نوشته‌ها

سازمان حفظ نباتات کشور به کشاورزان هشدار داد که در مبارزه به موقع با آفت کرم غوزه پنبه در شرایط خشکسالی تعلل نکنند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت جهاد کشاورزی، مدیرکل دفتر پیش آگاهی سازمان حفظ نباتات کشور اظهار داشت: جمعیت اغلب آفات از جمله کرم غوزه پنبه در شرایط خشکسالی می‌تواند به حالت طغیان درآید و از این رو کشاورزان باید به دقت به توصیه‌های کارشناسان حفظ نباتات برای مبارزه به موقع با این آفت عمل کنند.

اکبر آهنگران افزود: کلید کنترل این آفت، مبارزه به موقع با نسل‌های اول آن است و اگر به موقع این مبارزه انجام نشود، می‌تواند بیش از ۴۰ درصد به محصول پنبه خسارت وارد کند.

وی با بیان این که آفت کرم غوزه پنبه تاکنون خسارتی به محصول مزارع وارد نکرده است، گفت: به علت خشکسالی در استان‌هایی مانند گلستان، آذربایجان شرقی و اردبیل جمعیت کرم غوزه پنبه بالا است، اما با تلاش مجموعه حفظ نباتات استان‌ها، جمعیت این آفت تحت کنترل است.

آهنگران خاطر نشان کرد که این افت به محض آن که وارد غوزه پنبه شود، امکان مبارزه با آن نخواهد بود.

وی درباره تأمین سموم نیز اذعان داشت: سموم به اندازه کافی برای مبارزه کشاورزان با افت کرم غوزه پنبه در کشور موجود است و استان‌ها مشکلی در تأمین سموم مورد نیاز خود ندارند.

مدیرکل دفتر پیش آگاهی سازمان حفظ نباتات کشور اظهار داشت: سال گذشته به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب و وجود دامنه وسیعی میزبان‌ها در عرصه با جمعیت بالایی از این آفت در مزارع پنبه روبرو نشدیم و خسارتی هم به محصول پنبه وارد نشد.

وی اضافه کرد: هیچ آفتی را در عرصه کشاورزی نمی‌توان ریشه کن کرد و فقط می‌توانیم آن را کنترل و مدیریت کنیم.

آهنگران در عین حال یادآور شد که استفاده از بهترین سم در بهترین شرایط صرفاً ۹۰ درصد جمعیت آفت را کنترل می‌کند.

مدیرعامل صندوق پنبه گفت: هرسال ۱۰۰ هزار تُن پنبه از استان گلستان صادر می‌شد، ولی متأسفانه در حال حاضر بیش از ۱۰۰ هزار تُن هم تولید نداریم.
محمدحسین کاویانی در گفت‌وگو با میزان، درباره وضعیت تولید و برداشت پنبه گفت: برداشت پنبه از اوایل شهریور در استان‌های گلستان و خراسان جنوبی آغاز می‌شود.

مدیرعامل صندوق پنبه گفت: برداشت پنبه از اوایل آبان ماه در سایر مناطق کشور اعم از اردبیل، خراسان شمالی، خراسان رضوی، فارس و سمنان آغاز می‌شود و این برداشت پنبه تا دی‌ماه ادامه دارد.

وی در خصوص موانع و مشکلات صنعت پنبه بیان کرد: در زراعت پنبه ازنظر مکانیزاسیون مخصوصاً در مرحله برداشت مشکل وجود دارد و اگر از ماشین‌های برداشت استفاده نکنیم برداشت محصول به‌وسیله دست به‌سختی انجام می‌شود.

کاویانی اظهار کرد: اگر ماشین‌های برداشت پنبه توسعه پیدا نکند امکان توسعه زراعت نیز وجود ندارد و انتظار داریم که دولت کمک کند، زیرا ماشین‌های برداشت پنبه گران‌قیمت هستند و در شرایط تحریم به‌راحتی نمی‌توانیم این ماشین‌ها را تهیه کنیم.

مدیرعامل صندوق پنبه درباره میزان صادرات پنبه تأکید کرد: در شرایط فعلی امکان صادرات حتی یک کیلو پنبه را هم نداریم و با توجه به شرایط حال حاضر حداقل سالانه باید ۱۰۰ هزار تُن پنبه را وارد کشور کنیم.

وی افزود: زراعت پنبه زراعت اشتغال‌زایی است و محصول کشاورزی که مانند پنبه اشتغال‌زایی کند وجود ندارد. دولت از زراعت پنبه حمایت نمی‌کند، زیرا سالانه حدود ۳۰۰ هزار تُن پنبه تسویه شده داشتیم که قسمت اعظم این پنبه را صادرات می‌کردیم.

کاویانی اذعان کرد: زراعت پنبه به طلای سفید و استان گلستان به سرزمین طلای سفید معروف بود و هرسال ۱۰۰ هزار تُن پنبه از استان گلستان صادر می‌شد، ولی متأسفانه در حال حاضر بیش از ۱۰۰ هزار تُن هم تولید نداریم.

مدیرعامل صندوق پنبه گفت: صنعت نساجی چند سالی می‌شود که به واردات پنبه روی آورده است. دولت هرچقدر بر روی این زراعت سرمایه‌گذاری کند جواب می‌گیرد، زیرا ارزش‌افزوده دارد، ولی متأسفانه کم‌لطفی بعضی از مسئولین دولتی باعث شده که زراعت پنبه به این روز بیافتد و صنعت نساجی محتاج به واردات پنبه شود.

صنعت پوشاک و نساجی کشور که می تواند سهم بالایی در اشتغالزایی، رشد صنعت و حتی صادرات داشته باشد، گرفتار موانع و مشکلات متعددی شده که دستگاه‌های مسئول باید برای مانع زدایی در این صنعت مهم تعجیل کنند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، صنعت نساجی که یکی از مهمترین صنایع کشور بوده و نقش مهمی در اشتغالزایی و رشد اقتصادی داشته است، طی سالهای گذشته دچار رکود شدید شده و هر روز با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کند، گویا صنعتی که در زمانی سهم بالایی در درآمدزایی کشور داشته، به فراموشی سپرده شده و کمتر مسئولی به صورت جدی در صدد رفع مشکلات آن است.

بی مهری ها به این صنعت مهم در حالی است که صنعت پوشاک یکی از صنایع پیشرو و پرطرفدار در جهان است که توجه بسیاری از کشورها را به خود جلب کرده است. در ایران نیز اواخر دهه 70 صنعتگران متوجه صنعت پوشاک شدند و از همان ابتدا، کیفیت تولیدات ایرانی باعث شد پوشاک ایرانی جای خود را در بازارهای اروپایی باز کند، اما عمر این محبوبیت کوتاه بود و کم‌توجهی‌های بسیاری باعث شد که این صنعت در مسیر سراشیبی قرار گیرد به‌طوری که امروزه بخش بسیار اندکی از صنایع را به خود اختصاص داده است و کشورهایی که روزگاری قابلیت رقابت با پوشاک ایرانی را نداشتند، در حال حاضر جای تولیدات ایرانی را در بازارهای اروپایی تصاحب کرده‌اند.

به اعتقاد فعالان این حوزه سیاست­­گذاری­‌های غلط و کم­‌توجهی به این بخش، صنعت پوشاک کشور را در سراشیبی قرار داده و افول این صنعت را رقم زده است. امروز ایران می­‌توانست از مزیت خود در توسعه و رشد اقتصادی بهره بگیرد اما جای خود را به رقبایی همچون چین و بنگلادش داده است که یک‌چهارم پوشاک مصرفی جهان را تولید می­‌کنند. متأسفانه کشورمان امروز به یکی از عمده­‌ترین واردکنندگان پوشاک از این کشورها تبدیل شده و در قاچاق پوشاک نیز رتبه نخست را در اختیار دارد.

این در حالی­ست که همچنان، صنعت پوشاک ایران به‌لحاظ کیفیت قابلیت رقابت­‌پذیری با دیگر کشورهای تولیدکننده پوشاک را دارد، چراکه به‌لحاظ دوخت و طراحی هنوز جزو کشورهای برتر به‌شمار می­‌رویم، اما مشکلاتی از جمله هزینه­‌های بالای تأمین مواد اولیه، بالا بودن سود بانکی، قوانین و مقررات دست‌وپاگیر، واردات بی­‌رویه یا قاچاق، تأمین مواد اولیه و… باعث شده تا فرصت رقابت برابر را در بازار پوشاک جهانی از دست بدهیم و نیمی از بازار داخلی را نیز به تولیدکنندگان خارجی واگذار کنیم.

به اعتقاد صنعتگران حوزه نساجی امروز این صنعت لنگ پول است به نحوی که برای واردات الیاف و انواع ماشین آلات به حدود یک میلیارد دلار ارز نیازمند است که این میزان ارز فقط برای نیازهای ضروری و حل مشکلات آنهم به صورت مقطعی است اما دولت به جای تأمین این ارز تولیدکننده را معطل کرده و در نهایت به صورت قطره چکانی تخصیص ارز را انجام می دهد.

به گفته غدیری دبیر اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک” در صنعت نساجی بیش از یک میلیون نیروی کار مشغول فعالیت هستند و باید دولت برای حفظ این اشتغال و رفع مشکلات این بخش چاره اساسی به کار گیرد، در غیر این صورت روند بیکاری و تعطیلی واحدهای تولیدی در این صنعت تشدید خواهد شد”.

البته در حال حاضر واردات کالای خارجی به کشور ممنوع است اما تولیدکنندگان معتقدند که قیمت مواد اولیه در کشور بالا است و از سوی دیگر با توجه به اینکه برخی از لوازم جانبی تولید پوشاک تحریم است و تولیدکنندگان هنگام تولید پوشاک با مشکلاتی مانند کمبود دکمه‌های فلزی و گرانی پارچه مواجه هستند، همین امر باعث شده که میزان تولیدات آنها روند نزولی به خود بگیرد. علاوه بر این یکی از مشکلات صنعت پوشاک در کشور وضعیت نامناسب تولید پارچه است چراکه تعداد محدودی در این حوزه فعال هستند و از این‌رو سرمایه‌گذاری و ارتقای کیفیت در این کالا ضروری است.

خبرگزاری تسنیم در سال جاری که به نام «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» نام گذاری شده، درصدد است تا به بررسی جدی وضعیت صنعت نساجی کشور و کمک به رفع مشکلات آن بپردازد. در این گزارش مقدماتی به بیان فهرستی از مهمترین مشکلات و موانع توسعه صنعت نساجی در کشور می پردازیم تا در گامهای بعدی امکان پیگیری رفع این موانع از دستگاه های مسئول فراهم شود.

با توجه به مطالعات انجام شده، مهمترین تهدیدهای شناسایی‌شده در صنعت نساجی و پوشاک شامل موارد زیر است؛

1- بالا بودن هزینه‌های تولید و قیمت تمام‌شده نسبت به کشورهای رقیب

2. عدم توسعه و نوسازی لایه‌های پایین‌دستی صنعت تکمیل منسوجات، تولید پوشاک، خدمات و توزیع

3. شبکه توزیع (عمده‌فروشی و خرده‌فروشی) به‌شدت سنتی، ناکارآمد، سازمان‌نیافته و متفرق و هزینه و سهم بالای آن از زنجیره‌های تأمین نساجی بدون ارائه خدمات ارزش افزوده لازم

4. عدم وجود حمایت‌های لازم از نام و نشان تجاری ملی منسوجات و پوشاک و در نتیجه کمبود تعداد نام و نشان تجاری قوی داخلی

5. محدودیت‌های فرهنگی و اجتماعی در طراحی محصولات و ایجاد محتوای فرهنگی و مـد در منسوجات و پوشاک مبتنی بر تقاضای بازار

6. خلأ هدف‌گذاری و چشم‌انداز در سطح بنگاه‌های صنعت

7. فرهنگ استفاده از پوشاک خارجی

8. ضعف در طراحی محصولات مبتنی بر تقاضای بازار

9. استفاده از ماشین‌آلات قدیمی و فرسوده در تولید

10. بروز نبودن فناوری تولید برخی محصولات

11. عدم نگاه زنجیره ای دولت و ذینفعان به کل صنایع نساجی و پوشاک

12. عدم اتصال مالیات بر ارزش افزوده و عدم اخذ مالیات از مصرف کننده نهایی

13.ایجاد محدودیت های زیاد برای برندهای داخلی

14.عدم برنامه ریزی صحیح در حوزه صادرات و عدم ساز و کار مناسب در تجارت بین المللی و حمل و نقل پول و کالا

15.عدم دسترسی سهل و با قیمت مناسب به مواد اولیه اعم از صنایع پایین دستی پتروشیمی و پنبه و ملحقات

علاوه بر موضوعات فوق، صنعت نساجی به صورت کلان نیازمند تصمیمات و مشوق هایی است که بتواند با بکارگیزی آنها روند توسعه خود را طی کند.

از جمله این تصمیمات و مشوق ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

اصلاح قوانین مرتبط با کار و تامین اجتماعی مبتنی بر بنگاه های کوچک و مشاغل زیر 10 نفر و تسهیل و تشویق قوانین مرتبط با تامین اجتماعی در جهت اشتغال بیشتر
اصلاح قوانین مربوط به بیمه تامین اجتماعی پیمانکاران تامین کننده پوشاک جهت توسعه برندهای پوشاک
تشویق برندهای تولیدکننده پوشاک که در سیستم خرده فروشی خود بصورت شفاف عمل نموده و کل فرایند خود را به سازمان امور مالیاتی ارائه می نمایند. تخفیف در مالیات عملکرد بصورت پلکانی تا 5 سال
توسعه آموزش های تخصصی تولید، بهره وری و کیفیت در صنعت پوشاک
جذب سرمایه گذاریها و مشارکت کنندهای خارجی در تولید داخل کشور
رسمیت بخشی به تولید بدون کارخانه جهت توسعه برندهای پوشاک مطابق دستورالعمل های موجود در خصوص برون سپاری و اجازه فعالیت به برندهای پوشاک در قالب رسته های مختلف پوشاک، کیف چرم، کفش، عطر و …
تسهیل در واگذاری پروانه بهره برداری به برندهای پوشاک
تسهیل در به رسمیت شناخته شدن صنعت پوشاک بعنوان صنعت سبز و صدور پروانه بهره برداری برای کارگاه های بیش از 50 نفر در شهرهای بزرگ بدون در نظر گرفتن شعاع 120 کیلومتری
ایجاد مشوق های لازم جهت شفافیت تولیدکنندگان و کاهش تولیدات موسوم به زیر پله ای
استقرار تدریجی اخذ شناسه کالا با توجه به آیین نامه های اجرایی ماده 13 قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز

قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی گفت :برای حمایت از شبکه ارزش افزوده  صنعت نساجی ایران که  از پنبه تا پوشاک ادامه دارد راه اندازی شورای عالی صنعت نساجی  ایران توسط تمامی نهاد های حاکمیتی ،دولتی،و قانون گذاری ضروری است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، عباس کشاورز اظهار کرد: پیوند بخش صنعت و کشاورزی در قالب زنجیره ارزش افزوده این صنعت از پنبه تا پوشاک بسیار حایز اهمیت است و می تواند کشور را در تولید پنبه به خودکفایی برساند.

وی با اشاره به برنامه وزارت جهاد کشاورزی برای تکمیل زنجیره ارزش از پنبه تا پوشاک صنعت  نساجی گفت : شرکتهای هلدینگ بسیار خوبی برای پنبه ایجاد شده و این زنجیره با مشارکت تعاونی پنبه کاران کشور، بخش های مختلف زنجیره  صنعت  نساجی در حال تکمیل است.

قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی ادامه داد: زیربنای ایجاد زنجیره از  پنبه تا پوشاک  در صنعت وجود دارد و تنها باید صنایعی که تاکنون از الیاف مصنوعی استفاده می‌کردند رویه خود را به استفاده از پنبه تغییر دهند و رویکرد کلان و جامعی نسبت به این زنجیره به صورت ملی و متمرکز شکل گیرد.

وی اظهار داشت:  در حال حاضر حدود 70 درصد نیاز کشور در حوزه کشت پنبه را برآورده می کنیم در حالی که این عدد در سالهای گذشته 50 درصد بوده است.

کشاورز ادامه داد : با برنامه ریزی ها و حمایت های انجام شده امیدواریم به زودی در زمینه تولید پنبه به خودکفایی برسیم.

کشاورز ضمن تشکر از بخش صنعت به خاطر حمایت از بخش کشاورزی گفت: امسال چهارمین سالی است که دغدغه‌ای برای خرید پنبه در کشور نداریم و بخش صنعت و این هلدینگ هایی که پنبه را مصرف می کنند کاملا آماده هستند و کمک های خوبی می کنند وبعضا دست کشاورزان راهم می گیرند ازاین بابت هم جا دارد که ازحمایت صنعت و پیوند آن با کشاورزی تشکر کنم که علاوه بر تامین سایر مایحیتاج مورد نیاز کشاورز   درتامین کمباین و بعضی از تجهیزات به کشاورزان کمک می کنند.

قائم مقام وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه نه تنها موافق تشکیل شورای عالی نساجی هستیم بلکه تشکیل آن را به عنوان اولویت و ضرورت حمایت همه جانبه ملی و حاکمیتی جهت رسیدن به جایگاه  در خور شان ملی و بین المللی زنجیره صنعت نساجی هستم عنوان کرد : در کلیه محصولات اگر نقش تولید محصولات کشاورزی را با بخش های پس از تولید پیوند بزنیم هم منافع کشاورزان را برآورده کردیم و همه صنایع  منتفع خواهند شد.