اختراع دستمال کاغذی چگونه و در کدام کشور انجام شد ؟

نوآوری کلینکس در سال 1929 با ارائه جعبه های امروزی که با بیرون کشیدن یک دستمال کاغذی، دستمال بعدی بیرون می آید، با موفقیت و استقبال زیادی روبه رو شد. کلینکس بیشتر در بازارهای آمریکایی و آسیایی شناخته شده است.

از زمان اختراع دستمال کاغذی ، کلینکس اولین مارک دستمال کاغذی بود که وارد ایران شد و جای خود را در زندگی مردم باز کرد. در ایران واژه کلینکس مترادف با دستمال کاغذی است. و جالب ایت بدانید که در ایران نیز برای نگهداری از دستمال کاغذی جعبه های گران قیمت دست ساز و یا روکش های دست باف ساخته می شود.

35 سال پس از اختراع دستمال کاغذی توسط گوت لوب کروم، در روز 29 ژانویه سال 1929کارخانه کاغذسازی نورنبرگ کالایی را با شماره 407752 در اداره ثبت اسناد رایش با نام تمپو Tempo به ثبت رساند.

درحالی که کلینکس در بازارهای آمریکایی و آسیایی شناخته شده است، دستمال کاغذی تمپو در کشورهای اروپایی جایگاه ویژه ای دارد و شناخته شده است. کارخانه کاغذ سازی نورنبرگ از سال 1935 تا سال 1994 در مالکیت خانواده شیکه دانس بود. البته نام این خانواده ثروتمند بیشتر با کاتالوگ مد و فروشگاه های Quelle شناخته شده است.

بعد از تمپو، محصول کارخانجات کاغذسازی مانهایم که با نام سافتیس Softis به بازار عرضه می شد، بخش دیگری از بازار اروپا را در اختیار داشت.

در سال 1994 شرکت آمریکایی Procter & Gamble کارخانه کاغذسازی نورنبرگ و تولید دستمال کاغذی تمبو را خریداری کرد ولی در سال 2007 به شرکت سوئدی SCA فروخت. این شرکت که قبلا کارخانه سافتیس را هم خریده بود مجبور شد به دلیل قانون ضد انحصار کارخانه سافتیس را به یک شرکت ایتالیایی بفروشد.

از سال های 1960 میلادی در کنار سه مارک مهم کلینکس، تمپو و سافتیس، تولیدات کوچک تر دستمال کاغذی با نام های دیگری هم وارد بازار شده اند که به لحاظ کیفیت کمتر می توانند با این مارک های قدیمی رقابت داشته باشند.

بعد از سال 1733 و با اختراع دستگاه های نخ ریسی و پارچه بافی، قیمت تولید پارچه نیز به تدریج کاهش یافت و تولید انبوه باعث شد تا دستمال دیگر به عنوان کالای لوکس مختص اشراف نباشد. با ورود دستمال کاغذی در قرن بیستم به جوامع بشری، اکنون کمتر از 10 درصد مردم از دستمال پارچه ای استفاده می کنند.

چگونه دستمال کاغذی تولید میشود ؟

مرحله 1) ماده اصلی تشکیل دهنده ی دستمال کاغذی درختان هستند، در کارخانه ای پوست درختان برداشته میشود، و طی فرایندی درختانی که پوست آنها برداشته شده است به لایه های نازکی تبدیل میشود، لایه بیرونی آنها تا جایی که ممکن باشد به صورت نازک گرفته میشود.

مرحله 2 ) لایه های بریده شده به قطعات چیپس مانند در سایزهای برابر (حدود 1 در 1.4 اینچ در می آید) ، این قطعات کوچک آسانتر له خمیر چوب تبدیل میشوند.

مرحله 3 ) تکه چوب های تولید شده (که چیزی در حدود 50 تن هستند) همراه 10000 گالن مواد شیمیایی پخت و پز ترکیب میشود ، سپس دوغاب تولید شده به اجاق های فشار با ارتفاع حدود 18 متر به نام دایجستر (هاضم) فرستاده میشوند.

مرحله 4 ) در خلال پخت مواد که ممکن است تا 3 ساعت طول بکشد، بخش عمده ای از رطوبت چوب بخار میشود ( تکه های چوب شامل تقریبا 50٪ بخار هستند ) ، وزن مخلوط حدود 25 تن کاهش میابد که متشکل از ، سلولز ، فیبرها ، لیگنین (الیاف چوب متصل به هم ) و دیگر مشتقات است.

مرحله ی5) خمیر کاغذ تولید شده به داخل سیستم های شوینده ی چند مرحله ای فرستاده میشود ، که در آن قسمت ، مواد لیگنین و ماده های شیمیایی پخت و پز، از برداشته میشوند، سپس مایعی که مشروب(روغن) سیاه نام دارد ، از خمیر کاغذ جدا شده و به مرحله ی دیگری از تولید ارسال میشود .

مرحله 6) خمیرهای شسته شده به همراه مواد سفید کننده ی گیاهی طی یک فرایند چند مرحله ی شیمیایی رنگ های حاصله از فیبر را از بین میبرد. لینگن باقی مانده، چسبی که فیبرها را به هم متصل میکند ، رنگ کاغذ را به مرور زرد میکند و باید سفید شوند، تا کاغذی سفید رنگ را تولید کند.

تاریخچه ساخت دستمال کاغذی

مرحله 7) جهت تولید کاغذ انبار شده، خمیر دوباره با آب ترکیب میشود ، مخلوطی که 99.5 درصد آن آب و 0/5 درصد آن را فیبر تشکیل میدهد. کاغذ های ذخیره شده به داخل صفحات مشبک، که باعث چلانده شدن و آبکش شدن مقدار زیادی از آب میشود، افشانده میشود، این مرجله صفحه های مات شده ای به پهنای 18 فوت (5/5 متر) را در با سرعت 6500 فوت (1981 متر) در دقیقه تولید میکند.

مرحله 8) صفحات مات به داخل سیلندر هایی عظیمی که یانکی درایر نام دارند منتقل میشوند، و در آنجا فشرده شده و خشک میشوند، و به رطوبت نهایی 5 درصدی میرسد.

مرحله 9) سپس ، کاغذ ها کریپ مشوند، فرایندی که آن را بسیار نرم کرده و اندکی پرچین مانند میکند. در خلال کریپ کردن کاغذ به واسطه تیغ های فلزی کاغذ ها خراش بر میدارند، این تاحدودی باعث انعطاف پذیری بیشتر کاغذ میشود ولی قدرت و ضخامت آن کاهش میابد، و بعد خشک شدن تقریبا متلاشی میشود. این تولید باسرعت یک مایل در هر دقیقه انجام میشود، و برروی ریل های بزرگی پیچیده مشوند.

مرحله 10) کاغذها بر روی ماشینهای مبدل بارگذاری می شوند، پیچ های آنها باز شده، بریده میشوند و دوباره به لوله های مقوایی نازک پیچیده مشوند، سپس این دسته های پیچیده شده به کارخانه های برش و بسته بندی جهت محصول نهایی فرستاده میشوند.

به گزارش زیست آنلاین، حسن پسندیده افزود: مدیریت پسماند یکی از دغدغه های اصلی دولت یازدهم و دوازدهم بود بر این اساس دفتر مدیریت پسماند نیمه دوم سال ۱۳۹۸ در سازمان حفاظت محیط زیست مستقل شد تا کارهای مربوط به پسماند را به طور مستقل و پرقدرت پیگیری کند.

وی اظهارداشت: زمانی که دفتر پسماند مستقل شد شرح وظایفی برای آن تعریف شد که نظارت و پایش محیط زیست بر تمام مراکز و محل های دفع و دفن انواع پسماندهای عادی و ویژه و صنعتی، بررسی و شناسایی واحدهای دارای فناوری های نوین با تولید پسماند کمتر و واحدهای بازیافت و دفع پسماندها برخی از این وظایف است.

پسندیده ادامه داد: بر این اساس باید در کشور با کاهش تولید زباله و تفکیک پسماندها، تعداد محل‌های دفن زباله کاهش و در مقابل مراکز پردازش و بازیافت هم افزایش یابد که این امر محقق شده است به طوری که از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۹ تعداد مراکز دفن زباله از ۳۲۰۰ محل دفن به ۶۶۰ محل دفن رسیده است.

وی درباره علت کاهش مراکز دفن زباله اظهار داشت: مراکز دفن زباله یکی از نقاط آلوده کننده محیط زیست و منابع آب و خاک است بنابراین کاهش مراکز دفن زباله به عنوان نقاط انتشار آلاینده به آب و خاک امری ضروری و اجتناب ناپذیر است، هر چقدر محل‌های دفن متمرکز و کاهش یابد، نظارت بر این مراکز بهتر صورت می‌گیرد و همچنین از پراکندگی محل‌های دفن زباله و تعدد کانون‌های آلاینده در محیط زیست جلوگیری می شود.

مدیر کل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: یکی دیگر از وظایف این دفتر تهیه طرح جامع مدیریت پسماند است که باید بر اساس ماده ۴ آیین نامه اجرایی قانون مدیریت پسماند، دفتر مدیریت پسماند این طرح ها را تهیه کند تا بر اساس آن زباله ها از مبدا تفکیک شوند که پردازش، ارتقاء سیستم مدیریت پسماند و کاهش مراکز دفن زباله از دیگر بخش های این طرح است که دفتر مدیریت پسماند بر اجرای این طرح در استان ها نظارت دارد.

وی تاکید کرد: بر این اساس تهیه طرح جامع مدیریت پسماند شهری به موجب ماده ۹ قانون مدیریت پسماندها و در اجرای ماده ۴ آیین نامه اجرایی مدیریت پسماندها در دستور کار قرار گرفت، در این مقررات تاکید شد طرح های جامع و تفصیلی باید به گونه ای تهیه شود که در شهرها و روستاها پسماندهای عادی به صورت تفکیک شده جمع آوری شوند.

مدیر کل دفتر مدیریت پسماند سازمان حفاظت محیط زیست گفت: بر این اساس تعداد طرح های جامع مدیریت شهری افزایش یافت به طوری که از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۹ تعداد طرح جامع مدیریت پسماند شهری از ۳۸۰ طرح به ۸۸۰ طرح رسیده است که در این طرح بر اقدامات لازم برای کاهش تولید زباله، اصلاح الگوی مصرف و بازیافت مواد و توسعه محل‌های بازیافت و تبدیل مواد به انرژی تاکید شده است./ایرنا

طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور از سال ۹۶ در حال اجراست و هیچ بهره‌برداری اجازه قطع درختان جنگلی را ندارد اما با توجه به افزایش میزان قاچاق چوب در کشور برخی اجرای این طرح را عامل افزایش قاچاق می‌دانند. دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور می‌گوید: به‌نظر می‌رسد برخی با بزرگ‌نمایی این مساله تلاش می‌کنند اجرای این طرح و خروج ‌پیمانکاران از جنگل‌های شمال را علت افزایش قاچاق معرفی کنند اما این دیدگاه‌ها قابل ‌پذیرش نیست.

به گزارش زیست آنلاین، هادی کیادلیری ضمن بیان اینکه براساس آمار اعلام شده از سوی یگان حفاظت سازمان جنگل‌ها، ‌مراتع و آبخیزداری در سال ۹۹ کشفیات قاچاق چوب نسبت به سال ۹۸ به میزان ۳۵ درصد افزایش یافته است، ‌ اظهار کرد: بنابر این آمار سال گذشته در کشور ۶۵۰۰ مترمکعب قاچاق چوب کشف و ۶۳۵۰ متخلف قاچاق چوب دستگیر و برای آن‌ها ‌پرونده تشکیل شد این در حالیست که مشخص نشده که از این حجم چه میزان به جنگل‌های شمال کشور یا زاگرس و سایر مناطق مربوط است که اگر این میزان بین مناطق جنگلی تفکیک شود به‌طور قطع سهم چوب قاچاق از جنگل‌های شمال کشور کمتر از ۶۵۰۰ متر مکعب خواهد بود.

وی افزود: اگر ۶۵۰۰ متر مکعب حجم چوب قاچاق کشف شده را بر ۶۳۵۰ قاچاقچی دستگیر شده تقسیم شود، سهم هر قاچاقچی حدود یک متر مکعب خواهد بود و این نشان می‌دهد که نوع درختان قطع شده هیزمی یا درختان با قطر کم بوده‌ است.

دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور تصریح کرد: میزان چوب قاچاقی که گفته می‌شود سال گذشته کشف شده است در قیاس با ۵۰۰ هزار متر مکعب چوبی که ‌به‌صورت قانونی ‌پیش از اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور یا دو میلیون متر مکعب که در سال‌های دورتر از آن در شمال کشور قطع و بهره‌برداری می‌شد بسیار کمتر است بنابراین اگر ۶۵۰۰ متر مکعب چوب قاچاق کشف شده در کل کشور به این شدت سنگین و صدمه زننده به‌نظر می‌رسد و ادعا می‌شود که اجرای طرح تنفس جنگل‌ها باعث این حجم از قاچاق چوب شده است، ‌پس چگونه است که ‌پیش از اجرای این طرح، بهره‌برداری قانونی ۵۰۰ هزار یا ۲ میلیون متر مکعب چوب از این جنگل‌ها توسط دولت مشکل چندانی نداشت؟

کیادلیری با بیان اینکه در برخی موارد یک سری افراد از مساله قاچاق چوب سوء استفاده می‌کنند، گفت: قاچاق چوب اقدامی غیر قابل قبول و رد شده است که نمی‌توان وجود آن را نادیده گرفت اما ارتباط دادن مساله قاچاق چوب به طرح تنفس جنگل‌ها و این ‌تصور که ممنوعیت بهره‌برداری دولت و هر شخص دیگر از جنگل‌های شمال کشور علت افزایش قاچاق چوب توسط مردم است، نادرست و غیر قابل قبول است.

به گفته وی اگر حجم قاچاق چوب نیز افزایش ‌پیدا کرده باشد، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری مسئول جلوگیری و مبارزه با آن است و علت افزایش قاچاق چوب را نه در اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور بلکه باید در نحوه مدیریت نهادهای اجرایی جست‌وجو کرد.

دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور درباره اقداماتی که سازمان‌های متولی می‌توانند در جهت کاهش میزان قاچاق چوب در کشور انجام دهند، خاطرنشان کرد: در درجه اول لازم است دلایل و انگیزه‌ افراد از قاچاق شناسایی و بررسی شود تا سازمان‌های متولی و دولت بتوانند ضمن اتخاذ تمهیدات موثر، این انگیزه‌ها را کاهش دهند.

وی ادامه داد: برآورد شده که نیاز چوبی کشور حدود ۱۳ میلیون متر مکعب است این در حالیست که ‌پیش از اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور یعنی با بهره‌برداری از تمام جنگل‌های کشور حدود ۶.۵ میلیون متر مکعب چوب در کشور تامین می‌شد که تنها حدود ۵۰۰ هزار متر مکعب آن یعنی ۱۰ درصد از جنگل‌های کشور و ۹۰ درصد آن از درختان داخل باغ‌ها، زراعت و واردات چوب تامین می‌شد. از این رو جنگل‌های شمال کشور ‌پیش از طرح تنفس جنگل‌ها نیز عملا نمی‌توانست نیاز چوب کشور را برطرف کند.

به گفته کیادلیری، با توجه به اینکه بهره‌برداری از جنگل‌های کشور بنابر اعلام سازمان‌های متولی ‌پیش از طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور تنها ۱۰ درصد از نیاز چوب را در ایران تامین می‌کرد، این ‌پرسش مطرح می‌شود که ممنوعیت این ۱۰ درصد چطور می‌تواند باعث افزایش قاچاق و ورشکستگی کارخانه‌ها شود؟ آیا آمار را ‌پیش از اجرای طرح تنفس جنگل‌های شمال کشور نادرست اعلام کرده بودند؟ یا ‌پیش از اجرای این طرح میزان بهره‌برداری از جنگل‌های شمال کشور بیش از میزان اعلام شده بود؟ لازم است در این زمینه شفاف‌سازی شود و سازمان‌هایی که نقش مدیریت و اجرایی دارند نظارت، مدیریت و کنترل دقیقی در این زمینه داشته باشند.

وی تاکید کرد: تا زمانی‌که نیاز چوبی کشور بالا اما مواد اولیه کم باشد احتمال قاچاق چوب وجود خواهد داشت و حتی اگر بهره‌برداری از جنگل‌های شمال کشور ممنوع نباشد امکان تامین این نیاز از طریق بهره‌برداری از این جنگل‌ها وجود ندارد بنابراین لازم است از کشورهایی مانند روسیه که ۷۰۰ میلیون هکتار جنگل دارد چوب وارد کنیم چراکه در ایران تنها دو میلیون هکتار جنگل داریم.

دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور یکی دیگر از مشکلاتی که در میزان قاچاق چوب جنگل‌ها موثر بوده را نامتناسب بودن کارخانه‌های چوب احداث شده در شمال با طبیعت کشور دانست و گفت: این کارخانه‌ها و کارگاه‌ها وابسته به تولیدات انبوهی بودند تا ورشکست نشوند و اساس احداث و دریافت مجوز فعالیت آن‌ها بر مبنای استفاده از چوب وارداتی بود اما ‌پس از مدتی این کارخانه‌ها و کارگاه‌ها سود بیشتری در استفاده از درختان جنگل‌های شمال کشور دیدند که هزینه رایگانی برای آنان به همراه داشت و بیشتر این کارگاه‌ها به سمت قطع و قاچاق درختان جنگل‌ها هجوم بردند.

وی ادامه داد: لازم است مسئولان هم موضوع واردات چوب را مد نظر قرار دهند و بر تعهدات کارخانه‌های چوب که براساس آن‌ مجوز فعالیت دریافت کرده‌اند، نظارت کنند و به کارخانه‌های بیشتر مجوز فعالیت داده نشود. یک راهکار دیگر نیز زراعت چوب است که برای اجرایی شدن آن باید سازوکارها و تمهیداتی درنظر گرفته شود تا بخشی از نیاز کشور به جوب تامین شود.

کیادلیری در ‌پایان گفت: لازم است تامین معیشت و کاهش مشکلات اقتصادی جوامع محلی جنگل‌نشین مورد توجه قرار گیرد چراکه در مواردی علت قاچاق چوب ناشی از نیازهای معیشتی جوامع محلی است./ایسنا

تولید خودروهای برقی نیاز به باتری هایی دارد که از عناصر اصلی تشکیل دهنده آن عنصر لیتیم است و استخراج بی رویه این عنصر لطمه شدیدی به محیط زیست وارد می کند.

به گزارش زیست آنلاین، به نقل از سی ان ان، لیتیوم مورد نیاز برای تولید باتری خودروهای برقی، مورد توجه فعالان محیط زیست قرار گرفته است.

هنوز 40 سال از شناسایی گونه گیاهی «گندم سیاه تایم» Tiehm’s buckwheat نگذشته است که خبر احتمال انقراض آن منتشر می شود. گیاهی با گل های زردرنگ که در نوادای آمریکا رشد می کند آن هم به خاطر تولید خودروهایی برقی که دوست دار محیط زیست معرفی می شوند.

هواداران محیط زیست می گویند فواید گندم سیاه بسیار زیاد است اما اهمیت واقعی آن ناشناخته است. آن چه شناخته شده این است که حفظ تنوع زیستی مهمترین عامل حفظ زمین است. گیاه شناسان می گویند توانایی این گیاه برای شکوفایی در محیط زیستی که برای اکثر گیاهان دشوار یا غیر ممکن است، بسیار خیره کننده و چشمگیر است. این گیاه می تواند در خاک فقیر و پر از عناصری مثل بُر و لیتیم دوام بیاورد.

اما لیتیم این روزها به مرکز توجه کسب و کار ها و دولت ها تبدیل شده و یکی از راه های شناسایی معادن لیتیم، رویش گندم سیاه تایم است. کمپانی استرالیایی آیونییر Ioneer‌ هم از سال آینده استخراج معادن لیتیم را آغاز می کند، جایی که گندم سیاه تایم می روید. در زیر این پوشش گیاهی در استرالیا، زیر این خاک بایر 146.5 میلیون تُن لیتیم و بُر وجود دارد که ارزش آن 1.265 میلیارد دلار برآورد می شود.

سرنوشت گندم سیاه تایم، به تصمیم های دشواری گره خورده و در حقیقت مفهوم «فناوری های سبز» را زیر سؤال می برد. پیشه هایی که هنگام دفاع از خودروهای برقی، حفظ محیط زیست و کاهش آلایندگی را بهانه می کنند حداقل باید جنبه های دیگر محیط زیست مثل حفظ تنوع زیستی و جلوگیری از انقراض گونه ها را هم مد نظر داشته باشند. آیونییر در استرالیا استدلال می کند که از یک نگاه کلی، ایجاد معادن لیتیم برای محیط زیست مفید است. باور آنها ای است که با جابه جایی مکانی، امکان بقای این گونه گیاهی ممکن است،‌ ادعایی که هواداران محیط زیست قبول ندارند و زیر سؤال می برند.

ایالت هایی مثل کالیفرنیا و واشنگتن اعلام کرده اند که مرحله به مرحله خودروهای بنزینی را از گردونه تولید و تردد خارج می کنند. تسلا به خاطر تولید خودروهای تمام برقی، به ارزشمندترین خودروساز در بازار سهام تبدیل شده است. خودروسازانی مثل فولکس واگن و جنرال موتورز سرمایه گذاری میلیاردی برای گذر از دوران گذار بنزینی به برقی را شروع کرده اند. خودروهای برقی، سنگ بنای برنامه زیرساختی دولت جدید آمریکا با 174‌میلیارد دلار سرمایه گذاری است.

گسترش خودروهای برقی بدون استخراج لیتیم امکان پذیر نیست. لیتیم عنصری بسیار حیاتی و مهم در تولید باتری ها است. اگر قرار باشد اهداف توافقنامه پاریس در خصوص آب و هوا محقق شود استخراج لیتیم نسبت به سال 2020 باید 42 برابر شود. معادن موجود و معادن در حال احداث لیتیم فقط کفاف نیمی از تقاضا تا سال 2030 را می دهند.

ایالات متحده در حال حاضر فقط یک معدن فعال لیتیم دارد. تا سال 2030 این کشور معادل 500 هزار تُن کربنات لیتیم نیاز دارد. این تحقیقات را شرکت مشاوره ای RK Equity در نیویورک انجام داده است. کل بازار کربنات لیتیم در جهان در سال گذشته 325‌ هزار تن بوده است.

از 255 گونه گندم سیاه شناخته شده، 80 گونه آن در نوادا است و 11 گونه آن خاص این ایالت است. ایجاد معادن لیتیم می تواند انقراض این گونه گیاهی را کلید بزند.

مرکز تنوع زیستی The Center for Biological Diversity گروه هوادار محیط زیست است که از دولت آمریکا خواسته است گندم سیاه تایم را در فهرست گونه های حفاظت شده و در شرف انقراض قرار دهد. قاضی دادگاهی در نوادا در 21 آوریل حکم داده است که سازمان شیلات و حیات وحش ظرف یک ماه تکلیف این گونه گیاهی را از لحاظ انقراض روشن کند.

جیم مورفیلد Jim Morefield از گیاه شناسان منابع طبیعی و حفظ محیط زیست نوادا می گوید ما نمی دانیم با انقراض گندم سیاه تایم، چه بخش های دیگری از محیط زیست نابود می شوند. مخصوصاً که گیاهان دیگر توانایی رشد و نمو در چنین خاکی را ندارند.

در ماه سپتامبر 2020، هزاران گیاه گندم سیاه از دست رفتند که باعث شد دولت فدرال تحقیقاتی را در این زمینه انجام دهد و نتیجه این تحقیق این بود که سنجاب ها به دلیل شرایط خشکسالی برای بقا به خوردن این گیاه روی آورده اند. هر چند عده ای گمان برده بودند که به خاطر احداث معدن این اتفاق افتاده است. نوآمی فراگا Naomi Fraga مدیر برنامه های حفاظت محیط زیست در بوتانیک گاردن [باغ گیاه شناسی] کالیفرنیا می گوید بر اساس آزمایش های DNA‌ انجام شده، ربط کافی بین از بین رفتن گیاه گندم سیاه و خسارتی که سنجاب ها به وجود آورده اند، به دست نیامده است.

رئیس هیئت مدیره شرکت استرالیایی آیونییر گفته است که این گیاهان را به محلی متفاوت اما نزدیک به معدن انتقال خواهند داد و تمهیدات لازم برای محافظت از آن انجام می شود. از جمله جلوگیری از خورده شدن این گیاهان توسط جوندگان. بخشی از این گیاه هم در محل اصلی حفظ خواهد شد. به بیان دقیق تر 30 درصد باقی می ماند و 65 درصد منتقل می شود.

اما مورفیلد، گیاه شناس از نوادا می گوید انتقال گیاهان در گذشته نشان داده است که تجربه موفقی از آب در نمی آید چون گیاهان خود رابه خاک خاص وفق می دهند. با ایجاد و احداث معدن حدود 80 درصد از این گیاهان از بین می روند و شانس بقای آنها به شدت کاهش خواهد یافت.

رئیس هیئت مدیره آیونییر می گوید تغییرات پوشش های گیاهی بستگی زیادی به گرمایش زمین و تغییرات آب و هوایی دارد و خودروهای برقی از سرعت این تغییر می کاهد و در نتیجه روی کل تنوع زیستی اثر دارد نه یک گیاه یا گونه خاص. ضمن آن که سازندگان معادن برای حفظ این گونه خاص برنامه ریزی خواهند کرد./انرژی امروز

زیست آنلاین: بر اساس گزارشی که نخست وزیر انگلیس، بوریس جانسون در اختیار دارد، کشورهای گروه هفت (G7) باید 10 تریلیون دلار سرمایه گذاری کنند تا بتواند به کمک آن، روند تولید واکسن کرونا و واکسیناسیون را سرعت ببخشند و تحول گسترده ای در انرژی برای کند کردن تغییرات آب و هوایی ایجاد کند.

به گزارش زیست آنلاین، انتظار می رود که جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده به سایر رهبران گروه هفت در اجلاس G7 به ریاست جانسون در کورن وال، جنوب انگلیس، در تاریخ 11 تا 13 ژوئن بپیوندد.

جی 7 در سال 1975 به عنوان محفلی برای ثروتمندترین کشورهای غرب برای بحث در مورد بحران هایی مانند تحریم نفتی اوپک تأسیس شد و در این اجلاس در مورد بزرگترین تهدیدها از جمله چین، روسیه، تغییرات آب و هوایی و بیماری کرونا بحث خواهد شد.

نیکلاس استرن، استاد اقتصاد در دانشکده اقتصاد لندن، در گزارشی به جانسون گفت که جی 7 یک فرصت مهم برای ثروتمندترین اقتصادهای غرب برای ایجاد تغییر واقعی در اقتصاد جهانی است.

وی در این گزارش آورده است: “حرکت به جهانی با انتشار صفر و مقاوم از نظر آب و هوایی، بزرگترین فرصت اقتصادی، تجاری و بازرگانی زمان ما را فراهم می کند.”

وی گفت: “در قلب چشم انداز پیشنهادی برای پاسخ اقتصادی به همه گیری کرونا، یک برنامه هماهنگ سرمایه گذاری جهانی برای بازیابی، بازسازی و تحول است که می تواند انواع سرمایه فیزیکی، انسانی طبیعی و اجتماعی را تقویت کند.”

به گفته وی، کشورهای گروه 7 باید هدف جمعی برای افزایش سرمایه گذاری سالانه 2 درصد از تولید ناخالص داخلی بیشتر از مقدار قبل از همه گیری برای این دهه و فراتر از آن و بهبود کیفیت سرمایه گذاری، معادل حدود 1 تریلیون دلار در سال برای سرمایه گذاری اضافی طی دهه آینده، تعیین کنند.

رهبران G7 باید با بستن فوری سقف سرمایه گذاری 20 میلیارد دلاری COVAX، برنامه ای جهانی برای تهیه واکسن ها، به طور عمده برای کشورهای فقیر، از تولید به موقع واکسن در سطح جهان اطمینان حاصل کنند.

پس از آنكه جانسون از كشورها خواست تا بیش از صحبت در مورد تغییرات اقلیمی برای آن اقدام کنند، در این گزارش آمده است كه گروه G7 باید راه های معتبری برای دستیابی به اهداف آب و هوایی بایدن ارائه دهد.

گروه هفت باید حداکثر تا سال 2025 تمام یارانه های سوخت های فسیلی را حذف کند، انتقال گسترده انرژی انجام دهد، به حمایت از سرمایه گذاری های سوخت های فسیلی در خارج از کشور پایان دهد و حداقل مالیات سود شرکت ها را 21 درصد در نظر بگیرد.

منبع: Reuters