موسی احمدزاده در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه حمایت از تولید نیازمند تفکر استراتژیک است، گفت: تولید یک شبه اتفاق نمی‌افتد و نیازمند ابزار و مدیریت هوشمندانه است. بنابراین تولید با شعار و بدون تحلیل رقبا به ویژه رقبای منطقه امکان پذیر نیست. البته نمی‌توانیم خودمان را با کشورهای توسعه پایدار و پیشرفت که بیش از ۱۰۰ سال است در این صنعت فعالیت می‌کنند مقایسه کنیم، اما می‌توانیم ایران را با کشور ترکیه مقایسه و بررسی کنیم که این کشور ۳۰سال پی در چه نقطه‌ای بوده و چه اقداماتی انجام داده که در حال حاضر می‌تواند به کشورهای اروپایی محصولات آرایشی بهداشتی صادر کند و از این نوع کشورها الگوبرداری کنیم.
وی با اشاره به بازار پررونق محصولات آرایشی بهداشتی در منطقه، گفت: باید بررسی شود که چرا تولید محصولات آرایشی بهداشتی در سال های گذشته در ایران صادرات محور نبوده و چرا برندهای ایرانی عمر کوتاهی دارند که یکی از دلایل آن طراحی نکردن استراتژی‌های درست است ست که در نتیجه آن برندهای ایرانی نمی‌توانند رقبای خارجی را تهدید کنند. همچنین مدیریت ناکارآمد دولت‌ها که از متخصصین در فرایند امور تولید، واردات و صادرات استفاده نمی‌کنند منجر به ایجاد فرصت برای قاچاقچیان شده است.
بازار مملوء از کالای قاچاق و تقلبی
احمدزاده با بیان اینکه ممنوعیت واردات محصولات آرایشی بهداشتی باعث شده بازار مملو از کالاهای قاچاق، تقلبی و زیرزمینی شود، تصریح کرد: آسیب اصلی این فرآیند برای مصرف‌کننده نهایی است. این در حالی است که مسئولین شعار می‌دهند جلوی واردات را گرفتند، اما به این نکته توجه نمی‌کنند نمی‌توانند ۱۵ مرز کشور را کنترل کنند.
عضو هیئت مدیره انجمن واردکنندگان فرآورده های بهداشتی، آرایشی و عطریات ایران با اشاره به لزوم بررسی سیستم‌های معیوب برای گسترش تولید داخل، تصریح کرد: یکی از سیستم‌های معیوب زیرساخت‌های لجستیکی است که باعث شده کالا یا مواد اولیه ماه‌ها در گمرک دپو شود. بنابراین لازم است ابتدا سیستم‌های ترخیص، تخصیص ارز و سایر بخش‌های مرتبط یکپارچه شود.
وی افزود: راه‌حل این مشکلات استفاده از پیشکسوتان صنعت آرایشی بهداشتی و نخبگان دانشگاهی برای تدوین استراتژی تولید کالای صادرات محور بر اساس مزیت رقابتی و شایستگی‌های ممتاز کشور خودمان به بخش تولید وارد شویم. توجه به این نکته ضروری است که ورود ما به تولید محصولاتی که نمی‌توانیم با آنها در سطح بین المللی رقابت کنیم به معنی هدر دادن سرمایه ملی است.
احمدزاده با بیان اینکه با توجه به تداوم تحریم در سال‌های گذشته تولیدکنندگان می‌توانند از آن عبور کنند، تصریح کرد: ما شاهد خودتحریمی هستیم و بروکراسی‌های اداری اجازه نمی‌دهد تولید رشد کند. برای مثال موازی کاری اداری باعث شده است تولیدکنندگان برای واردات مواد اولیه یا حتی وارد کنندگان برای واردات محصول نهایی مجبور به اخذ مجوز از وزارتخانه‌های مختلف باشند.
چرا با وجود تخصیص نیافتن ارز به برخی کالاها، قیمت آن به ۲۵ هزار تومان رسید؟
وی افزود: بانک مرکزی در زمان اعلام ممنوعیت واردات محصولات آرایشی بهداشتی در یک سال و نیم پیش گفته بود که در صورت تخصیص ارز به این محصولات قیمت آن بالا می‌رود و الان سوال ما این است که با وجود تخصص نگرفتن ارز به محصولات آرایشی بهداشتی چرا نرخ ارز از ۱۲ هزار تومان به ۲۵ هزار تومان رسیده است.
به گفته عضو هیئت مدیره انجمن واردکنندگان فرآورده های بهداشتی، آرایشی و عطریات ایران ۲۰۰ کانتینر محصولات آرایشی بهداشتی حدود یک سال است که در گمرک باقی مانده که با مشکل تامین ارز مواجه است.
به گزارش ایسنا، از اردیبهشت ماه سال گذشته واردات تمام لوازم آرایشی و بهداشتی به غیر از عطریات، متوقف شد و در پی آن دست‌اندرکاران واردات این محصولات نسبت به افزایش قاچاق لوازم آرایشی هشدار دادند، چراکه به گفته آنها تولید لوازم آرایشی در کشور پاسخگوی نیاز نیست و ممنوعیت واردات این محصولات باعث افزایش کالای تقلبی و قاچاق در بازار شده است.
