حسین‌پور مسئول سازمان بسیج اصناف گفت: یکی از بحث‌هایی که ما دنبال می‌کنیم راه اندازی بسیج در مناطق آزاد و راه اندازی بسیج تخصصی در بورس است.

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، طبق منویات مقام معظم رهبری “از دوران قدیم تا دوران حاضر، کسبه در کشور ما، جزو قشرهای متدین بوده‌اند و هستند. همین تدین و انس با علما موجب شده است که در هر میدانی که علمای دین حضور داشته‌اند – در مبارزات، در موضع گیریهای گوناگون سیاسی و یا دینی – حضور اصناف و کسبه و اهل بازار و دادوستد در آن‌جا قطعی باشد. وقتی که علمای اعلام میخواستند در دوران مبارزات – چه مبارزات نهضت اخیر، یعنی سالهای دهه‌ی چهل و پنجاه، و چه قبل از آن – یک حضور مردمىِ قاطع را نشان بدهند، دستور میدادند که بازارها تعطیل بشود، و بازاریان و کسبه تعطیل میکردند؛ یعنی پشت سر علما میایستادند، و این تأثیر زیادی هم داشت.”

اصناف، بازاریان و فعالان اقتصادی همواره قشر بزرگ، آگاه،متدین و تاثیرگذاری از جامعه اسلامی ایران بوده اند. بسیج دربرگیرنده تمامی اقشار و در بطن همه مردم است. بسیج اصناف، بازاریان و فعالان اقتصادی بستری گسترده برای کنش های مردمی این قشر در جامعه است. غلامرضا حسن پور در گفتگوی تفصیلی با خبرگزاری بسیج، این نکته را بازگو می کند. آن چه پیش رو دارید حاصل این گفتگو با مسئول سازمان بسیج اصناف، بازاریان و فعالان اقتصادی است.

لطفا در مورد حوزه های فعالیت سازمان بسیج اصناف، بازاریان و فعالان اقتصادی توضیح دهید. به نظرتان وظیفه ی اصلی بسیج اصناف چیست؟

وظیفه اصلی بسیج اصناف در شرایط فعلی بحث معیشت مردم است. معیشت مردم چند سالی است که دچار اختلال شده و متاسفانه هنوز هم آن اتفاقات لازم رخ نداده است. هم اکنون مشکلات چندین ساله بروز کرده است، به همین جهت عمده بحث های ما در همه محافل بحث معیشت مردم است. بررسی کارشناسی قیمت‌ها را به عهده داریم. این که آیا قیمت ها کارشناسی شده هستند یا خیر؟ آیا این عرضه ای که دولت با هزار زحمت انجام می‌دهد، به دست مردم می رسد یا خیر؟ اینها کارهای کارشناسی و کار پژوهشی می خواهند که هیئت اندیشه ورز ما الحمدالله فعالانه هفته ای یکبار برگزار می‌شود و موضوعات به صورت پروژه ای در دستور کار ما قرار می گیرند.

درباره گرانی مواد اولیه تولیدی ها باید بتوانیم نظارت کنیم که تنظیم بازار رخ دهد. ۶۰۰ هزار واحد تولیدی صنفی داریم، وقتی که به تولیدی ها و واحدهای صنفی نگاه می کنیم سوال ما این است که چرا جنس آنها آنقدر گران دست مردم می‌رسد؟ وقتی به زنجیره پخش مراجعه می‌کنیم، می‌بینیم که برخی از مواد اولیه در بورس گران می شود یا حتی خود دولت عامل گرانی مواد اولیه است. گرانی از جاهای مختلفی نشات می گیرد.

مثلا اگر خانواده ای قصد تهیه ی تیشرت برای بچه اش را داشته باشد باید حدود 300 الی400 هزار تومان هزینه کند. از طرفی مردم قدرت خرید ندارند و در نتیجه ی آن تولیدی های ما در حال تعطیل شدن هستند، از طرفی هم هزاران گرفتاری که در زنجیره توزیع صورت می گیرد. قصدمان این است که انشاالله با همکاری دولت انقلابی این زنجیره را در نظر بگیریم که حتی اگر مواد اولیه در گمرک مانده اند، مشکلات آن را رفع کنیم. اگر لازم بود مواد اولیه را وارد کنند، با نظارت وارد کنند و بتوانیم این روند را از تامین مواد اولیه تا تولید نهایی نظارت و هدایت کنیم.

لطفا درمورد اقدامات سازمان بسیج اصناف در جهت مقابله با گرانی و مشکلات بازار توضیح دهید. اصلی ترین مشکل کمبود و گرانی در بازار را چه می دانید؟

یکی از کارهایی را که دنبال می‌کنیم بحث سرمایه گذاری برای بعضی از اقلام مورد نیاز کشور است، مثلاً وقتی که شما به نخ که بسیاری از صنایع را به حرکت در می آورد، مراجعه می کنید با کمبود آن مواجه می شوید. پنبه و نخ اولین قدم این موضوع هستند. قیمت نخ در همین دو سه ماه اخیر افزایش داشته و تقریبا این اتفاق به صورت بی رویه رخ می دهد. در این زمینه کمبود هم داریم، ما این کمبود را چگونه باید جبران کنیم؟ آیا کمبود را باید با واردات یا قاچاق جبران کنیم. ما برای حل این موضوع به سراغ سرمایه گذاران رفتیم و به آنها کمک کردیم که با سرمایه شان بتوانند کارخانه های تولید نخ احداث کنند.

موضوعات خاصی مثل موضوع لوازم خانگی که حضرت آقا فرمودند که لوازم خانگی کره ای نباید وارد شوند. ایشان بسیار هوشمندانه به این مسئله ورود کردند. این قضیه کام مردم را تلخ می‌کند که به جای اینکه لوازم خانگی ایرانی با همتی که حضرت آقا انجام دادند، ارزان شوند، به یک بار شاهد افزایش قیمت این لوازم هستند. دلیل این گرانی چیست؟ چون که این لوازم محدود تولید می شوند و ما باید افزایش تولید داشته باشیم ما با کارگاه های کوچیک در حال دنبال کردن این مسئله هستیم.

مجموعه ای هست که می تواند مشابه سامسونگ را با یک سرمایه بسیار بزرگ در کشور تولید کند. مانعی در راه تولید دارد که در حال مذاکره هستیم که موانع تولید این تولیدکننده را از راه برداریم. ما همان هدایت حمایت و نظارت را ما دنبال می‌کنیم که این می‌تواند ما را موفق کند.

در همین بحث مرغ و امثالهم در بخش تولید مشکل داریم. اگر تولید ما مثل قضیه ی ماسک فراوان شود، قیمت ها نیز کاهش می یابند. الحمدالله از زمانی که ما ماسک را تولید انبوه کردیم هم دسترسی اش راحت‌تر شد و هم با قیمت بسیار مناسب به دست مردم می‌رسد. اگر این کار را نمی کردیم یکی از هزینه هایی که مردم باید بارها پرداخت می‌کردند، هزینه ماسک بود که با این درآمد کم باید هزینه ماسک را پرداخت می‌کردند و این لطف الهی و همت کل بسیج بود که این اتفاق افتاد.

دستگاه های اکسیژن سازی که شما مشاهده می کنید که هزار دستگاه اکسیژن ساز با همت سردار سلیمانی تهیه شد و به نواحی استان ها داده شد. این دستگاه ها به صورت امانت در اختیار مردمی که نمی توانستند آن ها را تهیه کنند، قرار می‌گرفت و این کار به صورت چرخشی انجام می‌شد. نتیجه ی این اقدام افزایش تولید بود، همچنین شرکت وارد کننده ای که در این زمینه وارد می‌کرد را در چرخه تولید قرار دادیم.

همه اینها نشان دهنده آن است که وقتی که ما تولید را افزایش بدهیم هم کاهش قیمت خواهیم داشت، هم رقابت بین تولیدی ها شکل می گیرد و هم آنکه می‌توانیم سایر کارگاه‌هایمان را به تولید انبوه برسانیم. البته در اقشار هم باید با همدیگر هم افزا باشیم. مثلاً وقتی که ما وارد بحث مرغ و تخم مرغ می شویم باید بسیج مهندسان کشاورزی هم وارد بحث فعال کردن تولیدی های نیمه فعال شود. یعنی پروژه‌ای را تعریف کنیم که با همکاری معاونت علمی و بسیج مهندسین کشاورزی و در حلقه های بعدی ما بتوانیم مشکلات مردم را در این زمینه برطرف کنیم. بسیج اصناف در بحث تولید کاملاً آمادگی دارد.

خدماتی هم به مردم و در قالب اردو های جهادی با یک رویکرد جدید به نام کاروان “جهادی خدمت در بسیج اصناف” صورت می گیرد. روش کاروان ها به این صورت است که آنها در یک روستا در یک منطقه که مشکلاتی گریبانگیر مردم هستند مشکلات آنها را احصا می کنند. سپس با شناسایی همه مشکلات مردم و ضمن ارتباط با اتحادیه ها و مجموعه های صنفی با کاروانی که در آن آهنگ ساز، جوشکار، کفاش، آرایشگر و متخصصان دیگر به آن روستا مراجعه کرده و به حل مشکلات مردم می پردازند. در بحث فقه بازار هم کلاس های متعددی به صورت مجازی برای مردم برگزار می شود.

یکی از پدیده هایی که در سال گذشته در بسیج اصناف داشتیم این بود که توانستیم در ۲۷ اتاق بازرگانی بسیج راه اندازی کنیم تا بتوانیم که در دراز مدت وارد بحث صادرات و واردات شویم. بسیج هم باید در این موضوع ورود کند و یک شبکه امن درست کند. این شبکه امن در تولید شامل تامین کننده امین، تولید کننده امین و توزیع کننده امین در سطح کشور است. یکی دیگر از بحث هایی که ما دنبال می کنیم راه اندازی بسیج در مناطق آزاد و راه اندازی بسیج تخصصی در بورس است.

با توجه به این که با شیوع ویروس کرونا بسیار از اصناف متضرر شدند، در این زمینه چه اقداماتی انجام گرفته است؟

در ارتباطی که ما با قرارگاه عملیاتی کرونا برقرار کردیم مصوب شد که تمام درخواست های اصناف مثل وام های بانکی و قول های دولت های قبلی را دسته بندی کنیم و در ستاد ملی کرونا مصوب کنیم. قرار شد که اتاق اصناف این اطلاعات را به ما بدهد تا این نیازها در ستاد مرکزی بررسی شوند. اما به صورت کلی ما باید اقتصاد را از ریشه درست کنیم، چرا که پس از در دوران کرونا هم گرانی اتفاق خواهد افتاد. برخی از این گرانی ها به خاطر دوران پس از کرونا است، چرا که برخی می‌خواهند جبران مافات کنند. پسا کرونا تاثیر آنچنانی بر گرانی ها و وضعیت بازار نخواهد داشت، چرا که الان تولیدی ها فعال تر شده اند و مشکلاتشان به حداقل رسیده است.

ما خیلی تلاش کردیم که تعطیلی ها به حداقل برسند. بارها در ستاد ملی مبارزه با کرونا گفتیم که این تعطیلی ها مشکلاتی را ایجاد می‌کنند. البته که سلامت در اولویت ما بود اما در هر صورت تعطیلی ها اثر آنچنانی در کنترل کردن کرونا نداشتند. در دوران پس از کرونا سعی داریم که مطالباتی را که اصناف داشته‌اند را عملیاتی کنیم.

به نظر شما راهکار مشکل کمبود و گرانی مرغ در بازار چیست؟

نباید از افزایش تولید در زمینه مرغ منجمد واهمه داشته باشیم. باید سرمایه‌گذاری شود تا به تولید انبوه برسیم و اگر بازار اشباع شد، می توانیم صادرات مرغ را داشته باشیم. وقتی که مرغ در دنیا دو دلار است می توانیم ۶۰ هزار تومان صادر کنیم چرا از تولید زیاد می ترسیم؟ منافع بعضی از آقایانی که ریشه دوانده اند، یکی از موضوعاتی است که آقای رئیسی باید آن را ریشه‌کن کنند. بحث تعارض منافع برخی از آقایان در بدنه همه دولت ها که از دولت قبل نیز باقی مانده اند، که منافعشان در گران شدن مرغ است.

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک از وزارت صنعت، معدن و تجارت خواست درباره وضعیت واردات پنبه و ریسندگی که دست افراد محدودی است و کاهش عرضه نخ پاسخ دهد.

مجید افتخاری در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه وزارت صمت واردات نخ پنبه، پلی استر و ویسکوز و مشتقات آن‌ها را ممنوع اعلام کرده، اظهار کرد: این در حالی است که در برخی از این اقلام که واردات آنها ممنوع شده، یا تولید داخل نداریم یا تولید به اندازه نیاز کشور نیست. بنابراین وزارت صمت مقرر کرد تولید کننده بتواند ۲۰ درصد از نیاز خود را وارد کند.

وی افزود: اما این سوال مطرح می‌شود که رقم ۲۰ درصد بر چه اساس اعلام شده است. همچنین این وزارتخانه باید بررسی کند ۲۰ درصد اعلام شده را تولید کننده وارد می‌کند یا تاجر. بررسی‌های ما نشان می‌دهد که این اقلام با قیمت مورد نظر به دست تولید کننده نمی‌رسد.

چرا مزارع پنبه نابود شد؟

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک در ادامه با بیان اینکه ایران در گذشته یکی از بهترین تولیدکنندگان پنبه بوده، تصریح کرد: اما در دولت آقای خاتمی تمام مزارع پنبه را از زیر کشت درآوردند و تبدیل به گندم کردند تا در تولید گندم خودکفا شویم. این در حالی است که پنبه دشت مغان یکی از مرغوب ترین پنبه‌های جهان بود. در حال حاضر برخی کشورها تولید کننده عمده پنبه در دنیا هستند.

وی افزود: سوالی که در حال حاضر مطرح می‌شود و وزارت صمت باید به آن پاسخ دهد این است که واردات پنبه در حال حاضر در دست چه کسانی است تا مشخص شود مافیای پنبه چه کسانی هستند و رانت واردات پنبه به چه کسانی تعلق می‌گیرد. به طور کلی باید مشخص شود جریان واردات پنبه و ریسندگی که دست افراد محدودی است، چرا باید به این شکل بر صنعت پوشاک اثر بگذارد.

افتخاری همچنین درباره اظهارات رئیس دفتر صنایع نساجی و پوشاک وزارت صمت مبنی بر افزایش قیمت پوشاک زمستانی در پی افزایش قیمت جهانی مواد اولیه، تصریح کرد: وزارتخانه باید قیمت جهانی را با قیمت‌های امروز مواد اولیه در داخل مقایسه کنند. همچنین باید به این نکته توجه شود فرآیند واردات مواد اولیه موجود در بازار مربوط به چندین ماه قبل است و افزایش قیمت جهانی ربطی به مواد اولیه موجود ندارد.

ادعای احتکار در ریسندگی‌ها

همچنین به گفته وی خیلی از تولیدکنندگان مدعی هستند در بخش ریسندگی احتکار صورت می گیرد که لازم است این مسئله از سوی وزارت صنعت بررسی شود. همچنین در حال حاضر تولیدکنندگان باید برای خرید نخ از چند ماه قبل به ریسندگی ها پول پرداخت کنند و این در شرایطی است که ریسندگی قیمت قطعی هم به آنها نمی‌دهد. بنابراین به طور کلی جریان پیچیده‌ای بر بازار نخ حاکم است.

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک در ادامه از محدودیت عرضه نخ از سوی ریسندگی ها خبر داد و گفت: کل صنعت نساجی درگیر چند واردکننده پنبه و ریسنده است. از طرف دیگر نرخ دلار نسبت به سال گذشته تغییر نکرده و میزان افرایش قیمت پنبه هم مشخص است. اما مشخص نیست چرا قیمت مواد اولیه داخلی بیش از خارجی‌ها افزایش یافته است.

بحران مواد اولیه و قاچاق، پیش روی صنعت پوشاک

وی با اشاره به لزوم تبیین وظیفه وزارت صمت در تامین مواد اولیه صنعت پوشاک، اظهار کرد: با تصمیمات وزارت صمت، رفتار ریسنده‌ها و مجموع صنایع نساجی مزیت تولید داخل از بین رفته و در حال حاضر دو مسئله بحران کمی و قیمتی مواد اولیه و واردات کالای قاچاق استوک در حال خارج کردن صنعت پوشاک از ریل است. عواقب این وضعیت حداقل شش ماه دیگر مشخص می‌شود.

همچنین به گفته این مقام صنفی در شرایطی که کل اقتصاد و به تبع آن تولید پوشاک در حال کوچک شدن است، این ادعا که واردات مواد اولیه از سال قبل بیشتر شده منطبق بر واقعیت و مشاهدات عینی تولیدکنندگان نیست.

افتخاری در ادامه با بیان اینکه کماکان خروج مواد اولیه از گمرک روند مناسبی ندارد، تصریح کرد: موانع واردات از جمله مشکلات گمرکی و مسائل مربوط به بانک مرکزی برطرف نشده و تخصیص ارز از سوی بانک مرکزی همچنان زمان بر است که باعث می‌شود مواد اولیه با تاخیر در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد.

گفتنی است که اخیرا مدیرکل صنایع نساجی، پوشاک و سلولزی افزایش قیمت‌های پوشاک زمستانی را عمدتاً ناشی از افزایش قیمت جهانی مواد اولیه ابتدای زنجیره تولید، نرخ ارز و نیز هزینه های سربار تولید عنوان کرده و تاکید کرده بود که محدودیتی برای تامین مواداولیه از محل واردات وجود ندارد.

نظر به بازدیدهای میدانی و گذشته رئیس وقت دستگاه قضا و رئیس‌جمهور فعلی، مردم گیلان انتظار به حقی برای به ثمر نشستن میوه درختی را دارند که خود آیت‌الله رئیسی بانی احیای آن بود تا گیلان بار دیگر تبدیل قطب صنعت نساجی در منطقه شود.

به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، سال‌هاست که غصه پردرد و پرفرازونشیب برخی از کارخانه‌های خوش‌نام استان گیلان، قلب و جان هر اهل‌فنی را رنجور کرده و سرگذشت حیرت‌آور هریک از آن‌ها، خاطر دغدغه‌مندان اقتصادی استان را مکدر می‌کند.

کارخانه‌هایی که روزی برای خود حرفی برای گفتن داشتند و چرخش چرخ‌هایشان، سفره‌های زیادی را پهن کرده و کار و معاش را با توازنی معنادار پیش می‌بردند کارخانه‌هایی که روزی مادر اقتصاد کشور بودند و در پی برخی بی‌تدبیری‌ها در راستای خصوصی‌سازی قربانی ناکارآمدی و منفعت‌طلبی برخی ازمابهتران شدند که مرور هرکدام از آن‌ها انگشت حیرت بر دهان اهل نظر قرار می‌دهد.
احیای صنعت نساجی گیلان

قصه پر غصه کارخانه‌های نساجی گیلان به همین‌جا ختم نمی‌شود بلکه کارخانه ابریشم گیلان که از کارخانه‌های باسابقه و مهم صنعتی گیلان محسوب شده و نوغانداری استان را رونق می‌داد نیز در سایه بی‌تدبیری و ناکارآمدی مسؤولین امر سرنوشت سیاهی را در اقتصاد استان و کشور رقم زد.

۵۰ درصد سهم تولید پیله تر در کشور متعلق به گیلان است و متأسفانه در دهه‌های گذشته شاهد افول این صنعت در ایران و گیلان تا سطح نازل یک درصد تولید ابریشم جهان بوده‌ایم به‌طوری‌که تولید پیله ابریشم از پنج هزار و ۵۰۰ تُن در سال ۱۳۷۰ به ۸۵۰ تُن در سال ۱۳۹۶ و در همین دوره تولید نخ ابریشم نیز از ۸۵۰ تُن به ۱۳۶ تُن رسیده و تأسف‌بارتر اینکه در دهه‌های گذشته به دلیل وجود برخی سیاست‌های غیر حمایتی، وسعت توتستان‌های کشور از ۲۰ هزار هکتار به حدود ۱۴ هزار هکتار کاهش یافته است.

تولید کرم و پیله ابریشم یا صنعت نوغانداری، تولید نخ ابریشم یا فرایند تبدیل پیله به انواع نخ ابریشمی و به دنبال آن، فرآورده‌ها و محصولات ابریشمی، مرمت، نگهداری و ایجاد توتستان‌ها، به‌عنوان یک زنجیره به‌هم‌پیوسته در صنعت ابریشم محسوب می‌شود که در صورت خلل دریکی از ارکان این زنجیره، سایر بخش‌ها نیز دچار وقفه می‌شود.

اما بعد از سفر رئیس وقت قوه قضاییه به گیلان و تأکید بر پیگیری مجدد کارخانه ابریشم، چندی پیش سید کاظم دل‌خوش نماینده مردم صومعه‌سرا در مجلس شورای اسلامی مدعی شد که در جلسات مشترک با مدیران بانک ایران‌زمین، قرار بر این شده که کارخانه پارچه‌بافی به‌عنوان صنایع تبدیلی در کنار شرکت ابریشم برای اشتغال جوانان شهرستان صومعه‌سرا راه‌اندازی شود.

چندی بعد ابراهیم انصاری دادستان عمومی و انقلاب شهرستان صومعه‌سرا از جان گرفتن دوباره کارخانه ابریشم خبر می‌دهد و تأکید می‌کند که با پیگیری مالکان و مدیران متولی و با حمایت مؤثر قضایی دادگستری گیلان، متهمان تحت تعقیب قرار گرفته و تحقیقات پرونده در مورد متهمان این پرونده ادامه دارد.

اگرچه صدای چرخش چرخ‌های ابریشم به صدا درآمده اما نگرانی‌ها از روند بسیار کند کار و مستمر بودن آن‌همچنان باقی است و اینکه آیا دوباره کارخانه ابریشم رونق پیشین را به دست می‌آورد یا خیر سؤال بی‌پاسخی است که تنها عملکرد و عزم مسؤولین دولتی و قضایی پاسخگوی آن هستند.

ماجرای پرپیچ‌وخم پوشش

یکی از آن کارخانه‌های خوش‌نامی که روزی در گیلان صنعت نساجی را به نام خود ثبت کرده بود و ید طولایی در نخ‌ریسی و پارچه‌بافی صنعتی داشت، کارخانه «پوشش» است، کارخانه‌ای در حاشیه شهر رشت و موقعیت مکانی عالی که سال‌ها قربانی ناکارآمدی سیاست بخش خصوصی شد و سرگذشت سختی را پشت سر گذاشته؛ آن‌هم سرگذشتی که هر انسان‌ دغدغه‌مندی را بعد از شنیدن ماجراهای پرپیچ‌وخم پوشش متحیر می‌کند.

پوششی که از تحصن کارگران این کارخانه بعد ازکارافتادن دستگاه‌های تهویه و گرمایشی این کارخانه آغاز شد و به بهانه بارش برف سنگین ۲۲ بهمن سال ۸۳، بیش از ۱۸ هکتار از سقف سالن‌های کارخانه را تخریب کردند و می‌خواستند به بهای زمین، زمان کارگران را بربایند.

رئیس وقت قوه قضائیه در سفر یک‌روزه خود به استان گیلان از این کارخانه دیدن کرده و با تعجب از وضعیت فاجعه‌بار این کارخانه پر سابقه سخن گفت و تأکید کرد که ماشین‌آلات و دستگاه‌های این کارخانه هر چه سریع‌تر باید نصب و فعالیت آن آغاز شود چراکه این کارخانه توانایی تولید روزانه حدود ۱۲ تن انواع نخ ریسندگی را دارد اما همچنان خبری از راه‌اندازی این کارخانه نیست.

آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی از اینکه عده‌ای در سال ۸۳ از بارش برف سو استفاده کرده و به بهانه این موضوع، فاجعه بزرگی را متوجه بیت‌المال کردند ابراز تعجب کرده و گفته بود در هیچ کجای کشور و طی بازدیدهای انجام‌شده با چنین وضعیتی برخورد نکرده و این مکان را منطقه‌ای جنگ‌زده تشبیه کرد و دستور راه‌اندازی هرچه سریع‌تر آن را داد.

اگرچه پیگیری‌ها نشان از آماده‌سازی بخشی از سوله‌های این کارخانه برای فعالیت دستگاه‌ها و البته جذب نیروهاست اما مدتی است که از زمان اعلام‌شده اولیه برای آغاز به کار بخشی از آن گذشته که البته مسئولین امر دلیل آن را استحکام‌بخشی سوله‌ها و بخش عمرانی اعلام کردند، اما جبار کوچکی نژاد از مشکلات آتیه و حکم بدوی آن سخن می‌گوید و می‌گوید هنوز تکلیف پوشش به لحاظ قضائی بدوی بوده و قطعی نیست و با همه این اوصاف متأسفانه، مردم استان گیلان نیز ناظر به دستورات و بازدید رئیس قوه قضائیه انتظار داشتند شاهد راه‌اندازی هرچه سریع‌تر کارخانه پوشش باشند، آرزوی چندین ساله آن‌ها تا به امروز محقق نشده است.

همه استان پای‌کار صنعت گیلان

فقدان تولید پارچه چادری در کشور فرصتی است که صنایع نساجی گیلان با توجه به ظرفیت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری توانایی جبران کمبودها را دارند اما این مهم زمانی محقق می‌شود که نگاه به گیلان نگاهی تولید محور و صنعتی شود نه اینکه پایتخت‌نشینان به گیلان نگاهی مصرفی و البته صرف گردشگری داشته باشند.

ایران پوپلین و گردن کشی بانکی‌ها در مقاومت برای واگذاری

از دیگر کارخانه پرفرازونشیب گیلان می‌توان به ایران پوپلین اشاره کرد که اگرچه امروز سرپاست اما صدای نفس‌های تنگ آن شنیده می‌شود و شاید بدون استفاده از تنفس مصنوعی هرلحظه ممکن است به کما برود، کارخانه‌ی که تا سال ۷۹ یک هزار و ۲۰۰ کارگر داشت که اکنون با ۲۶۰ کارگر به حیات نیمه‌جان خود ادامه می‌دهد.

طبق مصوبه ۱۸ تیرماه سال ۹۹ ستاد کارگروه تسهیل و رفع موانع تولید قرار بر این شد که شرکت ایران پوپلین که زیرگروه، گروه توسعه ملی است به فرد دارای اهلیت واگذار شود قرار بود تا پایان شهریور همان سال برخی از این اقدامات صورت بگیرد و بدهی‌های برق و گاز شرکت بیش از پنج میلیارد است پرداخت شود.

در اردیبهشت سال ۹۷، حدود ۴۸ دستگاه شرکت ایران پوپلین برای فروش جداسازی شد و ۲۴ عدد از این دستگاه‌ها نیز به فروش رفت، فروش الباقی دستگاه‌ها خوشبختانه توسط کارگران گرفته شد، سؤال اینجاست اگر این دستگاه‌ها مستهلک و ازکارافتاده بودند چطور امکان فروش داشتند؟

حالا ایران پوپلینی مانده که روزگاری تنها تولید کننده پارچه‌های نظامی بوده و بسیاری از دستگاه‌های آن با تغییراتی جزئی قابلیت تولید پارچه جادری را هم دارند و امروز این خاطرات پرفرازونشیب و پیکر نیمه‌جانش یادگار سهل‌انگاری، بی‌نظارتی و ترک فعل‌هایی است که نفس‌هایش را به هق‌هق انداخته؛ کارخانه‌ای که باوجود لزوم واگذاری به فرد اهلیت‌دار معلوم نیست چرا بانک متولی، این کارخانه را به بخش خصوصی اهلیت دار واگذار نمی‌کند؟!

اعتراض مجمع نمایندگان گیلان به عملکرد بد بانکی‌ها

عضو کمیسیون برنامه‌وبودجه مجلس شورای اسلامی با ابراز نگرانی از وضعیت خاور و پوپلین که میزان تولید و هزینه آن غیر متوازن بوده و صرفاً از محل بانک‌ها تأمین می‌شوند می‌گوید، صرف نگهداری کارخانه ملاک نبوده و باید به‌صورت ریشه‌ای این موضوع حل شود و من معتقدم که باید اجبار حضور بانک‌ها این کارخانه‌ها را از بین برد.

نماینده مردم شهرستان رشت و خمام به سفر آیت‌الله رئیسی اشاره می‌کند که حاوی برکاتی برای صنعت استان بود چراکه پیگیری‌ها از آن زمان سرعت گرفت، او معتقد است که خاور و فومنات هم وضعیت خوبی نداشته و ایران پوپلین هم فقط چراغ آن روشن است و تولید زیادی صورت نمی‌گیرد، تنها حقوق‌ها به‌اجبار از بانک‌ها پرداخت می‌شود یعنی صرفاً هزینه ایجاد کرده‌اند و این مسیر نشان از روند فرسایشی در صنعت گیلان است.

کوچکی نژاد معتقد است که برای بهبود وضعیت نساجی باید دولت آستین خود را بالا بزند تا با ایجاد تعداد زیادی تولیدی در حوزه نساجی با حاکمیت دولت و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی صنعت گیلان جانی دوباره بگیرد.

جلوگیری از هزینه زا بودن کارخانه‌ها

اگرچه طبق وعده رئیس وقت قوه قضاییه قضایی، این کارخانه‌ها از بخش خصوصی نااهل خلعید شده و مسببان نابودی آن‌ها تحویل مراجع قانونی شدند اما رشد تولید در کارخانجات نیازمند همت همه استان است تا با اقدام جهادی صنعت استان را به‌جای هزینه‌بر بودن به تولیدکننده و سود ده تبدیل کرد و این‌گونه جان تازه‌ای به صنعت نساجی گیلان بخشید.

تلاشی فراتر از تلاش مضاعف نیاز است

در کشور اگرچه گیلان را با عنوان استان کشاورز محور می‌شناسند اما در سال‌های نه‌چندان دور علاوه بر کشاورزی، دستان پرتلاش و عرق‌های جبین کارگران کارخانه‌ها، باعث شده بود که استان گیلان نه‌تنها در کشور بلکه در بین کشورهای همسایه نیز حرفی برای گفتن داشته باشد، اما به دلیل اهمال‌کاری، بی‌تدبیری، زیاده‌خواهی و طمع‌کاری برخی کارخانه‌های باسابقه و پرقدرت گیلان یکی پس از دیگری تعطیل و در بهترین حالت نیمه تعطیل‌شده و کارگران زیادی بعد از سال‌ها تلاش و مجاهدت در حوزه تولید، ساکی پر از شرمندگی و شانه‌هایی با غبار خستگی از ناملایمتی‌ها و بی‌کفایتی‌ها را به خانه بردند و روزبه‌روز سفره‌هایشان کوچک‌تر شد.

اما حالا نظر به بازدیدهای میدانی و گذشته رئیس وقت دستگاه قضا و رئیس‌جمهور فعلی، مردم گیلان انتظار به حقی برای به ثمر نشستن میوه درختی را دارند که خود آیت‌الله رئیسی بانی احیای آن بود و امیدوارند که طعم شیرین فعلیت قول‌های مسؤولان را این بار به‌واقع بچشند.

تبریز- شهرستان خداآفرین با تولید ۴ هزار تن پنبه قطب تولید طلای سفید در شمال غرب کشور به شمار می رود.

به گزارش خبرنگار بازار، پنبه که در جهان به آن طلای سفید نام نهاده‌اند از جمله محصولات استراتژیک و ارزآور بوده که علاوه بر تامین مواد اولیه صنایع نساجی و روغن کشی، در اشتغال‌زایی بخش کشاورزی، صنعت و بازرگانی نقش مهمی ایفا می کند. کمتر محصولی از نظر قابلیت اشتغال‌زایی، ایجاد ارزش افزوده و تنوع فرآورده‌ها با پنبه برابری می‌کند.

سطح زیر کشت پنبه در خداآفرین ۹۰۰ هکتار و میانگین تولید ۴.۳ تن در هکتار است. پیش‌بینی می‌شود ۴ هزار تن پنبه از مزارع شهرستان خداآفرین برداشت شود.
۲۰ آبان ۱۴۰۰ – ۱۰:۳۲