوه مدیریت نهادهای اجرایی جست‌وجو کرد.

دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور درباره اقداماتی که سازمان‌های متولی می‌توانند در جهت کاهش میزان قاچاق چوب در کشور انجام دهند، خاطرنشان کرد: در درجه اول لازم است دلایل و انگیزه‌ افراد از قاچاق شناسایی و بررسی شود تا سازمان‌های متولی و دولت بتوانند ضمن اتخاذ تمهیدات موثر، این انگیزه‌ها را کاهش دهند.

وی ادامه داد: برآورد شده که نیاز چوبی کشور حدود ۱۳ میلیون متر مکعب است این در حالیست که ‌پیش از اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور یعنی با بهره‌برداری از تمام جنگل‌های کشور حدود ۶.۵ میلیون متر مکعب چوب در کشور تامین می‌شد که تنها حدود ۵۰۰ هزار متر مکعب آن یعنی ۱۰ درصد از جنگل‌های کشور و ۹۰ درصد آن از درختان داخل باغ‌ها، زراعت و واردات چوب تامین می‌شد. از این رو جنگل‌های شمال کشور ‌پیش از طرح تنفس جنگل‌ها نیز عملا نمی‌توانست نیاز چوب کشور را برطرف کند.

به گفته کیادلیری، با توجه به اینکه بهره‌برداری از جنگل‌های کشور بنابر اعلام سازمان‌های متولی ‌پیش از طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور تنها ۱۰ درصد از نیاز چوب را در ایران تامین می‌کرد، این ‌پرسش مطرح می‌شود که ممنوعیت این ۱۰ درصد چطور می‌تواند باعث افزایش قاچاق و ورشکستگی کارخانه‌ها شود؟ آیا آمار را ‌پیش از اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور نادرست اعلام کرده بودند؟ یا ‌پیش از اجرای این طرح میزان بهره‌برداری از جنگل‌های شمال کشور بیش از میزان اعلام شده بود؟ لازم است در این زمینه شفاف‌سازی شود و سازمان‌هایی که نقش مدیریت و اجرایی دارند نظارت، مدیریت و کنترل دقیقی در این زمینه داشته باشند.

وی تاکید کرد: تا زمانی‌که نیاز چوبی کشور بالا اما مواد اولیه کم باشد احتمال قاچاق چوب وجود خواهد داشت و حتی اگر بهره‌برداری از جنگل‌های شمال کشور ممنوع نباشد امکان تامین این نیاز از طریق بهره‌برداری از این جنگل‌ها وجود ندارد بنابراین لازم است از کشورهایی مانند روسیه که ۷۰۰ میلیون هکتار جنگل دارد چوب وارد کنیم چراکه در ایران تنها دو میلیون هکتار جنگل داریم.

دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور یکی دیگر از مشکلاتی که در میزان قاچاق چوب جنگل‌ها موثر بوده را نامتناسب بودن کارخانه‌های چوب احداث شده در شمال با طبیعت کشور دانست و گفت: این کارخانه‌ها و کارگاه‌ها وابسته به تولیدات انبوهی بودند تا ورشکست نشوند و اساس احداث و دریافت مجوز فعالیت آن‌ها بر مبنای استفاده از چوب وارداتی بود اما ‌پس از مدتی این کارخانه‌ها و کارگاه‌ها سود بیشتری در استفاده از درختان جنگل‌های شمال کشور دیدند که هزینه رایگانی برای آنان به همراه داشت و بیشتر این کارگاه‌ها به سمت قطع و قاچاق درختان جنگل‌ها هجوم بردند.

وی ادامه داد: لازم است مسئولان هم موضوع واردات چوب را مد نظر قرار دهند و بر تعهدات کارخانه‌های چوب که براساس آن‌ مجوز فعالیت دریافت کرده‌اند، نظارت کنند و به کارخانه‌های بیشتر مجوز فعالیت داده نشود. یک راهکار دیگر نیز زراعت چوب است که برای اجرایی شدن آن باید سازوکارها و تمهیداتی درنظر گرفته شود تا بخشی از نیاز کشور به جوب تامین شود.

کیادلیری در ‌پایان گفت: لازم است تامین معیشت و کاهش مشکلات اقتصادی جوامع محلی جنگل‌نشین مورد توجه قرار گیرد چراکه در مواردی علت قاچاق چوب ناشی از نیازهای معیشتی جوامع محلی است./ایسنا

بر اساس آمار منتشر شده میزان مصرف زغال سنگ در آمریکا به کمترین میزان از سال 1965 رسیده است.

به گزارش زیست آنلاین، هفته‌نامه بلومبرگ بیزینس ویک در شماره اخیر خود نوشته است که ایالات متحده به دوران کمترین میزان مصرف زغال از قرن 19 تا کنون نزدیک شده است.

بر اساس آمار این هفته‌نامه آمریکایی‌ها در سال 2020 حدود 447 میلیون تن آمریکایی (نه تن متریک) زغال سنگ مصرف کردند.

این میزان زغال سنگ برای پر کردن 4 میلیون واگن قطار کافی است. به نظر بسیار زیاد است اما باید توجه داست این میزان مصرف زغال سنگ کمترین مقدار زغال سنگ مصرفی این کشور از سال 1965 تاکنون است.

با روند فعلی احتمالا در چند سال آینده میزان مصرف زغال سنگ ایالات به کمترین میزان از قرن 19 خواهد رسید.

با این حال بعد از بهبود اقتصادی پساکرونا انتظار می رود به مقدار کمی مصرف این سوخت فسیلی در ایالات متحده افزایش یابد. اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش بینی می کند که مصرف زغال سنگ امسال 12 درصد و در سال 2022 مقداری جزئی افزایش یابد.

جدول روند مصرف زغال سنگ آمریکا

بر اساس گزارش بلومبرگ بیزینس ویک، گاز طبیعی توانست است جای زغال سنگ را در سبد انرژی ایالات متحده پر کند، از طرفی کاهش قیمت انرژی های پاکی چون انرژی باد و صفحات خورشیدی به همراه باتری‌های کارآمد، باعث خواهد شد روند کاهش مصرف زغال سنگ دامه یابد.

سیاست‌های حمایتگر دونالد ترامپ، رییس جمهور اسبق ایالات متحده، تا حدی توانسته بود این روند کاهش را متوقف کند اما جو بایدن قصد دارد روند کاهش مصرف زغال سنگ را تسریع کند.

بر اساس پیش بینی BloombergNEF تا سال 2030 تولید برق از زغال سنگ به نصف تولید برق زغال سنگی سال 2020 خواهد رسید.

زغال سنگ از انتهای دهه 1880 به بزرگترین منبع تولید انرژی آمریکا تبدیل شد و جای سوزاندن چوب را در این کشور گرفت.

در سال 1950 زغال سنگ مقام خود را به نفت واگذار کرد اما هنوز هم در قرن بیستم جایگاه خود را به عنوان یک سوخت مهم در تولید انرژی حفظ کرده بود.

در سال 1923 میزان اشتغال در بخش زغال سنگ آمریکا به بالاترین میزان خود یعنی 863 هزار نفر رسید. در سال 2007 اشتغال در این بخش به 77 هزار نفر تقلیل یافت. در ماه مارس امسال تعداد شاغلین این بخش به 43 هزار 600 نفر رسیدند.

در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، سرعت کاهش مصرف زغال سنگ به 5.2 درصد در سال رسید.

از کل زغال سنگ سوخته شده سال 2020 ایالات متحده، 91 درصد برای تولید برق استفاده شده و بقیه درصنایع فولاد مصرف شد.

در بریتانیا که زغال سنگ آغاز گر انقلاب صنعتی در این کشور بوده مصرف سالانه این سوخت حالا به کمتر از 10 میلیون تن متریک رسیده است./انرژی امروز

تولید خودروهای برقی نیاز به باتری هایی دارد که از عناصر اصلی تشکیل دهنده آن عنصر لیتیم است و استخراج بی رویه این عنصر لطمه شدیدی به محیط زیست وارد می کند.

به گزارش زیست آنلاین، به نقل از سی ان ان، لیتیوم مورد نیاز برای تولید باتری خودروهای برقی، مورد توجه فعالان محیط زیست قرار گرفته است.

هنوز 40 سال از شناسایی گونه گیاهی «گندم سیاه تایم» Tiehm’s buckwheat نگذشته است که خبر احتمال انقراض آن منتشر می شود. گیاهی با گل های زردرنگ که در نوادای آمریکا رشد می کند آن هم به خاطر تولید خودروهایی برقی که دوست دار محیط زیست معرفی می شوند.

هواداران محیط زیست می گویند فواید گندم سیاه بسیار زیاد است اما اهمیت واقعی آن ناشناخته است. آن چه شناخته شده این است که حفظ تنوع زیستی مهمترین عامل حفظ زمین است. گیاه شناسان می گویند توانایی این گیاه برای شکوفایی در محیط زیستی که برای اکثر گیاهان دشوار یا غیر ممکن است، بسیار خیره کننده و چشمگیر است. این گیاه می تواند در خاک فقیر و پر از عناصری مثل بُر و لیتیم دوام بیاورد.

اما لیتیم این روزها به مرکز توجه کسب و کار ها و دولت ها تبدیل شده و یکی از راه های شناسایی معادن لیتیم، رویش گندم سیاه تایم است. کمپانی استرالیایی آیونییر Ioneer‌ هم از سال آینده استخراج معادن لیتیم را آغاز می کند، جایی که گندم سیاه تایم می روید. در زیر این پوشش گیاهی در استرالیا، زیر این خاک بایر 146.5 میلیون تُن لیتیم و بُر وجود دارد که ارزش آن 1.265 میلیارد دلار برآورد می شود.

سرنوشت گندم سیاه تایم، به تصمیم های دشواری گره خورده و در حقیقت مفهوم «فناوری های سبز» را زیر سؤال می برد. پیشه هایی که هنگام دفاع از خودروهای برقی، حفظ محیط زیست و کاهش آلایندگی را بهانه می کنند حداقل باید جنبه های دیگر محیط زیست مثل حفظ تنوع زیستی و جلوگیری از انقراض گونه ها را هم مد نظر داشته باشند. آیونییر در استرالیا استدلال می کند که از یک نگاه کلی، ایجاد معادن لیتیم برای محیط زیست مفید است. باور آنها ای است که با جابه جایی مکانی، امکان بقای این گونه گیاهی ممکن است،‌ ادعایی که هواداران محیط زیست قبول ندارند و زیر سؤال می برند.

ایالت هایی مثل کالیفرنیا و واشنگتن اعلام کرده اند که مرحله به مرحله خودروهای بنزینی را از گردونه تولید و تردد خارج می کنند. تسلا به خاطر تولید خودروهای تمام برقی، به ارزشمندترین خودروساز در بازار سهام تبدیل شده است. خودروسازانی مثل فولکس واگن و جنرال موتورز سرمایه گذاری میلیاردی برای گذر از دوران گذار بنزینی به برقی را شروع کرده اند. خودروهای برقی، سنگ بنای برنامه زیرساختی دولت جدید آمریکا با 174‌میلیارد دلار سرمایه گذاری است.

گسترش خودروهای برقی بدون استخراج لیتیم امکان پذیر نیست. لیتیم عنصری بسیار حیاتی و مهم در تولید باتری ها است. اگر قرار باشد اهداف توافقنامه پاریس در خصوص آب و هوا محقق شود استخراج لیتیم نسبت به سال 2020 باید 42 برابر شود. معادن موجود و معادن در حال احداث لیتیم فقط کفاف نیمی از تقاضا تا سال 2030 را می دهند.

ایالات متحده در حال حاضر فقط یک معدن فعال لیتیم دارد. تا سال 2030 این کشور معادل 500 هزار تُن کربنات لیتیم نیاز دارد. این تحقیقات را شرکت مشاوره ای RK Equity در نیویورک انجام داده است. کل بازار کربنات لیتیم در جهان در سال گذشته 325‌ هزار تن بوده است.

از 255 گونه گندم سیاه شناخته شده، 80 گونه آن در نوادا است و 11 گونه آن خاص این ایالت است. ایجاد معادن لیتیم می تواند انقراض این گونه گیاهی را کلید بزند.

مرکز تنوع زیستی The Center for Biological Diversity گروه هوادار محیط زیست است که از دولت آمریکا خواسته است گندم سیاه تایم را در فهرست گونه های حفاظت شده و در شرف انقراض قرار دهد. قاضی دادگاهی در نوادا در 21 آوریل حکم داده است که سازمان شیلات و حیات وحش ظرف یک ماه تکلیف این گونه گیاهی را از لحاظ انقراض روشن کند.

جیم مورفیلد Jim Morefield از گیاه شناسان منابع طبیعی و حفظ محیط زیست نوادا می گوید ما نمی دانیم با انقراض گندم سیاه تایم، چه بخش های دیگری از محیط زیست نابود می شوند. مخصوصاً که گیاهان دیگر توانایی رشد و نمو در چنین خاکی را ندارند.

در ماه سپتامبر 2020، هزاران گیاه گندم سیاه از دست رفتند که باعث شد دولت فدرال تحقیقاتی را در این زمینه انجام دهد و نتیجه این تحقیق این بود که سنجاب ها به دلیل شرایط خشکسالی برای بقا به خوردن این گیاه روی آورده اند. هر چند عده ای گمان برده بودند که به خاطر احداث معدن این اتفاق افتاده است. نوآمی فراگا Naomi Fraga مدیر برنامه های حفاظت محیط زیست در بوتانیک گاردن [باغ گیاه شناسی] کالیفرنیا می گوید بر اساس آزمایش های DNA‌ انجام شده، ربط کافی بین از بین رفتن گیاه گندم سیاه و خسارتی که سنجاب ها به وجود آورده اند، به دست نیامده است.

رئیس هیئت مدیره شرکت استرالیایی آیونییر گفته است که این گیاهان را به محلی متفاوت اما نزدیک به معدن انتقال خواهند داد و تمهیدات لازم برای محافظت از آن انجام می شود. از جمله جلوگیری از خورده شدن این گیاهان توسط جوندگان. بخشی از این گیاه هم در محل اصلی حفظ خواهد شد. به بیان دقیق تر 30 درصد باقی می ماند و 65 درصد منتقل می شود.

اما مورفیلد، گیاه شناس از نوادا می گوید انتقال گیاهان در گذشته نشان داده است که تجربه موفقی از آب در نمی آید چون گیاهان خود رابه خاک خاص وفق می دهند. با ایجاد و احداث معدن حدود 80 درصد از این گیاهان از بین می روند و شانس بقای آنها به شدت کاهش خواهد یافت.

رئیس هیئت مدیره آیونییر می گوید تغییرات پوشش های گیاهی بستگی زیادی به گرمایش زمین و تغییرات آب و هوایی دارد و خودروهای برقی از سرعت این تغییر می کاهد و در نتیجه روی کل تنوع زیستی اثر دارد نه یک گیاه یا گونه خاص. ضمن آن که سازندگان معادن برای حفظ این گونه خاص برنامه ریزی خواهند کرد./انرژی امروز