تهران- ایرنا- سفیر ایران در برازیلیا در بازدید از یکی از مجتمع‌های بزرگ کشاورزی در جریان آخرین وضعیت تولید پنبه در برزیل قرار گرفت.

به گزارش گروه سیاسی ایرنا از سفارت ایران در برزیل، حسین قریبی سفیر ایران در برزیل با توجه به فصل برداشت پنبه در این کشور، دیروز (جمعه، ۲۹ مرداد) به دعوت یکی از مجتمع‌های بزرگ کشاورزی و با همراهی و توضیحات فنی پروفسور باربوزا، یکی از اساتید صاحب نام کشاورزی برزیل، از روند برداشت پنبه و فرآوری آن تا مرحله صادرات بازدید کرد.

کشت پنبه به عنوان کشت دوم پس از برداشت سویا طی سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشم‌گیری داشته است. این پیشرفت‌ها در زمینه تولید گونه‌های جدید با بهره‌وری بالا، مقاوم در برابر آفت و مصرف پایین آب است.

برزیل به طور کلی بهره‌وری بالایی در تولید کشت پنبه دیم در دنیا دارد؛ به صورتی که طی پنج دهه گذشته میزان برداشت پنبه دوازده برابر شده است و از ۱۴۳ کیلوگرم در هکتار در دهه ۱۹۷۰ به ۱۷۰۰ کیلوگرم رسیده است.

برزیل با تکیه بر این دستاوردها از یک کشور واردکننده پنبه به دومین صادر کننده بزرگ پنبه دنیا تبدیل شده است؛ این کشور طی یک سال گذشته ۲.۴ میلیون تن صادرات پنبه داشته است. بیش از نود درصد صادرات برزیل به قاره آسیا و به کشورهای چین، ویتنام، بنگلادش، پاکستان و اندونزی انجام می شود.

موسسه تحقیقات کشاورزی برزیل، امبراپا، نقش بی‌بدیلی در ارتقای وضعیت کشاورزی این کشور داشته است. اخیرا تفاهم‌نامه‌ای میان این موسسه و موسسه تحقیقات کشاورزی ایران منعقد شده و انتظار می‌رود این دو موسسه در زمینه تولید پنبه هم با یکدیگر همکاری کنند.

امسال وضعیت کشاورزان اطراف سد «وشمگیر» وخیم‎تر از گذشته است به دلیل خشکسالی و نبود آب در سد «وشمگیر» حدود 3 هزار هکتار از مزارع پنبه این کشاورزان در حال نابودی است.

نابودی 3هزار هکتار از مزارع پنبه مقابل چشمان کشاورزان سد «وشمگیر»
به گزارش خبرگزاری فارس از گرگان، تصاویر هوایی از سدهای «گلستان» و «وشمگیر» بیانگر وقوع یک فاجعه بزرگ در گلستان است، بیش از ۸۰ درصد منابع آبی سدهای استان به دلیل کاهش بارندگی و تداوم خشکسالی از بین رفته و این امر به شدت بر اقتصاد و معیشت ساکنان و بهره‎برداران اراضی در اطراف سد وشمگیر تأثیرگذار است.

سال‎های زیادی است کشاورزان اطراف سد وشمگیر اکثر اراضی خود را به کشت پنبه اختصاص می‎دهند در واقع بخش وشمگیر شهرستان آق‌قلا یکی از مناطق مستعد گلستان برای کشت پنبه محسوب می‎شود.

اگر چه به گفته کشاورزان این منطقه حدود یک دهه می‎شود به دلیل عواملی همچون خشکسالی،کاهش بارندگی، عدم لایروبی سد وشمگیر، نبود مدیریت صحیح آب و چندین و چند مشکل دیگر موجب شده تا کشاورزی در این منطقه چندان رونقی نداشته باشد اما امسال وضعیت کشاورزان اطراف سد وشمگیر وخیم‎تر از گذشته است به دلیل خشکسالی و نبود آب در سد وشمگیر مزارع پنبه این کشاورزان در حال نابودی است.

خرداد ماه سال جاری نیز مشکلات خشکسالی روستاهای اطراف سد وشمگیر با حضور استاندار و نمایندگان مردم آق‌قلا و گرگان در مجلس شورای اسلامی بررسی شد. طبق معمول تمام جلسات که با حضور مدیران و مسوولان برگزار می‎شود استاندار گلستان ابراز امیدواری کرد تا مشکل کشاورزان اطراف سد وشمگیر به حداقل برسد.

هادی حق‌شناس ایجاد استخرهای پرورش ماهی و تعمیر سریع پمپ‎های سد وشمگیر را از جمله اقداماتی دانست که می‎توانست در این حوزه به مردم کمک کند، طبق روال معمول کمک مسوولان تنها در حد چند راهکار که هیچ وقت عملی نمی‎شود باقی ماند و ماحصل ابراز امیدواری برای رفع مشکلات مردم منطقه وشمگیر نابودی ۳ هزار هکتار اراضی پنبه مقابل چشم کشاورزان است.

کشاورزان اطراف سد وشمگیر به خصوص شهر «انبارالوم» این روزها به شدت نگران نابودی مزارع پنبه‎شان هستند، آنها که با هزاران امید به استقبال کشت پنبه رفتند امروز بعد از تقبل هزینه‎های بی‌شمار برای کشت این محصول، به دلیل نبود آب در سد وشمگیر نابودی مزارع و البته دسترنج‌شان در مقابل چشم‎های آنها رقم‌ می‌خورد.

کشاورزان سد وشمگیر معتقد هستند مشکلات مردم این منطقه برای مسوولان اهمیتی ندارد چرا که حدود یک دهه می‎شود وضعیت آب سد مناسب نیست از سویی این سد نیاز به لایروبی دارد بیشتر کانال‎های سد پر از خاک و گل شده است با وجود بیان مشکلات مردم این منطقه به مسوولان هنوز هیچ اقدامی برای رفع مشکلات صورت نگرفته است.

*در فصل بهار آب سدهای گلستان به محصولات پاییزه اختصاص یافت/ با وجود خالی بودن سدها، کشاورزان وشمگیر اصرار به کشت پنبه داشتند

رئیس اداره پنبه و دانه‎های روغنی سازمان جهاد کشاورزی گلستان با اشاره به وضعیت کشت پنبه استان در گفتگو با خبرنگار فارس از گرگان اظهار کرد: سطح کشت پنبه نسبت به دهه‎های گذشته کاهش چشمگیری داشته است ولی طی دو سه سال اخیر اتفاقاتی که در تولید بذر و مسائل بازرگانی پنبه رخ داد موجب شد تا سطح زیر کشت دو تا سه برابر افزایش پیدا کند.

علی موسی‌خانی تصریح کرد: سال گذشته کشت پنبه در گلستان به ۳۱ هزار هکتار رسید امسال در حالی که پیش‌بینی برای کشت پنبه در استان ۳۰ هزار هکتار بود و از سویی تمایل برای کشت این محصول در کشاورزان وجود داشت اما به دلیل کاهش ۴۰ درصدی بارندگی و خشکسالی بی‎سابقه در استان ۱۹ هزار هکتار پنبه در استان کشت شد‌.

وی سد وشمگیر را یک‌منطقه پنبه‌خیز در استان عنوان کرد و گفت: امسال سدهای استان به خصوص سد وشمگیر با کمبود شدید آب مواجه شدند به ناچار در فصل بهار آب سدها به محصولات پاییزه اختصاص یافت و حتی برای کشت پنبه آب وجود نداشت اما کشاورزان این منطقه به دلیل آنکه برای کشت پنبه برنامه‎ریزی کردند و زمین‎های خود را برای این کشت خالی نگه داشته بودند با اندک آب موجود کشت پنبه را انجام دادند به امید آنکه وضعیت بارندگی و آب سدها بهتر شود.

رئیس اداره پنبه و دانه‎های روغنی جهادکشاورزی گلستان با بیان اینکه تنش خشکی در منطقه‎های پایین‌دست همچون سد وشمگیر و گنبدکاووس بسیار بیشتر از مناطق دیگر است، افزود: این‌امر مشکلات جدی برای کشاورزان ایجاد کرده است، با توجه به بارندگی‎های اخیر در استان برنامه‎ریزی شد تا این آب با اولویت پنبه‌کاران در اختیار آنها قرار گیرد تا در این مرحله آبیاری مزارع را انجام دهند متأسفانه حجم آب آنقدر کم بود که در سد وشمگیر ذخیره آبی انجام نشد.

*شرایط سختی برای کشاورزان سد وشمگیر ایجاد شده است/ به کشاورزان اعلام شده بود «آبی برای کشت پنبه وجود ندارد»

موسی‎خانی خاطرنشان کرد: بارندگی‎های اخیر۲ هزار و ۴۰۰ متر مکعب آب در سدهای گلستان و بوستان ذخیره شد اما به اندازه‎ای نیست که بتوان در سد وشمگیر رهاسازی کرد تا کشاورزان آن منطقه منتفع شوند.

وی با بیان اینکه شرایط سختی برای کشاورزان سد وشمگیر ایجاد شده است، افزود: کشاورزان برای آبیاری مزارع خود به آب سطح زهکش‎ها روی آورده‎اند تا عملکرد حداقلی داشته باشند با این وجود پنبه‎هایی که در جنوب استان کشت شده‎اند با توجه به اتمام آبیاری و وضعیت بارندگی شرایط بهتری دارند.

رئیس اداره پنبه و دانه‎های روغنی جهادکشاورزی گلستان در پاسخ به این سؤال ‌که آیا هشدارهای لازم در خصوص نبود آب در سد وشمگیر به کشاورزان داده شده بود؟ گفت: مدیریت سدهای استان با شرکت آب منطقه‎ای است با این وجود در جلسات برنامه‎ریزی آب در استان سازمان جهادکشاورزی هم حضور دارد، در زمستان، فروردین و اردیبهشت باران خاصی در استان نداشتیم از طرفی محصولات پاییزه کشاورزان در خطر بود بنابراین در ابتدای سال جاری تصمیم‌گرفته شد محصولی که روی زمین است نجات پیدا کند و برای اولین بار تمام آب سد وشمگیر به محصول پاییزه گندم در منطقه آق‌قلا،گنبدکاووس و گمیشان اختصاص یافت و اعلام شد آبی برای کشت پنبه وجود ندارد.

موسی‌خانی اضافه کرد: کشاورزان منطقه براساس برنامه‎ریزی‌های خودشان کشت پنبه را انجام دادند آبی که در سد وجود داشت فقط برای کشت پنبه کافی بود سیلاب‎های اخیر استان بیشتر در منطقه شرق بود و تأثیری بر سدها نداشت.

در حالی که طی سال‎های اخیر بیشتر مدیران در بخش کشاورزی گلستان، کشاورزان این منطقه را به کشت پنبه تشویق می‎کردند تا شاید رؤیای بازگشت طلای سفید به سرزمین مادری محقق شود اما متأسفانه شاهد آن هستیم زمانی که کشاورز برای کشت این محصول رغبت دارد برنامه‌ریزی خاصی در خصوص حفظ این محصول تا زمان تولید نهایی وجود ندارد.

مشکل کشاورزان سد وشمگیر مربوط به یکی دو سال اخیر نمی‎شود آنها حدود یک دهه است با مشکل کم آبی سد مواجه هستند و با وجود پیگیری‎های زیاد مردم این منطقه برای رفع مشکلاتشان تنها اقدام عملی مسوولان در این حوزه یا سکوت بوده یا ارائه چند راهکار بدون برنامه‎ای برای عملی کردن آن است.

زاهدان – معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی سیستان وبلوچستان از آغاز کشت تابستانه پنبه در ٢٠٠ هکتار از اراضی کشاورزی استان خبر داد.

امان الله طوقی در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: با عنایت به رفع محدودیت‌های کشت پنبه و انجام کشت بهاره پنبه که با نتایج مثبتی همراه بوده برای دستیابی به بهترین زمان کشت، اقدام به کشت تابستانه این محصول در سطح ٢٠٠ هکتار از اراضی کشاورزی در شهرستان‌های بمپور و ایرانشهر کرده‌ایم.

وی زمان کشت تابستانه پنبه را از نیمه دوم مرداد تا اوایل شهریور و برداشت پنبه را در اواخر آذر ماه اعلام کرد و افزود: در برنامه کشت تابستانه پنبه رقم پنبه «مای ۳۴۴» با دوره رشد بین ۴ تا ۵ ماه قرار دارد وی اظهار امیدواری کرد با توجه به قیمت تمام شده این محصول و سود اقتصادی که نصیب کشاورزان خواهد شد و وجود کارخانه صنایع بلوچ در منطقه سطح زیر کشت این محصول در آینده افزایش چشمگیری داشته باشد.

معاون بهبود تولیدات گیاهی سازمان جهاد کشاورزی استان سیستان و بلوچستان تصریح کرد: کشت پنبه در سیستان و بلوچستان به صورت قراردادی انجام می‌شود.

سرباز عراقی وقتی داشت مرا می‌گشت پارچه را پیدا کرد و از من گرفت. گفتم: «من همین یادگاری را از اینجا دارم.» صدایمان که در حال یکی‌به‌دو بودیم بلند شد. از من اصرار و از او انکار.

به گزارش ایسنا، آزاده سرافراز «هوشنگ پایدار» از جمله آزادگان اردوگاه ۲۰ تکریت است. او درباره روزهای پایانی اسارتش روایت می کند: روز چهارشنبه ۲۴ آذرماه ۱۳۶۹ خبر تبادل را شنیدیم. از شدت خوشحالی اردوگاه روی هوا رفت.چند روز قبل از آزادی با خطی که یکی از بچه‌ها نوشته بود، روی پارچه‌ای که تهیه کرده بودم، گلدوزی کردم. چون قشنگ شده بود، می‌دانستم اگر عراقی‌ها این پارچه را ببینند از من می‌گیرند! صبح وقتی در را باز کردند و آمارگرفتند، صلیب از ما بازدید کرد.

سرباز عراقی وقتی داشت مرا می‌گشت پارچه را پیدا کرد و از من گرفت. گفتم: «من همین یادگاری را از اینجا دارم.» صدایمان که در حال یکی‌به‌دو بودیم بلند شد. از من اصرار و از او انکار. یکی از افسران عراقی این موضوع را دید و آن سرباز از ترس پارچه را، که حسابی مچاله شده بود، به من برگرداند. البته تلافی‌اش را با لگدی که به من زد درآورد. هُلم داد و گفت: «برو گمشو!»

گلدوزی‌ام را برداشتم و پریدم سوار اتوبوس شدم، انگار هیچ درد دیگری نداشتم. به مرز خسروی رسیدیم. وارد خاک ایران و مرز خسروی که شدیم دیدم که همه فریاد می‌زنند: «هوشنگ پایدار …» برایم خیلی عجیب بود که کسی مرا به اسم صدا می‌کند. یکی از اقوام ما که سرباز هلال احمر بود و آمده بود مأموریت مرا دید و شناخت. من در نگاه اول او را خوب نشناختم. چون اجازه ندادند من پیاده شوم آن سرباز آشنای‌مان از اتوبوس بالا آمد و با من روبوسی کرد و خودش را معرفی کرد. دیگر او را می‌شناختم.دیدار من با یک خویشاوند اولین دیدارم در وطن بود.

عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران می‌گوید: رشد ۸۵ درصدی قیمت تولید حوله در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹ ناشی ازافزایش دستمزد و گرانی مواد اولیه مانند پنبه و مواد شیمیایی وارداتی است.

گرانی قیمت حوله

دیدارنیوز ـ چهارسوق بزرگ بازار تهران بورس حوله فروشان است. اگر گذری به این بازار داشته باشید محصولات حوله بافان سراسر کشور را به راحتی در این مکان خواهید دید.

قیمت حوله‌های ایرانی با افزایش ۴ برابری نسبت به سال گذشته شرایط را هم برای فروشندگان این محصول و هم برای مشتریان سخت‌تر کرده است.

به گفته حوله فروشان بازار؛ خرید حوله برای مردم دیگر اولویت نیست. آنان ترجیح می‌دهند حوله‌های قدیمی خود را وصله پینه کنند.

این فروشندگان ادامه می‌دهند؛ حداقل سال‌های گذشته مردم برای خرید حوله عروس و داماد راهی بازار می‌شدند که متأسفانه این خرید هم به دلیل مجرد ماندن دختر و پسر‌ها به حداقل رسیده است.

قیمت مدل‌های مختلف حوله در فروشگاه‌های چهارسوق بزرگ بازار تهران متفاوت است. حوله تنی از ۵۰۰ هزار تومان تا ۴ میلیون قیمت گذاری شده است. البته به گفته فروشندگان، تفاوت قیمت حوله تن پوش با توجه به سایز و کیفیت آن است.

حوله استخری و سونایی هم از ۳۰۰ هزار تومان تا ۲ میلیون تومان به فروش می‌رسد. حوله صورت خشک کنی هم با رنگ و قیمت‌های متفاوت در لابلای سایر محصولات رخ نمایی می‌کرد. این حوله‌ها از ۵۰ هزار تومان سایر بسیار کوچک شروع و تا ۳۰۰ هزار تومان به اسم حوله ترک به مردم فروخته می‌شود.
گرانی حوله ناشی از هزینه‌های تولید است

حسن نیلفروش زاده عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران درگفتگو با اقتصاد ۲۴ گفت: صنعت نساجی تنها صنعتی است که رشد قیمت محصولات آن که ناشی از تغییرات نرخ ارز می‌باشد، کمترین میزان افزایش قیمت نسبت به سایر صنایع را دارد.

نیلفروش زاده گفت: گرانی مواد اولیه عامل اصلی رشد قیمت حوله است. گرانی نرخ ارز واردات پنبه و افزایش برابری ریال آن از ۳ هزار و ۵۰۰ تومان به ۲۵ هزار تومان مهمترین دلیل گرانی حوله در سال جاری است.

وی تصریح داشت: دستمزد کارگران کارخانه حوله بافی نیز با افزایش ۴۱ درصد عامل دیگری بر گرانی حوله شده است.

عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران با تأکید بر اینکه اقلام دیگری مانند هزینه حمل و نقل، حامل‌های انرژی، انبارداری و موارد دیگر تأثیر مستقیم بر قیمت نهایی حوله دارد گفت: صنعت حوله بافی مانند سایر صنایع دستخوش این گرانی‌ها شده تا حدی که قیمت نهایی تولید این محصولات با افزایش ۸۵ درصدی نسبت به سال گذشته مواجه شده است.

وی گفت: آیتم‌هایی که در تولید حوله دخیل است بسیار وحشتناک گران شده و همین موضوع تغییرات زیادی در قیمت نهایی این محصولات ایجاد کرده است.

نیلفروش زاده ادامه داد: ۵۰ درصد از مواد اولیه تولید حوله را پنبه تشکیل می‌دهد که این محصول نیز وارداتی است. پنبه با هیچ مواد مصنوعی قابل تولید نیست. قیمت ارزی واردات پنبه تغییر زیادی نداشته، اما تغییرات برابری ریال به دلیل کاهش ارزش پول ملی بیش از ۶ برابرگران‌تر شده است.

این فعال صنعتی یادآورشد: ۸۰ درصد قیمت تمام شده حوله ناشی از نرخ مواد اولیه است. رنگ و مواد شیمیایی و در نهایت دستمزد کارگران عامل‌های تعیین کننده قیمت حوله است.

عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران در پاسخ به این سوال که واردات حوله‌های خارجی چقدر به صنعت حوله بافی کشور خسارت وارد می‌کند، گفت: این صنعت قابلیت رقابت با حوله‌های برند‌های خارجی را دارد. بیشتر حوله‌های موجود در بازار تولید داخلی است که با نام خارجی به فروش می‌رسد.

وی ادامه داد: تولید حوله کشور نیاز مصرف را به راحتی تأمین می‌کند. حدود ۵۰ کارخانه تولید حوله با بهترین تولیدات در کشور فعال می‌باشد. بزرگترین کارخانه صاحب نام در تبریز، مشهد فعال است که قطعاً این تولیدات علاوه بر تأمین نیاز بازار داخل به سایر کشور‌ها نیز صادر می‌شود.

نیلفروش زاده گفت: تولید و بازار حوله از لحاظ کمی هیچ کمبود و مشکلی ندارد، اکثر نیاز نساجی کشور از جمله حوله قابل تولید است، اما خلل در واردات و قیمت مواد اولیه بزرگترین مشکل صنعت حوله بافی کشور است.

این فعال صنعتی ادامه داد: امکانات و ظرفیت‌های خوبی در زمینه صنعت حوله‌بافی وجود دارد، اما نیاز است مسوولان نگاه عمیق‌تری به این صنعت داشته باشند تا شاهد رونق تولید در این عرصه و افزایش میزان اشتغال‌زایی باشیم.

به گفته عضو هیئت مدیره انجمن صنایع نساجی ایران؛ زمانی که واردات پنبه و مواد شیمیایی مورد نیاز در حوله بافی به سختی و با صرف زمان و هزینه بدست حوله بافان قرار می‌گیرد، ضعف در این صنعت نیست بلکه ضعف در سیاست‌های اجرایی و برخورد‌های قهری با صنایع است.

وی تصریح داشت: البته تحریم‌ها نیز تأثیر خود را بر این صنعت گذاشته به طوری که صاحبان صنعت حوله بافی جهت خرید پنبه باید از طریق واسطه گران خارجی اقدام کنند. خرید به طور مستقیم از کمپانی‌های فروشند مانند کشور ازبکستان که مرکز تولید پنبه می‌باشد، بسیار سخت و گاهاً غیر ممکن است. خریدار ایرانی باید یک شرکتی در ترکیه یا امارات ایجاد کند و پول اضافه واسطه گر‌ها پرداخت شود تا آن‌ها بتوانند برای ایران پنبه خریداری کنند. همین پروسه هزینه خرید مواد اولیه را بشدت افزایش داده است.

نیلفروش زاده گفت: هزینه‌های تولید ۱۵ درصد بالاتر از قیمت واقعی که برآورد شده، تمام می‌شود. این در حالی است که هیچ کدام از مسئولین این موضوع را درک نمی‌کنند و همیشه تولید را مقصر نشان می‌دهند.

این فعال صنعتی تأکید داشت: ازبکستان، هندوستان، مراکش و کشور‌های آفریقایی صادر کننده پنبه به ایران هستند. عمده‌ترین واردات پنبه ایران از ازبکستان است که متأسفانه این کشور به دلیل تحریم‌ها اجازه فروش مستقیم به ایران را نمی‌دهد و تنها از طریق واسطه باید پنبه خریداری شود و این بار مالی زیادی را به دوش صنعت نساجی کشور به ویژه صنعت حوله قرار داده است.

وی تصریح داشت: ناگفته نماند تمام خرید پنبه، ارزی است. حالا نرخ ارز بشدت رشد کرده و این بزرگترین مشکل در بخش تولید حوله می‌باشد که متأسفانه هیچ اقدامی در راستای کاهش چالش ارزی از سوی دولت انجام نشده است.

نیلفروش زاده تأکید داشت: رشد قیمتی تولید در سال ۱۴۰۰ نسبت به سال ۱۳۹۹ ناشی از افزایش دستمزد و مواد اولیه (پنبه و مواد شیمیایی وارداتی) حدود ۸۵ درصد افزایش داشته است.