مالمیر چگینی با اشاره به اینکه گمانه زنی ها درباره تغییر کاربری زمین کارخانه الیاف شهریار نادرست است، تاکید کرد: تحت هیچ شرایطی این شرکت تغییر کاربری داده نخواهد شد و همچنان در حوزه کاربری صنعتی باقی خواهد ماند.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، یحیی مالمیر چگینی، مدیرعامل شرکت پایا صنعت سینا شب گذشته (دوشنبه اول آذر) در برنامه گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما با اشاره به اینکه گمانه زنی ها درباره تغییر کاربری زمین کارخانه الیاف شهریار نادرست است، تاکید کرد: تحت هیچ شرایطی این شرکت تغییر کاربری داده نخواهد شد و همچنان در حوزه کاربری صنعتی باقی خواهد ماند.

مالمیر چگینی با اشاره به اینکه شرکت الیاف از سال 1346 شروع به کار کرد و نخ نایلون تولید می کرد و بالغ بر 96 درصد قیمت تمام شده این محصول از مواد اولیه ای است که از خارج وارد می شود، ادامه داد: صنعت نایلون دوره عمر مصرفی دارد و زمانی که نایلون در بازار حضور یافت به علت ارزان بودن جایگزین پنبه شد و سپس محصول جدیدی به نام پلی استر تولید شد که حدود 40 درصد نایلون قیمت دارد و بازار به سمت این محصول میل پیدا می کند بنابراین به شدت عمر محصول نایلون در دنیا کاملاً رو به کاهش است.

مدیرعامل شرکت پایا صنعت سینا با بیان اینکه باید مواد اولیه را از خارج وارد و به نایلون تبدیل کنیم، گفت: محصول ما با پلی استر که همه مواد اولیه آن در داخل کشور تولید می شود رقابت کند. خریدار کافی برای نایلون وجود ندارد. سال گذشته فقط 116 تن از محصولاتمان را توانستیم در بازار بفروشیم؛ اگر خریدار به اندازه کافی بود باید بیشتر می فروختیم.

وی با بیان اینکه تولید نخ نایلون موانع علمی دارد، گفت: عمر نایلون در سطح دنیا رو به پایان است و مصرف پلی استر به شدت رو به افزایش است. در طول یک تا دو سال گذشته خبرگان این صنعت را جمع کردیم و چندین جلسه داشتیم تا بر روی فناوری های جدید کار تا از آن استفاده کنیم اما نتوانستیم نتیجه بگیریم و فراخوان علمی هم دادیم و همه شرکت های دانش بنیان را دعوت کردیم تا به ما کمک کنند تا قیمت تمام شده و فرایندها را کاهش دهیم اما تا کنون پیشنهاد مفیدی در این باره دریافت نکردیم. باید متناسب با شرایط روز تصمیم بگیریم.

بازیافت باعث حفظ بسیاری از منابع مورد استفاده‌ی انسان، به ویژه منابع انرژی می‌شود و از آلودگی بیشتر محیط زیست جلوگیری می‌کند.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، در حالی که در مرکز درمانی منتظر بودم، صحبت ها‌ی دوستم مرضیه را در ذهن مرور می‌کردم.
او علت رها کردن حرفه خودش، هنر چهل تکه دوزی، را گران شدن پارچه و وارد نشدن برخی پارچه‌های وارداتی مناسب برای این هنر عنوان کرد.
در چهل تکه دوزی با دوخت قطعات ریز و درشت و رنگارنگ پارچه‌های مختلف به یکدیگر آثار متنوعی دوخته می‌شود. بی انگیزگی مرضیه به علت گرانی پارچه را در حالی می‌دیدم که خود او چند سال پیش آشنایی با این هنر را راهی برای شکوفایی خلاقیت هایش می‌دانست و از اهمیت استفاده از پارچه دور رریز در چرخه بازیافت می‌گفت.

در شروع کار از پارچه‌های اضافی ودور ریز خاله خیاطش استفاده می‌کرد، ولی حالا با گسترش کار و بالا رفتن مهارت وقتی پرسیدم چرا به جای خرید پارچه‌های نو از پارچه‌های اضافی تولیدی‌ها استفاده نمی‌کند گفت: جدا از زمان بر بودن این کار دردسرهایش هم بسیار است و در چهل تکه دوزی باید پارچه‌هایی استفاده شود که همجنش باشند تا مشکلی موقع اتو کردن پیش نیاید وتقریبا تمام کسانی که کار چهل تکه دوزی را انجام می‌دهند از پارچه‌های نو استفاده می‌کنند و کسی حوصله جمع آوری پارچه‌های دور ریز همجنس از تولید‌های مختلف را ندارد.
تاریخچه هنر چهل تکه دوزی راوی این مطلب است که این هنر ابداع شد و در نقاط مختلف کره زمین کاربرد داشته تا راهی مناسب برای استفاده از پارچه‌های دور ریز باشد

نگران مصرف کاغذ نباش!
به این موضوع فکر می‌کردم که شاید اگر فرهنگ استفاده از پارچه‌های دورریز و غیر قابل استفاده رواج داشت و عادی بود، مرضیه هم جمع آوری پارچه‌های اضافی را نه تنها دشوار نمی‌دانست بلکه کاری ارزشمند می‌خواند و با حوصله در جستجوی راهی برای یافتن پارچه‌های دور ریز و قابل استفاده برای خودش می‌گشت.
صحبت‌های مدیر مرکز در مانی با مسوول پذیرش رشته‌های افکارم را از هم پاره کرد.
مدیر مرکز درمانی با عصبانیت گفت چرا به مراجعه کنندگان طبقه دوم قبض پذیرش ندادی؟ مسوول پذیرش در پاسخ گفت:، چون تعداد مراجعه کنندگان زیاد نبوده ضرورتی ندیده که در مصرف کاغذ اسراف کند.

مدیر با عصبانیت بیشتر چند ورق کاغذ A۴ از جلو او برداشت و پاره کرد و در سطل زباله ریخت و گفت: لازم نیست جنابعالی نگران اسراف در مصرف کاغذ باشی، کارت را درست انجام بده.
با پوزخندی هم اشاره کرد جناب دکتری که ریس مرکز است دغدغه‌ای برای خرید کاغذ ندارد.
باوجود خلوت بودن مرکز درمانی علت عصبانیت مدیر را نفهمیدم، اما! پرسشی در پاسخ به پرسشی که در ذهن درباره مصرف پارچه داشتم یافتم. وقتی هنوز اهمیت پیشگیری از اسراف در مصرف کاغذ در جامعه جا نیفتاده است چطور می‌توانم از کسی مثل مرضیه توقع داشته باشم به اهمیت استفاده از پارچه‌های دور ریز توجه کند؟

تولید روزانه یک هزار تن پسماند درکلان شهر شیراز

در کلان شهر شیراز صنایع تبدیلی برای بازیافت پارچه وجود ندارد.
براساس اطلاعات به دست آمده از پایگاه اطلاع رسانی ارتباطات و آموزش شهروندی سازمان مدیریت پسماند شهرداری شیراز
در این کلان شهر روازنه حدود ۱۰۰۰ (یک هزار) تن پسماند تولید می‌شود و این پسماند‌ها به دو بخش‌تر و خشک تقسیم می‌شوند بخش‌تر حدود ۷۰ درصد و قسمت خشک آن ۳۰ درصد پسماند را تشکیل می‌دهد. پسماند‌های خشک شامل انواع کاغذ، کارتن، مقوا، انواع پلاستیک، انواع فلزات و شیشه‌ها و سایر مواد خشک می‌باشند.
بخشی از این پسماند‌ها قابل بازیافت می‌باشد و بخش زیادی نیز قابل بازیافت نیستند و باید به شکل دیگری درآمده تا بازیافت شوند به عنوان مثال از بازیافت کاغذ‌ها دوباره می‌توان کاغذ، کارتن و مقوا تولید نمود، اما از بازیافت بخش‌تر پسماند ماده‌ای از جنس ماده اولیه تولید نمی‌شود و مثلا می‌توان کود کمپوست تولید کرد.

بازیافت پسماند‌ها یکی از روش‌های مدیریت پسماند می‌باشد که هم ازجنبه زیست محیطی و هم از لحاظ اقتصادی اهمیت ویژه‌ای دارد و کاهش تولید پسماند یا جلوگیری از دفن پسماند‌ها باعث کاهش هزینه‌های خدمات شهری می‌شود و همچنین در تولید اشتغال نیز موثر است.
یکی از انواع پسماند‌های خشک پارچه‌ها می‌باشد که از مبادی مختلفی تولید می‌شود. این منابع شامل لباس‌های کهنه و مستهلک در خانه‌ها، ضایعات و اضافه‌های صنایع نساجی و پارچه بافی و تولید پوشاک می‌باشد.
تنوع الیاف و رنگ‌های مورد استفاده باعث می‌شود که روش‌های مختلفی برای بازیافت آن بکار گرفت که عمده آن‌ها صنایع تبدیلی می‌باشد
ضایعات نساجی باید در اولین گام دسته بندی و جداسازی گردند که نیاز به شناخت کافی از جنس ان دارد. انواع مختلف الیاف پس از دسته بندی ممکن است با استفاده از روش‌های مختلف بازیافت شوند.
شاید ساده‌ترین راه استفاده از پسماند‌های پارچه‌ای همان جمع آوری و دفن آن‌ها است که روش مطلوبی نیست، یا استفاده مجدد از البسه از طریق تحویل آن‌ها به مبادی رسمی نظیر ایستگاه‌های بازیافت شهرداری و یا تبدیل به محصولات ساده‌تر مانند دستمال تنظیف و سایر محصولات از این دست می‌باشد که باید جنبه بهداشتی آن نیز در نظر گرفته شود.
به طور کلی هنگامی به بازیافت پسماند‌ها توجه می‌شود که صنایع تبدیلی برای آن‌ها وجود داشته باشد و محصولات آن‌ها قابل عرضه به بازار و دارای مشتری باشد در غیر این صورت ممکن است فرایند جمع آوری جداگانه آن‌ها باعث افزایش هزینه گردد که مطلوب نمی‌باشد.
پروژه‌های دانشگاهی آماده برای بازیافت پارچه موجود است!

آرتیمس هوشیار رییس دانشکده فنی و حرفه‌ای دختران شیراز با تاکید بر اهمیت بازیافت پارچه و توجه به آن می‌گوید: تحقیقات و اقدامات دانشگاهی در این مرکز برای بازیافت پارچه و تبدیل آن به الیاف اولیه صورت گرفته است.
او این کار را تحقیقی علمی و پروژه‌ای دانشگاهی بر می‌شمرد که توجه و حمایت از آن می‌تواند نقش موثری در حفاظت از محیط زیست و منابع انرژی داشته باشد.

هوشیار می‌افزاید بازیافت پارچه اقدامی است که در بسیاری از کشور‌های پیشرفته دنیا به آن توجه می‌شود و ضروری است و توجه به آن مانند توجه به دیگر مواد بازیافتی اهمیت بسیار دارد
در زیر پوست شهر برخی آگاهانه و برخی نا آگاهانه و شاید از سر اجبار در چرخه بازیافت پارچه فعالیت دارند

مادر هنرمندی را می‌شناسم که خیاط نیست و زندگی به او فرصت و امکانات برای آموختن خیاطی را نداده است، اما او گویی خیاط متولد شده و تجربه هایش به او کمک می‌کند برای پنهان کردن فقر، هنرمندانه لباس‌های بزرگ بی استفاده‌ای که پارچه‌های قابل استفاده دارند را کوچک کند تا کودکانش با اشتیاق به عنوان لباس نو بپوشند.
این مادر کاری به صنعت بازیافت ندارد و برای شادی کودکانش خود آموز خیاطی آموخته است و نا آگاهانه به چرخه بازیافت خدمت می‌کند.
تجربه شیرین روز‌های کودکی ورویای بزرگ کار آفرینی

ارغوان پارسا بانوی هنرمند‌ی است که از کودکی با هنرخیاطی آشناست و می‌گوید از نوجوانی از لباس‌هایی که دیگر برایش کاربردی نداشت، اما پارچه‌ها هنوز کیفیت مناسبی برایی استفاده داشتند کیف و کوله پشتی می‌دوخته است و هنوز هم به این روند ادامه می‌دهد و آثاری هنرمندانه و زیبا می‌دوزد.
او دانش آموخته ژنتیک در مقطع کارشناسی است و قبل از همه گیری کرونا ناجی و مربی شنا بودن کسب در آمد می‌کرد و تعطیلی اجباری کرونا باعث شد او نگاه جدی تری به فعالیت در این عرصه داشته باشد
ارغوان می‌گوید: در کودکی از سن هشت یا ۹ سالگی چرخ خیاطی قدیمی که گوشه خانه خاک می‌خورد اسباب بازی من شد به گونه‌ای برای عروسک هایم  لباش و بالش و پتو می‌دوختم و این بازی کودکانه ادامه داشته تا کرونا و تعطیلی استخر‌ها مرا به این فکر انداخت تا با نگاهی متفاوت به این تجربه شیرین کودکی به فکر کشب درآمد باشم.

ارغوان می‌گوید در کشور ما بازیافت پارچه مفهومی ندارد و پارچه‌هایی که استفاده ندارند یا سوزانده می‌شوند و یا دفن می‌شوند.
در حالیکه بر اساس تحقیقات این بانوی هنرمند در بسیاری از کشور‌ها صنعت بازیافت پارچه به گونه‌ای است که از لباس ها‌ی بی استفاده جمع آوری شده مجددا نخ و الیاف اولیه تولید می‌شود.
ارغوان پارسا که گویا تحقیقات بسیاری در این زمینه دارد می‌افزاید:برخی از کشور‌های اروپایی در حال جا انداختن این فرهنگ هستند که لباس‌های بی استفاده که منسوجاتی سالم دارند تغییر کار بری دهند تا دوباره و به طریق دیگری استفاده شوند یا این که لباس‌هایی که با پارچه مرغوب دوخته شده اند مجدد تعمیر می‌شوندتا قابل استفاده باشند.
این بانوی جوان در باره علت علاقه و ورودش به این عرصه می‌گوید: وقتی فیلم مستندی درباره بازیافت پارچه در اروپا و امریکا دیده است و این سوال برایش مطرح شده که چرا کشوری مانند ایران که خودش زمانی از طریق جاده ابریشم پارچه و منسوجات به دیگر کشور‌ها صادر می‌کرده است در این زمینه قدمی برنمی دارد.
پارسا از هنرچهل تکه دوزی به عنوان کاری ارزشمند برای بازیافت پارچه نام می‌برد و می‌افزاید:سالهاست در این هنر از دور ریز یا ته طاقه‌های پارچه که دیگر قابلیت برش ندارند استفاده می‌شود که بسیار ارزشمند است.

او در اندیشه گسترش دامنه فعالیتش است تاروزی به عنوان عنوان کارآفرینی موفق در عرصه بازیافت پارچه اقدام به کارآفرینی کند.
اما! خودش می‌گوید: این رویا بسیار دور است، چون برای کار نیازبه چرخ‌های خیاطی و ماشین‌های لباسشویی و حمایت دارد اما! او با امید به گسترش دامنه فعالیتش سعی می‌کند درترویج فرهنگ تغییر کاربری لباس‌های قابل استفاده بکوشد.

نیاز به بازیافت منسوجات به تدریج در حال افزایش و صنعت نساجی به دلیل مصرف زیاد منابع طبیعی به عنوان مواد اولیه در مراحل تولید همواره در مظنه اتهام بوده است چرا که این صنعت مانند دیگر صنایع در گردش خودش به محیط زیست آسیب می‌رساند.
در دنیای مدر ن امروز و رواج صنعت مد بیشتر اوقات مصرف کنندگان، محصولاتی را خریداری می‌کنندکه حتی زیاد برای آن‌ها الزامی نیست و ضرورت ندارد. در نتیجه این امر، تقاضا برای محصولات نساجی در بازار افزایش یافته است محصولاتی که برای تولید به مواد اولیه احتیاج دارند. تولید در غیاب نبود صنایع تبدیلی دفع مکرر محصول استفاده شده را به دنبال دارد.. در شرایطی با بحران زیست محیطی بسیاردر نتیجه گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی روبه هستیم مطمینا هر تلاشی برای حفاظت از محیط زیست ارزشمند است و بی توجهی به آن جای سوال!

هرچند هنوز فرهنگ ضرورت پیشگیری از اسراف در مصرف کاغذ و کمک به چرخه بازیافت آن، در کلان شهری مانند شیراز تا رسیدن به مرحله ایده آل فاصله دارد، می‌توان با حمایت از کسانی که در عرصه بازیافت پارچه دانش یا فعالیتی دارند زمینه برای چرخیدن چرخ‌های صنعت بازیافت در عرصه منسوجات فعال کرد و از ضرورتش برای مردم گفت.

گروه استان‌ها ـ یکی از بزرگ‌ترین واحد‌های صنعت نساجی کشور که در استان زنجان واقع شده با وجود سرمایه‌گذاری‌های کلان به دلیل برخی مشکلات از جمله موانع بانکی به مرحله افتتاح نرسیده و حل مشکلات نیازمند عزم و توجه مسئولان در سطح ملی است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، صنعت نساجی و پوشاک یکی از صنایع مهم و اساسی در سراسر دنیا به شمار می‌رود. این صنعت علاوه بر داشتن ارزش افزوده بسیار بالا از نظر اشتغال نیز دارای ظرفیت به سزایی است و در صورتی که مورد اقبال مسئولان قرار گیرد می‌تواند هم در بحث درآمد‌زایی موثر عمل کند و هم آمار اشتغال را افزایش دهد که درآمد بالای برخی از کشور‌ها از این صنعت گواه آن است.

کشور ایران نیز به لحاظ دارا بودن واحد‌های نساجی صنعتی یکی از برترین‌ها در تولید است و در این بین استان زنجان نیز قطب نساجی در کشور محسوب می‌شود، اما در حال حاضر تعداد واحدهای تولیدکننده صنعتی در استان چندان نیست و تنها در غالب کارگاهی و تولیدی‌های سنتی فعالیت می‌کنند و جالب‌تر اینکه این واحدها مواد اولیه مورد خود را نیز از شهرهای دیگر تهیه می‌کنند.

حال ناخوش صنعت نساجی و پوشاک در استان زنجان، تنها مربوط به یک سازمان و ارگان نیست و نیاز به توجه ویژه مسئولان در تمامی حوزه‌های مرتبط را دارد.

با این وجود یکی از واحدهای تولیدی در استان در حوزه نساجی فعالیت می‌کند و از تولید نخ آغاز و در نهایت پس از بافندگی، تکمیل و رنگرزی به پوشاک منتهی می‌شود. اجرای این طرح از سال 89 آغاز شده بر اساس آمار موجود این واحد توان تولید 10 میلیون و 500 هزار تن نخ پنبه، 5 میلیون و 950 هزار مترمربع پارچه را دارد و ظرفیت تولید انواع پوشاک آن 5 هزار و 950 عدد است و توان به کارگیری و اشتغال قریب به 2 هزار نفر را نیز دارد.

این طرح از تکنولوژی ماشین‌آلات اروپا استفاده کرده و تجهیزات مورد نیاز آن نیز خریداری شده است، طرح در زمینی به مساحت 163 هزار و 733 متر مربع و با زیربنای 74 هزار و 263 متر مربع احداث شده است.

اما با تمام این شرایط و با اینکه این واحد از تسهیلات ارزی از طریق صندوق توسعه ملی به میزان حدودی 50 میلیون یورو در خرید تجهیزات استفاده کرده و دارای سرمایه‌گذاری وقت یک‌هزار و 800 میلیارد ریالی است اما در این سال‌ها ادامه روند کار با موانعی که توسط بانک عامل ایجاد شده متوقف شده و عملاً تولیدی در این واحد انجام نمی‌گیرد.

پیش از این علی کلانتری معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان نیز در گفت‌وگو با تسنیم عنوان کرده بود: زنجان از نظر نساجی جز پنج استان نخست کشور است و از نظر آماری، ظرفیت تولید نخ پنبه معادل 25 هزار تن و تولید پارچه بیشتر از 35 میلیون متر مربع است که به همین میزان ظرفیت رنگرزی پارچه وجود دارد، در نتیجه زنجیره تولید پارچه را به طور کامل در استان داریم، اما متاسفانه در استان بحث تولید صنعتی پوشاک وجود ندارد.

وی با بیان اینکه برای تکمیل زنجیره تولید به تولید صنعتی نیاز داریم، تصریح کرده بود: در صنعت نساجی و پوشاک هرچه در راستای تولید نخ، پارچه و در نهایت محصول که پوشاک است حرکت کنیم، ارزش افزوده بیشتری وجود دارد. صنعت نساجی و پوشاک به این شکل است که با مبلغ کمتری می‌توان اشتغال بیشتر ایجاد کرد.

به گفته معاون امور صنایع سازمان صنعت، معدن و تجارت استان زنجان سازمان صمت تولید پوشاک صنعتی را جزء اولویت‌های خود قرار داده و از کسانی که بخواهند در این حوزه فعالیت داشته باشند و وارد این صنعت شوند حمایت انجام می‌دهد که این حمایت‌ها تسهیلات بانکی، تسهیل دریافت مجوز و در نهایت راه‌اندازی واحد تولید صنعتی را شامل می‌شود.

وی با اشاره به اینکه در این زمینه در استان پروژه در حال اجرا داریم، بیان کرده بود: یکی از این واحدها در شهرک صنعتی علی آباد زنجان قرار دارد. چرخ‌های دوزندگی صنعتی و دستگاه‌های برش مدرن تجهیزات آن آماده است.

در خصوص این واحد، سرمایه‌گذار این پروژه گفت: نظر ما از احداث این پروژه این بود که یک مجموعه‌ای ایجاد کنیم که ارزش افزوده بالا داشته باشد و بتواند با کشور‌هایی همانند چین، بنگلادش و ترکیه رقابت کند و نیت ما بیشتر صادرات از این واحد نساجی بود.

وی با بیان اینکه این واحد تولیدی سبب خودکفایی در برخی امور نساجی در کشور می‌شود عنوان کرد: توانایی و تجربه کافی در زمینه تولید وجود دارد اما متاسفانه وجود موانعی سبب شده تا هنوز هم این واحد به مرحله افتتاح نرسد، اما گویا موانع که ذکر می‌شود به بانک مرکزی برمی‌گردد و مقرر است تا دیوان محاسبات موضوع را برسی کند و نظر نهایی در ارتباط با پروژه را ارائه دهد.

ورود دادستانی

در این راستا حجت‌الاسلام محسن کرمی دادستان استان زنجان عنوان کرد: از منظر دیوان محاسبات در ستاد رفع موانع تولید باید مکاتباتی ارائه شود و اگر بانک مرکزی نیز نسبت به این موضوع اقدامی انجام داد باید گزارشی تهیه شود و به شعب رسیدگی کننده ارائه شود تا اقدامات کارشناسی انجام گیرد.

از سوی دیگر محسن افشارچی استاندار زنجان نیز با بیان اینکه مشکلات استانی این واحد تولیدی حل شده است، گفت: مشکلات این واحد تولیدی نیازمند حل مسائل در سطح ملی است با این حال مشکلات از طریق بانک ملی و دیوان عدالت در حال پیگیری است.

اما در خصوص آخرین وضعیت این واحد تولیدی، ناصر فغفوری رئیس سازمان صنعت معدن و تجارت استان زنجان در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: صنعت نساجی جز صنایع برتر استان است، این صنعت نقش زیادی در رونق استان و کشور دارد که سبب ایجاد ارزش افزوده بیشتر نسبت به سایر صنایع متدوال می‌شود.

وی خاطر‌نشان کرد: یکی از راهبردهای استان تکمیل ظرفیت‌های تولید در صنعت نساجی است که جز ذخایر تولید است و سبب ایجاد ارزش افزوده در استان می‌شود و با شروع فعالیت مجموعه این واحد تولیدی زنجیره این صنعت در استان تکمیل می‌شود و استان زنجان به یکی از بزرگ‌ترین‌ها در تولید و صادر کننده در صنعت نساجی تبدیل خواهد شد.

رئیس سازمان صنعت معدن و تجارت استان زنجان با بیان اینکه این واحد تولیدی دارای 50 میلیون یورو سرمایه‌گذاری ارزی و بیش از هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری ریالی دارد، گفت: در حال حاضر سرمایه‌گذاری به روز این واحد بیش از 2 هزار و 500 میلیارد تومان است و اگر راه‌اندازی شود در فاز نهایی برای 2 هزار اشتغالزایی خواهد داشت. این واحد در زمینی به مساحت 17 هکتار با 8 هکتار سالن تولیدی احداث شده است.

وی با بیان اینکه برخی از ضوابطی که در دولت وجود دارد برای شرایط عادی است اما در حال حاضر شرایط عادی نیست، عنوان کرد: باید انعطاف‌پذیری دستگاه‌ها زیاد شود با این حال استاندار، دادستان، دیوان عدالت اداری و سایر دستگاه‌ها به این موضوع ورود یافته‌اند و امیدواریم مشکلات با همگرایی حل شود.

فغفوری تصریح کرد: نامه‌ای که مورد نظر دادستان محترم و استاندار بود نوشته و ارائه شد تا در سطح ملی مورد بررسی قرار گیرد. قطعا بانک مرکزی برای این موضوع تصمیم مناسبی خواهد گرفت.

با تمام این‌ها، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های صنعت نساجی کشور که می‌تواند ارز‌اوری برای کشور و استان داشته باشد در کلاف سر درگم گیر کرده است با اینکه سرمایه‌گذاری کلانی برای پروژه انجام شده و با به راه‌اندازی آن برای 2 هزار نفر اشتغال ایجاد می‌شود و ذره‌ای از امار بیکاری در استان می‌کاهد اما با وجود موانع بانکی هنوز پروژه نتوانسته به مرحله افتتاح برسد.

مدیر جهاد کشاورزی بهشهر با بیان اینکه سطح زیر کشت پنبه این شهرستان، 620 هکتار است، گفت: پیش بینی می شود هزار و 500 تن وش از مزارع این شهرستان برداشت شود.

به گزارش خبرگزاری موج مازندران، غلامرضا قنبری با اشاره به برگزاری برنامه روز مزرعه پنبه با حضور معاون بهبود تولیدات گیاهی، مدیران زراعت و هماهنگی ترویج کشاورزی سازمان جهاد کشاورزی استان، مدیر و کارشناسان جهاد کشاورزی بهشهر، گلوگاه و نکا، کشاورزان پیشرو و علاقمند منطقه در مزرعه پنبه روستای قره تپه دهستان میانکاله شهرستان بهشهر، اظهار داشت: توسعه کشت پنبه جزء اولویت های سیاست های سازمانی بوده و با توجه به اینکه روستای قره تپه ظرفیت خوبی در تولید این محصول دارد، استقبال خوبی از سوی کشاورزان این منطقه دیده می شود.

وی با بیان اینکه سطح زیر کشت پنبه این شهرستان، 620 هکتار است که بیش از 90 درصد آن آبی است، ادامه داد: پیش بینی می شود هزار و 500 تن وَش از مزارع این شهرستان برداشت شود.

مدیر جهاد کشاورزی شهرستان بهشهر تصریح کرد: 95 درصد سطح کشت پنبه استان به این شهرستان اختصاص دارد و تاکنون 90 درصد آن برداشت شده است.

وی افزود: در این برنامه، چند تن از کشاورزان پیشرو منطقه ضمن بیان تجربیات و چگونگی اجرای طرح های تحقیقاتی و پروژه pvs در مزرعه، مسائل و مشکلاتی که در زراعت پنبه با آن مواجه هستند را به مسئولین ارائه و خواستار پیگیری و رفع آن شدند.

مدیرعامل صندوق پنبه گفت: حدود ۲۰ هزارتن روغن نباتی که می‌تواند از تخم پنبه حاصل شود، از دسترس خارج شده و تبدیل به کود دامی می‌شود.

محمدحسین کاویانی مدیرعامل صندوق پنبه ایران، بیان کرد: محصول پنبه از پیش از انقلاب تا سال ۸۲، بیش از نیاز صنعت نساجی تولید و به عنوان یکی از منابع مهم واردات ارز به کشور، محسوب شده است. به طوری که حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ هزارتن پنبه در مساحت ۱۰۰ هزار هکتار فقط در استان گلستان، معروف به استان طلای سفید، کشت و با وجود ۴۰ کارخانه فعال پنبه پاک کنی، همه ساله ۱۰۰ هزار تن پنبه مازاد بر نیاز صنایع داخلی، از این استان صادر می‌شد.

او افزود: متاسفانه در سال‌های اخیر با توجه به جایگزین شدن کشت برخی محصولات با پنبه که در گذشته وجود نداشتند، همچنین به دلیل کمبود آب در برخی استان‌ها و عدم صرفه اقتصادی کشت پنبه برای کشاورزان، زراعت این محصول در سطح کشور کاهش پیدا کرد؛ تمام سطح کشت پنبه در سطح کشور، حدود ۹۰ تا ۱۰۰ هزار هکتار است. از این میزان زمین تحت کشت پنبه، بین ۵۰ تا ۶۰ هزارتن پنبه تصفیه شده یا محلوج قابل استفاده در صنایع نساجی تولید می‌شود.

امسال ۴۴۰ هزار دلار صرف واردات پنبه می‌شود

کاویانی ادامه داد: این در شرایطی است که نیاز کشور به پوشاک همواره در حال افزایش است و مابقی نیاز ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزارتنی صنایع داخلی به پنبه، از طریق واردات این محصول تامین می‌شود. سال گذشته حدود ۸۰ هزارتن و سال قبل از آن، ۹۷ هزار تن پنبه وارد کشور کردیم در حالی که قیمت هر کیلو پنبه وارداتی، ۲.۲ دلار است. تا پایان امسال نیز، به واردات حداقل ۱۰۰ هزارتن پنبه نیاز خواهیم داشت.

او با بیان این که وزارت جهاد کشاورزی برنامه‌هایی را در دست اجرا دارد تا حداقل نیاز صنعت نساجی را در این حوزه تامین کند، گفت: پتانسیل لازم برای تولید داخلی پنبه و بی نیاز شدن از واردات را داریم و فقط باید برنامه ریزی صحیح انجام شود.

مدیرعامل صندوق پنبه ایران در پاسخ به این سوال که توسعه کشت پنبه چه میزان اشتغالزایی خواهد داشت؟ گفت: محصول برداشت شده توسط کشاورزان پنبه کار، وَش نام دارد و تخم پنبه نیز همراه آن است، پنبه محصولی است که تمام اجزای آن قابل استفاده است و ضایعات زیادی ندارد. وَش به کارخانجات پنبه پاک کنی می‌رود، تخم پنبه از الیاف آن جدا می‌شود، الیاف جدا شده به سمت کارخانجات ریسندگی می‌رود و در آن کارخانه‌ها، با توجه به کیفیت پنبه‌ها، انواع نخ‌های ضخیم و ظریف از نخ نمره ۲ گرفته تا نخ نمره ۶۰، استفاده می‌شود.

او با بیان این که هرقدر نمره نخ بالاتر رود، یعنی ظریف‌تر است و برای تولید پارچه‌های ظریف‌تر نیز استفاده می‌شود، گفت: نخ نمره ۲ برای تی‌های زمین شور، نخ نمره ۵ برای قالیچه‌ها و نخ‌های نمره بالاتر، برای پارچه‌های ظریف و لباس‌ها استفاده می‌شوند. هر قدر نخ ظریف‌تر باشد، قیمت بالاتری دارد.

کاویانی اضافه کرد: تخم پنبه نیز به کارخانجات روغن کشی می‌رود که در آن جا، ۱۷ درصد از حجم تخم پنبه به روغن نباتی با کیفیت خوب تبدیل می‌شود. به طور کلی، ۵۰ درصد از حجم وَش را نیز، تخم پنبه تشکیل می‌دهد. کنجاله پنبه را هم برای خوراک دام استفاده می‌کنند، ضمن آن که بوته‌های خشک شده پنبه بعد از برداشت محصول، در صنایع نوغان (پرورش کرم ابریشم) قابل استفاده هستند. بنابراین، این محصول صنایع مختلفی را تامین و اشتغال زیادی را ایجاد می‌کند.

دلایل سه گانه تبدیل شدن ایران از صادرکننده به واردکننده پنبه!

او در پاسخ به این که چرا از سال ۸۲ به بعد، سطح کشت پنبه در ایران کاهش یافته است؟ تصریح کرد: یک مقدار از این مسئله، به کشت محصولاتی بر می‌گردد که در گذشته وجود نداشتند، مثلا کلزا قبل از انقلاب در ایران وجود نداشت. از آن جا که زراعت این محصول به دلیل تولید روغن از آن اجتناب ناپذیر است، بخشی از زمین‌ها که قبلا تحت کشت پنبه بودند، به زیر کشت کلزا رفته‌اند. همچنین به دلیل افزایش جمعیت و افزایش نیاز کشور به گندم و برنج، بخش دیگری از زمین‌ها نیز به زیر کشت این دو محصول رفته‌اند.

الگوی کشت تغییر کرد

این مقام مسئول بیان کرد: موضوع بعدی مربوط به باصرفه بودن زراعت برای کشاورز می‌شود؛ یعنی اگر زراعت یک محصول برای کشاورز صرفه داشته باشد، حتما به زراعت آن ادامه می‌دهد. بسیاری از کشور‌ها برای کشت پنبه به کشاورزان خود یارانه پرداخت می‌کنند، اما متاسفانه ما نتوانستیم این کار را برای کشاورزان خود انجام دهیم. به دلیل وجود داشتن این یارانه در کشور‌های دیگر و عدم وجود آن در ایران، کشت آن با محصولات دیگر قابل رقابت نیست.

صنایع نساجی نباید مجوز واردات پنبه می‌گرفتند

او گفت: در سال ۷۹، ۴۷ هزارتن پنبه مازاد بر نیاز صنایع نساجی را داشتیم و در سال ۸۲، ۲۵ هزارتن این محصول مازاد را به دستور وزارت جهاد کشاورزی به منظور کاهش دغدغه کشاورزان خریداری کردیم اما باز هم مجبور شدیم، ۱۲ هزار تن از این محصول مازاد را با مجوز دولت صادر کنیم تا بازار تنظیم شود. متاسفانه در شرایطی که ۱۲ هزار تن پنبه را صادر کردیم، مجوز واردات پنبه به صنایع نساجی داده شد که این مسئله، سبب شد تا از آن سال به بعد، کشاورزان دلسرد شوند و سطح کشت پنبه را کاهش دهند.

برخلاف سایر دانه‌های روغنی، یارانه کشت پنبه دانه حذف شد

کاویانی سومین دلیل کاهش سطح زیر کشت پنبه را اینطور بیان کرد: تا سال ۸۲، به تمام دانه‌های روغنی یارانه تخصیص داده می‌شد؛ به طوری که، برای هر کیلو سویا ۳۵ تومان، هر کیلو کلزا ۸۵ تومان و هر کیلو پنبه دانه نیز ۲۹۵ ریال یارانه اختصاص داده می‌شد. اما از آن سال به بعد، هرگز متوجه نشدیم که به چه دلیل یارانه پنبه دانه را قطع کردند!

او گفت: این مسئله در شرایطی که ۹۰ درصد روغن مورد نیاز کشور وارداتی است، سبب شد تا تمام کارخانجات روغن‌کشی که از تخم پنبه روغن‌کشی می‌کردند، بدون استثنا تعطیل شوند. با خروج تخم پنبه از چرخه روغن‌کشی، این محصول به سمت دامداری‌ها رفت و تبدیل به خوراک دام شد. اکنون حدود ۲۰ هزارتن روغن نباتی با کیفیت خوب که می‌تواند از تخم پنبه حاصل شود، از دسترس خارج شده و تبدیل به کود دامی می‌شود!

مدیرعامل صندوق پنبه ایران در پایان تاکید کرد: اگر به خرید تخم پنبه نیز مانند خرید سایر دانه‌های روغنی مانند کلزا، سویا، گل رنگ و آفتابگردان، توسط دولت و وزارت جهاد کشاورزی امتیازات مشابه داده شود، کمک خوبی برای کشاورزان خواهد بود و رغبت آن‌ها را به کشت و تولید پنبه بیشتر، می‌افزاید.