سال‌های نه‌چندان دور با کشت گسترده پنبه، صنایع نساجی در ایران پا گرفت و کارگران زیادی مشغول کار شدند اما با گذشت چند دهه از آن زمان، بی‌مهری مسئولان به این صنعت آغاز شد.

به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، در روزگاری نه چندان دور کشت پنبه در منطقه گرگان و دشت رونق فراوانی داشت تا جایی که این منطقه به سرزمین طلای سفید شهره بود. کشت ۱۲۰ هزار هکتار و در برخی مواقع تا ۱۸۰ هزار هکتار پنبه در اراضی کشاورزی منطقه نه فقط اقتصاد و معیشت کشاورزان، بلکه کارگرانی که از برخی استان‌های دیگر به منطقه می‌آمدند را هم تأمین می‌کرد و در عین حال چرخ صنایع را هم می‌چرخاند. روزگاری با تولید پنبه، چرخ حدود ۴۰ کارخانه پنبه پاک‌کنی در گرگان و دشت می‌چرخید. کارگران زیادی در آن‌ها کار می‌کردند و نان بر سر سفره‌هایشان می‌بردند. اما با گذشت دو سه دهه از آن زمان، دیگر نه چرخی باقی مانده که بچرخد و نه دیگر خبری از روزهای سفیدبختی پنبه‌کاران و کارخانه‌داران است.

در بروز این اتفاق به طور قطع همه بخش‌ها دخیل بوده و هستند که روزگاری، چنین سخت، بر سرزمین طلای سفید رفته است. بالا رفتن هزینه‌های زندگی و افزایش قیمت تمام شده محصول از یک سو و حمایت نکردن از این محصول از سوی متولیان، موجب شد تا امروز از متوسط ۱۵۰ هزار هکتار پنبه کاری حدود ۲۰ هزار هکتار و از ۴۰ کارخانه پنبه پاک‌کنی ۳ کارخانه در استان گلستان باقی بماند. البته نه فقط در گلستان بلکه در سایر مناطق کشور هم اوضاع چنین است؛ کشوری که صنایع نساجی‌اش حرف‌های زیادی برای گفتن داشت حالا وارد کننده الیاف مصنوعی از کشورهای مختلف شده است. در حالی‌که الیاف‌های مرغوب پنبه گلستان چرخ کارخانه‌های ریسندگی را به خوبی به حرکت در آورده و با چرخش دوک‌های کارخانه‌های ریسندگی، صنایع نساجی کشور از رونق برخوردار بود.

برخی سیاست‌ها و برنامه‌های اشتباه کشت پنبه موجب شد تا از سرزمین طلای سفید خاطره‌ای در ذهن‌ها باقی بماند هر چند در سال‌های اخیر تلاش‌های برای احیای این محصول با ارزش افزوده بالا در کشور در حال انجام است، ولی تا رسیدن به روزهای اوج راه طولانی در پیش دارد. به گفته کارشناسان پنبه کشور، وش تولید شده در گلستان به خاطر اقلیم مناسب و رطوبت متعادل از لحاظ کیفیت در رده نخست کشور قرار دارد، اما در تولید با توجه به کشت‌های جایگزین پنبه و مشکلات این بخش بعد از خراسان و فارس در رده سوم کشور قرار گرفته است.

افزایش سطح زیرکشت پنبه و خودکفایی در تولید الیاف

مجری طرح پنبه وزارت جهاد کشاورزی از افزایش سطح زیرکشت این محصول خبر داده و گفته امسال سطح زیرکشت پنبه به ۹۸ هزار و ۸۰۰ هکتار رسیده که این رقم نسبت به پارسال حدود ۱۰ درصد رشد داشته است. در برخی سال‌ها سطح زیرکشت پنبه در کشور به کمتر از ۷۰ هزار هکتار هم رسیده بود که با مشوق‌ها و برنامه‌های عملیاتی دولت این سطح حدود ۳۰ هزار هکتار بیشتر شده است. علاوه بر افزایش سطح زیرکشت، کیفیت محصول تولیدی نیز نسبت به پارسال بهتر شده به طوری که میزان عملکرد به ۲ هزار و ۷۰۰ کیلوگرم در هکتار رسیده است که این میزان نسبت به سال گذشته افزایش ۲۰۰ کیلویی را نشان می‌دهد. وی از تولید ۲۷۰ هزار تنی وش از مزارع کشور خبر داده و گفته ۸۱ هزار تن الیاف برای صنایع ریسندگی تولید می‌شود که خودکفایی در این زمینه را از ۵۸ درصد به ۶۸ درصد افزایش می‌دهد. هزارجریبی گفته به‌رغم تحریم و محدودیت‌های ارزی این رشد مواد اولیه صنایع ریسندگی مطلوب است.

۴۸ رقم جدید پنبه در کشور معرفی شد

ابراهیم هزارجریبی با بیان اینکه کشت این محصول مورد توجه جدی دولت و وزارت جهاد کشاورزی است، پیش بینی کرد که با واقعی شدن قیمت ارز و بسته شدن راه برای واردات بی‌رویه، تمایل کشاورزان را برای کاشت این محصول بیشتر شود و از سوی دیگر استفاده از بذرهای اصلاح شده عملکرد واحد سطح را درخصوص این محصول بالا ببرد. ۵۰ هزار هکتار سطح زیرکشت پنبه برای سال آینده برنامه‌ریزی و برنامه وزارت جهادکشاورزی رسیدن به ۱۵۰ هزار هکتار پنبه در سال آینده است که تحقق این برنامه می‌تواند، خودکفایی در زمینه تولید الیاف را هم به دنبال داشته باشد. در برنامه ششم توسعه باید میزان تولید و خوداتکایی در محصول پنبه افزایش پیدا کند، با توسعه زنجیره پنبه، علاوه بر تأمین نیاز کشور به این محصول و اشتغال مناسب در زنجیره‌های تولید شامل کشت و ریسندگی، تولیدات جانبی مانند روغن و کنجاله ایجاد می‌شود که موجب رونق صنایع روغن‌کشی و تامین نیاز نهاده‌های صنایع دام و طیور خواهدشد.

 

اختصاص یارانه مستقیم به پنبه‌کاران

محمدحسن کاویانی، مدیرعامل صندوق پنبه ایران نیز معتقد است اگر از نظر اقتصادی تولید پنبه به‌صرفه باشد سطح زیر کشت نیز افزایش پیدا خواهد کرد، اما مسئله افزایش سطح زیر کشت یک موضوع فرمایشی نیست که با دستور اتفاق بیفتد. وی با انتقاد از برخی سیاست‌ها در زمینه کشاورزی، از محصول شالی به عنوان رقیب و عامل محدود کننده کشت پنبه در کشور یاد کرد و گفت که این محصول در تمام مناطق کشور که پنبه کشت می‌شود دارای رقیب زراعتی است. به عنوان مثال در استان‌های شمالی کشور مانند گلستان و مازندران که بهترین پنبه‌های کشور را تولید می‌کنند، زراعت شالی رقیب بزرگ کشت پنبه است. زراعت پنبه زراعت سختی است که نیاز به کمک و حمایت‌های دولتی دارد و باید به سیاست‌های کشورهای تولید کننده و صادر کننده پنبه و تخصیص یارانه مستقیم به کشاورزان این محصول توجه شود، باید زراعت پنبه را مقرون‌به‌صرفه کنیم تا کشاورزان به کشت آن رغبت پیدا کنند. با توجه به مشکلات فعلی و تحریم‌ها اگر نتوانیم پنبه کافی تولید کنیم صنعت نساجی با مشکل جدی روبرو می‌شود و تعطیلی کارخانجات را شاهد خواهیم بود.

خودکفایی در تولید پنبه دست‌یافتنی است

کاویانی نیاز سالیانه صنعت نساجی را ۱۲۰ تا ۱۴۰ هزار تن وش اعلام کرد و گفت: امسال برآوردها حاکی از آن است که ۷۰ هزار تن پنبه تصفیه شده تولید شود که با این وجود مابقی نیاز کشور از طریق واردات باید تأمین شود. برآوردها حاکی از آن است که از ابتدای سال، ۲۰ هزار تن پنبه وارد کشور شده است. وضعیت ابهام‌آمیز سال آینده و مشکلاتی که ممکن است برای صنایع نساجی کشور ایجاد شود، نگران‌کننده است، البته تا پایان امسال مشکل کمبود پنبه نداریم اما اگر مشکلات تخصیص ارز مرتفع نشود، نگران ۶ ماهه سال آینده هستیم چرا که تا مهر آینده پنبه داخلی نداریم و حتما باید از پنبه وارداتی استفاده کنیم. خودکفایی پنبه دست یافتنی است، اگر از لحاظ کمیت و کیفیت شرایط خوبی برای کشاورزان ایجاد شود، ظرف چند سال آینده به خودکفایی خواهیم رسید. برای رسیدن به خوداتکایی حداقل ۱۵۰ هزار هکتار زراعت پنبه لازم است، در حال حاضر سطح زیر کشت پنبه در کشور ۹۰ هزار هکتار است که با افزایش سطح زیرکشت و توزیع مناسب بذر، کود و سم همانند دهه ۵۰ شمسی می‌توان در تأمین پنبه مورد نیاز داخل بی‌نیاز از واردات بود.پنبه تولیدی استان گلستان به لحاظ کیفی قابل رقابت با پنبه‌های خارجی است و باید شرایط تولید محصول به ویژه در استان‌های مستعد و پنبه‌خیز کشور فراهم شود.

هزینه‌های برداشت پنبه به روش سنتی سرسام‌آور است

در همین باره علیقلی ایمانی، دبیر خانه کشاورز استان گلستان اظهار کرد: هر چند تولید امسال خوب شده، اما پنبه‌کاران از هزینه سرسام‌آور برداشت که به روش سنتی در استان انجام می‌شود گلایه دارند و معتقد هستند افزایش هزینه برداشت در کنار افزایش قیمت افسارگسیخته نهاده‌ها انگیزه‌ای برای کشت پنبه در سال بعد ایجاد نخواهد کرد. امسال قیمت خرید تضمینی پنبه ۷ هزار و ۵۰۰ تومان اعلام شده است، با توجه به هزینه برداشت و قیمت بالای نهاده‌ها هر کیلوگرم پنبه بیش از ۱۰ هزار تومان برای کشاورزان هزینه داشت و در کنار آن کشاورزان مجبور به تحویل پنبه‌های خود به کارخانه‌های محدودی شدند که بر اساس رقم و کیفیت وش‌ها قیمت‌گذاری پائینی داشتند. در چنین مواقعی باید سازمان تعاون روستایی ورود پیدا کند و با نرخ‌های توافقی وارد بازار شود تا بتوانند جلوی واسطه‌ها و انحصار را بگیرند.

دبیرخانه کشاورز استان گلستان گفت: در مجموع میانگین قیمت خرید وش آنقدر پایین است که اصلأ توجیه اقتصادی برای کشاورز ندارد. اگر کشاورز متوجه سودآوری شود قطعأ بدون آنکه ترویج شود خودش کشت پنبه را انتخاب خواهد کرد همان طور که بقیه محصولات را انتخاب می‌کند. برای احیای پنبه نخست باید بحث برداشت این محصول حل شود؛ باید برداشت ماشینی و دستگاه‌ها بومی‌سازی شوند و این دستگاه‌ها برای جمع‌آوری محصول در اختیار کشاورزان قرار گیرند. برای احیای کشت پنبه باید هزینه‌های تولید از ابتدا که کشاورز برای کشت وارد زمین‌می‌شود تا برداشت محاسبه و ۱۵ درصد تا ۲۰ درصد سود هم برای کشاورز لحاظ و بر این مبنا قیمت تضمینی تعیین شود.

 

برداشت پنبه در گلستان مکانیزه می‌شود

در گلستان امسال حدود ۲۵ هزار هکتار پنبه کشت شد که نسبت به پارسال که حدود ۱۷ هزار هکتار بود رشد خوبی را نشان می‌دهد، ولی مشکلات پیش پای کشاورزان رغبت تولید این محصول را در پنبه‌کاران کم کرده است.

علی موسی‌خانی، رئیس اداره پنبه و دانه‌های روغنی جهاد کشاورزی گلستان، یکی از دلایل رغبت پایین کشاورزان گلستانی برای کشت پنبه را افزایش هزینه برداشت دانست و افزود: برای رفع مشکل هزینه برداشت پنبه امسال بنا داشتیم با یکی از کارخانجات نساجی در قائمشهر وارد فاز کشاورزی قراردادی شویم، اما به دلیل آنکه دو دستگاه کمباین وش‌چین پنبه با تأخیر وارد کشور شد این کار را به سال دیگر موکول کردیم. اکنون دو دستگاه کمباین وش‌چین پنبه در گلستان داریم و دو دستگاه دیگر سال بعد از کارخانه نساجی قائمشهر وارد استان خواهد شد بدین ترتیب شاهد یک تحول خواهیم بود البته تعداد این دستگاه‌ها باید بیشتر از این باشد تا پاسخگوی کشاورزان باشیم. درباره نارضایتی پنبه‌کاران از قیمت خرید تضمینی، با افزایش قیمت‌ها امسال دولت هم قیمت تضمینی را افزایش داد در برخی محصولات تا ۷۰ درصد افزایش قیمت تضمینی داشتیم و در مورد پنبه شاهد افزایش دو برابری قیمت خرید در بازار هستیم و قیمت خرید پنبه در حال حاضر مناسب و پاسخگوی هزینه کشاورزان و زحمت آن‌هاست.

برخی استان‌ها از جمله گلستان مستعد کشت پنبه هستند، اما بازرگانی نامناسب، پایین بودن قیمت خرید تضمینی، عدم اختصاص مشوق و حمایت‌های دولتی از کشاورزان پنبه‌کار، بالا رفتن قیمت نهاده‌ها، سنتی بودن برداشت این محصول و … سبب شده تا کشت پنبه در این استان به شدت محدود شود و حتی در برخی سال‌ها به ۸ و ۱۰ هزار هکتار هم برسد. ضمن اینکه کشت فعلی پنبه هم در اراضی درجه دو و سه انجام می‌شود و در نهایت تولید چندانی دست کشاورز را نمی‌گیرد؛ این در حالی است که روزگاری مرغوب‌ترین زمین‌های منطقه گرگان و دشت به کشت پنبه اختصاص داشت. محصولی که هم اشتغال پایدار تولید می‌کند، چرخ صنایع را به طور مستمر می‌چرخاند، علاوه بر صنایع نساجی در صنایع روغن کشی و دامپروری نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *