نوشته‌ها

به گزارش ایلنا، بر اساس تحلیل نقشه‌های همدیدی و آینده‌نگری سازمان هواشناسی امروز سامانه بارشی در نوار غربی کشور فعال بوده و باعث رگبار، رعدوبرق و وزش باد شدید موقتی در شمال غرب،‌ غرب، جنوب غربی و دامنه‌های جنوبی البرز در استان‌های قزوین،‌البرز و غرب تهران می‌شود.

در جنوب غرب کشور در استان‌های خوزستان، ایلام و لرستان وزش باد شدید، نفوذ گردوخاک و کاهش کیفیت هوا ادامه دارد. در مرکز،‌ جنوب، شرق و جنوب شرق کشور نیز ابرناکی، رگبار پراکنده گاهی رعدوبرق و وزش باد شدید و خیزش گردوخاک روی می‌دهد.

فردا یکشنبه این وضعیت در مناطق ذکر شده ادامه خواهد داشت، ضمن این‌که طی 2 روز آینده در سواحل دریای خزر به ویژه گیلان و غرب مازندران بارش باران با احتمال رعدوبرق پیش بینی شده است.

روز دوشنبه در نوار غربی کشور جو پایداری همراه با افزایش دما حاکم می‌شود و در نوار شرقی کشور افزایش ابر، رگبار پراکنده همراه با رعدوبرق و وزش باد شدید روی می‌دهد و سامانه بارشی به‌تدریج از کشور خارج خواهد شد.

روز سه‌شنبه در برخی مناطق واقع در شمال غرب، ارتفاعات البرز مرکزی، شرق سمنان و خراسان رضوی بارش پراکنده روی می‌دهد. روز چهارشنبه در استان‌های واقع در مرز غربی کشور و برخی مناطق شمال غرب ابرناکی، رگبار پراکنده، گاهی وزش باد و خیزش گردوخاک انتظار می‌رود.

امروز و فردا در شمال غرب، غرب، سواحل دریای خزر و دامنه‌های جنوبی البرز کاهش نسبی دما روی می‌دهد و از دوشنبه تا چهارشنبه در این مناطق روند افزایش دما حاکم می‌شود.در شمال شرق و شرق کشور نیز کاهش نسبی دما طی امروز و فردا و افزایش نسبی دما از روز سه‌شنبه پیش بینی شده است.

ساری- استاندار مازندران خواستار برنامه ریزی برای توسعه صنعت در روستاها شد و گفت: برنامه راهبردی مشخصی برای اقتصاد نداریم.

به گزارش خبرنگار مهر، سید محمود حسینی پور ظهر یکشنبه در نشست با اعضای خانه صمت مازندران با بیان اینکه راهبرد مشخصی در اقتصاد نداریم، گفت: اقتصاد ما با تغییرات هر دولت دچار تغییر می‌شود که اشکال است.

وی با اظهار اینکه در حوزه اقتصادی مردم سختی‌های زیادی را تحمل کردند، گفت: این درحالی که مردم در بسیاری از حوزه‌ها احساس غرور کردند ولی در حوزه اقتصادی سرشکسته شدند و بخشی عمده‌ای از این مشکلات ساختاری است.

وی گفت: فلش گذاری‌های اقتصادی جزیره‌ای و مرحله‌ای بود و راهبردی نبوده است، هرچند در برخی حوزه‌های اقتصادی نیازمند تصمیمات ملی هستیم اما برخی از مسائل مربوط به تصمیمات استانی است.

حسینی پور یادآور شد: مازندران با دارابودن مردم باهوش باید وضعیت بهتری داشته باشد زیرا ما مسئول حال مردم هستیم و هنر ما باید این باشد که مجموعه مدیریت استان را با مدیریت ملی ارتباط دهیم.

استاندار مازندران با اظهار اینکه صنعت در استان از قبل از انقلاب هدفگذاری شد، گفت: همچنان اسم نساجی مازندران در صنعت می‌درخشد و نگاه من این است تا کمیته ویژه ای برای حل مشکلات فراروی صنعت تشکیل شود.

وی رفع مشکلات بانکی برای جامعه صنعتی استان را لازم دانست و گفت: برای صنعت روستا در استان باید برنامه ریزی و فکر شود.

گرگان- معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی گلستان گفت: کاشت برنج در گلستان توجیه اقتصادی ندارد و آسیب جدی به خاک و منابع آب استان وارد می کند.

محمدرضا عباسی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: یک دلیل مهمی که باعث شده کشاورزان در کشور ما به کاشت برنج روی بیاورند، این است که آب در کشور ما بسیار ارزان است و به قیمت واقعی در اختیار کشاورزان قرار نمی گیرد.

معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی گلستان اضافه کرد: کنجد، سویا و پنبه جزو محصولات مهم کم آب بر در استان گلستان است که در تابستان کشت می شود ولی به دلیل قیمت و عملکردی که دارند نمی توانند با برنج رقابت کنند و تنها در صورتی این محصولات می توانند جایگزین مناسبی برای برنج شوند که ارز چهار هزار و ۲۰۰ تومانی حذف و قیمت آب جهانی شود.

عباسی ادامه داد: دولت باید مشوق هایی برای کشاورزان در نظر بگیرد تا محصولات کم آب بر را جایگزین کشت برنج در کشور کنند.

وی ترویج کاشت گیاهان علوفه ای را در استان مناسب دانست و افزود: اگر کشاورزان به کشت بیشتر گیاهان علوفه ای روی بیاورند علاوه بر آن که خوارک دام ها تامین می شود هزینه تمام شده گوشت و محصولات لبنی هم پایین می آید.

عباسی اضافه کرد: اولین دلیلی که باید کشت برنج را در استان به حداقل برسانیم مشکلات زیست محیطی و کاهش سطح ایستایی آب است و با کشت مداوم برنج هر چند سال یک بار چاه های ما نیاز به کف شکنی پیدا کرده، سطح آب های زیر زمینی پایین تر می رود و ساختمان خاک فرو می ریزد.

خطر ابتلا به بیماری های مهلک مانند سرطان و مشکلات حاد پوستی

معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی گلستان اذعان کرد: برنج کاران از سموم مختلف نظیر ازت و نیترات برای دفع آفات از محصول خود استفاده می کنند و استفاده از این سموم علاوه بر اینکه آب های زیر زمینی را آلوده می کند و به محیط زیست آسیب می رساند تهدید جدی برای خود کشاورزان است و متاسفانه در درازمدت آن ها را با مشکلات ریوی، بیماری های پوستی و حتی سرطان درگیر می کند.

وی ادامه داد: به دلیل کاشت برنج در استان ما هر ساله با پدیده نشست زمین مواجه هستیم و این مسئله به جاده ها، تاسیسات و ساختمان های ما خسارت وارد می کند.

عباسی با بیان اینکه در تمام دنیا در مناطقی که بارندگی بالای هزار تا دو هزار میلی متر در سال دارند برنج کاری می شود گفت: استان ما به طور متوسط ۴۵۰ میلی متر در سال بارندگی دارد و در برخی مناطق شمال استان که برنج کاشته می شود تنها ۳۵۰ میلی متر در سال بارش داریم که درچنین شرایطی کشت برنج هیچ توجیه اقتصادی ندارد.

وی تاکید کرد: اگر با وجود بارش کم، کشاورزان برنج می کارند تنها به دلیل آن است که هزینه واقعی برای نهاده و آب پرداخت نمی کنند.

وی افزود: کشورهای مثل هند و پاکستان در تمام سال بارش دارند و زمین هایشان غرقاب است و هیچ محصول دیگری نمی توانند بکارند و از طرفی به دلیل بارش های زیاد هزینه تولید برنج بسیار پایین است.

با وارد کردن برنج آب مجازی به کشور وارد می کنیم

معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی گلستان خاطر نشان کرد: با توجه به تغییر اقلیم استان گلستان و خشکسالی های اخیر کشت برنج آسیب جدی به خاک و آب استان وارد می کند و باید دولت شرایط را برای کشت محصولات جایگزین آماده کند.

وی اضافه کرد: ما با وارد کردن برنج از کشورهای دیگر عملا آب مجازی به کشور وارد کرده و منابع آب خود را حفظ کرده ایم.

عباسی گفت: در حال حاضر بیش از ۹۰ درصد کنجاله و روغن مصرفی کشور ما وارداتی است و اگر دولت قیمت محصولاتی نظیر سویا و کنجد را افزایش دهد و کشاورز را حمایت کند، قطعا کشت این محصولات جایگزین برنج می شود و علاوه بر آنکه از آسیب های کشت برنج در استان رهایی پیدا می کنیم در تولید روغن و نهاده دام هم خودکفا می شویم.

علی موسی خانی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی بیان کرد: طبق برنامه ریزی، امسال ۷۰۰ تن بذر بدون کرک پنبه در اختیار کشاورزان طرف قرارداد کشت قرار خواهد گرفت.

به گفته وی سازمان جهادکشاورزی گلستان از چند سال قبل پیگیر احیای این کارخانه و برگشت آن به تولید بذر بدون کرک پنبه بود که از سال زراعی قبل با مشارکت بخش خصوصی ۱۰۰ تن بذر به صورت آزمایشی تولید کرد که قرار است امسال این رقم به ۷۰۰ تن برسد .

کارخانه بذر بدون کرک پنبه گرگان در سال ۱۳۷۲ با ظرفیت اسمی چهار تن در ساعت به بهره برداری رسیده بود.

رئیس اداره پنبه و دانه های روغنی سازمان جهادکشاورزی گلستان ادامه داد: از بین رفتن عوامل بیماری‌زا و قارچ، حذف بذر پوچ و نارس، ضدعفونی کارخانه‌ای قارچ کش و حشره‌کش، امکان کشت با اکثر دستگاه‌های کارنده، جوانه‌زنی سریع، صرفه‌جویی در هزینه و نصف شدن بذر مصرفی در هکتار از ۴۰ به ۲۰ کیلوگرم از مزایای مهم استفاده از بذر بدون کرک در مقایسه با بذر کرکدار است.

نیاز بذر مصرفی پنبه در گلستان بین ۷۰۰ تا هزار تن در هر سال زراعی است.

موسی خانی اضافه کرد: عمده ارقام کشت پنبه از سوی پنبه کاران گلستان شامل گلستان، لطیف،حکمت و سپید است.

به گزارش ایرنا، کشت پنبه در استان گلستان که در گذشته به سرزمین طلای سفید معروف است، هر ساله با مساعد بودن شرایط آب و هوایی از اردیبهشت ماه با ریختن بذر در مزرعه آغاز شده و برداشت محصول از این کشتزارها تا اواخر دی ادمه دارد.

مطابق گزارش سازمان جهادکشاورزی گلستان، امسال در ۱۸ هزار هکتار کشت پنبه در این استان انجام شدکه خشکسالی سبب برداشت زودهنگام این محصول و کاهش تولید از ۴۰ هزار تن رقم پیش بینی شده به ۲۵ هزار تن شد.

از ابتدای برداشت وش پنبه در سال جاری تاکنون کارخانه های پنبه پاک کنی گلستان موفق به خرید توافقی ۲۲ هزار تن محصول از کشاورزان شدند.

اقلیم متنوع، زمین های زراعی مستعد، وجود مرکز تخصصی تحقیقات پنبه کشور، استقرار کارخانه های پنبه پاک کنی و روغن کشی و واحد ریسندگی و بافندگی از جمله ظرفیت های سرمایه گذاری برای رونق زراعت پنبه در گلستان است.

استان مرزی گلستان دارای ۶۶۷ هزار هکتار زمین زراعی حاصلخیز است که هر ساله به زیر کشت محصولات زراعی مختلف از جمله پنبه می‌رود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از گرگان، علی موسی خانی رئیس اداره پنبه و دانه‌های روغنی سازمان جهاد کشاورزی گلستان گفت: بذر پنبه برای کشت هر سال به اندازه کافی در استان به صورت بذر کرک دار تولید می‌شود.

او ادامه داد: سال ۷۴ کارخانه‌ای برای کرک زدایی بذور پنبه راه اندازی شد، اما به دلیل بروز مشکلاتی موفق به انجام این کار نشد تا اینکه امسال با برطرف شدن مشکلات مقرر شده کرک زدایی بذور پنبه انجام شود.

موسی خانی درباره فواید کرک زدایی بذر پنبه گفت: درفرآیند کرک زدایی آفت و بیماری‌های احتمالی که همراه بذر وجود دارد از بین می‌رود.

او ادامه داد: بذرعلف‌های هرز، دانه‌های شکسته و عوامل خارجی در هنگام کرک زدایی از بذور پنبه تفیک می‌شود و در نهایت یک بذر باکیفیت خوب به دست می‌آید.

موسی خانی گفت: با کرک زدایی امکان ضدعفونی کردن بذور پنبه با حشره کش‌ها و آفت کش‌ها فراهم می‌شود.

او ادامه داد: فرآیند کشت بذور کرک زدایی شده با هر مدل دستگاه کارنده‌ای امکان پذیر است و اگر در گذشته برای هر هکتار زمین ۴۰ کیلوگرم بذر کرک دار پنبه اسفاده می‌شد در روش کرک زدایی شده، ۱۲ تا ۱۳ کیلوگرم برای هر هکتار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
موسی خانی گفت: در بذور کرک زدایی شده جوانه زنی سریع‌تر اتفاق می‌افتد و تراکم سبز خوبی در مزرعه ایجاد می‌کند و از کشاورزان درخواست می‌کنیم برای سال جدید از این موضوع استقبال کنند.

تهران- ایرنا- روزنامه شهروند در گفت‌وگویی آورد: از هزار هکتار زمین پنبه‌ای که سال‌ها پیش در استان گلستان کشت می‌شد، تنها ١٠هزار هکتار باقی مانده است. پنبه‌ای که زمانی موتور محرک صنایع نساجی بود و ٢١ کشور دنیا مقصد صادرات آن بودند.

در ادامه گفت‌وگوی ۲۲ دی روزنامه شهروند با محمد حسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه آمده است: میان جهانیان به طلای سپید معروف است، اما برخلاف رنگش این روزها کشاورزان پنبه را سیاه‌بخت کرده. نرخ پنبه ارزان است؛ مشتری ندارد؛ مثل شالی آسان نیست و هر کدام از تجهیزات کاشت و داشت و برداشتش قیمتی دارند که سر به فلک می‌زند. اما چه شد که روزگار رونق پنبه، همچو خوابی خوش به پایان رسید؟

پنبه‌ای که می‌توانست صنعت پوشاک را زندگی دوباره ببخشد و جایگاه بی‌رقیبی در درآمد ارزی کشور داشته باشد. همین پرسش بود که ما را واداشت تا سراغ محمد حسین کاویانی، مدیرعامل صندوق پنبه ایران برویم. کاویانی از سال ٥٢ به استخدام اداره پنبه وزارت کشاورزی وقت درآمد و تا سال ٨٠ در این اداره به فعالیت مشغول بود. پس از آن بود که به صندوق پنبه ایران آمد. گفته‌های او درباره کشت پنبه و نقش آن در نظام زراعی ایران شنیدنی و البته واقع‌بینانه است. این مصاحبه در دو قسمت منتشر خواهد شد که قسمت اول آن را در ادامه می‌خوانید:

آقای کاویانی در دهه‌های اخیر سطح زیر کشت پنبه در کشور بسیار پایین آمده است و کشاورزان هر روز کمتر از قبل به این محصول روی می‌آورند؟ در طی دهه‌های اخیر چه اتفاقی افتاده است؟

پیش از هر چیز باید بگویم پنبه به خصوص در استان‌های شمالی کشور در تناوب با غلات بهترین محصول است. امروز بر کسی پوشیده نیست که سرلوحه دفتر زراعت تناوب است. اگر تناوب رعایت نشود، نباید انتظار کاهش هزینه و افزایش عملکرد در هکتار را داشته باشیم. بهترین تناوب در استان گلستان و استان‌های دیگری که گندم کشت می‌کنند، پنبه است، چراکه ریشه‌های پنبه برعکس غلات، بلند است و تناوب کشت میان غله و پنبه این امکان را می‌دهد که یک سال سطح خاک و سال دیگر عمق خاک استراحت کند.

از سوی دیگر پنبه با کشت‌های دیگر آفت مشترک ندارد و تناوب آن با محصولی مثل گندم این اجازه را می‌دهد که آفات به طور طبیعی امکان رشد نداشته باشند.

ما تا اواخر دهه ٥٠ خورشیدی، سطح کشت پنبه بسیار بالایی داشتیم. استان گلستان که مرکز کشت پنبه بود، ١٨٠هزار هکتار از زمین‌هایش را زیر کشت این محصول داشت و پنبه این استان نه‌تنها نیاز داخل را تامین می‌کرد که به ٢١ کشور دنیا نیز صادر می‌شد. با این حال، امروز سطح زیر کشت پنبه استان گلستان به زحمت به ١٠‌هزار هکتار می‌رسد.

در استان مازندران نیز همین فرآیند را می‌بینیم. اگر آمار را بررسی کنید می‌بینید که برای مثال در سال ٥٣ استان مازندران ٥٠هزار هکتار پنبه داشته است، اما امروز سهم پنبه از استان مازندران به ١٠٠هکتار هم نمی‌رسد و آن هم تنها در زمین‌هایی زراعی بهشهر.

اواسط دهه ٥٠، زمانی که سطح کشت پنبه رو به افول بود، من به وزیر کشاورزی وقت نامه نوشتم و هشدار دادم که کاهش سطح کشت نه‌تنها صنایع نساجی را زمین‌گیر می‌کند، بلکه در طولانی‌مدت باعث افزایش حاشیه‌نشینی و تشدید فقر در استان گلستان و استان‌های مجاورش می‌شود.

بدون شک محصولات دیگری جایگزین پنبه شده بودند. چرا نکاشتن پنبه باید فقر را تشدید کند؟

ماجرا وجوه مختلفی دارد. مسأله پیش از هر چیز به شیوه کشت و داشت پنبه بازمی‌گردد که تفاوت اساسی با محصولات دیگر دارد. زراعت پنبه به سادگی محصولاتی مثل شالی یا گندم نیست. ردیف‌کار می‌خواهد، مراقبت‌های ویژه خود را نیاز دارد و مسائل دیگری از این دست.

از سوی دیگر پس از برداشت، نیاز به تصفیه پنبه است که این هم نیروی کار زیادی می‌طلبد. همه اینها به کنار چه آن روز و چه حالا زراعت پنبه در کشور ما به صورت دستی و با نیروی کار انسانی انجام می‌شود.

به همین دلیل زمین‌های پنبه‌کاری استان گلستان نیاز به کارگر داشتند. نهایتا سطح کشت پنبه که از اواسط دهه ٤٠ تا اواسط دهه ٥٠ افزایش پیدا کرد، باعث شد تا بزرگ‌مالکان مناطق پنبه‌خیز کارگران بیشتری بر سر زمین‌ها بیاورند که بیشتر این کارگران مهاجران استان سیستان‌وبلوچستان بودند.

مثل همین امروز، آن موقع هم سیستان‌وبلوچستان مشکلات خشکسالی و محرومیت‌های خود را داشت. کسانی که از این استان می‌آمدند، با حداقل‌ها می‌ساختند، اما رفته‌رفته می‌توانستند در زراعتی که انجام می‌دهند، رونقی به زندگی خود دهند و بعضی هم خود صاحب زمین شوند.

سطح کشت پنبه که کاهش پیدا کرد، کشاورزی که تمام سال را بر سر زمین بود، حالا دیگر نیازی به کارگر بیشتر نداشت. کارگران نیز کار دیگری جز کشاورزی بلد نبودند و شغل دیگری هم برای آنها تعریف نشده بود. همین مسأله باعث شد که به حاشیه‌نشینی در شهرهای استان گلستان و استان‌های مجاور روی بیاورند.

از سوی دیگر امنیت هم از نهاد زراعت می‌رفت، چراکه دیگر کارگری نبود که باردهی محصول را با کار خود تضمین کند. این روند نزولی کاهش پنبه ادامه پیدا کرد، اما با این حال، در کل کشور همچنان نزدیک به ١٥٠هزار هکتار پنبه کشت می‌شد. در واقع ما بازارهای صادراتی پنبه را -که اگر ادامه می‌یافتند، می‌توانستند به بازار صادراتی نخ، پارچه و لباس تبدیل شوند- یکی‌یکی از دست دادیم، اما تا آخر دهه ٧٠ همچنان می‌توانستیم نیاز صنایع نساجی به پنبه را تامین کنیم.

عاقبت سال زراعی ٧٩-٧٨ وزارت صنایع وقت اعلام کرد که ما نیاز به ٢٢٦هزار تن پنبه داریم. این در حالی بود که کل کشور تا آن سال بیش از ١٢٠هزار تن پنبه مصرف نمی‌کرد. با این حال، وزارت جهاد کشاورزی وقت صورت‌جلسه‌ای را امضا کرد که قیمت وش از ٢٨٠ تومان به ٣٤٠ تومان برسد، اما درنهایت قیمت ٣٢٠ تومان برای وش پنبه تصویب شد. این انگیزه‌ای بود که کشاورزان پنبه بکارند و آن سال زمین‌های بیشتری زیر کشت رفت و در نتیجه ٤٩هزار تن پنبه تصفیه‌شده، مازاد بر نیاز صنایع نساجی در کشور باقی ماند. از آن روز تا سال زراعی بعدی، نمایندگان استان‌ها به وزیر کشاورزی فشار می‌آوردند که پنبه‌های تصفیه‌شده روی دست کشاورزان مانده و فکری به حال آنها کنید.

نهایتا صندوق پنبه را که در آن زمان آقای مهندس معنوی رئیسش بود، مکلف کردند ٢٥هزار تن پنبه به قیمت هر کیلو ٩٨٠ تومان بخرد.

بازار پنبه با خروج این مقدار تنظیم شد، اما سال بعد همین اتفاق افتاد، به اضافه آنکه ١٤هزار تن دیگر نیز از سال گذشته باقی مانده بود. وزارتخانه باز هم صندوق پنبه را مکلف کرد که از بانک کشاورزی ١٠میلیارد تومان وام بگیرد و پنبه کشاورزان را بخرد. پس از این خرید بود که من از اداره پنبه وزارتخانه بازنشست شدم و به صندوق پنبه ایران آمدم.

یعنی شما که آمدید پنبه‌ها خریداری شده بود؟

بله؛ پس از این خود وزارتخانه دستور داد پنبه‌های موجود را به قیمت ٧٩٥ تومان به صنایع نساجی بفروشیم. یعنی در هر کیلو بیش از ٢٠٠ تومان ضرر می‌کردیم. با این حال، دولت تضمین کرد که ما پنبه‌ها را بفروشیم و خود دولت میزان خسارت را به صندوق پرداخت کند.

مقداری از این پنبه‌ها فروخته شد، اما ‌١٣هزار تن سال گذشته همچنان باقی ماند. درنهایت مجوز صادرات گرفتیم و کار سامان گرفت، چراکه پنبه‌ها داشت در محوطه کارخانه‌های تصفیه زیر آفتاب و باران نابود می‌شد.

یک سال از این قصه گذشت و سال ٨٢ از راه رسید. کشاورزان هم زمین‌های خود را زیر کشت پنبه برده بردند و داشتند آماده برداشت می‌شدند که یک روز در جلسه وزارت کشاورزی با اصناف، آقای بصیری، دبیر انجمن صنایع نساجی اعلام کرد ما نیاز به ٣٥هزار تن پنبه طول تار بلند داریم.

پنبه طول تار بلند یعنی پنبه‌ای که الیافش از ٣١ میلی‌متر بیشتر است و کمتر از این مقدار پنبه طول تار متوسط خوانده می‌شود. اصولا پنبه طول تار بلند استفاده‌های خاص و بسیار ظریفی دارد و کشورهای زیادی هم در دنیا آن را کشت نمی‌کنند. در کل دنیا، پنبه طول تار بلند در آمریکا، آفریقا، مصر و بخش‌هایی از تاجیکستان کشت می‌شود.

آقای بصیری که این نکته را در جلسه گفت و تقاضای واردات پنبه طول تار بلند را داشت، من پرسیدم که چرا تا سال گذشته نیازی به پنبه طول تار بلند نداشتید؟ آیا این ظرفیت امسال ایجادشده یا آن را در سال‌های پیشین هم داشته‌اید؟ اگر سال‌های پیشین هم بوده از همان‌جایی تامین کنید که از قبل می‌کردید و نیازی به واردات نیست و اگر امسال چنین ظرفیتی ایجاد کرده‌اید، کارخانه‌های نخ‌ریسی را که پنبه طول تار بلند می‌خواهند، به ما نشان دهید.

متاسفانه آن روز به حرف من توجه نکردند و جواز واردات را دادند. علت چه بود، نمی‌دانم و قضاوتی هم ندارم، اما همان سال نرخ جهانی پنبه زیر یک دلار آمد و قیمت پنبه وارداتی از پنبه داخلی ارزان‌تر شد. با این حال، گفتیم پنبه طول تار بلند را یا آزمایشگاه باید تشخیص دهد یا کارشناس. این مسأله در صلاحیت کارشناس گمرک نیست. مقامات وقت وزارت جهاد کشاورزی گفتند پیگیری می‌کنیم که اگر پنبه طول تار متوسط آوردند ٢٥درصد تعرفه دهند.

با این حال، برخی کارخانه‌ها پنبه را وارد کردند. اولین محموله‌ای که وارد ایران شد، من نمونه گرفتم و تحویل آزمایشگاه خود وزارت جهاد کشاورزی دادم. همزمان یک نمونه از پنبه شهرستان فردوس هم دادند تا طول تار آن را اندازه بگیرند. نتیجه‌ای که آزمایشگاه وزارتخانه اعلام کرد این بود: طول پنبه وارداتی به ٢٨میلی‌متر و طول پنبه‌ای که در داخل کشور کشت شده بود به ٣٠میلی‌متر می‌رسید.

واردات اولین بذر پنبه در دوران میرزاتقی‌خان

زراعت پنبه آمریکایی در ایران در ١٢٦٦ آغاز گردید؛ بنیانگذار آن «ستاکینگ» کشیش آمریکایی در ارومیه بود؛ در همان سال وزیر تجارت عثمانی نیز تخم پنبه را به کشور خود برد که کشت آن را ترویج کند؛ ستاکینگ اما در ایران نخست تخم پنبه را در مساحت سه طناب زمین کاشت و مردم به تماشا آمدند.

گل هایی از آن چیدند و به دیگران نشان دادند، نمونه از غوزه شکفته آن را نزد دولت فرستاد و نوشت: مردم از تخم آن طالب شدند و دور نیست که چند وقت بعد از این به طور کلی از این پنبه بکارند و چنین می دانم که هوای صاف و آفتاب گرم ولایت ایران این پنبه را خوب به عمل بیاورد.

نمونه پنبه را هم فرستاد که نرم تر از پنبه ایران و مانند ابریشم سفید بود.

امیرکبیر به ترویج زراعت پنبه آمریکایی برآمد و مقداری از تخم آن را خواست و بذر را توسط عیسی خان بیگلر بیگی میان زارع و مالک اطراف تهران برای آزمایش پخش کرد؛ از جمله علیقلی میرزا در خانی آباد، حاجی جعفر خان معمار در امیر آباد و حاجی محمد خان در ورامین به کشت آن پرداختند که نتیجه‌ای نیکو داد چراکه از پنج سیر تخم آن یک خروار و نیم غوزه پنبه برداشته شد که هر بوته آن تا ٣٠٠ غوزه داشت در ضمن جهت آگاهی و تشویق مردم به زراعت آن مقاله های متعددی در روزنامه منتشر شد.

تولیدکنندگان ایرانی همواره برای تامین مواد اولیه و قیمت این مواد در داخل و خارج دچار مشکلات عدیده‌ای هستند که همین موضوع موجب شده قیمت پوشاک ایرانی گران‌تر از سایر برندهای خارجی موجود در کشور باشد.

به گزارش اقتصادنیوز به نقل ازدنیای اقتصاد؛  آمارها نشان می‌دهد، در حال حاضر بازار جهانی خرده‌فروشی لباس، سالانه ارزشی حدود ۳۴ تریلیون دلار دارد. از سوی دیگر سالانه مقادیر بسیار بالایی پوشاک از سوی کمپانی‌های خارجی در کشورهای مختلف دنیا تولید می‌شود که بر اساس تخمین‌ها، تولید حدود ۱۰۷ میلیارد تکه لباس و فروش آن در بازار را رقم زده است.
بر اساس آمارهای منتشر شده، هم اکنون ۱۰ کشور روی بازار خرده‌فروشی پوشاک در دنیا سیطره دارند که سهم غالب آن به چین و پس از آن به کشورهای ایالات متحده آمریکا، هند، ژاپن، آلمان، بریتانیا، روسیه، فرانسه، ایتالیا و برزیل می‌رسد.

بی‌توجهی دولت به بازار ۱۲ میلیارد دلاری کشور

در ایران نیز صنعت نساجی و پوشاک به‌رغم قدمت بسیار زیاد و اشتغال‌زایی گسترده، نتوانسته نقش‌آفرینی زیادی در عرصه اقتصاد داشته باشد. طبق آمار موجود، حدود ۵ هزار بنگاه صنعتی در زنجیره ارزش نساجی و پوشاک در کشور فعال است که ۷/ ۶درصد از تعداد کل واحدهای صنعتی کشور، ۳ درصد از سرمایه‌گذاری صنعتی و ۷درصد از اشتغال صنعتی را به خود اختصاص داده است.

از سوی دیگر میزان سرمایه‌گذاری ارزی برای ایجاد یک شغل در صنعت نساجی در مقایسه با بعضی از صنایع همچون خودرو، بسیار پایین است؛ به گونه‌ای که متوسط هزینه مورد نیاز برای ایجاد اشتغال برای یک نفر در صنایع نساجی حدود ۱۲۵ میلیون تومان، معادل ۲۵درصد متوسط هزینه ایجاد اشتغال یک نفر در کل صنعت کشور است، این رقم بر اساس هزینه پیش‌بینی شده توسط دولت در سال ۱۳۹۸ برای ایجاد یک شغل که سرمایه‌ای بیش از ۴۴۰میلیون تومان را نیاز خواهد داشت برآورد شده است. همچنین بنا بر آمارها، گردش مالی سالانه بازار پوشاک در کشور ۱۲ تا ۱۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود.

با این حال توجه خاصی به این صنعت نمی‌شود آن هم در شرایطی که دولت در کسب درآمد به ویژه درآمدهای ارزی دچار مشکل بوده و از طرفی دیگر با بیکاری عمده‌ای نیز مواجه است. در واقع سیاست‌های غلط دولتی طی سال‌های گذشته، علاوه بر نادیده انگاشتن ظرفیت‌های صنعت پوشاک، موجب شده تا این صنعت نتواند نایی برای رقابت حتی با رقبای غیررسمی خود داشته باشد و قافله را به اجناس خارجی ببازد.
غفلت از بازار ۵۰۰ میلیون نفری همسایه‌ها

نکته قابل توجه آنکه علاوه بر چالش در تامین نیازهای داخلی، در بازارهای صادراتی نیز نقش فعالی نداریم؛ به گونه‌ای که ایران در سال ۹۹ تنها ۱۱۳ میلیون دلار صادرات پوشاک داشته است.

این در حالی است که مجموع جمعیت کشورهای همسایه ایران تقریبا به ۵۰۰ میلیون نفر می‌رسد و با توجه به اسلامی بودن اغلب این کشورها، پوشاک ایرانی می‌توانست به راحتی به بازار کشورهای همسایه راه پیدا کند و تبدیل به یکی از صنایع ارزآور کشور شود که حتی دولت هم در شرایطی که نیاز به ارز حاصل از صادرات دارد، با مشکلات کمتری در تامین درآمد ارزی مواجه شود.
مواجهه نابرابر تولیدکنندگان با قاچاقچیان پوشاک

از جمله معضلات پیش روی صنعت نساجی و پوشاک کشور که این صنعت را در بازارهای داخل و خارجی به حاشیه رانده است، می‌توان به تامین مواد اولیه اشاره کرد؛ تولیدکننده ایرانی برای تامین مواد اولیه و قیمت این مواد در داخل و خارج دچار مشکل است که همین موضوع موجب شده قیمت پوشاک ایرانی گران‌تر از سایرین به خصوص اجناس قاچاق که بدون تعرفه و به راحتی به بازار تزریق می‌شوند، باشد.

از سوی دیگر باید به بهره‌گیری از ماشین‌آلات فرسوده، واردات بی‌رویه (تا پیش از ممنوعیت)، بهره بانکی، کمبود نقدینگی، قاچاق کالا، فعالیت واسطه‌ها، وجود انحصار و برخی رانت‌ها به همراه برخی از مشکلات بیمه و مالیات اشاره کرد. همچنین وجود تورم فزاینده و کاهش قدرت خرید اقشار جامعه موجب کاهش سهم پوشاک در سبد اقلام مصرفی خانوار ایرانی شده است.

همین مسائل موجب شده ورود پوشاک قاچاق به بازار ۱۲میلیارد دلاری ایران به یکی از جذاب‌ترین راه‌ها برای کسب درآمد قاچاقچیان تبدیل شود و مواجهه نابرابری را میان تولیدکننده ایرانی با پوشاک خارجی شکل دهد.

برای اثبات این موضوع نیز نیازی به ارائه آمار نیست، چراکه بازدید از پاساژها و فروشگاه‌ها به راحتی مهر تایید بر این گزاره می‌زند. چه بسا که طی ماه‌های گذشته علاوه بر پوشاک ترک و چینی، پوشاک بنگلادشی نیز سر از بازار ایران درآورده‌اند.

در این رابطه مجید نامی، نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با بیان اینکه پدیده قاچاق در صنعت پوشاک همواره وجود داشته است، می‌گوید: بیشترین قاچاق پوشاک از چین و ترکیه به ایران انجام می‌شود و اخیرا نیز به صورت عمده از بنگلادش قاچاق پوشاک انجام می‌شود.

به گفته وی چند سال است که صنعت پوشاک ایران با پدیده  قاچاق مواجه است و در یکی، دو سال اخیر به دلیل شیوع کرونا که منجر به عدم ارتباط بین کشورها و محدودیت‌های حمل و نقل شد و همچنین افزایش ناگهانی نرخ ارز روند کاهشی شده بود، اما در حال حاضر که راه‌ها دوباره باز و شرایط تبادلات تجاری عادی‌تر شده است، قاچاق پوشاک بیشتر خود را نشان می‌دهد. در واقع قاچاق پوشاک چیزی نیست که قطع شده و الان دوباره شروع شده باشد. قاچاق پوشاک همواره بوده و هم اکنون نیز انجام می‌شود.

نامی تاکید می‌کند: به نظر می‌رسد همگی از مبارزه با قاچاق پوشاک در مرزها ناامید شده‌اند یا اینکه نمی‌خواهند کاری انجام دهند، زیرا قاچاق از مرزها یا به صورت قانونی می‌آید یا از طریق مناطق آزاد یا از طریق گمرکات؛ متاسفانه طی چند سال اخیر اصطلاحی با عنوان «قاچاق محرز» باب شده است به این معنا که همه می‌دانند این کالا قاچاق است.

وی می‌گوید: تولیدکننده ایرانی برای تامین مواد اولیه و قیمت این مواد در داخل و خارج دچار مشکل است. بنابراین یک بخش عمده از بهای تمام شده کالا در حوزه پوشاک مربوط به مواد اولیه است و بالاخره با توجه به نرخ تورم، بهره‌های بانکی و هزینه‌های تولید و فروش، تولید باید صرفه اقتصادی داشته باشد.
صنعت پوشاک؛ صنعت قاچاق‌پذیر است

به گزارش  «مهر»، نکته قابل توجه در مورد قاچاق‌پذیر بودن صنعت پوشاک آنکه علاوه بر مشاهده قاچاق محرز در بازارهای فیزیکی، در فضای مجازی نیز صفحات متعددی اقدام به فروش کالاهای خارجی می‌کنند به شکلی که جریان عرضه کالاهای خارجی کاملا روان است و هیچ محدودیتی در آن معنا ندارد.

البته ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز اعلام کرده است قاچاق پوشاک از ۲ میلیارد دلار به حدود ۶۰۰ میلیون دلار رسیده است اما گشت و گذار در بازار چیز دیگری را نشان می‌دهد.

افسانه محرابی، مدیرکل دفتر صنایع نساجی، پوشاک و سلولزی وزارت صمت می‌گوید: صنعت پوشاک به لحاظ قاچاق‌پذیری نیاز به مراقبت بیشتری دارد؛ چراکه این صنعت ظرف سال‌های متمادی، از حضور برندهای پوشاک خارجی که به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند، رنج برده است؛ اما باید با اجرای سیاست‌های صحیح بتوان زمینه را برای رشد و رونق آن فراهم کرد.
چگونه می‌توان با قاچاق پوشاک مقابله کرد؟

در این بین نحوه مبارزه با پوشاک قاچاق نیز بسیار حائز اهمیت است؛ چراکه حتی در زمان آزاد بودن واردات (پیش از سال ۹۷) ۹۰ درصد پوشاک خارجی موجود در بازار از طریق قاچاق وارد کشور می‌شد.
همچنین بخوانید

نامی در این رابطه می‌گوید: بحثی که وجود دارد این است که حداقل در سطح عرضه باید فروش کالای قاچاق ناامن شود نه اینکه به صورت وضوح کالای قاچاق را بفروشند. حتی مشاهده شده که در اغلب موارد پوشاک قاچاق به صورت عمده فروخته می‌شود. روی کالا واضح نوشته شده که ساخته شده توسط کدام کشور است اما باز وقعی نمی‌نهند.

نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران تاکید می‌کند: البته برای مقابله با قاچاق پوشاک اقداماتی از سوی ستاد مبارزه با قاچاق با وزارت صمت و دولت با همراهی بخش خصوصی در حال پیگیری است. بحث صندوق‌های مکانیزه که متصل به وزارت اقتصاد است و همچنین بحث شناسه کالا از جمله این اقدامات است که البته در فازهای اولیه برای برندهای خارجی و در فازهای بعدی برای برندهای ایرانی است. همچنین بحث موجودی در انبار شرکت‌ها، دیگر اقدام در زمینه مقابله با قاچاق است.

نامی می‌گوید: اگر این سه کار همزمان با هم انجام شود و حداقل از نظر سیستماتیک کنترل شوند و همچنین با کالاهایی که طبق قانون قاچاق محرز هستند، مقابله کنند، در این صورت قطعا فضای عرضه برای فروش کالای قاچاق ناامن می‌شود.

عمده بذر پنبه‌ای که امسال در اختیار بهره برداران در استان قرار می‌دهیم از نوع دلینته (بدون کُرک) است.

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز گلستان؛ علی موسی خانی، رئیس اداره پنبه و دانه‌های روغنی جهادکشاورزی گلستان گفت: در سال‌های اخیر سطح زیر کشت پنبه در استان گسترش یافته طوری که چهار سال قبل این سطح حدود ۱۰هزار هکتار بوده و اکنون به بیش از ۲۰هزار هکتار رسیده است.

موسی خانی ادامه داد: با تجربه موفقی که از پارسال داریم، امسال برای کشت مکانیزه، عمده بذر پنبه‌ای که در اختیار بهره برداران قرار می‌دهیم از نوع دلینته (بدون کُرک) است.

وی افزود: کاهش مصرف بذر، حذف بیماری‌های بذر زاد، افزایش سرعت جوانه زنی، سهولت ضدعفونی بذر، سهولت حمل و نقل و جابجایی بذر ازجمله مزایای نوع دلینته است.

امروزه اکثر کسب وکارها برای مجموعه پرسنل خود، لباس کار در نظر می گیرند تا نظم و هماهنگی در محیط کار ایجاد شده و سمت هر کدام از کارکنان نیز، مشخص باشد. از جمله مشاغلی که نیازمند لباس کار هستند، اداره و موسسات دولتی و خصوصی مختلف، کارخانه ها و مکانیکی و… می باشد. همچنین برای کارکنان کادر بیمارستان و دانش آموزان مدارس نیز لباس مخصوص کار از اهمیت بالایی برخوردار است. اما نکات زیادی در انتخاب یک لباس کار ایده آل وجود دارد؛ از جمله چگونگی دوخت و انتخاب جنس مناسب برای پارچه و رنگ و.. که لازم است حتما به این نکات، توجه ویژه ای گردد.

اگر بخواهیم اهمیت لباس کار برای یک مجموعه را تشریح کنیم، می توانیم به حفاظت از کارکنان در مشاغل پر خطر، ایجاد نظم و تشخیص پرسنل هر بخش و تخصصی که هر کدام دارا هستند اشاره کنیم. علاوه بر این نکات، از لباس کار می توان برای ایجاد تبلیغات نیز استفاده نمود و همچنین اعتبار و پرستیژ کاری یک سازمان را بالا برد. سوالی که پیش می آید این است که :

چه پارچه ای برای لباس کار مناسب تر است؟ رنگ مناسب پوشش افراد در یک شرکت یا سازمان چیست؟ بدیهی است پارچه ای که برای لباس جوشکاری در نظر گرفته می شود، با پارچه ای که برای یک کارگر در فروشگاه انتخاب می گردد کاملا متفاوت است! و اما همه چیز درباره لباس کار را بدانید.

برای انتخاب رنگ لباس کار تبلیغاتی یا هر نوع لباس کاری ، به مواردی همچون : رنگ لوگوی سازمان، حیطه شغلی و جنسیت کارکنان توجه می گردد. یکی از پارچه های مناسب برای لباس فرم مدارس و یا مهد کودک، رستوران و مراکز خرید لباس کار ، پارچه «ترگال ساده» می باشد. این پارچه دارای طیف رنگ زیادی می باشد که با توجه به فاکتورهایی مانند سلیقه و کاربردی که دارد، قابل انتخاب می باشد.

البته لازم به ذکر است که در این نوع پارچه، رنگ روشن دارای قیمت پایین تری نسبت به رنگ های سیر و تیره تر می باشد؛ چرا که نرخ مواد اولیه رنگرزی برای هر کدام متفاوت است.

آشنایی با انواع مختلف پارچه برای لباس کار

پارچه دیگری که برای تهیه لباس کار از آن استفاده می گردد، پارچه «ترگال کجراه پلی استر ویسکوز» می باشد. ضخامت آن از ترگال ساده بیشتر بوده و از این رو، دارای مقاومت بالاتری است. این پارچه به دلیل اینکه دارای مصرف بالایی برای تولید لباس کار است، با اسم «پارچه لباس کاری» نیز شناخته می شود. گزینه ای عالی برای لباس کار خانم ها، کارکنان در آشپزخانه رستوران و دانش آموزانی که در مناطق سردسیر زندگی می کنند، می باشد. بر روی این پارچه بنا به نوع شغلی که افراد دارند، می توان طرح های مختلفی نیز چاپ نمود. مثلا برای مدارس، به منظور ایجاد کمی تنوع از چاپ ستاره و توپی استفاده می گردد.

پارچه دیگر که مناسب لباس کار می باشد، پارچه «کجراه پنبه ای» سی، هفتاد است که دارای دو نوع 30 درصد پنبه و 70 درصد پلی استر و یا برعکس می باشد. البته بدیهی است که هر چه قدر درصد پنبه در بافت یک لباس بیشتر باشد، مرغوب تر است؛ چرا که تبادل حرارتی آسان تر صورت گرفته و در نهایت، سبب تعریق کمتر افراد می گردد.

همچنین اگر کارگر در حین کار، با جرقه تماس داشته باشد آن را دفع نموده و از سوراخ شدن لباس جلوگیری می کند. بنابراین بهترین گزینه برای افرادی است که در مناطق جنوبی کشورمان و یا در پالایشگاه ها و مشاغلی مانند : جوشکاری، فعالیت می کنند.

در این مقاله با چند نوع پارچه لباس کار آشنا شدیم و دانستیم که هر کدام برای چه مشاغلی مناسب تر است.البته افرادی که در پارچه فروشی های عمده و جزئی، مشغول ارائه خدمات هستند ضروری است که مشاوره و راهنمایی های لازم را، به تولیدی ها و فروشگاه های لباس کار ارائه دهند تا در نهایت، کارکنان یک مجموعه با لباسی مناسب و راحت به انجام وظایف خود بپردازند…

در بخش قبل، به بررسی انواع پارچه برای تولید لباس کار پرداختیم.در این قسمت هم سعی کردیم که پارچه های دیگری را که برای لباس کار مناسب است معرفی نماییم.یکی دیگر از پارچه ها که با نام «پاکویی» یا «پاکوی» در بازار شناخته می شود، پارچه کجراه صد در صد پنبه می باشد که به دلیل جنس مناسبش، برای مشاغل پرخطر و کسانی که در محیط های بسیار گرم، مشغول فعالیت هستند بسیار مناسب است.

یک نکته مهم در خرید لباس کار و این پارچه، این است که حتما بررسی کنید که آیا آبرفت پارچه در مرحله تولید گرفته شده یا آبرفت خواهد داشت؟ تا بدانید که هنگام دوخت لباس کار، اندازه واقعی را مد نظر قرار دهید یا کمی بزرگتر از سایز مورد نظر را در نظر بگیرید. برای سفارش با قسمت تماس با ما پاکان صنعت تماس بگیرید.

گزینه مناسب دیگر برای لباس کار، پارچه های لی ساده یا پنبه ای است. می دانیم که جنس لی پنبه ای، از مقاومت بالایی در برابر پارگی و آسیب های دیگر در محیط کار می باشد.برای خرید لباس کار با پارچه لی پنبه ای سوال مهمی که بهتر است از فروشنده بپرسید، در مورد سنگ شور شدن یا نشدن پارچه می باشد.پارچه سنگ شور شده دارای وزن کمتر و بافت نرم تری نسبت به نوع معمولی آن می باشد.

گزینه دیگر در میان پوشش های مناسب کار، پارچه پرشیا می باشد که با نام «پارچه مکانیک» نیز شناخته می شود.این پارچه ضد چروک، انتخاب خوبی برای کارمندان است؛ چرا که ممکن است گاهی اوقات، حوصله یا زمان کافی برای اتو زدن را نداشته باشند!

پارچه پرشیا همچنین برای دوخت لباس کار برای بانوان نیز گزینه مناسبی می باشد، چرا که بدن نما نیست.از دیگر مزیت های انتخاب این پارچه، عدم تغییر رنگ پس از شست و شو می باشد.یکی از شیک ترین پارچه ها که برای دوخت لباس فرم کارمندان بانک، شهرداری و یا اداره ها بسیار مناسب است، پارچه فاستونی می باشد.برای خرید لباس کار با این پارچه لازم است که به درصد پشم توجه نمایید چرا که عامل مهمی در تعیین قیمت نهایی پارچه است.به عنوان مثال برخی از سازمان ها برای تهیه کت و شلوار پرسنل آقایان، از پارچه شبه فاستونی فاقد پشم استفاده می نمایند.

برای هر ارگان و سازمانی این موضوع اهمیت زیادی دارد که لباس کار مورد نیاز پرسنل را با بالاترین کیفیت و البته قیمتی مناسب تهیه نمایند.بنابراین نکته مهمی که باید در نظر داشته باشید، تهیه پارچه از نمایندگی های معتبر می باشد تا علاوه بر اینکه خیالتان از کیفیت پارچه راحت باشد، برای ارسال اجناس مورد نظرتان هم مشکلی به وجود نیاید؛ چرا که نمایندگی های معتبر دارای اصول و قوانین خاص خود در این زمینه هستند. نکته دیگر هم استفاده از مشاوره های مهم این مراکز می باشد تا در نهایت بتوانید لباس کار راحت و مناسب هر پرسنل را تهیه نمایید.

برای تهیه لباس کار می توان از پارچه تترون هم استفاده نمود، این پارچه در رنگ بندی های متنوع به بازار عرضه شده است و می توان آن را برای مقنعه خانم ها و یا پیراهن کارمندان آقا نیز مورد استفاده قرار داد. همچنین پارچه پیراهنی شامل : طرح های چهارخانه و راه راه می باشد و در سه جنس پلی استر ویسکوز، پلی استر پنبه و پنبه ای وجود دارد. این پارچه می تواند به عنوان پارچه اصلی و یا خرجکار برای لباس های فرم مدرسه ها و یا جشن ها و مناسبت های مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.

برای لباس کار کارگران در فست فود و رستوران ها و یا لباس طرفدارهای یک تیم هم، از پارچه تریکو استفاده می گردد. به طور کلی، اکثر لباس های ورزشی و تیشرت هایی که دارای چاپ تبلیغاتی هستند، با پارچه تریکو دوخته شده اند.انواع دیگر پارچه هم شامل : ضد اشعه، ضد آب و … برای مشاغل پرخطر است که سبب حفاظت افراد در مقابل خطرهای احتمالی می گردد.

مدیر امور زراعت جهاد کشاورزی استان گفته: کیسه ها‌ی پلاستیکی و کیفیت پایین پنبه علت توقف خرید از سوی این نهاد است.

کیسه های پلاستیکی و کیفیت پایین پنبه علت توقف خریدبه گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز خراسان شمالی: در پی در خواست تعدادی ازپنبه کاران شهرستان مانه سملقان برای خرید محصول پنبه آنان مدیر امور زراعت جهاد کشاورزی استان گفت: پنبه‌های با وش ممتاز و درجه یک در چین اول با قیمت ۲۷هزار تومان به بالا از سوی واحد‌های پنبه پاکنی خصوصی خریداری شد.

شهابی گفت: تعدادی از پنبه کاران این شهرستان پنبه‌ی چین‌های بعدی که دارای کیفیت پایین‌تر است را به امید افزایش قیمت در انبار‌ها نگهداری کردند که قیمت‌ها افت کرد و این امر هم اکنون موجب اعتراض آن‌ها قرار گرفته است.

وی با اشاره به اینکه از ابتدای فصل برداشت به پنبه کاران در خصوص استفاده نکردن از کیسه‌های پلاستیکی برای جمع آوری این محصول اطلاع رسانی شد گفت: تعدادی از پنبه کاران نیز این توصیه را رعایت نکردند و نساجی‌ها به خاطر افت کیفیت پنبه از خرید آنها خود داری کردند.

امسال ۹هزار هکتاراز اراضی سطح استان به کشت پنبه اختصاص یافت که ۲۷هزار تُن وش پنبه برداشت شد.